procesy poznawcze

Warstwa powierzchniowa

. Przedmiot ten jest analogiczny do tego, który możemy postrzegać w świecie zewnętrznym i zachowuje jego właściwości przestrzenne

Warstwa głęboka

do informacji tych dodaje zasoby pamięci długotrwałej (niedostępne świadomości)

charakter referencjalny

reprezentacjom obrazowym odpowiadają werbalne i odwrotnie .

Teoria podwójnego kodowania

człowiek reprezentuje rzeczywistość w dwóch systemach: niewerbalnym (sensorycznym) i werbalnym (językowym).

Hipoteza języka myśli

umysł ludzki nie gromadzi trwałej wiedzy ani w postaci obrazów, ani etykiet werbalnych, ale wyłącznie w postaci zbioru sądów (twierdzeń) o relacjach między obiektami.

Reprezentacje numeryczne

głębsze formy odzwierciedlania liczb, zrywające z powierzchniową formą reprezentacji i uwzględniające semantyczne aspekty informacji numerycznej.

Teoria pierwotnych reprezentacji w formie zbioru sądów Pylyshyna

Jeśli instrukcja udzielona badanemu wymaga jedynie znalezienia się w odpowiednim miejscu względem punktu fiksacji, ale nie precyzuje, w jaki sposób można ten cel osiągnąć, to związek między czasem decyzji a odległością punktów na „skanowanej” mapie umysłowej zanika.

logogeny

Niezależnie od zaangażowanego kanału sensorycznego wszystkie reprezentacje werbalne

imageny

Wszelkie niewerbalne reprezentacje umysłowe, niezależnie od modalności sensorycznej

Afantazja

stan, w którym mózg nie tworzy ani nie używa obrazów mentalnych jako części myślenia lub wyobraźni.

Zespół zaniedbywania połowiczego

występuje po uszkodzeniu jednej półkuli mózgu, najczęściej prawej (niedominującej) i polega na nieświadomości istnienia przestrzeni osobniczej i pozaosobniczej po stronie przeciwległej do uszkodzonej półkuli. Prawe półkule są najczęściej nadrzędne w percepcji wzrokowo- przestrzennej.

Teoria Penrose’a i Hameroffa

że świadomość powstaje dzięki zjawiskom kwantowym zachodzącym w mikrotubulach neuronów. Mikrotubule miałyby działać jak kwantowe procesory, chronione przed zakłóceniami, i umożliwiać uporządkowaną, świadomą aktywność mózgu.

Teoria Penrose’a

Wychodzi od założenia, że świadomość nie opiera się na żadnego rodzaju algorytmach czy obliczeniach oraz jest poza wszystkim tym, co są w stanie wytłumaczyć biologia czy fizyka.

Zintegrowana teoria informacji (IIT)

stworzona przez Tononiego, zakłada, że świadomość wynika z samej struktury doświadczenia — które jest wewnętrzne, spójne, złożone i niepodzielne. Każdy mechanizm (np. mózg), który posiada bogatą, powiązaną strukturę przyczynowo-skutkową, generuje świadomość „od wewnątrz”. Mechanizmy proste i niezintegrowane, jak móżdżek, świadomości nie mają.

Teoria globalnej neuronalnej przestrzeni roboczej (GNW)

twierdzi, że świadomość powstaje w wyniku określonego typu przetwarzania informacji — znanego z początków sztucznej inteligencji, kiedy wyspecjalizowane programy uzyskiwały dostęp do małego, współdzielonego repozytorium informacji.

13-15 pkt

Przytomny, łagodne zaburzenia świadomości

9-12 pkt

Umiarkowane zaburzenia świadomości (stan ogłuszenia)

mniej niż 8

Śpiączka / ciężkie zaburzenia świadomości

Przytomność

natomiast jest stanem gotowości układu nerwowego do odbioru bodźców i można ją utożsamiać ze stanem czuwania

Nieprzytomna i nieświadoma

To dzieje się w śpiączce

Przytomna i świadoma

To każdy z nas w tej chwili

przytomna bez świadomości

To problem stanu wegetatywnego, ale również głębokiego otępienia.

Pełna świadomość

świadomość to stan, w którym człowiek jest w pełni zdolny do odbioru i interpretacji bodźców zewnętrznych, postrzeganie nie jest zaburzone, a reakcje są adekwatne do sytuacji

Nieprzytomna z ograniczoną świadomością

Z tym mamy czynienia podczas marzeń sennych.

Czuwanie

to stan świadomości, odróżniający się od innych stanów, takich jak: sen i śpiączka.

ILOŚCIOWE zaburzenia świadomości

są jednocześnie zaburzeniami przytomności, a śpiączka jest stanem nieprzytomności.

JAKOŚCIOWE Zaburzenia świadomości

delirium (majaczenie), dotyczą przede wszystkim zniekształceń procesów poznawczych (percepcji, pamięci, zdolności uczenia się, myślenia, orientacji, uwagi, języka, funkcji wykonawczych).