molekularna egzamin

nie potrzebują ATP gyraza potrzebuje i helikaza do rozplecenia nici

gyrazawymaga ATP, odpowiada za superskręty dodaje ujemne zwoje

Jest semikonserwatywna

SSB to białka wiążące jednoniciowy DNA, chronią jednoniciowe DNA przed powrotną reasocjacją do dwuniciowego DNA oraz przed degradacją

topoizomeraza I tnie dwie nici, topoizomeraza II tnie jedną nić jest odwrotnie

Fragment S1 HMM - jest ATPazą, ale nie jest zbudowana z mikrotubul aktynowych

LMM tworzy filamenty, brak aktywności ATPazy - i nie łączy się z aktyną

Miozyna może być podzielona przez trypsynę na dwa częściowo funkcjonalne fragmenty: meromiozynę lekką (LMM) i meromiozynę ciężką (HMM). LMM, podobnie jak miozyna, tworzy filamenty, lecz nie ma aktywności ATP-azowej i nie łączy się z aktyną. Natomiast meromiozyna ciężka - HMM - przeciwnie - katalizuje hydrolizę ATP i wiąże się z aktyną lecz nie tworzy filamentów. HMM: S1 lub jeden sufragment o kształcie pałeczki nazwany S2. W rzeczywistości subfragmenty S1 są jednostkami miozyny generującymi siłę mechaniczną. S'2' → szyjka, zawias S'1' → główka z łańcuchami lekkimi (miejsce wiążące aktynę i ATP [aktywność ATPazy]

HMM nie tworzy filamentów

gł. Składnikiem włókien rzęsek komórek eucaryotycznych są mikrofilamenty tubulinowe, które wchodzą w skład podstawowej wiązki włókien zwanej aksodyskiem- na pewno składają się z mikrotubul, ale nie wiem kompletnie czym jest aksodysk, jeśli już to jest coś takiego jak aksonema i to jest kompleks mikrotubul.

ramiona podwłókien A są zbudowane z dyneiny wykazującej aktywność ATPazową- Na każdej podjednostce A występują dwa ramiona dyneiny - wewnętrzne i zewnętrzne, a dyneina zawiera ATPazę, więc chyba prawda.

poszczególne pary mikrotubul są trzymane razem przez łączniki zbudowane z dyneiny- Poszczególne dublety mikrotubul połączone są z sąsiednimi dubletami poprzez wiązania neksynowe oraz z otoczką centralną poprzez promienie łączące, więc fałsz chyba

siła powstająca przez mostki poprzeczne między A i B

ramiona podwłókien A i B przyłączone są do kinezyny

dyneina przyłącza się do A

jej poziom wzrasta w koordynacji z permeazą galaktozydową i acetylofransferazą tiogalaktozydową

hydrolizuje wiązanie 1,4-β oligosacharydy laktozy i tworzy galaktozę i glukozę

jest produkowana z jednostki genu zwanej operonem

jest allosterycznie aktywowana przez niemetaboliczny składnik IPTG (izopropylotiogalaktozyd)

tworzy wiązanie 1,6-β oligosacharydu allolaktozy

obecna w różnych stężeniach zależnie od źródła węgla używanego do wzrostu

N i Q zapobiegają końcu transkrypcji

N powoduje produkcję białka niezbędnego do replikacji DNA faga i rekombinacji

tworzą produkty genów N i Q, które działają jako białka regulacji pozytywnej, prowadzące sekwencyjną λ- kodującego białka

syntetyzuje 3 rożne klasy mRNA, które są wyznaczane poprzez czas po infekcji ich pojawienia

tworzą produkty genów N i Q, które działają jako białka regulacji pozytywnej, prowadzące sekwencyjną λ- kodującego białka

Q potrzebne, gdy są transkrybowane geny białka główki i ogonka wirusa oraz białka konieczne do lizy komórki gospodarza

niosą programowaną syntezę białek potrzebnych do replikacji genów i produkcji ich strukturalnych komponentów

RLFP

Biblioteki genomowe

Klonowanie DNA -- dogodnymi wektorami do klonowania są bakteriofagi i plazmidy

Southern - wykrywanie DNA

Kosmidy

Yac-i - jeśli chodzi o sztuczne chromosomy drożdży (YAC) - są to wektory, w które wprowadza się duże fragmenty DNA. Głównymi składnikami są ARS, centromer i telomery S.cerevisiae.

sekwencja zawierająca wiele reszt purynowych... to do inicjacji translacji, promotory są przy inicjacji transkrypcji

kaseta CAAT u eukariota

rejon –35

kaseta Hognessa (=kaseta TATA - u eukariota)

kaseta Pribnowa (5'-TATAAT-3', inaczej sekwencja pribnowa)

Zewnetrzny lub wewnetrzny fragment bialka usuwany przez ciecie proteolityczne prowadzące do powstania aktywnego bialka.

Zewnetrzny fragment bialka laczony kowalalencyjnie z lipidami tworzacymi blony. TEST 11

Zewnetrzny fragment bialka dodawany do innych bialek przez ligaze bialkowa.

Wewnetrzny fragment bialka usuwany po translacji z jednoczesnym polaczeniem fragmentów go otaczajacych.