Fizjo ćw2

Szybkość skurczu mięśnia szkieletowego zmniejsza się wraz ze wzrostem obciążenia tego mięśnia

Mm. gładkie wielojednostkowe MOGĄ być długotrwale pobudzane przez adrenalinę dopływającą krwią tętniczą do mięśnia

Jednym z mechanizmów odpowiedzialnych za zmniejszenie siły skurczu m. szkieletowego jest presynaptyczne hamowanie płytki motorycznej przez synapsy akso-aksonalne.

Przyczyną zwiększonej amplitudy skurczu w wyniku sumowania skurczów jest sumowanie potencjałów czynnościowych na płytce motorycznej

Błona komórkowa włókien mięśniowych gładkich reaguje na rozciągnięcie mechaniczne wzrostem przepuszczalności dla jonów Ca2+ i Na+

Napięcie całkowite mięśnia jest sumą napięcia biernego i czynnego.

Skurcz tężcowy zupełny powstaje, gdy szybkość skracania mięśnia przekroczy wartość progową

Stymulacja m. szkieletowego seriami pojedynczych bodźców, z częstotliwością nieco mniejszą od niezbędnej do wywołania skurczu tężcowego, powoduje wzrost siły kolejnych skurczów

Zwiększenie obciążenia mięśnia, bez zmiany jego długości powoduje zwiększenie liczby aktywowanych receptorów pierścienno-spiralnych typu groniastego (II)

Mięśnie ST kurcza sie z prędkością poniżej 10 ms

Skurcz auksotoniczny to najpierw wzrost napięcia potem skrócenie mięśnia

Tetrodotoksyna śmiertelna trucizna bo blokuje trwale kanały sodowe

Wrzecionko - wrażliwe na skrócenie mięśnia

Receptory pierścienno-spiralne wlokna II, wrazliwe na szybkie rozciągnięcie

Zmęczenie mięśni wiąże sie ze zmniejszeniem amplitudy i wydłużeniem czasu latencji

W skurczu auksotonicznym dochodzi najpierw do zbliżenia przyczepów mięśnia a następnie do zmiany napięcia bez zmiany długości

W skurczu auksotonicznym następuje najpierw skracanie mięśnia a następnie wzrost jego napięcia bez zmiany położenia przyczepów mięśnia

Receptory Golgiego to receptory siły rozciągającej

glicyna jest neurotransmiterem IPSP

o wplyw temp na długosc trwania potencjału