Anatomia- test z klatki piersiowej 2

a. thyroidea superior

gałęzie od arteriae vertebrales

gałęzie od aorta descendens

a. thyroidea inferior

gałęzie od a. thoracica interna

w odróżnieniu od worka opłucnej jest workiem włóknisto - surowiczym

unaczynione jest m.in przez a. phrenicae superiores

unerwione jest przez n. intercostales

obejmuje aortę do odejścia truncus brachiocephalicus i truncus pulmonalis aż do przyczepu ligamentum arteriosum

unerwione jest przez n. phrenicus, który wiedzie włókna bólowe

znajduje się na poziomie drugiego stawu mostkowo-żebrowego po stronie prawej

w swej części początkowej jest objęty przez pericardium

jest skrzyżowany od tyłu przez nervus phrenicus sinister i nervus vagus sinister

sięga swym brzegiem górnym do poziomu górnego brzegu manubrium sterni

w życiu płodowym łączy się poprzez ductus arteriosus z początkiem tętnicy płucnej lewej lub pniem płucnym w miejscu jego podziału na tętnice płucne

przez fissura lateralis cruris sinistri przechodzi truncus symphaticus i v. hemiazygos

przez foramen venae cavae przechodzi vena cava superior

przez fissura medialis cruris dextri przechodzi nervus splanchnicus maior dexter i v. azygos

przez hiatus aorticus przechodzi aorta i ductus thoracicus

przez hiatus oesophagalis przechodzi przełyk i rami phrenicoabdominales nervi phrenici dextrii

kręgi szyjne posiadają processus uncinatus

na kręgu szczytowym cechą charakterystyczną jest sulcus nervi spinalis

kręg wystający posiada rozdwojony processus spinosus

na kręgach piersiowych znajduje się processus mamillaris

na wyrostku dolnym kręgu lędźwiowego znajduje się facies articularis lateralis

są naczyniami anatomicznie kończącymi

ramus interventricularis posterior biegnie w sąsiedztwie v. cardiaca magna

ramus circumflexus biegnie w sinus coronarius

wypełniają się krwią w pierwszej fazie rozkurczu komór

ramus interventricularis anterior biegnie z v. cardiaca media

rozwojowo pochodzi z mięśni szyi

centrum tendineum stanowi ścięgno początkowe trzech części przepony

jest unerwiona przez n. vagus

posiada pasma tkanki mięśniowej typu gładkiego

od tyłu ogranicza mediastinum posterius

ma większą średnice niż bronchus principialis sinister

jest dłuższy od bronchus principialis sinister

oddaje bronchus eparterialis (bronchus lobaris superior dexter)

jego górną powierzchnię krzyżuje v. azygos

biegnie nad arcus aortae