molekularna egzamin

trzy

cztery

dwa

jeden

To się zmienia mogą być trzy albo dwa

To się zmienia mogą być dwa lub jeden

w splicuinu gr 1 następuje atak guaniny lub guanozyny ma na 2’ OH? Na miejsce splicingowe 5’ powinno być (tak, że powstaje wolna gr.3’0h egzonu pierwszego)

gr 1 jest u Procaryota gr 2 u Eucaryota – u prokariota nie ma splicingu bo nie ma intronów!!!

w splicosomie uczestniczą katalityczne cząsteczki snRna - to było poprawne

splajsing autokatalityczny grupy 1 wymaga guaznozyny lub guanylanu i wiąże się do miejsca splajsingowego 3’

polimeraza DNA zalezna od RNA

stępuje etap gdzie o.t. tworzy DNA wirusowego RNA i potem integracja z chromosomem gospodarza

wirusowa czy komórki gospodarza – wirusowa(to jest enzym wprowadzany do komórki gospodarza przez wirus razem z jego materiałem genetycznym)

Replikaza RNA-polimeraza RNA zalezna od RNA

organizmy eukariotyczne mogą korzystać z retrowirusa zmieniać metabolizm.

odwrotna transkryptaza RNA zależna od DNA

polimeraza DNA zalezna od DNA

2-niciowy RNA wbudowuje się do genomu (dwuniciowy DNA)

powstaje hybryda DNA – RNA(retrowirusy

Posiadają na końcu 5’ rejon bogaty w ppG lub pppG

Translacja jest sprzężona z transkrypcja i zachodzi w tym samym czasie - tylko u prokariotów zachodzi jednocześnie, bo nie ma tam dojrzewania mRNA

Posiadają na końcu 5’ rejon bogaty w ppG( na końcu 5’ jest kap, który nie jest bogaty w ppG)

Posiadają na końcu 3’ ogon poliA , nie kodowany przez matryce

Zazwyczaj powstają z premRNA

który wiąże się z intensywnymi modyfikacjami chemicznymi histonów - (zmiany struktury nukleosomu, poślizg lub przemieszczenie cis, transfer lub przemieszczenie trans)

które może skutkować tzw. przemieszczeniem cis, skutkujący transportem(?) nukleosomu na inną cząsteczkę DNA - przemieszczenie cis jest fizycznym przesunięciem nukleosomu wzdłuż nici DNA, a transprzeniesienie nukleosomu na inną cząsteczkę DNA lub dalszy fragment tej samej cząsteczki (str.285)

który jest bezwzględnie konieczny dla rozpoczęcia transkrypcji genu. - nie jest to niezbędny warunek

który zachodzi przy udziale złożonych kompleksów białkowych np. Swi/Snfi i wpływa na ekspresję całego genomu -kompleks swi/snfi nie działa ogólnie na cały genom, ale wpływa na ekspresję tylko ograniczonej liczby genów - krótkie rejony w genomie, ale zachodzi przy udziale kompleksów białkowych Swi/Snfi

który jest indukowany przez zależny od energii proces osłabiający oddziaływania pomiędzy nukleosomem i związanym z nim DNA - (str. 284)

może przebiegać w procesie w którym następuje usuwanie czapeczek skutkiem czego dochodzi do usunięcia łańcuchów poliA, co z kolei prowadzi do braku translacji mRNA i szybkiego i szybkiego trawienia eksonukleotydów.

może zależeć od obecności tzw. elementów niestabilności, znajdujących się w obrębie transkryptu

może uczestniczyć w procesie, w którym uczestniczy wielobiałkowy składnik zwany egzosomem, który degraduje mRNA przy udziale spokrewnionych z enzymami bakteryjnego degradosomu.

może zachodzić w kierunku od 5’ do 3’ lub 3’ do 5’ w odróżeniniu od degradacji w komórkach bakteryjnych, która zawsze zachodzi w kierunku od 3’ do 5’ zachodzi w kierunku 5' -> 3'

w prawidłowej, niezmienionej komórce (tzn. niezainfekowanej wirusami i nietransformowanej egzogennym DNA) może być skutkiem wyciszania RNA (interferencji RNA) dwuniciowe genomy wirusowe są wyciszane

może przebiegac wg mechanizmu zwanego kontrolą jakości mRNA (RNA surveillance), który prowadzi do specyficznej degradacji cząsteczek mRNA, w których na skutek nieprecyzyjnego wycięcia intronów dochodzi do powstania nieprawidłowych kodonów terminacyjnych

W czasie translacji cząsteczek RNA rybosomu pomija kodon.

Rybosom zatrzymuje się w czasie translacji przesuwa o jeden kodon do przodu lub do tyłu i potem kontynuuje translację.

Rybosom dochodzi do końca sekwencji kodującej, uwalnia właściwie zsyntezowane białko i rozpoczyna syntezę nowego białka począwszy od następnego kodonu inicjacyjnego

Rybosom kończy translację na kodonie, który koduje aminokwas.

Rybosom przeprowadza translację cząsteczki tRNA, która zawiera jeden dodatkowy nukleotyd lub brakuje w niej nukleotydu.

Rybosom zatrzymuje się w czasie translacji, przesuwa o jeden nukleotyd do przodu lub do tyłu i potem kontynuuje translację.

Składanie w układzie trans jest powszechnym zjawiskiem w odniesieniu do transkryptów genów człowieka.

Składanie w układzie trans zachodzi w sposób podobny do składania przebiegającego z wycinaniem intronów GUAG, z tym że zamiast lassa tworzona jest struktura widełek.

Niektóre RNA uczestniczące w tym procesie zawierają informację z dwóch genów, co skutkuje jednoczesną translacją, prowadzącą do dwóch produktów białkowych.

Odbywa się pomiędzy eksonami zawartymi w obrębie różnych cząsteczek RNA.

Następuje zastąpienie wybranych eksonów w niektórych transkryptach przez ekson liderowy.

eksony z różnych transkryptów RNA są łączone ze sobą

Sekwencje intronowe nie są usuwane z transkryptów RNA i podlegają translacji do białek.