W płaszczyźnie najniekorzystniejszego działania naprężeń w momencie ścięcia

W płaszczyźnie najniekorzystniejszego działania naprężeń

W płaszczyźnie maksymalnych naprężeń stycznych

W granicznym stanie ścinania w płaszczyźnie nachylonej pod kątem α= 45st – φ/2

W płaszczyźnie ścięcia w momencie ścięcia

Ciągłe obciążanie w konsolidometrze z zachowaniem stałego gradientu ciśnienia porowego

Jednoosiowe ściskanie w warunkach swobodnej bocznej rozszerzalności

Obciążanie płytą sztywną

Stopniowe obciążanie w warunkach uniemożliwionej bocznej rozszerzalności

Stopniowe obciążanie w konsolidometrze z zachowaniem stałej prędkości odkształcenia

Rzędnej danego punktu, współczynnika filtracji i współczynnika ściśliwości objętościowej

Rzędnej danego punktu i czasu jaki upłynął od momentu zmiany stanu naprężenia

Rzędnej danego punktu i stopnia konsolidacji

Czasu jaki upłynął od momentu zmiany stanu naprężenia, współczynnika konsolidacji i miąższości konsolidowanej warstwy

Jedną z metod jego wyznaczania jest metoda Casegrande’a

Jest parametrem konsolidacji pierwotnej

Dla danego gruntu ma wartość stałą, niezależną od czasu

Opisuje przebieg konsolidacji reologicznej

Wyznaczany jest z krzywej ściśliwości

W danym stanie naprężenia są równe ekstremalnym wartościom naprężeń normalnych

Są oznaczane symbolami δa, δb, δc

To naprężenie normalne działające w płaszczyźnie na której naprężenie styczne k=0

To naprężenie normalne działające w płaszczyźnie na której wektor wypadkowy p=0

Opisują jednoznacznie stan naprężenia w gruncie

Określone jest przez 9 składowych odkształceń elementarnych

Można zobrazować graficznie za pomocą koła Mohra na podstawie znajomości głównych odkształceń linowych

Może mieć charakter zmiany objętości, zmiany postaci lub zmiany objętości i postaci

Może dotyczyć zmiany długości prostoliniowego odcinka lub zmiany kąta pomiędzy dwoma odcinkami

Może mieć charakter tylko dystorsji albo tylko dylatacji

Może wystąpić w badaniu prostego ściskania

W przypadku ciała sprężystego jest proporcjonalne do naprężenia normalnego izotropowego

Jest wynikiem wyłącznie odkształceń liniowych

Równe jest iloczynowi odkształceń liniowych na trzech wzajemnie prostopadłych kierunkach

Równe jest sumie odkształceń liniowych na trzech wzajemnie prostopadłych kierunkach

Może być wyznaczone z badania jednoosiowego ściskania w warunkach uniemożliwionej bocznej rozszerzalności

Jest współczynnikiem proporcjonalności pomiędzy naprężeniem stycznym i odształceniem postaciowym

Jest parametrem charakteryzującym ośrodki sprężyste

Zawiera się w przedziale (0,5 – 1)

Dla materiału, który podczas jednoosiowego ściskania nie zmienia objętości jest równy zero