biochemia 2 - 1 kolos

Jego poziom w stosunku do utlenionego glutationu ulega obniżeniu w przypadku niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

ilość zredukowanego glutationu w komorce jest silnie zależna od stężenia NADH

e. utrzymuje reszty cysteilowe białek w formie zdredukowanej

c. ilość zredukowanego glutationu w komórce jest silnie zależna od stężenia NADPH

żadna nie jest prawidłowa

d. powstaje z jego utlenionej formy w reakcji katalizowanej przez reduktazę glutationową

b. odgrywa dużą rolę w detoksykacji organizmu

Reaguje z nadtlenkiem wodoru i organicznymi tlenkami

a. glutation to inaczej gamma- glutamylocysteinyloglicyna

d. lipoamid

e. deoksyadenozynokobalamina

NAD+

a. koenzym A

b. hydroksyetylo-TPP

c. biotyna

f. nukleotyd adenylowy

a. rubisco jest enzymem zależnym od jonow Mg2+

asymilacja dwutlenku węgla jest procesem egzoergicznym

w przeliczeniu na rownoważniki ATP, synteza jednej cząsteczki glukozy wymaga wyższej ilości energii jak możliwa do uzyskania z całkowitego jej utlenienia

b. cykl Calvina jest aktywowany w obecności światła w wyniku wzrostu pH i stężenia jonow Mg2+ w stromie chloroplastow

c. w cykl Calvina nie zaangażowane są białka szlaku fosforylacji oksydacyjnej

d. w przeliczeniu na rownoważniki ATP, synteza jednej cząsteczki glukozy wymaga podobnej ilości energii jak możliwa do uzyskania z całkowitego jej utlenienia

f. w cyklu Corich glukoza jest wydzielana przez wątrobę

g. w cyklu Corich synteza mleczanu zachodzi w mięśniach szkieletowych

W cyklu Corich synteza glukozy zachodzi w mozgu

cykl Corich przesuwa obciążenie metabolityczne z wątroby do mięsni

c. w cyklu Corich synteza ATP zachodzi w mięśniach

w cyklu Corich synteza mleczanu zachodzi w mięśniach szkieletowych w warunkach tlenowych

e. cykl Corich przesuwa obciążenie metabolityczne z mięśni do wątroby

w cyklu Corich synteza mleczanu zachodzi w mięśniach szkieletowych w warunkach beztlenowych

b. w cyklu Corich mleczan wydzielany jest z mięśni do krwi

niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami glikolizy

b. szlak pentozofosforanowy jest głownym źrodłem NADPH do redukcji ATP

szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADH do syntezy ATP

c. dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADH

e. Transketolaza i transaldolaza łączą szlak pentozofosforanowy z glikolizą

dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+

g. W szlaku pentozowym wytwarzane są 3 cząsteczki fruktozo-6-fosforanu i 1 cząsteczka aldehydu-3-fosfoglicerynowego z 2 cząsteczek ksylulozo-5-fosforanu

b. W fazie nieutleniającej szlaku pentozofosforanowego biorą udział izomeraza fosfopentozowa i epimeraza fosfopentozowa, ktore nie wykorzystują NADH jako reduktora

a. szlak pentozofosforanowy jest źrodłem prekursora kwasow tłuszczowych

c. Szybkość przemian szlaku penozofosforanowego jest regulowana przez stężenie NADP+.

e. szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki glukozy do CO2

a. Szlak pentozofosforanowy prowadzi do utworzenia pięciowęglowych cukrow oraz NADPH, ktore są następnie wykorzystywane w procesach biosyntezy

Swobodnie, gdyż NADH po przejściu przez wewnętrzną błonę mitochondrium przekazuje swoje elektrony na enzymy łańcucha oddechowego.

Przez przejście szczawiooctanu w jabłczan, ktory może swobodnie dyfundować przez wewnętrzną błonę mitochondrialną, gdy stosunek NADH/NAD+ jest niższy w cytoplazmie niż w matriks mitochondrium.

a. NADH nie przechodzi przez błonę mitochondrialną, przechodzą tylko elektrony

e. W wyniku działania wahadła glicerolo-fosforanowego, w ktorym glicerolo-3-fosforan przekazuje elektrony na flawoproteinę związaną z wewnętrzną błoną mitochondrialną, nawet wbrew gradientowi stężeń NADH.

W wyniku działania wahadła jabłczanowo-asparaginowego, w przypadku, gdy stosunek NADH/NAD+ jest wyższy w cytoplazmie niż w matriks mitochondrium.

W wyniku działania wahadła glicerolo-jabłczanowego, w ktorym glicerolo-3-fosforan przekazuje elektrony na flawoproteinę związaną z wewnętrzną błoną mitochondrialną, nawet wbrew gradientowi stężeń NADH

Cykl Q zachodzi na kompleksie III, zwanym też oksydoreduktazą Q-cytochrom c

Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika jednoelektronowego do dwuelektronowego

Dwie cząsteczki QH2 wiążą się do kompleksu kolejno dodając elektrony i uwalniając protony

Protony uwalniane są do macierzy mitochondrialnej

Dwie cząsteczki Q wiążą się do kompleksu kolejno przyjmując elektrony

Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek zewnętrznej błony mitochondrialnej

Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego

Cykl Q zachodzi na kompleksie I, zwanym też oksydoreduktazą NADH-Q.

Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c.

Cykl Q nie przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

Protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej

GTP związane z białkiem G jest hydrolizowane, pozwalając transdukcyjnie i fosfodiesterazie na powrót do stanu wyjściowego

zaktywowana rodopsyna jest blokowana w wyniku fosforylacji reszt seryny i treoniny

poziom cAMP podnosi się, aby ponownie otworzyć kanał jonowy

arestyna wiąże się do ufosforylowanej metarodopsyny II i zapobiega jej oddziaływaniu z transducyną

poziom cGMP podnosi się, aby ponownie otworzyć kanał jonowy

zaktywowana rodopsyna jest blokowana w wyniku dołączenia białka inhibitorowego- arestyny