Psychologia społeczna SGH

proces, w którym człowiek spogląda w swoje wnętrze i bada swoje myśli, uczucia i motywy

koncepcja przyjmująca, że kiedy człowiek koncentruje uwagę na sobie samym, zaczyna oceniać własne zachowanie i porównywać je ze swymi wewnętrznymi normami i wartościami

usiłowanie, by nie myśleć o czymś; badania wykazują, że im bardziej ludzie starają się nie dopuszczać do siebie jakiejś myśli, tym częściej ta właśnie myśl pojawia się w ich głowach

teoria głosząca, że gdy nie jesteśmy pewni naszych postaw i uczuć, bądź są one niejednoznaczne, wnioskujemy o nich, obserwując własne zachowanie i sytuację, w której się ono pojawia (Daryl Bem)

oparte na naszych przeszłych doświadczeniach zorganizowane struktury wiedzy o nas samych, które pomagają nam zrozumieć, wyjaśnić i przewidzieć własne zachowanie

koncepcja, zgodnie z którą poznajemy swoje własne zdolności i postawy poprzez porównywanie się z innymi ludźmi (Festinger)

spostrzeganie siebie oczami innych ludzi i włączanie ich opinii do własnego pojęcia Ja

proces polegający na tym, że ludzie schlebiają jakiejś osobie, często o wyższym statusie, wychwalają ją i w ogóle próbują wzbudzić w niej sympatię do siebie

proces polegający na tym, że ludzie próbują wywrzeć pozytywne wrażenie na innych, opisując własne talenty i manifestując swoją wiedzę

dążenie do poprawienia własnego wizerunku przez wiązanie się z ludźmi, którzy odnieśli sukces lub są sławni

odcinanie się od tych którzy ponieśli porażkę

wyolbrzymienie widocznych zalet ludzi,miejsc , czy instytucji z którymi jesteśmy związani

człowiek unika przynoszenia złych wiadomości albowim mniej lubimy takie osoby (efekt)

tworzenie utrudnień i wymyślanie usprawiedliwień dla samego siebie,żeby w wypadku porażki dysoponować gotowym wytłumaczeniem

trwała ocena — pozytywna lub negatywna ludzi, obiektów i pojęć

emocje i uczucia, jakie ludzie kojarzą z obiektem postawy

przekonania ludzi na temat właściwości obiektu postawy

działania ludzi wobec obiektu postawy

komunikat (np. przemówienie lub reklama telewizyjna) przekonujący do zajęcia określonego stanowiska w danej sprawie

przypadek, kiedy bodziec wywołujący reakcję emocjonalną jest wielokrotnie doświadczany razem z bodźcem neutralnym, który nie wywołuje takiej reakcji do czasu, aż nabierze emocjonalnych właściwości pierwszego bodźca