chemiaf

Woda i dipropylamina (DPA) są prawie nie mieszalne w temp. ok. 350 K. Dolna krytyczna temp. mieszalności tych cieczy wynosi ok. 270 K. W temp -10 C równomolowa mieszanina wody oraz DPA składa się z:

Ciekły pentan i heksan mieszają się nieograniczenie i tworzą roztwory o własnościach zbliżonych do roztworu doskonałego. Stad wniosek, że ciepło mieszania (dH) oraz entropia mieszania (dS) dla ich roztworów są:

n-heptan i cykloheksan tworzą mieszaniny zbliżone do doskonałych w całym zakresie stężeń. W temp. 40 C prężności pary czystych cieczy wynoszą odpowiednio 12 kPa dla n-heptanu i 24 kPa dla cykloheksanu. Przewidywana całkowita prężność par (p) nad mieszaniną zawierającą 30% cykloheksanu jest:

Mieszanina eteru i acetonu wykazuje odstępstwa dodatnie od własności mieszanin doskonałych ale nie tworzy azeotropu; pe,o , pa,o oznaczają prężności par nad tymi czystymi rozpuszczalnikami; a Ke≠Ka oznaczają stałe Henry’ego odpowiednio dla eteru i acetonu. Prężność pary eteru pe nad roztworem zawierającym 5% molowych eteru można obliczyć jako:

Roztwór benzenu w metanolu o zawartości 60% mol. metanolu wrze w temp.58 C,skład pary jest identyczny ze składem wrzącej cieczy. Temp. wrzenia benzenu i metanolu wynoszą odpowiednio 80 C i 64 C. Który roztwór wykazuje największą łączną prężność pary benzenu i metanolu?

Mieszaninę wody z kilkuprocentową zawartością surowego, ciężkiego oleju zanieczyszczonego stałymi substancjami mineralnymi, destylowano w temp. bliskiej temp. wrzenia wody. Destylat zawiera:

Badając temp. topnienia stopów cyny i ołowiu stwierdzono, że stopy o zawartości od 10% do 70% Pb rozpoczynają topnienie w identycznej temp. Stąd wniosek, że stałe stopy w tym zakresie składów są:

P-toluldyna (PT) i p-chlorofenol (PC) tworzą związek 1:1 w fazie stałej, topiący się kongruentnie (TC). Dwa eutektyki mają skład: E1-30% i E2-70% PC. Przy ochładzaniu stopu PT oraz PC o zawartości 40% PC, pierwszy krystalizujący ze stopu kryształ fazy stałej ma skład: