pato kolos 4 2025

chłoniak Burkitta

szpiczak mnogi

Niedczynność przytarczyc

Nadczynność przytarczyc

wszystkie wymienione

bóle głowy

wymioty

drgawki

zaburzenia równowagi

Nadbarwliwość jąder

Ciałka amyloidowe

Krystaloidy

Duże jąderka

Ciałka apoptotyczne

Guz > 5 cm, przerzuty w ipsilateralnych węzłach chłonnych przymostkowych, obecność przerzutów odległych

Guz >2 cm do 5 cm, przerzuty w ipsilateralnych ruchomych węzłach chłonnych pachowych, brak przerzutów odległych

Guz < 2 cm, węzły regionalne bez przerzutów, brak przerzutów odległych

Guz < 1 cm, przerzuty w ipsilateralnych nieruchomych węzłach pachowych, brak przerzutów odległych

Guz >2 cm do 5 cm, przerzuty w węzłach nadobojczykowych, obecność przerzutów odległych

zespół Turcota

reumatoidalnego zapalenia stawów

szpiczaka mnogiego

nadczynności przytarczyc

Zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa

Występuje zwykle w 4 i 5 dekadzie życia

Ma tendencję do progresji do wyższych stopni złośliwości

Jest dobrze odgraniczony od otoczenia i nie nacieka tkanki mózgowej

Lokalizuje się zwykle w półkulach mózgu

Posiada mutacje IDH

Jest to choroba uwarunkowana genetycznie

Mutacja powodująca chorobę następuje w genie kodującym huntingtynę

Początek zwykle występuje we wczesnym dzieciństwie

Ma charakter postępujący

Dziedziczy się w sposób autosomalny dominujący

Mają tendencję do progresji do wyższych stopni złośliwości.

Nietypowy obraz mikroskopowy, nawet przy obecności mutacji IDH oraz kodelecji 1p/19q nie pozwala na postawienie rozpoznania.

Występują głównie u dorosłych w okoto 4 i 5 dekadzie życia.

Zlokalizowane są głównie w półkulach mózgu.

Charakteryzują się obecnością mutacji IDH oraz kodelecja 1p/19q.