Twój wynik: The Flower Man

Twój wynik

Rozwiąż ponownie
Moja historia
Powtórka: Wybierz pytania
Pytanie 1
Biomechanika (3)
interdyscyplinarną nauką o przyczynach i skutkach działania sił zewnętrznych i wewnętrznych na układy biologiczne
mechanika układów żywych
Bada właściwości mechaniczne tkanek, narządów, układów oraz ruch mechaniczny żywych organizmów - jego przyczyny i skutki.
Bada właściwości morfologiczne tkanek, narządów oraz układów
jest to nauka o przyczynach i skutkach działania sił wewnętrznych na odpowiednie grupy mięśni
Pytanie 2
Ważnym obszarem zainteresowań biomechaniki klinicznej są :
przyczyny i skutki mutacji zwyrodnieniowych na szkielecie kończyn
efekty wpływu bodźców fizycznych, których wielkość wykracza poza obszar możliwości adaptacyjnych organizmu.
przyczyny powstawania zwyrodnień układu mięśniowego
uszkodzenia kośćca wynikające z nieodpowiedniego użytkowania aparatu ruchu
Pytanie 3
Ważnym obszarem zainteresowań biomechaniki klinicznej są efekty wpływu bodźców fizycznych, których wielkość wykracza poza obszar możliwości adaptacyjnych organizmu. Pojawiają się wtedy zmiany patologiczne, np: (2)
utrwalenie stanu równowagi wykraczające poza zakres rónowagi fizjologicznej aktywności narządu ruchu
uszkodzenia mięśnia
uszkodzenia mechaniczne
przemieszczenia kości względem osi poziomej
zwyrodnienia szkieletu w obrębie części krzyżowej kręgosłupa
Pytanie 4
Przyczynami ruchu są siły:
zewnętrze
dośrodkowe
wewnętrzne
odśrodkowe
Pytanie 5
Skutkiem ruchu jest:
zmiana położenia ciała własnego lub ciał obcych
zmiana naprężenia lub odkształcenia ciała
przesunięcie kości względem osi poziomej imitujące ruch kończyny
zmiana położenia kończyn prowadząca do odkształcenia całego szkieletu
Pytanie 6
Podział biomechaniki:
statyka
Statyka - przedmiotem badań jest oddziaływanie sił na ciało znajdujące się w spoczynku. Siły działające w analizowanym układzie są w równowadze. Nie ma ruchu - nie trzeba brać pod uwagę siły bezwładności ciała a jedynie siłę ciężkości (pochodzącą od grawitacji)
kinematyka
Kinematyka - przedmiotem badań jest opisywanie ruchu, nie szukając przyczyn ruchu. Opisuje ruch nie analizując przyczyn, nie zajmuje się masami poruszających się elementów, a także siłami działającymi w układzie
dynamika
przedmiotem badań jest ruch i jego przyczyny. Ruch opisywany jest z uwzględnieniem masy. Ważne jak zachowują się poszczególne fragmenty masy podczas ruchu. Opis ruchu zachodzi z wykorzystaniem praw Newtona.
ogólna
metodologia, struktury funkcjonalne, sterowanie układów biologicznych, zbieranie danych
inżynieryjna
modele i układy organizm-maszyna
medyczna
anatomia, fizjologia, ortopedia
Pytanie 7
Pozycja anatomiczna to
przyjęta postawa zerowa, względem której odnosi się mierzone położenie i ruchy organizmu lub jego fragmentów.
postawa, dzięki której możliwy jest ruch
zakodowana genetycznie postawa prowadząca do utrzymania prawidłowej dla danego gatunku postawy
pozycja odruchowo przyjmowana przez zwierzę od czasu przyjścia na świat
Pytanie 8
Płaszczyzny ciała - płaszczyzny ruchu
Ugięcie
flexion
Supinacja - rotacja zewnętrzna
odwracanie “na zewnątrz”
Addukacja - przywodzenie
przybliżanie kończyn do płaszczyzny pośrodkowej ciała lub płaszczyzny pośrodkowej danej części ciała; ruch w kierunku osi ciała
Wyprostowanie -
extension
Abdukacja - odwodzenie
oddalanie kończyny od płaszczyzny pośrodkowej ciała lub płaszczyzny pośrodkowej danej części ciała; ruch od osi ciała (palce)
Pronacja - rotacja wewnętrzna
odwracanie “do wewnątrz”
Pytanie 9
Siły działające na układ ruchu
Siły zewnętrzne
przyciąganie ziemskie, wiatr, prąd morski
Siły bierne
tarcie podłoża, opór tkanek biernych, bezwładność, siły bierne mięśni
Siły wewnętrzne
wytwarzanie przez mięśnie
Siły czynne
siły pobudzonych mięśni, przyciąganie ziemskie
Pytanie 10
definicje
Para biokinematyczna
są to dwa człony połączone ruchomo, np. 2 kości i staw
Człon
jest to taka część, element, który nie odkształca np. kości
Półpara biokinematyczne
jest to kość z powierzchnią stawową (staw posiada 2 powierzchnie stawowe, otoczone torebką w której znajduje się maź stawowa)
Dźwignie biomechaniczne
maszyny do przekazywania siły, może wykonać pracę gdy energia jest przekazywana przez nią - tworzy ją belka podparta w dowolnym punkcie
Pytanie 11
Dźwignie biomechaniczne - 3
Dźwignia działa na zasadzie sztywnego drążka, na który działają siły przejawiające tendencję do obracania drążka względem punktu jego podparcia.
U zwierząt energia czyli siła mięśni jest przenoszona przez kości, aby poruszać się poszczególnymi segmentami ciała.
W czasie napięcia mięśni wartość skurczu nie jest z reguły przenoszona bezpośrednio na obciążenie lecz ulega transformacji w układzie dźwigni kostnych.
W czasie napięcia mięśni wartość skurczu jest z reguły przenoszona bezpośrednio na obciążenie
Dźwignia działa na zasadzie sztywnego drążka, na który działają siły przejawiające tendencję do obracania drążka wokół punktu jego podparcia.
U zwierząt energia czyli siła mięśni jest przenoszona przez stawy, aby poruszać się poszczególnymi segmentami ciała.
Pytanie 12
W każdej dźwigni możemy wyróżnić:
ramię oporu (ciężaru)
ramię siły (ciężaru)
punkt podparcia
punkt wyparcia
ramię oporu (wysiłku)
ramię siły (wysiłku)
Pytanie 13
Punkt podparcia dźwigni
u zwierząt punkt obrotu znajduje się w stawie. Punkt podparcia dźwigni to punkt względem którego sztywny drążek się porusza.
u zwierząt punkt obrotu znajduje się w panewce. Punkt podparcia dźwigni to punkt wokół którego sztywny drążek obraca się.
u zwierząt punkt obrotu znajduje się w stawie. Punkt podparcia dźwigni to punkt wokół którego sztywny drążek obraca się.
Pytanie 14
Ramię siły 2
U zwierząt znajduje się w przyczepie ścięgna kurczącego się mięśnia do tkanki ścięgna.
U zwierząt znajduje się w przyczepie ścięgna kurczącego się mięśnia do poruszanej kości.
obejmuje wszystkie części drążka między punktem podparcia dźwigni i punkcie, w którym przyłożona jest siła drążka.
Pytanie 15
Ramię podporu
obejmuje wybiórcze części drążka między punktem podparcia dźwigni i punktem, w którym działa opór lub ciężar, jaki ma być przezwyciężony czy podniesiony przez to ramię
obejmuje wszystkie części stawu między punktem podparcia dźwigni i punktem, w którym działa opór lub ciężar, jaki ma być przezwyciężony czy podniesiony przez to ramię
obejmuje wszystkie części drążka między punktem podparcia dźwigni i punktem, w którym działa opór lub ciężar, jaki ma być przezwyciężony czy podniesiony przez to ramię
Pytanie 16
Łańcuchy kinematyczne
Każdy łańcuch kinematyczny ma określoną swobodę transformacji prostych przemieszczeń kątowych w poszczególnych stawach w złożone ruchy przestrzenne.
Każdy łańcuch kinematyczny ma określoną swobodę transformacji prostych przemieszczeń kątowych w poszczególnych stawach w proste ruchy przestrzenne.
Łańcuch kinematyczny to zespół funkcjonalny połączonych ze sobą segmentów. W zależności od realizowanego programu ruchowego łańcuch kinematyczny może składać się z 2 (para kinematyczna) lub więcej członów obejmujących swym zasięgiem nawet całe ciało.
Łańcuch kinematyczny to zespół funkcjonalny połączonych ze sobą kredensów. W zależności od realizowanego programu ruchowego łańcuch kinematyczny może składać się z 2 (para kinematyczna) lub więcej członów obejmujących swym zasięgiem nawet całe ciało.
Pytanie 17
Liczbą stopni swobody ciała sztywnego nazywa się
zbiór niezależnych współrzędnych, które dokładnie określają położenie tego ciała sztywnego w przestrzeni względem osi pionowej.
liczbę niezależnych współrzędnych, które dokładnie określają położenie tego ciała sztywnego w przestrzeni względem wybranego układu odniesienia.
zbiór niezależnych współrzędnych, które dokładnie określają położenie tego ciała sztywnego w przestrzeni względem osi pionowej szkieletu.
Pytanie 18
Swobodny człon sztywny zawieszony w przestrzeni posiada
16 stopni swobody.
5 stopni swobody.
8 stopni swobody.
6 stopni swobody.
Pytanie 19
Stopień swobodny to niezależny ruch względny w stawie
Dwa stopnie swobody
ch jest możliwy wokół 2 prostopadłych do siebie osi lub w dwóch płaszczyznach
Jeden stopień swobody
ruch w stawie może odbywać się tylko wokół jednej osi lub w jednej płaszczyźnie; stawy zawiasowe, w których odbywa się ruch zginania i prostowania
Trzy stopnie swobody
ruch w stawie możliwy jest wokół 3 prostopadłych do siebie osi lub w trzech płaszczyznach
Pytanie 20
Jeden stopień swobody - przykłady stawów
staw promieniowo-nadgarstkowy
stawy kulisto-panewkowe
stawy międzypaliczkowestawy międzypaliczkowe i staw łokciowy
staw biodrowy
Pytanie 21
Dwa stopnie swobody - STAWY
stawy międzypaliczkowe i staw łokciowy
staw barkowy
staw promieniowo-nadgarstkowy
tawy kulisto-panewkowe
Pytanie 22
Trzy stopnie swobody - stawy
stawy kulisto-panewkowe, staw biodrowy, staw barkowy
staw promieniowo-nadgarstkowy, stawy międzypalczikowe
staw łokciowy i staw barkowy
Pytanie 23
Wraz ze wzrostem liczby stopni swobody łańcucha kinematycznego
swoboda ruchu się nie zmienia
zmniejsza się jego swoboda ruchu
zwiększa się jego swoboda ruchu
Pytanie 24
Funkcja stabilizacyjna
współdziałanie mechanizmów głównie nerwowo-mięśniowych, zapewniające wykonanie realnego i konkretnego zadania ruchowego zgodnie z jego programem.
Polega na zrównoważeniu utrzymania sił zewnętrznych i wzmocnienia układu biernego np. unieruchomienie jednego segmentu ciała
Czynność koncentryczna, ekscentryczna związana ze zmianą długości mięśnia
Pytanie 25
Funkcja dynamiczna
większenie wydatku energetycznego oraz dodatkowe obciążenie pozostałych stawów.
Polega na zrównoważeniu utrzymania sił zewnętrznych i wzmocnienia układu biernego
Przemieszczenie fragmentów ciała. Czynność koncentryczna, ekscentryczna związana ze zmianą długości mięśnia.
Pytanie 26
Udziały mięśniowe to:
równanie K. Fidelusa
teoria P Fidelusa
wzór stworzony przez Jona Snowa
twierdzenie Darwina
Pytanie 27
Udziały mięśniowe nazywamy
liczbową wartością funkcji aktonu mięśniowego w stawie, czyli wielkości rozwijanego momentu siły.
dziesiętną wartością funkcji aktonu mięśniowego w stawie, czyli wielkości rozwijanego momentu siły.
zsumowaną wartością funkcji aktonu mięśniowego w stawie, czyli wielkości rozwijanego momentu siły.
Pytanie 28
Koordynacja ruchowa to:
współdziałanie mechanizmów nerwowo-mięśniowych wywołane przekazaniem potencjału do efektora
współdziałanie mechanizmów głównie nerwowo-mięśniowych, zapewniające wykonanie realnego i konkretnego zadania ruchowego zgodnie z jego programem.
współdziałanie mechanizmów głównie nerwowo-mięśniowych, zapewniające utrzymanie równowagi w przypadku niestabilnego gruntu
Pytanie 29
Zasady pomiaru siły mięśnia w warunkach statyki lub quasi-statyki
zlokalizować położenie osi badanego stawu
zmierzyć długość mięśnia wyizolowanego pod skórą
poddać obciążeniu równemu masie mięśnia podzielonej przez jego długość
ustalić wartość kątów