Pedagogika społeczna

zjwisko społeczne i społeczne zorganizowana działanie, które odpowiada na formuowane przez władze państwowe potrzeby społeczństwa

wspieranie naturalnych procesów rozwoju poprzez rozpoznanie i pobudzanie sił tkwiących w środowisku

Pedagogika społeczna w Polsce została rozwinięta dzięki „przeszczepieniu” myśliniemieckich pedagogów społecznych i tłumaczeniu ich dzieł na język polski

Pedagogika społeczna uksonstytowała się jako subdyscypina naukowa, dzięki konceptualizacji pojęcia środowisko przez Helenę radlińską

Pedagogika społeczna wyodrębniła się z pedagogiki ogólnej

Podkreśla, że edukacja i wychowanie dotyczą nie tylko jednostek, ale mają miejsce w społeczności

Oznacza to że ludzie potrzebują pomocy społecznej

Oznacza to, że edukacja i wychowanie obejmują pracę zarówno z jednostką jak i ze społecznością

Oznacza to, że edukacja i wychowanie odnosi się do polityki społęcznej

Opracowywać pożądny model człowieka na dane czasy

Udostępniać narzędzia (poprzez pracę w środowisku) by człowiek/ ludi za ich pomocą sami mogli kształtować swoje środowisko życia

Przedstawiać ludziom ideał wizję przyszłego) społeczeństwa i go wprowazać

Że jest zdolny do działania - działania na rzecz innych i na rzecz wspólnoty

Że człowiek może wszystko,jeśli chce

Że człowiek zanurzony jest w relacjach z innymi luddźmi. Życie w wspólnot

Że edukacja ma służyć rozwijaniu gotowości do uczestnictwa w życiu wspólnoty

Że uczestnictwo jednostek i grup w życiu wspólnoty przyczynia się dorozwoju tej wspólnoty

Stawianie oporu inwazji hitlerowskich Niemiec w 1939

Zabory i walka o zachowanie kultury i dziedzictwa narodowego

Zabory i walka o niepodległość polityczną

Aktywna walka przeciwko niszczeniu elit kulturalnych i intelektualnych w Polsce Ludowej po 1945r.

Uzykanie pełni praw (dostęp do narzędzi kształtowania świata)

Warunek podmiotowości i „autorskiego’ działania

To mówienie w czyimś imieniu

Wyzwalanie spod czyjeś władzy (uzyskanie „głosu”