Fizjo - Układ kontroli ruchu

a. Pobudzenia gamma-motoneuronów powodują skurcz zewnętrznych odcinków włókien intrafuzalnych

b. Podrażnienie włókien gamma → skurcz włókien intrafuzalnych → pobudzenie receptorów groniastych → sygnał do rdzenia kręgowego

c. Neurony gamma działają tonicznie na wrzecionka nerwowo-mięśniowe

d. Aktywność gamma-motoneuronów zależy od pobudzenia szlaków zstępujących z układu siatkowatego i limbicznego

e. Koaktywacja alfa-gamma utrzymuje rozciągnięcie wrzecionka w trakcie skurczu mięśnia

a. Neurony dla zginaczy: część brzuszna rogu brzusznego

b. Motoneurony α: unerwiają tylko włókna ekstrafuzalne mięśnia

c. Motoneurony γ: unerwiają tylko włókna intrafuzalne mięśnia

d. Motoneurony β: unerwiają tylko włókna intrafuzalne

e. Komórki Renshawa hamują zwrotnie motoneuron α, z którego otrzymały pobudzenie

a. włókna intrafuzalne mają unerwienie czuciowe i ruchowe

b. włókna z woreczkiem jąder: receptory groniaste

c. włókna z łańcuszkiem jąder: receptory pierścienno-spiralne i receptory groniaste

d. receptory pierścienno-spiralne to receptory toniczne

e. receptory groniaste reagują na rozciąganie w sposób dynamiczny

a. Subtelna regulacja napięcia m.m. podczas chodzenia / ruchów precyzyjnych

b. Działanie długie

c. Polisynaptyczny

d. Hamowanie motoneuronów α

e. Z wrzecionek nerwowo-ścięgnowych

a. Z wrzecionek nerwowo-mięśniowych

b. Pobudzanie motoneuronów α

c. Gdy skurcz grozi oderwaniem ścięgna od kości

d. Polisynaptyczny

e. Działanie długie

a. Sygnał dośrodkowy do zwoju rdzeniowego po lewej stronie ciała a stamtąd bezpośrednio lub poprzez interneurony do odpowiednich motoneuronów α po lewej i po prawej stronie ciała

b. Lewa strona: bezpośrednio do motoneuronu α mięśnia zginacza → pobudzenie → pogłębienie zginania

c. Lewa strona: przez interneuron hamujący → hamowanie → rozluźnienie prostowników

d. Prawa strona: przez interneuron hamujący → hamowanie → rozluźnienie zginaczy

e. Prawa strona: przez interneuron pobudzający → pobudzenie → napięcie prostowników

f. Wszystkie fałszywe

a. Droga siatkowo-rdzeniowa przyśrodkowa (opuszkowa) → ośrodki ruchowe rdzenia kręgowego → pobudzenie m.m. zginaczy antagonistycznych do antygrawitacyjnych

b. Mięśnie antygrawitacyjne: prostowniki nóg + m.m. kręgosłupa

c. Droga siatkowo-rdzeniowa boczna (mostowa) → ośrodki ruchowe rdzenia kręgowego → pobudzenie m.m. antygrawitacyjnych

d. Jądra podstawne i okolica przedruchowa kory: pobudzają twór siatkowaty rdzenia przedłużonego → pobudzają m.m. zginacze

e. J.j. przedsinkowe + j.j. móżdżku: hamują twór siatkowaty mostu → pobudzają m.m. prostowniki

a. Planowanie ruchu: okolica przedczołowa

b. Wzorce ruchu: okolica przedruchowa

c. Podjęcie decyzji o ruchu: pole 4

d. Opracowanie rozkazu: okolica przedruchowa

e. Komenda zakończenia ruchu: móżdżek

a. Przetwarza pochodzące z kory informacje o wzorcu rozkazu

b. Celowość wykonywania danych sekwencji ruchowych w konkretnej sytuacji

c. Okolica przedczołowa i asocjacyjne okolice czucia somatycznego → jądro ogoniaste

d. Jądro ogoniaste → gałka blada (+ skorupa)

e. Gałka blada → wzgórze → móżdżek

a. Funkcja: korygowanie stanu pobudzenia obszarów ruchowych kory

b. Funkcja: wpływ na wykonywanie ruchów przez zmianę napięcia mięśniowego

c. Mediatory pobudzające: glutaminian, enkefaliny

d. Mediatory hamujące: GABA, dynorfiny

e. Serotonina: zależnie od receptorów pobudza lub hamuje prążkowie

a. Strefa kłaczkowato-grudkowa: równowaga

b. Strefa środkowa (robak) + pośrednia: korekta ruchu planowanego

c. Strefa boczna: regulacja napięcia mięśniowego

d. System eferentny: jądra móżdżku

e. System aferentny: kora móżdżku

a. Tłumienie ruchów oscylacyjnych: ponieważ większość ruchów ma tendencję do przekraczania niezbędnego zakresu i powtarzania się

b. Korekcja ruchu wykonywanego w danej chwili: porównanie zgodności bieżących skutków ruchu z zakodowanym w obszarach ruchowych kory programem tego ruchu

c. Źródła informacji do korekty ruchu wykonywanego: mięśnie, rdzeń kręgowy, kora ruchowa

d. Integrator informacji do korekty ruchu wykonywanego: część kłaczkowato-grudkowa

e. Korekcja planu czynności ruchowej: boczna część móżdżku + j. zębate → j. brzuszne boczne wzgórza → kora mózgu

a. Uszkodzenie strefy środkowej (robak) + pośredniej: zaburzenia równowagi

b. Dysmetria: brak koordynacji mięśni antagonistycznych

c. Adiadochokineza: brak ograniczania przez móżdżek nadmiernego zakresu ruchu

d. Obniżenie napięcia mięśniowego (hipotonia): uszkodzenie płata grudkowo-kłaczkowego

e. Hipotonia: brak pobudzenia przez móżdżek kory mózgu i tworu siatkowatego mostu

a. Spastyczność rdzeniowa: napięcie tym mniejsze im silniej badający zgina i prostuje kończynę pacjenta

b. Występuje "objaw scyzorykowy" w wyniku odruchu miotatycznego (+) statycznego

c. Zachowany odruch podeszwowy

d. Po kilku miesiącach - odruch masowy

e. Spastyczność rdzeniowa i hiperrefleksja są przejawami autonomicznej aktywności rdzenia kręgowego odciętej od wyższych ośrodków, które działają hamująco na rdzeń kręgowy

a. Układ siatkowaty pnia mózgu (śródmózgowie + most + rdzeń przedłużony + wzgórze)

b. Odbiór impulsacji z receptorów całego ciała i z neuronów innych części mózgowia

c. Drogi swoiste: przewodzenie wolne, zachowane we śnie i głębokiej narkozie,

d. Drogi nieswoiste: przewodzenie szybkie, zniesione w narkozie, wzbudzenie i desynchronizacja czynności bioelektrycznej mózgu

e. Drogi swoiste: pobudzenie podkorowych ośrodków zachowania, kontrola układu autonomicznego, kontrola układu wewnątrzwydzielniczego

a. Kontrola czynności odruchowych rdzenia kręgowego - koordynacja ruchów

b. Regulacja napięcia m.m. szkieletowych - postawa ciała

c. Kontrola generatora wzorca oddechowego

d. Kontrola ośrodków regulujących krążenie krwi

e. Kontrola układu autonomicznego

f. Wszystko fałszywe