Testy Fiszki Notatki

Zaloguj

Ustawienia

Nauka

Biolomolo

Wyświetlane są wszystkie pytania.

Pytanie 9

17. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących elongacji translacji u Prokariota są prawdziwe?

bb) Peptydylo-tRNA pozostaje cały czas związany z miejscem P rybosomu.

Fałsz

v) W obecności kompleksu EF-G/GTP, peptydylo-tRNA jest związany z miejscem A rybosomu

Fałsz

l) Zdecydowana większosć cząsteczek aminoacylo-tRNA wiąże się z miejscem A rybosomu

Prawda

a) Czynnik EF-Tu, dostarcza aminoacylo-tRNA do rybosomu

Prawda

h) Czynnik EF-Ts wiąże się z każdym aminoacylo-tRNA oprócz fMet-

Fałsz

aa) Za przemieszczenie transkryptu względem aminoacylo-tRNA, EF-Ts i peptydylo-tRNA odpowiedzialny jest czynnik białkowy zwany translokazą

Fałsz

o) Oddysocjowanie niewłaściwego aminoacylo-tRNA od rybosomu wymaga przyłączenia tzw. czynnika uwalniającego

Fałsz

e) W zależności od fazy elongacji, peptydylo-tRNA jest związany z miejscem P lub A rybosomu

Prawda

s) Czynnik EFtu należy do tzw. Małych białek G

Fałsz

cc) Kompleks IF2/GTP wiąże się z każdym aminoacylo-tRNA oprócz fMet-tRNA

Fałsz

b) Czynnik EF-Ts pełni podczas translacji analogiczną rolę jak zaktywowany receptor błonowy o siedmiu helisach w przekazywaniu sygnału przez klasyczne białka G

Fałsz

a) Niektóre czynniki translacyjne wykazują zjawisko mimikry molekularnej dzięki czemu mogą konkurować z innymi czynnikami translacyjnymi lub ich kompleksami o wiązanie się do tych samych miejsc w rybosomie m.in. z uwagi na podobieństwo strukturalna

Fałsz

m) Oddysocjowanie niewłaściwego aminoacylo-tRNA wymaga hydrolizy GTP przez odpowiedni czynnik białkowy.

Fałsz

z) fMet-tRNA zajmuje miejsce P

Prawda

k) Za przemieszczenie transkryptu, aminoacylo-tRNA i peptydylo-tRNA względem rybosomu odpowiedzialny jest czynnik białkowy zwany translokazą (EF-G)

Prawda

r) Aminoacylo-tRNA wiąże się w miejscu P rybosomu

Fałsz

u) W obecności kompleksu EF-G/GDP, peptydylo-tRNA jest związany z miejscem A rybosomu

Fałsz

c) Czynnik EF-Ts pełni podczas translacji analogiczną rolę jak białko Sos w przekazywaniu sygnału przez białko Ras

Prawda

y) W obecności kompleksu EF- G/GCP peptydylo- tRNA jest związany z miejscem A rybosomu

Fałsz

x) W obecności kompleksu EF-G/GDP, peptydylo-tRNA jest związany z miejscem P rybosomu

Prawda

j) Dostarczanie aminoacylo-tRNA do rybosomu wymaga związania GDP przez odpowiedni czynnik białkowy

Fałsz

i) Hydroliza peptydylo-tRNA jest warunkiem utworzenia każdego kolejnego wiązania peptydowego

Fałsz

n) Oddysocjowanie niewłaściwego aminoacylo-tRNA od rybosomu wymaga hydrolizy ATP przez odpowiedni czynnik białkowy

Fałsz

p) Oddysocjowanie niewłaściwego aminoacylo-tRNA od rybosomu możliwe jest tak długo, jak odpowiedni czynnik elongacyjny, który dostarczył ten aminoacylo-tRNA do rybosomu, pozostaje związany z GTP

Fałsz

f) Zdecydowana większość cząsteczek aminoacylo-tRNA wiąże się z miejscem P rybosomu

Fałsz

d) Czynnik EF-Tu wiąże się z każdym aminoacylo-tRNA oprócz fMet-

Prawda

w) Struktura białka EF-G przypomina znacząco strukturę kompleksu EF-Ts z tRNA

Fałsz

q) Oddysocjowanie niewłaściwego aminoacylo-tRNA od rybosomu możliwe jest tak długo, jak odpowiedni czynnik elongacyjny, który dostarczył ten aminoacylo-tRNA do rybosomu, pozostaje związany z ATP

Fałsz

g) Czynnik EF-Ts dostarcza aminoacylo-tRNA do rybosomu

Fałsz

Pytanie 10

16. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących funkcjonalnych cząsteczek tRNA są prawdziwe?

l) Zawierają sekwencję CCA na końcu 3’, która przyłączana jest podczas procesu dojrzewania (edycji)tRNA

Prawda

g) Zawierają sekwencję CCA na końcu 5’

Fałsz

h) Koniec 3’ wszystkich tRNA jest fosforylowany

Fałsz

m) Koniec 5’ wszystkich tRNA jest fosforylowany

Prawda

d) Zbudowane są z helikalnych regionów połączonych pętlami tak, że tworzą strukturę w kształcie litery U

Fałsz

yntetazy aminoacylo-tRNA rozpoznają specyficzne cząsteczki tRNA m.in. na podstawie sekwencji CCA

Fałsz

e) W cząsteczce tRNA około połowa nukleotydów występuje w sparowanych regionach helikalnych

Prawda

i) Cząsteczki tRNA są dłuższe niż 100 nukleotydów, z czego około połowa występuje w regionach tworzących pętle

Fałsz

p) Wyróżniają się spośród innych cząsteczek RNA tym, że podczas ich syntezy polimeraza RNA wprowadza także nietypowe nukleotydy, takie jak rybotymidyna, czy pseudourydyna

Prawda

o) Zawierają sekwencje ACC na końcu 3

Fałsz

r) Pętla antykodonu to wewnętrznie sparowany region helikalny, który może zawierać w strukturze helikalnej ksantynę oprócz typowych nukleotydów A,U, C i G

Fałsz

n) W wyniku procesu edycji niektórych cząsteczek tRNA w trakcie ich dojrzewania kilka adenin A ulega enzymatycznej deaminacji inozyn (I) co w przypadku jednej z pozycji w pętli antykodonu możlwiość rozpoznawania więcej niz jednego kodonu

Prawda

q) W cząsteczkach tRNA większość nukleotydów jest metylowanych potranskrypcyjnie. (NIE WIEM)

Fałsz

k) Sekwencja antykodonu, która wiąże się do odpowiedniej sekwencji kodonu mRNA podczas procesu translacji jest również precyzyjnie rozpoznawana przez odpowiednią syntetazę aminoacylo-tRNA

Prawda

a) Zawierają sekwencję CCA na końcu N

Fałsz

f) Pętla antykodonu to wewnętrznie sparowany region helikalny, który może zawierać inozynę oprócz typowych nukleotydów A, U, C i G (nie wiem i nikt nie wie)

Fałsz

j) Zbudowane są m. in. z helikalnych regionów połączonych pętlami tak, że tworzą przestrzenną strukturę w kształcie litery

Prawda

b) Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe

Fałsz

Pytanie 11

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących inhibitorów transkrypcji są prawdziwe?

g) Polimeraza RNA II jest wrażliwa na każde stężenia alfa-amanityny.

Prawda

l) Aktynomycyna D wiąże się silnie i specyficznie do dwuniciowego DNA

Prawda

a) Polimeraza RNA II jest wrażliwa jedynie na duże stężenia α-amanityny

Prawda

i) Aktynomycyna D blokuje kanał w centrum aktywnym polimerazy RNA i hamuje inicjację syntezy RNA na etapie tworzenia się pierwszych wiązań fosfodiestrowych

Fałsz

Aktynomycyna D blokuje transkrypcję, w wyniku wnikania w strukturę DNA

Prawda

o) Aktynomycyna D blokuje wiązanie się białek do DNA, z uwagi na wywołanie zmiany strukturalne oraz blokadę miejsc wiążących w dsDNA po interkalacji

Prawda

b) Ryfampicyna specyficznie hamuje elongację łańcucha RNA poprzez interkalację pomiędzy pary zasad hybrydy RNA-DNA

Fałsz

p) Aktynomycyna D nie wiąże się do jednoniciowego DNA i RNA, dwuniciowego RNA i do hybrydów RNA-DNA

Prawda

e) Polimeraza RNA II jest wrażliwa jedynie na duże stężenia α-amanityny

Fałsz

h) α- amanityna jest (cyklicznym) oktapeptydem zawierającym kilka zmodyfikowanych aminokwasów

Prawda

c) α-amanityna jest oktapeptydem zawierającym kilka modyfikowanych aminokwasów.

Prawda

Aktynomycyna D nie wiąże się do jednoniciowego DNA i RNA, dwuniciowego DNA i RNA

Fałsz

k) Aktynomycyna D wykazuje zdolność blokowania syntezy szybko dzielących się białek, dlatego wykorzystuje się ją w leczeniu niektórych hormonów

Fałsz

f) Polimeraza RNA III jest wrażliwa jedynie na duże stężenia α-amanityny

Prawda

d) Ryfampicyna blokuje kanał w centrum aktywnym polimerazy RNA i hamuje inicjację syntezy RNA na etapie tworzenia się pierwszych wiązań fosfodiestrowych.

Prawda

j) Aktynomycyna D wykazuje zdolność blokowania wzrostu szybko dzielących się komórek, dlatego wykorzystuje się ją w leczeniu niektórych nowotworów

Prawda

Pytanie 12

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących splicingu prekursorowego rRNA orzęska Tetrahymena są prawdziwe?

Kofaktor atakuje miejsce splicingowe 5’ i tworzy wiązanie fosfodiestrowe z końcem 3’ intronu

Fałsz

Do splicingu tego pre-rRNA wymagany jest kofaktor w postaci GTP lub guaniny

Fałsz

Miejsce splicingowe 5’ jest ustawione w odpowiedniej pozycji dzięki parowaniu się zasad rejonu bogatego w pirymidyny, występującego w eksonie poprzedzającym intron, i sekwencji przewodnika bogatej w puryny, która występuje w intronie

Fałsz

Do splicingu tego pre-rRNA wymagany jest kofaktor: GTP, GDP lub GMP albo guanozyna

Prawda

Kofaktor atakuje miejsce splicingowe 5’ i tworzy wiązania fosfodiestrowe z końcem 3’ egzonu.

Fałsz

Kofaktor atakuje miejsce rozgałęzienia i tworzy wiązanie fosfodiestrowe z końcem 5’ intronu

Fałsz

) Jest przykładem grupy drugiej splicingu autokatalitycznego

Fałsz

Miejsce splicingowe 3’ jest ustawione w odpowiedniej pozycji dzięki parowaniu się zasad rejonu bogatego w puryny, występującego w eksonie poprzedzającym intron, i sekwencji przewodnika bogatej w pirymidyny, która występuje w intronie

Fałsz

Kofaktor atakuje miejsce rozgałęzienia i tworzy wiązanie fosfodiestrowe z końcem 3’ intronu.

Fałsz

Jest przykładem grupy pierwszej splicingu autokatalitycznego

Prawda

Jest to splicing wymagający dopływu energii w formie wykorzystania wolnego ATP

Fałsz

Miejsce splicingowe 5’ jest ustawione w odpowiedniej pozycji dzięki parowaniu się zasad rejonu bogatego w pirymidyny, występującego w egzonie poprzedzającym intron i fragmentu bogatego w puryny, która występuje w sekwencji w intronie.

Prawda

) Do splicingu tego pre-rRNA wymagany jest kofaktor – albo nukleotyd adeninowy: ATP, ADP lub AMP, albo adenina

Fałsz

Podczas tego splicingu dochodzi do tworzenia wiązań estrowych.

Prawda

podczas tego splicingu dochodzi do tworzenia wiązania estrowego

Fałsz

Pre-rRNA zawiera specjalną „kieszeń” wiążącą kofaktor(

Prawda

Do splicingu tego pre-rRNA wymagany jest kofaktor w postaci GTP lub guaniny

Fałsz

Do splicingu tego pre-rRNA wymagany jest kofaktor – albo nukleotyd guaninowy: GTP, GDP lub GMP, albo guanina

Fałsz

Kofaktor tworzy wiązania kowalencyjne ze specyficzną sekwencją eksonu 2 w pre-rRNA

Fałsz

Jest to splicing wymagający dopływu energii w postaci ATP

Fałsz

Pytanie 13

13. Poniżej znajduje się rysunek pokazujący schematycznie budowę rybosomu prokariotycznego. Poszczególnym literom ze schematu przyporządkuj elementy strukturalne rybosomu, wiedząc, że elementy . . . odpowiadają cząsteczkom rRNA. Opisane wszystko po kolei po kolei powiedz co jest czym np.: A – podjednostka 70S

Prawda

Pytanie 14

12. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących poliadenylacji pierwotnego transkryptu u Eukaryota są prawdziwe?

e) ogon poli(A) jest spięty z końcem (“kapem”) 5’ cząsteczki mRNA za pośrednictwem białka wiążącego ogon poli(A) (PABPI) oraz kompleksu eukariotycznych czynników inicjatorowych translacji, który wiąze się do “kapu”.

Prawda

h) mRNA pozbawiony ogona poli(A) może nie ulegać wydajnej transkrypcji

Fałsz

l) Za syntezę ogona poli(A) odpowiedzialna jest polimeraza poli(A).

Prawda

i) Długośc życia mRNA zależy od szybkości syntezy ogona poli(A)

Fałsz

o) Pierwotne transkrypty eukariontów rozcinane są przez specyficzną endonukleazę kompleksu rozpoznającego sekwencję AAUAAA.

Prawda

f) Większość eukariotycznych mRNA ma na końcu 3’ ogon zbudowany z 5’-difosforanów deoksyryboadenozyny

Fałsz

s) Ogon poli(A) jest produktem reakcji ligacji kasety poli(A) z końcem 3’pre-mRNA, która to reakcja jest katalizowana przez ligazę T4

Fałsz

g) mRNA pozbawiony ogona poli(A) może nie ulegać wydajnej translacji

Prawda

a) Natywnym donorem reszt A jest adenozyno-5’-trifosforan

Prawda

y) Ogon poli(A) jest produktem reakcji katalizowanej przez terminalną transkryptazę końca 3’

Fałsz

c) Ogon poli(A) jest produktem reakcji ligacji kasety poli (A) z końcem 3’ pre-Mrna, która to reakcja jest katalizowana przez ligazę RNA

Fałsz

k) Inhobitorem reakcji poliadenylacji jest 2’, 5’¬dideoksyadenozyna.

Fałsz

j) Długość życia mRNA zależy w pewnym stopniu od szybkości degradacji ogona poli(A)

Prawda

v) Ogon poli(A) jest produktem reakcji katalizowanej przez polimerazę RNA

Fałsz

u) Ogon poli(A) jest produktem reakcji katalizowanej przez odwrotną transkryptazę

Fałsz

t) Większość eukariotycznych mRNA ma końcu 3’ ogon zbudowany z 5’ monofosforanów deoksyryboadenozyny

Fałsz

x) Inhibitorem reakcji poliadenylacji jest kordycepina (3`deoksyadenozyna) (

Prawda

d) Ogon poli(A) jest spięty ze strukturą „kapu” na końcu 5’ cząsteczki mRNA za pośrednictwem kompleksu białek w których skład wchodzi m.in. białko wiążące ogon poli(A)

Prawda

r) ogon poli A jest produktem reakcji katalizowanej przez terminalną transkryptaze końca 3’

Fałsz

q) poliadenylacja zwiękasza stabilność cząsteczki

Prawda

n) Za syntezę ogona poli(A) odpowiedzialna jest polimeraza poli(A), która czerpie instrukcję z nici matrycowej DNA

Fałsz

w) Długość życia i stabilność mRNA zależą od szybkości syntezy ogona poli(A

Fałsz

b) Donorem reszt A jest 5’ ¬ trifosforan deoksyryboadenozyny

Fałsz

m) Za syntezę ogona poli(A) odpowiedzialna jest polimeraza poli(A), która czerpie instrukcję z nici matrycowej DNA, która jest częścią polimerazy poli(A)

Fałsz

p) poliadenylacja zwiękasza stabilność cząsteczki mRNA oraz m.in. wpływa na czas życia cząsteczki mRNA

Prawda

Pytanie 15

11. Które z poniższych sformułowań stanowi według Pani treść zasady tolerancji Cricka?

a) Żadne z podanych sformułowań nie jest prawdziwe

Fałsz

d) Jeśli w trzeciej pozycji antykodonu znajduje się uracyl, to może on parować z adeniną lub guaniną w pierwszej pozycji kodonu

Fałsz

c) Konformacyjna giętkość ramienia akceptorowego cząsteczki tRNA pozwala na swobodne przemieszczanie fragmentu aminoacylowego i peptydylowego aminoacylo-tRNA i peptydylo-tRNA, odpowiednio, w obrębie dużej podjednostki rybosomu bez przesuwania tych cząsteczek względem małej podjednostki rybosomu

Fałsz

g) Dany antykodon może być rozpoznawany przez więcej niż jedną syntetazę

Fałsz

h) Jeśli w trzech pozycjach antykodomu znajduje się tyrozyna to może ona parować z adeniną, uracylem lub cytozyną w pierwszej pozycji kodonu.

Fałsz

i) Jeśli w trzeciej pozycji antykodonu znajduje się inozyna, to może ona parować z adeniną, uracylem lub cytozyną w pierwszej pozycji kodonu

Fałsz

n) Jeśli w pierwszej pozycji antykodonu znajduje się uracyl, to może on parować z adeniną lub guaniną w trzeciej pozycji kodonu

Prawda

k) Dany antykodon może być rozpoznawany przez więcej niż trzy kodony

Fałsz

b) Jeśli w pierwszej pozycji antykodonu znajduje się inozyna, to może ona parować z adeniną, uracylem lub cytozyną w trzeciej pozycji kodonu

Prawda

j) Jeśli w trzeciej pozycji antykodonu znajduje się uracyl, to może on parować z adeniną lub guaniną w pierwszej pozycji kodonu

Fałsz

f) Dany antykodon może być rozpoznawany przez więcej niż cztery kodony

Fałsz

e) Niektóre cząsteczki tRNA mogą rozpoznawać więcej niż jeden kodon

Prawda

m) W helikalnych regionach cząsteczek RNA tworzenie par zasad I-A, I-C, I-U oraz G-U jest równie prawdopodobne, co powstawanie par A-U i G-C

Prawda

l) niektóre cząsteczki rRNA mogą rozpoznawać więcej niż jeden kodon(,

Prawda

Pytanie 16

10. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących aktywności korekcyjnej syntetaz aminoacylo-tRNA są prawdziwe?

a) Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe

Fałsz

c) Syntetaza tyrozylo-tRNA wykazuje aktywność korekcyjną, która prowadzi do hydrolizy tyrozylo-tRNAtyr

Fałsz

r) Inkubacja Thr-tRNASer z syntetazą treonylo-tRNA doprowadzi do hydrolizy tego aminoacylo-tRNA

Fałsz

l) Aminoacylo tRNA może podlegać edycji bez oddysocjowania substratu od enzymu

Prawda

e) Aminoacylo-tRNA może podlegać edycji przez syntetazę bez oddysocjowania substratu od enzymu

Prawda

h) Acetylo tRNA może podlegać edycji po oddysocjowaniu substratu i ponownym jego związaniu z enzymem

Fałsz

o) Typowy i akceptowalny poziom błędów syntetaz aminoacylo-tRNA wynosi 1 błąd na 10^3 włączanych aminokwasów

Fałsz

d) Inkubacja Thr-tRNAser z syntetazą treonylo-tRNA doprowadzi do hydrolizy tego aminoacyl-tRNA

Fałsz

b) Centra acylujące syntetaz odrzucają aminokwasy podobne do właściwego, ale zbyt małe, ponieważ nie posiadają one wszystkich grup funkcyjnych oddziałujących z enzymem, przez co wiążą się zbyt słabo

Fałsz

j) Inkubacja Thr¬tRNAThr z syntetazą treonylo tRNA doprowadzi do hydrolizy tego aminoacylotRNA

Prawda

m) Syntetaza tyrozylo¬tRNA wykazuje aktywnosść korekcyjna, która prowadzi do hydrolizy fenyloalanylo¬tRNA Tyr

Fałsz

p) Syntetaza tyrozylo-tRNA wykazuje aktywność korekcyjną, która prowadzi do hydrolizy tyrozylo-tRNAPhe

Fałsz

f) Typowy i akceptowalny poziom błędów syntetaz aminoacylo-tRNA wynosi mniej niż 1 błąd na 104 włączanych aminokwasów

Prawda

k) Hydroliza błędnego aminoacylo¬tRNA zachodzi w tym samym centrum aktywnym co jego synteza.

Fałsz

g) Mimo iż Tyr różni się od Phe tylko obecnością jednej grupy hydroksylowej, syntetaza tyrozyno tRNA odróżnia tę … że nie posiadają aktywności korekcyjną

Fałsz

q) Inkubacja Ser-tRNAThr z syntetazą serylo-tRNA doprowadzi do hydrolizy tego aminoacylotRNA

Fałsz

i) W centrach hydrolitycznych syntetaz usuwane są produkty acylacji które są zbyt małe w porównaniu z z docelowym aminoacylo¬tRNA co zwiększa wierność procesu translacji

Fałsz

n) Aminoacylo-tRNA może podlegać edycji przez syntetazę dopiero po oddysocjowywaniu substratu i ponownym jego związaniu z enzymem

Fałsz

Przejdź na Memorizer+

W trybie nauki zyskasz:

Brak reklam

Quiz powtórkowy - pozwoli Ci opanować pytania, których nie umiesz

Więcej pytań na stronie testu

Wybór pytań do ponownego rozwiązania

Trzy razy bardziej pojemną historię aktywności

Wykup dostęp

Następne pytania Pozostało stron: 2

Wykryliśmy, że blokujesz reklamy na naszej stronie. Aby dokończyć naukę i uzyskać dostęp do podsumowania odblokuj wyświetlanie reklam lub skubskrybuj plan Memorizer+