Pediatria zima 2023

25. Wskazania do leczenia hormonem wzrostu u dzieci w Polsce w ramach programu lekowego NFZ obejmują wszystkie poniższe z wyjątkiem:

26. Manewr Heimlicha, stosowany w przypadku zakrztuszenia się dziecka polega na:

27. Do szpitala trafia 3 letnie dziecko z objawami zapalenia oskrzeli, biegunką, wysypką i surowiczym zapalenie spojówek. Jaki rodzaj infekcji podejrzewasz w pierwszej kolejności

28. U 10-letniego chłopca od około roku obserwuje się stały przyrost masy ciała. Jego obecne BMI mieści się powyżej 97 percentyla dla płci i wieku, a wzrost między 50-75 pc. Tempo wzrastanie jest prawidłowe. Matka utrzymuje, że dieta dziecka nie jest nadmiernie kaloryczna. W rodzinie nie występują choroby tarczycy, a w badaniu palpacyjnym szyi tarczyca nie jest powiększona. Lekarz POZ zlecił badanie TSH, którego wartość wynosi 7 mIU/l (0,57-4,2), przy prawidłowym stężeniu fT4. U chłopca należy:

29. U 13-letniego chłopca, z BMI = 30kg/m2, stwierdza się obustronne powiększenie gruczołów piersiowych. Tkanka w okolicy piersiowej jest palpacyjnie niebolesna i miękka, a na skórze widoczne są bladoróżowe rozstępy. Najpewniej przyczyną powiększenia piersi jest:

30. U 5-letniego chłopca od roku występuje owłosienie łonowe, pachowe, a na twarzy pojawił się delikatny “wąsik” oraz trądzik. Obserwuje się zmianę zapachu potu. Według matki dziecko szybko rośnie. Wzrost chłopca przekroczył wartość 97 pc. Wielkość jąder wynosi 2 ml. Wiek szkieletowy dziecka ocenia się na 8 lat. Proponowane postępowanie:

31. Do poradni zgłasza się 4-letnia dziewczynka z powodu krwawienia z dróg rodnych. W badaniu fizykalnym: eutroficzna budowa ciała, dojrzewanie w skali Tannera A1P1M1, na skórze widoczne liczne duże plamy “cafe au lait" z przewagą strony lewej, a w USG miednicy małej torbiel w jajniku prawym. Najbardziej prawdopodobną przyczyną w/w jest:

32. U 14-letniego chłopca od około 2 miesięcy występują następujące objawy: utrata masy ciala, osłabienie, hiperpigmentacja skóry. Od kilku dni obserwuje się wymioty. Objawy kliniczne odpowiadają niewydolności kory nadnerczy (Choroba Addisona). W badaniach laboratoryjnych typowe zaburzenia metaboliczne towarzyszące niewydolności kory nadnerczy to: