pierwsza pomoc medyczna

jeśli poszkodowany nie oddycha, należy udrożnić drogi oddechowe i powtórzyć badanie przez 20 sekund

jeden oddech wystarczy, żeby uznać, że chory oddycha

jeśli rozpoznamy co najmniej 2 prawidłowe oddechy, to uznajemy, że poszkodowany oddycha

jeśli nie rozpozna się oddechu, należy powtórzyć badania przez kolejne 20 sekund

westchnięcia świadczą o prawidłowym oddychaniu

wyklucza ryzyko przypadkowego porażenia ratownika

nie można go użyć u chorego z rozrusznikiem

nie wolno używać u dzieci

nieprawidłowe zastosowanie powoduje większe ryzyko zgonu poszkodowanego

można użyć u dziecka powyżej 8 roku życia

zastępuje masaż zewnętrzny serca

automatycznie wykrywa VF i VT

zastępuje wentylację

wydaje polecenia głosowe

to automatyczny defibrylator zewnętrzny

są w tempie 80 na minutę, jak prawidłowa akcja serca

nie powodują zmęczenia ratownika.

są wykonywane jak najszybciej

są wykonywana na 5–6 cm głębokości

jest takie samo jak u dorosłych

może się składać jedynie z oddechów ratowniczych

zależy od ilości ratowników

jeśli jest dwóch przeszkolonych ratowników, wykonują 15 ucisków – 2 oddechy

jest trudniejsze niż u dorosłych

dawkę 150 mg można powtarzać w nieskończoność

można go podać dotchawiczo

dorosłemu podajemy 300 mg amiodaronu po trzeciej defibrylacji

nie wolno podawać go dzieciom

podaje się go zamiast defibrylacji elektrycznej.

powinny mieć głębokość co najmniej jednej trzeciej wymiaru przednio-tylnego klatki piersiowej

można stosować technikę dwóch kciuków

wykonuje się dwoma palcami.

powinny mieć częstość powyżej 140 na minutę

nie trzeba pozwalać na pełną relaksację klatki piersiowej

masywnym krwotokiem

tamponadą

stłuczeniem serca

niedrożnością dróg oddechowych

odmą prężną