Twój wynik: biomolo kolo 2moje

Analiza

Rozwiąż ponownie
Moja historia
Powtórka: Wybierz pytania
Pytanie 1
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH POLIADENYLACJI PIERWOTNEGO TRANSKRYPTU u Eukaryota SĄ PRAWDZIWE ?
Inhibitorem reakcji poliadenylacji jest 3’-deoksyadenozyna.
Donorem reszt A jest 5’-trifosforan deoksyryboadenozyny
Większość eukariotycznych mRNA ma na końcu 3’ ogon zbudowany z 5'-monofosforanów deoksyryboadenozyny.
Inhibitorem reakcji poliadenylacji jest 2’,5’-dideoksyadenozyna.
Za syntezę ogona poli(A) odpowiedzialna jest polimeraza poli(A), która czerpie instrukcję z nici matrycowej DNA.
Poliadenylacja zwiększa stabilność cząsteczki mRNA.
Długość życia mRNA zależy od szybkości syntezy ogona poli(A).
Inhibitorem reakcji poliadenylacji jest koordynacja
Ogon poli(A) jest produktem reakcji katalizowanej przez polimerazę RNA II
Długość życia mRNA zależy w pewnym stopniu od szybkości degradacji ogona poli(A)
mRNA pozbawiony ogona poli(A) może nie ulegać wydajnej transkrypcji.
Za syntezę ogona poli(A) odpowiedzialna jest polimeraza poli(A
Pierwotne transkrypty eukariontów są rozcinane przez specyficzną nukleazę kompleksu rozpoznającego sekwencję AAUAAA.
mRNA pozbawiony ogona poli(A) może nie ulegać wydajnej translacji.
Pytanie 2
SYNTETAZA AMINOACYLO-TRNA
reakcja katalizowana I etepowa
estry aminokwasow syntetyzowane na koncu 3 tRNA
wszystkie syntetazy rozpoznaja tRNA oddzialywujac z petla antykodonu
większość syntetazy ma walsciwosci korekcyjne
potrzebne ATP
produkt przejściowy którego gr karboksylowa tworzy wiazanie bezwodnikowe z ortofosforanem
Pytanie 3
INICJACJA TRANSLACJI U PROKARIOTA
IF1 i IF3 dostarczaja aminoacylo-tRNA do rybosomu
IF2 oddzialywuje z podjednostka duza
IF2 zdolny do hydrolizy GTP dzieki czemu dostarcza energii do translacji
aminoacylo-tRNA wiaze się do miejsca P
tRNA komplementarny do dużego segmentu
Pytanie 4
TRANSLACJA
aminokwasy aktywowane przez przyłączenia do tRNA
wiązanie peptydowe aminoacylo-tRNA miejsce A a reszta peptydylowa miejsca P
aminokwasy dodawane do N-konca
rozpoczęcie na kodonie przez specyficzne pre tRNA i kodonu
Pytanie 5
tRNA
zawiera od 70-90 nukleotydow
zbudowany z heliakalnych końców tworzących litre U
antykodon i miejsce wiazania aminokwasu na przeciwległym koncu
duza czesc jest sparowana
zawiara ACC gdzie przyłączone aminokwasy
wiele zmodyfikowanych nukleotydow
CCA na koncu 3’
Pytanie 6
BIALKO C OPERONU ARA
w obecności cAMP-CAP aktywuje transkrypcję genów struktury przez przyłączenie arabinozy i związanie do araO1 i araI
powoduje wypetlenie gdy zwiaze się z araO2 i araI
wiaze araO2 aktywuje geny struktury
wiaze się specyficznie z DNA w obecności arabinozy
wiaze z araO1 hamujac transkrypcje genu
Pytanie 7
PYTANIA NA TEMAT SYNTEZY BIAŁKA U PROKARYOTA ?
Puromycyna powoduje przedwczesną terminację łańcucha działając jako analog aminoacyloTrna
nergia potrzebna do utworzenia wiązań peptydowych ……. peptydylotransferazę
hydroliza GTP przez czynnik elongacyjny EF-Tu umożliwia… uwolnienie
Pytanie 8
NUKLEOSOMY (EUKARIOTA)
rdzen ma 4 rodzaje histonow
Element wchodzący w sklad chromosomow
nulkeosomy scisle upakowane
DNA jest otoczony przez histony
rdzen 140 pz
upakowane DNA
Pytanie 9
KTÓRE NA TEMAT AMINOACYLO-TRNA SĄ POPRAWNE
dla każdego aminokwasu istnieje inny enzym katalizujący tworzenie odpowiedniego
niektóre syntetay aminoacylo-tRNA posiadają aktywność korekcyjna……….. niewłaściwym tRNA
aminokwas polaczony z tRNA odgrywa istotna role w rozpoznaniu
wszystkie syntetazy aminoacylotRNA rozpoznaja właściwy tRNa rozpoznając
wiazanie estrowe w aminoacylotRNA tworzone jest miedzy grupa karboksylowa aminokwasu a gr fosforanowa tRNA
rodzaj aminokwasu przylaczanego do tRNA zalezy od rodzaju syntetazy……….. jest substratem
Pytanie 10
BYŁO PYTANIE O TRNA, BARDZO PODOBNE DO TEGO NA LIŚCIE
zawiera antykodon
aktywacja aminokwasu zachodzi poprzez przyłączenie do tRNA
czy przy tworzeniu aminoacylo-tRNA, powstaje produkt pośredni aminoacyloAMP
oddzialywuje z mRNA na drodze translacji,
zawiera kodon
może posiadac rozna ilość licznych roznych sekwencji
może być polaczony z aminokwasem wiazaniem estrowym,
sluzy jako polaczenie miedzy mRNA a pojedynczym aminokwasem
czy na końcu 3` jest sekwencja ACC
Pytanie 11
SYGNAŁY ROZPOCZYNAJĄCE I KOŃCZĄCE SYGNAŁ
sygnałem terminacji transkrypcji jest część RNA o strukturze spinki do włosów przed kilkoma resztami UUU
heksametryczne białko RHO jest ATPazą w obecności jednoniciowego RNA i uczestniczy (...) niektórych genów E.coli (
typowe promotory E.Coli zawierają w obrębie –10 tzw. Kasete tata, o sekwencji zgodnej TATAA
promotory genów szoku cieplnego różnią się w sposób zasadniczy od typowych promotorów rozpoznawanych przez inne warianty odpowiedniej podjednostki polimerazy RNA zależy jak interpretowac zasadniczy
za prawidłowe rozpoznanie miejsca startu transkrypcji odpowiada podjednostka sigma polimerazy RNA
u E.coli wyspecjalizowane sygnały terminacji transkrypcji zwane atenuatorami podlegając regulacji określonych genów dostosowują się do potrzeb pokarmowych komórki
Pytanie 12
MIEJSCA PROMOTOROWE E.COLI A
okresla strone startu dla transkrypcji na matrycy DNA
sa aktywne kiedy G lub C sa zamienione w ich -10 rejon w czasie mutacji
te które maja sekwencje prawie zgodne z sekwencjami zgodnymi i sa separowane przez 17 par zasad sa bardzo wydajne
dla wkiekszosci genow zawiera rozne zgodne sekwencje
mogą wykazywac rozna wydajność transkrypcji
maja identyczne i określone sekwencje
Pytanie 13
TRANSLACJA MRNA U PROCARIOTA
czasteczka elongacyjna Tu oddzialuje ze wszystkimi czasteczkami aminiacetyl-tRNA oprocz fMet-RNAf
peptydylo-tRNA może zajmowac miejsce P lub A zalezne od tego, w którym cyklu komorkowym się znajduje
1 kodon AUG od konca 5’ transkryptu hydrolizującego ATP
fMet-tRNA zajmuje miejsce P(jako jedyne)
czasteczka elongacyjna Ts wiaze GTP,podlega hydrolizacji EF-Ts do GDP
Pytanie 14
KTÓRE DOTYCZĄCE TRANSKRYPCJI GENOW U E.COLI SA PRAWDZIWE ?
Pre-mRNA podlega procesowi składania(slipingu) jeszcze zanim zajdzie translacja
produktem może być policistronowy mRNA
polimeraza RNA wykazuje aktywność egzonukleazowa, która umozliwia jej korekcję błędów
rRNA(tzw.odwrotny RNA, ) jest syntetyzowany w kierunku odwrotnym do typowego 5’---3’ stąd jego nazwa
aza elongacji podczas transkrypcji jest przeprowadzana przez rdzen polimerazy
Pytanie 15
PRZYKŁADAMI PRZEDTRANSLACYJNEJ KONTROLI EKSPRESJI GENÓW U EUKARYOTA SĄ:
alternatywny splicing pre-mRNA dzięki któremu powstają różne cząsteczki transkryptu
regulacja tworzenia się kompleksu inicjującego translację
glikozylacja i fosforylacja polipeptydów, aby mogły się stać funkcjonalnymi białkami
ozluźnienie struktury spakowanego DNA poprzez modyfikacje białek histonowych
selektywne skladanie aktywnych kompleksów transkrypcyjnych na ….
selektywna degradacja cząsteczek mRNA
Pytanie 16
KTÓRE DOTYCZĄCE EKSPRESJI GENOW U EUKARYOTA SA POPRAWNE?
większość genów eukaryota znajduje się pod kontrolą jednego aktywatora i jednego represora
geny w obrębie upakowanej chromatyny sa aktywne
aktywatory i represory działają poprzez zmiane szybkości tworzenia się kompleksu transkrypcyjnego
w wielu białkach kontrolujących ekspresję genów, wiążących się specyficznie do….. „palca cynkowego”
rejony chromosomów, w których aktywnie zachodzi transkrypcja nazywamy „pufami” …szczególnie zwarta strukturą DNA
zaktywowane związanym hormonem receptory wiążą się ze specyficznymi sekwencjami…….”… elementami odpowiedzi na hormon”
Pytanie 17
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH SPLICINGU PREKURSOROWEGO RRNA ORZĘSKA TETRAHYMENA SĄ PRAWDZIWE? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
Miejsce splicingowe 3’ jest ustawione w odpowiedniej pozycji dzięki parowaniu się zasad rejonu bogatego w puryny, występującego w eksonie poprzedzającym intron i sekwencji przewodnika bogatej w pirymidyny, która występuje w intronie
Do splicingu tego pre-rRNA wymagany jest kofaktor - albo nukleotyd guaninowy: GTP, GDP lub GMP, albo guanina
Do splicingu tego pre-rRNA wymagany jest kofaktor – albo nukleotyd guaninowy: GTP, GDP lub GMP albo guanozyna.
Do splicingu tego pre-rRNA wymagany jest kofaktor albo nukleotyd adeniniwy: ATP, ADP lub AMP, albo adenina.
Pre-rRNA zawiera specjalną „kieszeń” wiążącą kofaktor
Kofaktor atakuje miejsce splicingowe 5’ i tworzy wiązanie fosfodiestrowe z koncem 5’ intronu.
Miejsce splicingowe 5’ jest ustawione w odpowiedniej pozycji dzięki parowaniu się zasad rejonu bogatego w pirymidyny, występującego w eksonie poprzedzającym intron i sekwencji przewodnika bogatej w puryny, która występuje w intronie
Kofaktor atakuje miejsce splicingowe 5’ i tworzy wiązanie fosfodiestrowe z końcem 5’ intronu
Kofaktor atakuje miejsce splicingowe 5’ i tworzy wiązanie fosfodiestrowe z końcem 3’ intronu.
Grupa 3’-OH eksonu 1 atakuje miejsce splicingowe 3’
Kofaktor tworzy wiązania kowalencyjne ze specyficzną sekwencją eksonu 2 w pre-rRNA
Kofaktor atakuje miejsce splicingowe 5’ i tworzy wiązanie fosfodiestrowe z końcem 3’ eksonu.
Kofaktor atakuje miejsce splicingowe 5’ i tworzy wiązania fosfodiestrowe z końcem 3’ egzonu.
Pytanie 18
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących inicjacji i elongacji transkrypcji u Eukariota są prawdziwe? Wybierz co najmniej jedną odpowiedź
Białko TBP jest składnikiem czynnika transkrypcyjnego TFIID, który rozpoczyna proces inicjacji transkrypcji
Związanie TBP wywołuje w DNA duże zmiany konformacyjne prowadzące m.in. do poszerzania małego rowka DNA
Pytanie 19
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących inicjacji i elongacji transkrypcji u Prokariota są prawdziwe
Odpowiedzią E. coli na podwyższoną temperaturę jest synteza białka σ70
Po oddysocjowaniu od holoenzymu zmieniona strukturalnie podjednostka σ nie może ponownie uczestniczyć w inicjacji transkrypcji.
Odpowiedzią E. coli na niedobór azotu jest synteza białka σ32
Odpowiedzią E. coli na podwyższoną temperaturę jest synteza σ32
Dodatnie superskręcenie kolistego DNA wspomaga transkrypcję wielu genów
Odpowiedzią E. coli na podwyższoną temperaturę jest synteza białka σ54
Podjednostka σ oddysocjowuje od holoenzymu na wczesnym etapie elongacji transkryptu
Przejście od kompleksu promotorowego otwartego do kompleksu promotorowego zamkniętego jest kluczowym punktem inicjacji transkrypcji
Podjednostka σ nadaje rdzeniowi enzymu zdolność inicjacji transkrypcji w miejscach promotorowych
Odpowiedzią E. coli na niedobór azotu jest synteza σ54
Rdzeń polimerazy RNA słabo wiąże się do matrycy DNA
Rdzeń polimerazy RNA silnie wiąże się z matrycą DNA bez względu na jej sekwencję
Podjednostka σ oddysocjowuje od holoenzymu pod koniec elongacji transkryptu
Przejście od kompleksu promotorowego zamkniętego do kompleksu promotorowego otwartego jest kluczowym punktem inicjacji transkrypcji.
Pytanie 20
BĄBEL TRANSKRYPCYJNY
Odpowiedzią E. coli na podwyższoną temperaturę jest synteza białka σ54
dpowiedzią E. coli na podwyższoną temperaturę jest synteza σ32
w przybliżeniu 12 nukleozydow konce 5 lini wydłużającej się RNA
Odpowiedzią E. coli na niedobór azotu jest synteza białka σ32
podjednostka σ
Odpowiedzią E. coli na niedobór azotu jest synteza σ54
w przybliżeniu 17 nukleozydow nici kodującej DNA w formie pojedynczej
Dodatnie superskręcenie kolistego DNA wspomaga transkrypcję wielu genów
Przejście od kompleksu promotorowego zamkniętego do kompleksu promotorowego otwartego jest kluczowym punktem inicjacji transkrypcji.
w przybliżeniu 12 bp helisy DNA-RNA
Odpowiedzią E. coli na podwyższoną temperaturę jest synteza białka σ70
Pytanie 21
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH OPERONU LAKTOZOWEGO SĄ PRAWDZIWE?
Wszystkie geny struktury podlegają wspólnej ekspresji w postaci jednego policistronowego
Ekspresja genów struktury wchodzącego w skład operonu będzie największa, jeśli związanie allolaktozy uwolni represor z operatora a kompleks CAP-cAMP będzie stymulował związanie się polimerazy RNA do promotora
IPTG jest / „substratem” / „inhibitorem” ekspresji wszystkich enzymów kodowanych przez ten operon
Kluczową rolę w regulacji tego operonu odgrywa białko represorowe, którego ekspresja(aktywność) jest bezpośrednio pod kontrolą laktozy
Bezpośrednim aktywatorem represora laktozowego jest laktoza
W skład tego operonu wchodzą m. in. 3 geny struktury: gen β-galaktozydazy, permeazy galaktozydowej i transacetylazy tiogalaktozydowej
Białko represorowe CAP jest produktem genu i
X-Gal jest substratem dla jednego z enzymów kodowanych przez ten operon
Pytanie 22
KTÓRE ZE STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH WYBORU MIEJSCA STARTU TRANSLACJI W PRZYPADKU ORGANIZMÓW PROKARIOTYCZNYCH SĄ PRAWDZIWE?
Prawie zawsze wybierany jest pierwszy kodon AUG lub GUG od końca 5’/ „3’” cząsteczki mRNA
Mutacja w regionie bogatym w pirymidyny poprzedzającym kodon START zamieniająca ją na szereg puryn prowadzi do spadku wydajności translacyjnej danego genu.
Prawie zawsze wybierany jest pierwszy kodon AUG od końca 5’ cząsteczki mRNA
Do prawidłowego rozpoznania właściwego kodonu START wymagane jest skanowanie transkryptu począwszy od jego końca 5’ za pomocą kompleksu inicjacyjnego 40 S
Transkrypt jest policistronowy
Delecja odcinka kodującego sekwencję Shine-Dalgarno prowadzi do spadku wydajności translacyjnej danego genu
Mutacja w rejonie bogatym w puryny poprzedzającym kodon START zamieniająca je na szereg pirymidyn prowadzi najprawdopodobniej do spadku wydajności translacyjnej danego genu (zmiana sekwencji Shine-Dalgarno)
Delecja odcinka zawierającego sekwencję Shine-Dalgarno w cząsteczce 16S tRNA prowadzi do spadku wydajności translacyjnej rybosomu
Transkrypt może zawierać więcej niż jedno miejsce startu translacji
Pytanie 23
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH INHIBITORÓW TRANSLACJI SĄ PRAWDZIWE?
Puromycyna jest analogiem końcowej aminoacyloadenozynowej części aminoacylo-tRNA
Rycyna blokuje działanie rybosomu poprzez modyfikację rRNA
Fragment B toksyny błonicy prowadzi modyfikację reszty dyftamidu w czynniku EF2, co blokuje jego zdolność do przeprowadzenia translokacji podczas syntezy polipeptydu
Rycyna blokuje działanie rybosomu poprzez modyfikację rRNA na etapie elongacji
Fragment A toksyny błonicy prowadzi modyfikację reszty dyftamidu w czynniku EF-Tu, co blokuje jego zdolność do przyłączenia aa-tRNA
Chloramfenikol jest antybiotykiem działającym wyłącznie na komórki Eukariotyczne
Erytromycyna wiąże się z podjednostką 50S i blokuje translokację u Prokariota
Streptomycyna hamuje terminację translacji
Pytanie 24
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH FUNKCJONALNYCH CZĄSTECZEK tRNA SĄ PRAWDZIWE?
Żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa
Cząsteczki tRNA są zwykle dłuższe niż 200 nukleotydów, z czego około połowa występuje w sparowanych regionach heliakalnych
Koniec 5’ wszystkich tRNA jest fosforylowany
Zawierają sekwencję ACC na końcu 3’
W cząsteczkach tRNA około połowa nukleotydów występuje w sparowanych regionach helikalnych.
W cząsteczkach tRNA większość nukleotydów jest metylowanych potranskrypcyjnie.
Wyróżniają się spośród innych cząsteczek RNA tym, że podczas ich syntezy polimeraza RNA wprowadza także nietypowe nukleotydy, takie jak rybotymidyna, czy pseudourydyna
Zbudowane są z helikalnych regionów połączonych pętlami tak, że tworzą strukturę w kształcie litery U
Pytanie 25
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH INHIBITORÓW TRANSKRYPCJI SĄ PRAWDZIWE?
Aktynomycyna D wykazuje zdolność blokowania syntezy szybko dzielących się białek, dlatego wykorzystuje się ją w leczeniu niektórych hormonów
Polimeraza RNA III jest wrażliwa jedynie na duże stężenia α-amanityny
Polimeraza RNA II jest wrażliwa na każde stężenia alfa-amanityny
Aktynomycyna D wykazuje zdolność blokowania wzrostu szybko dzielących się komórek, dlatego wykorzystuje się ją w leczeniu niektórych nowotworów
Aktynomycyna D nie wiąże się do jednoniciowego DNA i RNA, dwuniciowego RNA i do hybrydów RNA-DNA
Ryfampicyna blokuje kanał w centrum aktywnym polimerazy RNA i hamuje inicjację syntezy RNA na etapie tworzenia się pierwszych wiązań fosfodiestrowych.
Aktynomycyna D blokuje transkrypcję, w wyniku wnikania w strukturę NDA
Aktynomycyna D blokuje kanał w centrum aktywnym polimerazy RNA i hamuje inicjację syntezy RNA na etapie tworzenia się pierwszych wiązań fosfodiestrowych
Aktynomycyna D wiąże się silnie i specyficznie do dwuniciowego DNA
Polimeraza RNA II jest wrażliwa jedynie na duże stężenia α-amanityny
Ryfampycyna specyficznie hamuje elongację łańcucha RNA poprzez interkalację pomiędzy pary zasad hybrydy RNA-DNA
α- amanityna jest (cyklicznym) oktapeptydem zawierającym kilka zmodyfikowanych aminokwasów
Pytanie 26
W LABORATORIUM BIOCHEMICZNYM UTWORZONO 2 MUTANTY DZIKIEGO SZCZEPU E.COLI MUTANTA A, KTORY POSIADA DELECJE SEGMENTU 3 W REGIONIE LIDEROWEGO RNA ORAZ MUTANTA B, KTORY NIE POSIADA SEKWENCJI WIAZACEJ RYBOSOM PRZED KODONEM START DLA PEPTYDU LIDEROWEGO. KTORE Z PONIZSZYCH STWIERDZEN NA TEMAT MUTANTOW A IB SA PRAWDZIWE?
oba mutanty wykazuja ten sam fenotyp jesli chodzi o zaleznosc ekspresji genow struktury od poziomu tryptofanu w komorce
z powodu delecji w obrebie liderowego mRNA mutant A nie syntetyzuje peptydu liderowego
mutant b wykazuje nizszy poziom ekspresji genow struktury niz mutant A w obecnosci jak i w nieobecnosci Trp
oba mutanty wykazuja konstytutywna ekspresje genow struktury
w przypadku obu mutantow mamy do czynienia ze zjawiskiem represji katabolicznej operonu
Pytanie 27
. BYŁ OPISANY EKSPERYMENT, W KTÓRYM DO OPERONU TRYPTOFANOWEGO WSADZONO SEKWENCJĘ REGULATOROWĄ OPERONU LAC, KTÓRA BYŁA WRAŻLIWA NA IPTG, A OPERATOR TRYPTOFANOWY NIE WIĄZAŁ TRYPTOFANU, CZYLI NIE BYŁ WRAŻLIWY NA STĘŻENIE TRP. KIEDY ZACHODZIŁA SYNTEZA ENZYMÓW TRP.
Tylko wtedy kiedy nie było IPTG, bo ten operon jest wrażliwy tylko na stężenie IPTG
Pytanie 28
(BRAK PYTANIA)
pierwotne transkrypty tRNA podlegaja intensywnej obróbce potranskrypcyjnej, po……. transestryfikacji zbliżone mechanizmem do splicingu pre-mRNA
ponieważ wszystkie pierwotne transkrypty zawieraja introny konieczny jest splicing
ponieważ transkrypcja zachodzi w jadrze komórkowym a translacja w cytoplazmie konieczny jest transport transkryptow z jadra do cytozolu
struktura określana mianem „kap” tworzona jest na końcu 5’ większości mRNA oraz..
większość genow kodujących mRNA jest rozcinana przez endonukleazę rozpoznająca …..od konca 3’ przez polimerazę poli(a)
cząsteczki pre-mRNA kodujące część białek podlegają procesowi redagowania co, ….. transkryptu nie jest w pełni zgodna z sekwencja odpowiedniego eksonu w genie kodującym
Pytanie 29
ATENUATOR OPERONU TRP
zaley od ścisłego powiazania transkrypcji i translacji
oddzalywuje przez poziom aminoacyloacylo tRNA w komorce
wymaga syntezy bialka do funkcjonowania
wymaga rybosomow
Pytanie 30
BIALKA N I Q Λ
stymuluje transkrypcje przez stlumienie terminacji transkrypcji
Pytanie 31
BIALKO ARAC
reguluje wlasna synteze
stymuluje inicjacje transkrypcji
bierze udzial jako pozytywny i negatywny regulator
przeszkadza w funkcjonowaniu plimerazy RNA przez związanie z DNA
Pytanie 32
Λ REPRESOR
stymuluje inicjacje transkrypcji
wspodziala z powtarzalna sekwencja wariantow z ich operonami
inaktywowane przez recA
bierze udzial jako pozytywny i negatywny regulator
wiaze sekwencje DNA z rejonami o podwojnej symetrii
reguluje wlasna synt eze
efekty regulatorowe sa antagonizowane bialkiem rho
przeszkadza w funkcjonowaniu plimerazy RNA przez związanie z DNA
Pytanie 33
RNA LIDEROWY OPERONU TRP
struktura liderowego RNA In vivo zalezy od pozycji rybosomy translacyjnego
struktura literowego RNA In vivo zależy od pozycji rybosomy translacyjnego go
mutacja delecji w DNA kodującym 3 koniec RNA daje powod do wzrostu poziomu biosyntezy enzymow biosentyzowanych przekształcających trp
liderowy RNA może tworzyć dwie alternatywne i wzajemnie wykluczające się drugorzędowe struktury
krotki otwarcie ramki odczytu zawierającego kodon trp , wśród innych istnieje wewnątrz liderowego RNA
krótkie otwarcie ramki odczytu zawierającej kodon trp , wśród innych istnieje wewnątrz literowego RNA
mutacja delecji w DNA kodującym 3’ koniec RNA daje powód do wzrostu poziomu biosyntezy enzymów biosentyzowanych przekształcających trp
liderowy RNA koduje peptyd którego zdlonosc syntezy monitoruje poziom trp-tRNA w komorce
liderowe RNA zawiera wiazanie rybosomowe Shinego-Dalgaro
liderowy RNA koduje peptyd którego zdolność syntezy monitoruje poziom trp-tRNA w komórce
liderowy RNA może tworzyc dwie alternatywne i wzajemnie wykluczające się drugorzędowe struktury
liderowy RNA zawiera wiązanie rybosomowe Shine-Dalgarno
Pytanie 34
OPERON TRP
kontrola ilości policystronowego mRNA tworzącego na poziomie terminacji transkrypcji
sekwencja i skoordynowana produkcja 5 enzymow metabolizmu tryptofanowego z pojedynczej nici RNA
produkcja transkryptow roznych rozmiarow zalezna od poziomu tryptofanu w komorce
kontrola ilości policystronowego mRNA tworzącego na poziomie inicjacji transkrypcji
sekwencja i skoordynowana produkcja 5 enzymow metabolizmu trptofanowego z 5 roznych mRNA produkujących w roznych stężeniach
Pytanie 35
BAKTERIOFAG Λ W FAZIE LITYCZNEJ
syntetyzuje 3 rozne klasy mRNA które sa wyznaczane poprzez czas po infekcji ich pojawienia
tworza produkty genow N i Q które działają jako bialka regulacji pozytywnej, prowadzace sekwencyjna λ- kodującego bialka
N i Q zapobiagaja konca transkrypcji
N powoduje produkcje bialka niezbędnego do replikacji DNA faga i rekombinacji
niosa programowana synteze bialek potrzebnych do replikacji genow i produkcja ich strukturalnych komponentow
początkowo produkuje dwoe czasteczki jadra, pelni role inhibitora syntezy λ represora, a iina gra role konca transkrypcji
Q potrzebne gdy sa transkrybowane geny bialka glowki i ogonka wirusa oraz bialka konieczne do lizy komrki gospodarza
Pytanie 36
OPERON LAKTOZOWY
łączy z kompleksem CAP-cAMP w miejscu operatorowym
tworzy wiązanie 1,6-βglikozydowe w allolaktozie (wiązanie alfa-1,6 między glukozą i galaktozą)
katalizuje tworzenie glukozy i galaktozy
katalizuje syntezę laktozy z glukozy i galaktozy
y koduje β-galaktozydaze
Pytanie 37
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH MODYFIKACJI KOŃCÓW 5’ TRANSKRYPTÓW MRNA SĄ PRAWDZIWE?
Transkrypcja u Eukaryota zaczyna się zwykle od A lub G
Sekwencja kap tworzona jest na końcu 5’ enzymatycznych cząsteczek mRNA
Kapy eukariotycznych mRNA zawierają 2-acetyloguanozynę
Kapy eukariotycznych mRNA zawierają 7 metyloguanozynę
Koniec 5’ nowego łańsucha prokariotycznego mRNA zaczyna się od 5’-trifosforanu adenozyny lub 5’trifosforanu guanozyny
W strukturze „kap” występuje wiązanie 5’-5’-trifosforanowe, które powstaje w wyniku ataku monofosforanu na atom fosforu w pozycji β-cząsteczki GTP
Kapy wpływają na stabilność mRNA oraz stymulują transkrypcje u eukariota
W strukturze kap występuje wiązanie 3’5’ dihydroksylowe, które powstaje w wyniku ataku difosforanu na atom fosforu w pozycji α cząsteczki GTP
Pytanie 38
REDAGOWANIE RNA
Zachodzi przy udziale enzymów, np. polimerazy poli(A)
Dodatkowa zmienność genetyczna Zachodzi już po transkrypcji
Redagowanie RNA jest jednym z rodzajów splicingu alternatywnego
Redagowanie RNA może polegać na insercji lub delecji nukleotydów oraz na specyficznej deaminacji, kiedy cytozyna jest przekształcana w inozynę, a adenozyna w urydynę
Zachodzi autokatalitycznie
W niektórych mitochondrialnych mRNA sekwencje, które mają być zmodyfikowane, rozpoznaje specyficzna cząsteczka RNA zwana przewodnikiem
Zachodzi przy udziale enzymów, np. deaminaz
Redagowanie RNA może polegać na insercji lub delecji nukleotydów oraz na specyficznej deaminacji, kiedy cytozyna jest przekształcana w urydynę, a adenozyna w inozynę
Edycja RNA powoduje, że sekwencja aminokwasowa białka kodowanego przez transkrypt jest inna, niż wynika to z sekwencji kodującego je genu
Zmiana konformacji w transkrypcie RNA może zajść przez reakcję chemiczną powodującą zmianę kodonu danego aminokwasu na kodon STOP
Zwiększa różnorodność genomu
Pytanie 39
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH TERMINACJI TRANSLACJI U PROKARIOTA SĄ PRAWDZIWE?
Dostarczenie terminującego, nieacylowanego tRNA do rybosomu, które jest warunkiem zajścia terminacji translacji, zachodzi przy udziale czynnika uwalniającego.
Hydroliza peptydylo-tRNA zachodzi dzięki hydrolitycznej aktywności czynnika uwalniającego.
Czynnik RF3 jest GTPazą należącą do rodziny białek G.
Za dysocjację rybosomu na podjednostki odpowiada czynnik RRF i translokaza, a proces ten wymaga hydrolizy GTP.
Każdy z trzech białkowych czynników uwalniających odpowiada za rozpoznawanie innego kodonu STOP.
Pytanie 40
W LABORATORIUM OTRZYMANO SZCZEP E. COLI O NOWYCH WŁAŚCIWOŚCIACH, KTÓREMU NADANO NAZWĘ GLU-23, PO CZYM SCHARAKTERYZOWANO JEGO PODSTAWOWE CECHY METABOLICZNE – W TYM WPŁYW RÓŻNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII NA EKSPRESJĘ GENÓW OPERONU LAKTOZOWEGO. OKAZAŁO SIĘ, ŻE SZCZEP GLU-23 WYKAZUJE WYSOKI POZIOM EKSPRESJI GENÓW TEGO OPERONU W OBECNOŚCI GLUKOZY, PODCZAS GDY EKSPRESJA TA NIEMAL ZUPEŁNIE ZANIKA, GDY GLUKOZA NIE JEST OBECNA W PODŁOŻU. KTÓRE Z PONIŻSZYCH HIPOTETYCZNYCH MUTACJI UZNAŁ(A)BYŚ ZA PRAWDOPODOBNE PRZYCZYNY OBSERWOWANYCH CECH METABOLICZNYCH WYKAZYWANYCH PRZEZ SZCZEP GLU-23? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
Mutacja w sekwencji promotora genów Z, Y, A, która obniża jego zdolność wiązania polimerazy RNA
Mutacja w sekwencji promotora genów Z, Y, A, która powoduje, że białko CAP, wiąże się z promotorem genów Z, Y, A oraz polimeraza RNA wyłącznie w obecności wysokich stężeń cAMP
Żadna z opisanych mutacji nie mogłaby prowadzić do fenotypu stwierdzonego dla szczepu GLU-23
Mutacja w obrębie promotora genów struktury, który zdecydowanie zwiększa jego zdolność wiązania polimerazy RNA
Mutacja w sekwencji kodującej białko CAP, przez co wiąże się ono z promotorem genów Z, Y, A wyłącznie w obecności wysokich stężeń cAMP, ale w ogóle nie oddziałuje z polimerazą RNA
Mutacja w sekwencji promotora genów Z, Y, A, która powoduje, że białko CAP wiąże się z promotorem genów Z, Y, A oraz polimerazą RNA wyłącznie w obecności wysokich stężeń cAMP
Mutacja w obrębie represora lac, który zamiast swego typowego induktora, wiąże glukozę, co indukowałoby silniejsze oddziaływanie z operatorem
Mutacja w obrębie represora lac, który zamiast swojego typowego induktora, wiąże glukozę
Żadna z opisanych mutacji nie mogłaby prowadzić do fenotypu stwierdzonego dla szczepu GLU-23
Mutacja w sekwencji promotora genów Z, Y, A, która obniża jego zdolność wiązania polimerazy RNA
Mutacja w obrębie promotora genów struktury, która zdecydowanie zwiększa jego zdolność wiązania polimerazy RNA
Mutacja w sekwencji kodującej białko CAP, przez co wiąże się ono z promotorem genów struktury oraz polimerazą RNA wyłącznie w nieobecności cAMP
Pytanie 41
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH TERMINACJI TRANSLACJI U PROKARIOTA SĄ PRAWDZIWE? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
Za dysocjację rybosomu na podjednostki odpowiadają czynniki RF1 i RF2, a proces ten wymaga hydrolizy GTP
Hydroliza peptydylo-tRNA zachodzi dzięki cząsteczce wody dostarczonej do rybosomu przez czynnik uwalniający
Za dysocjację rybosomu na podjednostki odpowiada czynnik RRF i translokaza, a proces ten wymaga hydrolizy GTP
Dostarczenie terminującego, nieacylowanegotRNA do rybosomu, które jest warunkiem zajścia terminacji translacji, zachodzi przy udziale czynnika uwalniającego
Struktura czynnika RF3 przypomina cząsteczkę tRNA
Hydroliza peptydylo-tRNA zachodzi dzięki hydrolitycznej aktywności czynnika uwalniającego
Dostarczenie terminującego, aminoacylo-tRNA do rybosomu, które jest warunkiem zajścia terminacji translacji, zachodzi przy udziale czynnika uwalniającego
Każdy z trzech białkowych czynników uwalniających odpowiada za rozpoznawanie innego kodonu STOP
Tylko dwa spośród trzech białkowych czynników uwalniających (RF1 i RF2) odpowiadają za rozpoznanie kodonów STOP
Pytanie 42
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH SPLICINGU PONIŻSZEGO FRAGMENTU PRE-MRNA, KATALIZOWANEGO PRZEZ SPLICEOSOM, SĄ PRAWDZIWE? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
Grupa 2’-OH z wolnego ATP atakuje miejsce splicingowe 5’ pomiędzy eksonem 1 i końcem 5’ intronu A
Podczas splicingu ekson 1 z eksonem 2 tworzą strukturę w kształcie lassa
Koniec 2’-OH eksonu 1 atakuje atom fosforu pomiędzy intronem A i eksonem 2
Koniec 5’-OH eksonu 1 atakuje atom fosforu pomiędzy intronem A i eksonem 2
Koniec 3’-OH eksonu 1 atakuje atom fosforu pomiędzy intronem A i eksonem 2
Podczas procesu splicingu omawianego typu zachodzą dwie reakcje transglikolizy
Podczas procesu splicingu omawianego typu zachodzą dwie reakcje transestryfikacji
Pytanie 43
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH PROMOTORÓW EUKARIOTYCZNYCH SĄ PRAWDZIWE? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
Charakterystycznym elementem promotora eukariotycznego jest kaseta TATA, która występuje bliżej miejsca startu transkrypcji niż podobny element u Prokariota
Polimerazy RNA II i III rozpoznają identyczne sekwencje promotorowe
Każda z polimeraz RNA, I, II i III, rozpoznaje identyczne sekwencje promotorowe
Kasety TATA, CAAT, GC oraz inne elementy cis w promotorach eukariotycznych nie są rozpoznawane bezpośrednio przez polimerazę RNA II, ale przez dodatkowe czynniki transkrypcyjne
Sekwencje CAAT i GC działają także w przypadku, gdy znajdują się na nici antysensownej
Sekwencje promotorów eukariotycznych rozpoznawane przez polimerazę RNA II, w przeciwieństwie do sekwencji promotorów prokariotycznych, wykazują symetrię, której środkiem jest miejsce startu transkrypcji danego genu
Sekwencje CAAT i GC działają tylko w przypadku, kiedy znajdują się na nici antysensownej
Charakterystycznym elementem promotora eukariotycznego jest kaseta TATA, która występuje dalej od miejsca startu transkrypcji niż podobny element u Prokariota
Promotory genów konstytutywnych z reguły mają w swoich promotorach kasety GC
Promotory genów konstytutywnych z reguły mają w swoich promotorach kasety CAAT
Pytanie 44
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH AKTYWNOŚCI KOREKCYJNEJ SYNTETAZ AMINOACYLO-TRNA SĄ PRAWDZIWE? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
W centrach hydrolitycznych syntetaz usuwane są produkty acylacji które są zbyt małe w porównaniu z z docelowym aminoacylo-tRNA co zwiększa wierność procesu translacji.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
Syntetaza tyrozylo-tRNA wykazuje aktywność korekcyjną, która prowadzi do hydrolizy tyrozylo-tRNAPhe.
Inkubacja Ser-tRNAThr z syntetazą serylo-tRNA doprowadzi do hydrolizy tego aminoacylotRNA
Typowy i akceptowalny poziom błędów syntetaz aminoacylo-tRNA wynosi mniej niż 1 błąd na 10^4 włączanych aminokwasów.
Mimo iż Tyr różni się od Phe tylko obecnością jednej grupy hydroksylowej, syntetaza tyrozyno tRNA odróżnia tę … że nie posiadają aktywności korekcyjną.
Syntetaza tyrozylo-tRNA wykazuje aktywność korekcyjną, która prowadzi do hydrolizy tyrozylo-tRNATyr.
Hydroliza błędnego aminoacylo-tRNA zachodzi w tym samym centrum aktywnym co jego synteza.
Inkubacja Thr-tRNASer z syntetazą treonylo-tRNA doprowadzi do hydrolizy tego aminoacylo-tRNA.
Induktaza Thr-tRNAThr z syntetazą treonylo tRNA doprowadzi do hydrolizy tego aminoacylo- tRNA
Typowy i akceptowalny poziom błędów syntetaz aminoacylo-tRNA wynosi 1 błąd na 10^3 włączanych aminokwasów.
Aminoacylo-tRNA może podlegać edycji przez syntetazę bez oddysocjowywania substratu od enzymu.
Centra acylujące syntetaz odrzucają aminokwasy podobne do właściwego, albo zbyt małe, ponieważ nie posiadają one wszystkich grup funkcyjnych oddziałujących z enzymem, przez co wiążą się zbyt słabo
Syntetaza tyrozylo-tRNA wykazuje aktywnosść korekcyjna, która prowadzi do hydrolizy Ser-tRNA Tyr.
Aminoacylo-tRNA może podlegać edycji przez syntetazę dopiero po oddysocjowywaniu substratu i ponownym jego związaniu z enzymem.
Pytanie 45
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH OPERONU TRYPTOFANOWEGO SĄ PRAWDZIWE? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
W wyniku mutacji delecyjnej obejmującej region 3’ kodujący liderowy mRNA w tego typu mutacjach nastąpi wzrost syntezy Trp do momentu kiedy Trp wysyci wszystkie miejsca wiążące w represorze i taki kompleks ( represor-Trp) zwiąże się zmiejscem operatorwym co będzie prowadziło do represji transkrypcji liderowego mRNA
Transkrypcja operonu trp jest regulowana między innymi przez miejsce kontrolowanej terminacji transkrypcji, wchodzące w skład odcinka liderowego
Liderowy mRNA koduje krótki peptyd pełniący funkcję regulatorową jako czynnik działający w układzie cis
Liderowy mRNA koduje krótki peptyd katalizujący przekształcenie choryzmianu w tryptofan
Tryptofan pełni rolę korepresora, wpływając w ten sposób hamująco na własną syntezę
Transkrypt operonu tryptofanowego koduje 5 enzymow przekształcających choryzmian w tryptofan
W przypadku niedoboru tryptofanylo-tRNA, rybosom zatrzymuje się ("utyka") na kodonach kodujących tryptofan.
W przypadku niedoboru tryptofanylo-tRNA, rybosom zatrzymuje się ("utyka") na kodonach kodujących tryptofan
Transkrypt operonu tryptofanowego koduje enzymy uczestniczące w rozkładzie tryptofanu.
Transkrypt operonu tryptofanowego koduje enzymy uczestniczące w rozkładzie tryptofanu
Transkrypt operonu tryptofanowego koduje enzymy uczestniczące w syntezie tryptofanu
Liderowy mRNA koduje krótki peptyd pełniący funkcję regulatorową jako czynnik działający w układzie trans
Transkrypcja operonu trp jest regulowana między innymi przez miejsce kontrolowanej terminacji transkrypcji, wchodzące w skład odcinka liderowego.
W przypadku wysokiego stężenia tryptofanu w komórce represor zostaje wysycony Trp, tworząc kompleks represor-Trp, który wiąże się do miejsca operatorowego, co prowadzi do represji transkrypcji liderowego mRNA
Enzymy uczestniczące w syntezie tryptofanu kodowane są w pięciu policistronowychtranskryptach
Tryptofan pełni rolę korepresora, wpływając w ten sposób hamująco na własną syntezę
Alternatywna struktura (spinka) liderowego mRNA "antyterminacja" umożliwia polimerazie RNA kontynuowanie transkrypcji policistronowego mRNA
Sygnał "pauza" zostaje wyłączony w wyniku braku oddziaływania segmentu 1 z segmentem 2 liderowego mRNA
Poziom Trp-tRNA monitorowany jest podczas translacji peptydu liderowego
Liderowy mRNA koduje krótki peptyd pełniący funkcję regulatorową jako czynnik działający w układzie trans.
Pytanie 46
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH ELONGACJI TRANSLACJI U PROKARIOTA SĄ PRAWDZIWE? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
Atak nukleofilowy grupy aminowej peptydylo-tRNA na atom węgla wiązania acyloestrowego aminoacylo-tRNA powoduje utworzenie kolejnego wiązania peptydowego
Aminoacylo-tRNA wiąże się w miejscu P rybosomu
Czynnik EFtu należy do tzw. Małych białek G
Oddysocjowanie niewłaściwego aminoacylo-tRNA wymaga hydrolizy GTP przez odpowiedni czynnikbiałkowy.
Czynnik EFts dostarcza aminoacylo-tRNA do rybosomu
żadne nie jest prawdziwe
Pytanie 47
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH ELONGACJI TRANSLACJI U PROKARIOTA SĄ PRAWDZIWE? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
Czynnik EF-Ts pełni podczas translacji analogiczną rolę jak białko Sos w przekazywaniu sygnału przez białko Ras
Oddysocjowanie niewłaściwego aminoacylo-tRNA od rybosomu możliwe jest tak długo, jak odpowiedni czynnik elongacyjny, który dostarczył ten aminoacylo-tRNA do rybosomu, pozostaje związany z GTP
W obecności kompleksu EF- G/GCP peptydylo- tRNA jest związany z miejscem A rybosomu
Za przemieszczenie transkryptu względem aminoacylo-tRNA, EF-Ts i peptydylo-tRNA odpowiedzialny jest czynnik białkowy zwany translokazą
Za przemieszczenie transkryptu, aminoacylo-tRNA i peptydylo-tRNA względem rybosomu odpowiedzialny jest czynnik białkowy zwany translokazą
Czynnik EF-Tu dostarcza aminoacylo-tRNA do rybosomu
Czynnik EF-Tu wiąże się z każdym aminoacylo-tRNA oprócz fMet-tRNAi
W obecności kompleksu EF-G/GTP, peptydylo-tRNA jest związany z miejscem A rybosomu
Struktura białka EF-G przypomina znacząco strukturę kompleksu EF-Ts z tRNA
W obecności kompleksu EF-G/GDP, peptydylo-tRNA jest związany z miejscem A rybosomu
Oddysocjowanie niewłaściwego aminoacylo-tRNA od rybosomu możliwe jest tak długo, jak odpowiedni czynnik elongacyjny, który dostarczył ten aminoacylo-tRNA do rybosomu, pozostaje związany z ATP
Oddysocjowanie niewłaściwego aminoacylo-tRNA od rybosomu wymaga przyłączenia tzw. czynnika uwalniającego.
Czynnik EF-Ts pełni podczas translacji analogiczną rolę jak zaktywowany receptor błonowy o siedmiu helisach w przekazywaniu sygnału przez klasyczne białka G
W obecności kompleksu EF-G/GDP, peptydylo-tRNA jest związany z miejscem P rybosomu
W zależności od fazy elongacji, peptydylo-tRNA jest związany z miejscem P lub A rybosomu
Atak nukleofilowy grupy aminowej peptydylo-tRNA na atom węgla wiązania acyloestrowego aminoacylo-tRNA powoduje utworzenie kolejnego wiązania peptydowego
Czynnik EF-Ts wiąże się z każdym aminoacylo-tRNA oprócz fMet-tRNAi
Pytanie 48
W LABORATORIUM OTRZYMANO SZCZEP E. COLI DIPLOIDALNY POD WZGLĘDEM OPERONU LAKTOZOWEGO. FENOTYP TEGO SZCZEPU JEST NASTĘPUJĄCY: I+P*O+Z+Y+A+/IP+O+Z+Y+A+, GDZIE P* OZNACZA PROMOTOR, KTÓRY NIE WIĄŻE CAP-CAMP. KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ NA TEMAT DZIAŁANIA OPERONU LAKTOZOWEGO W PRZYPADKU TEGO SZCZEPU SĄ PRAWDZIWE?
Szczep jest wrażliwy na obecność IPTG w podłożu
Szczep ten wykazuje konstytutywną ekspresję permeazy (gen y) na poziomie takim jak diploidalny szczep dziki
Szczep ten jest wrażliwy na obecność IPTG w podłożu.
Szczep ten wykazuje konstytutywną ekspresję permeazy (gen y) na poziomie takim, jak diploidalny szczep dziki.
Szczep ten wykazuje fenotyp dziki
Szczep ten wykazuje taki sam poziom ekspresji genów struktury co haploidalny szczep dziki
Szczep ten nie jest wrażliwy na obecność IPTG w podłożu
Szczep ten wykazuje fenotyp dziki (niezmutowany).
Szczep ten nie jest wrażliwy na obecność glukozy w podłożu.
Szczep jest wrażliwy na obecność glukozy w podłożu.
Szczep ten jest wrażliwy na obecność glukozy w podłożu
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe
Szczep jest wrażliwy na obecność laktozy w podłożu.
Szczep ten nie jest wrażliwy na obecność laktozy w podłożu
Pytanie 49
W LABORATORIUM OTRZYMANO SZCZEP E. COLI DIPLOIDALNY POD WZGLĘDEM OPERONU LAKTOZOWEGO. FENOTYP TEGO SZCZEPU JEST NASTĘPUJĄCY: I– P+ OC Z– Y+ A+ / I+ P– O+ Z+ Y+ A+, GDZIE OC OZNACZA OPERATOR, KTÓRY NIE WIĄŻE REPRESORA. KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ NA TEMAT DZIAŁANIA OPERONU LAKTOZOWEGO W PRZYPADKU TEGO SZCZEPU SĄ PRAWDZIWE?
Szczep ten wykazuje taki sam poziom ekspresji wszystkich genów struktury, co haploidalny szczep dziki.
Szczep ten nie jest wrażliwy na obecność laktozy w podłożu.
Szczep ten wykazuje fenotyp dziki
Szczep ten wykazuje konstytutywną ekspresję permeazy (gen y) na poziomie takim, jak diploidalny szczep dziki.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe
Szczep ten nie jest wrażliwy na obecność IPTG w podłożu.
Pytanie 50
W LABORATORIUM OTRZYMANO SZCZEP E. COLI DIPLOIDALNY POD WZGLĘDEM OPERONU LAKTOZOWEGO. FENOTYP TEGO SZCZEPU JEST NASTĘPUJĄCY: I – P + O + Z – Y + A + /I+P – O + Z + Y + A +. KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ NA TEMAT DZIAŁANIA OPERONU LAKTOZOWEGO W PRZYPADKU TEGO SZCZEPU SĄ PRAWDZIWE? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
Szczep ten wykazuje konstytutywną ekspresję genów struktury
Szczep ten nie jest wrażliwy na obecność laktozy w podłożu
Szczep ten nie jest wrażliwy na obecność IPTG w podłożu
Szczep ten powoduje powstanie barwnego produktu w obecności X-Gal oraz IPTG w podłożu
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe
Szczep ten wykazuje taki sam poziom ekspresji genów struktury co haploidalny szczep dziki
Pytanie 51
ZASADA TOLERANCJI
antykodon zgodnie z tą zasada może rozpoznawać więcej niż jeden kodon
Pytanie 52
PYTANIE O TRANSLACJE
że syntetaza aminoacylo-tRNA przeprowadzając aktywację aminokwasów tworzy produkt pośredni (nie pamiętam, czy to był aminoacyloadenylan) hydrolizując ATP z wytworzeniem pirofosforanu.
że wiązanie aminokwasów jest niekorzystne termodynamicznie i wymaga hydrolizy ATP
dodawane aminokwasy do C/N końca
u prokariotów transkrypcja sprzężona z translacją, a u eukariontów nie
Pytanie 53
PYTANIE O RECEPTORY HORMONÓW STEROIDOWYCH
że dwie domeny mają
jak większość receptorów są monomerami
że domena wiążąca DNA może się wiązać dzięki HTH
że domena wiążąca DNA ma dwa moduły cynkowe
Pytanie 54
COŚ W STYLU BIOCHEMICZKI KASI;) W OPERONIE TRYPTOFANOWYM [TO TEN GDZIE JEST ATENUATOR, I TRANSKRYPCJA SPRZĘŻONA Z TRANSLACJĄ; W ODCINKU LIDEROWYM SĄ 4 REJONY…] WPROWADZILI GEN REPRESORA LAKTOZOWEGO, ALE DODATKOWO SAMOISTNIE ZASZŁA MUTACJA UNIEMOŻLIWIAJĄCA PAROWANIE REJONU 3 Z 4 ODCINKA LIDEROWEGO [JAK SIĘ TAK SPARUJE, TO SYGNAŁ TEN JEST OZNAKĄ ZAKOŃCZENIA TRANSKRYPCJI]
odpowiedzi dotyczą tego co się będzie działo w (nie)obecności IPTG i tryptofanu. (wszystkie możliwe kombinacje).
Pytanie 55
KONTROLA EKSPRESJI GENÓW U EUKARIOTA
większość genów znajduje się pod kontrolą jednego aktywatora i represora
pufy (jest to jakaś forma chromosomu) aktywują transkrypcje, luźna struktura
eukariotyczna polimeraza RNA samodzielnie transkrybuje mRNA
aktywator i represor działają przez zmiany tworzenia kompleksu inicjującego
eny w rozluźnionej chromatydzie nieaktywne, zanim nie zostaną zaktywowane
Pytanie 56
KONTROLA EKSPRESJI GENÓW
alternatywny splicing
rozluźnienie struktur upakowanych
sekwencje doprowadzające mRNA
) regulacja poprzez kontrole inicjacji transkrypcji
Pytanie 57
TRANSLACJA MRNA U EUKARIOTA
kończy czynnik uwalniający
ormylometionylo-tRNA rozpoczyna łańcuch
mała podjednostka powyżej miejsca transkrypcji
może być regulowana przez kinazy białkowe
kodon AUG wybierany przez parowanie rejonu mRNA
biorą udział białka wiążące z 5’ mRNA i inne czynniki inicjujące
Pytanie 58
ODCINEK LIDEROWY MRNA
krótki transkrypt liderowy kończy sekwencja poli(U)
koduje krotki peptyd testowy z 2 resztami trp
niedobór trp , z powodu brak tryptofanylo-tRNA rybosom zatrzymuje się na kodujących trp
w obrębie genu trpD
ybosom zatrzymuje tak, że transkrypcja poniżej atenuatora
transkrypcja operonu trp kontrolowana atenuatorem (
reszty trp obecne obok siebie
Pytanie 59
REPRESORY TRANSKRYPCJI U EUCARYOTA
mają 2 rejony wiążące
przyłączają się do rejonów cis, a same są trans
np. deacylacja N-końców histonów
mają budowę modułową
Pytanie 60
IMMUNOPRECYPITACJA
mają więcej etylowanych reszt
ukazane rejony są aktywne transkrypcyjnie
dotyczy to euchromatyny
przeciwciało łączy się do Lys na N’ końcu
Pytanie 61
KIEROWANIE BIAŁEK:
wewnętrzne sekwencje sygnałowe nie są odcinane po przejściu przez błonę
cząsteczki rozpoznające SRP to białka składające się z 7 łańcuchów polipeptydowych
uwolnienie SRP z rybosomu powoduje zakończenie elongacji
rozfałdowanie łańcuchów polipeptydowych – optymalna substancja do transportu
SRP zapobiega przed elongacją i fałdowaniem
Pytanie 62
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH SEKWENCJI SYGNAŁOWYCH SĄ POPRAWNE?
uwolnienie SRP z rybosomu powoduje zahamowanie elongacji polipeptydu
cząsteczką rozpoznającą sygnał (SRP) jest białkiem składającym się z …
wewnętrzne sekwencje sygnałowe nie są odcinane po przejściu przez błonę ER
ykl ATP-ADP…sekwencję sygnałową z SRP i odłącza ją od …
SRP zapobiega przedwczesnej elongacji, a przez to fałdowaniu się białka
rozfałdowane łańcuchy polipeptydowe są optymalnymi substratami do transportu przez błonę
Pytanie 63
KTÓRE STWIERDZENIA DOTYCZĄCE ROLI BIAŁEK OCHRONNYCH SĄ POPRAWNE?
wiążą się z rosnącymi łańcuchami polipeptydowymi
umożliwiają na zwykle niedozwolone interakcje pomiędzy cząsteczkami
przykładem jest grupa białek szoku termicznego
kompleks ADP-chaoperon ma duże powinowactwo do białek rozfałdowanych
są powolnie działającymi ATPazami