c)     Wzrost oczekiwań inflacyjnych zwiększa nominalne stopy procentowe.

a)     Skuteczna polityka banku centralnego/ trwałe stwarzanie warunków bez inflacji i deflacji/ tworzy przekonanie sektora prywatnego do długookresowej stabilności cen i płac.

b)    Przekonanie uczestników rynku o przywiązaniu banku centralnego do stabilności cenowej eliminuje nadmierne oczekiwania inflacyjne, płace, ceny i stopy procentowe nie muszą być planowane tak aby uwzględniały inflację w przyszłości.

d)    Jeśli oczekiwana realna stopa procentowa wynosi 3,5% a oczekiwana inflacja 2,5% i wzrasta do 3,5% to nominalna stopa procentowa ex ante wynosi 6%.

c)     Okresy gdy rzeczywista stopa wzrostu gospodarczego jest niższa niż potencjalna stopa wzrostu określa się jako „złe czasy”.

a)     W UE są nieobowiązkowe rekomendacje dla państw członkowskich co do polityki fiskalnej i budżetowej w czasie ekspansji i recesji.

b)    Okresy gdy rzeczywista stopa wzrostu gospodarczego jest wyższa niż potencjalna stopa wzrostu określa się jako „dobre czasy”.

d)    Zgodnie z rekomendacją UE wszystkie kraje członkowskie w „złych czasach” obniżają podatki i zwiększają wydatki aby działanie polityki fiskalnej i budżetowej było antycykliczne.

c)     Wzrost oczekiwań inflacyjnych zwiększa nominalne stopy procentowe.

d)    Jeśli oczekiwana realna stopa procentowa wynosi 3,5% a oczekiwana inflacja 2,5% i wzrasta do 3,5% to nominalna stopa procentowa ex ante wynosi 6%.

a)     Skuteczna polityka banku centralnego/ trwałe stwarzanie warunków bez inflacji i deflacji/ tworzy przekonanie sektora prywatnego do długookresowej stabilności cen i płac.

b)    Przekonanie uczestników rynku o przywiązaniu banku centralnego do stabilności cenowej eliminuje nadmierne oczekiwania inflacyjne, płace, ceny i stopy procentowe nie muszą być planowane tak aby uwzględniały inflację w przyszłości.

a)     Pod pojęciem „jakości opodatkowania” rozumiemy zapewnianie pożądanego poziomu dochodów podatkowych minimalizując szkodliwość opodatkowania dla wzrostu gospodarczego i zatrudnienia.

c)     Jakość opodatkowania jest tym lepsza im silniejsze jest zróżnicowanie efektywnego PIT.

d)    Zwiększenie „wydatków podatkowych” poprawia jakość systemu podatkowego.

b)    Jakość opodatkowania jest tym gorsza im wyższe jest opodatkowanie czynnika praca.

c)     Podatki zielone dają „podwójna korzyść” /”double dividend”/ z ich zastosowania, realizują cele fiskalne bez osłabiania wzrostu gospodarczego i ograniczają negatywny wpływ aktywności ludzkiej na środowisko naturalne.

a)     Tzw. podatki zielone to takie, które osłabiają negatywne efekty zewnętrze działalności gospodarczej i konsumpcji, zmniejszają szkodliwe konsekwencje produkcji i konsumpcji energii, popytu i podaży na usługi transportowe oraz emisję szkodliwych dla środowiska następstw działalności produkcyjnej i usługowej.

d)    W wielu krajach UE „podatki zielone” są znaczącym źródłem dochodów sektora publicznego.

b)    ”Podatki Pigou” to takie opodatkowanie produkcji lub konsumpcji aby krańcowy koszt emitenta ”negatywnych efektów zewnętrznych” wzrósł do poziomu zrównania się ze społecznym kosztem krańcowym ”negatywnych efektów zewnętrznych”.

c)     W „starych” państwach członkowskich podstawowym źródłem dochodów podatkowych jest opodatkowanie dochodu.

d)    W Polsce podatek dochodowy PIT nie przynosi znaczących dochodów ze względu na wysoką kwotę wolną od podatku.

a)     Głównym źródłem dochodów podatkowych „nowych” państwa członkowskich UE są podatki pośrednie i marginalne znaczenie opodatkowania dochodu i opodatkowania czynnika praca.

b)    W „nowych” państwach marginalne znaczenie dla dochodów podatkowych mają podatki dochodowe.

d)    Największym płatnikiem netto do budżetu UE jest Zjednoczone Królestwo, stąd zgoda krajów członkowskich na coroczne przyznawanie rabatu w płaconej przez Brytyjczyków składce.

b)    Największe środki z funduszu spójności budżetu UE trafiają obecnie do Polski.

a)     Największą nadwyżkę dochodów z budżetu UE nad składką płaconą corocznie do budżetu ma obecnie Polska.

c)     Polska jest czołowym beneficjentem środków ze Wspólnej Polityki Rolnej.

a)     Przychód budżetowy nie jest dochodem budżetu.

d)    Zapłacone odsetki od obligacji skarbowych są rozchodem budżetu.

c)     Środki wydane na wykup wyemitowanych dłużnych papierów skarbowych nie jest wydatkiem budżetowym.

b)    Rozchód budżetu nie jest wydatkiem budżetu.

c.      Jeśli bank centralny sprzedaje aktywa to podaż pieniądza zmniejsza się.

b.     Wzrost podaży pieniądza wynika ze wzrostu aktywów banku centralnego.

d.     Podaż pieniądza to pozycja aktywów banku centralnego

a.     Kupno aktywów przez bank centralny, papierów dłużnych lub walut i dewiz, to wzrost podaży pieniądza.