Twój wynik: czasowniki operacyjne biologia

Energia jest magazynowana w ATP, glikogenie, i w tłuszczach, które dostarczają organizmowi niezbędnych zasobów

ATP to główny nośnik energii, ale komórka magazynuje też energię w glikogenie i tłuszczach w celu jej późniejszego wykorzystania

ATP, glikogen, tłuszcze

ATP, glukagon i tłuszcze

wytworzenie przeciwciał inaktywujących konkretny patogen w wyniku przechorowania infekcji, co daje długotrwałą odporność. Otrzymanie przeciwciał z mlekiem matki, które chronią noworodek przed infekcjami pomimo tego, że mogło on nigdy nie mieć kontaktu z niektórymi patogenami przeciwko którym otrzymał przeciwciała

otrzymanie surowicy, obecność lizozymu w wydzielinach

przeciwciała otrzymane z mlekiem matki, szczepienia ochronne

wytwarzanie interferonów w odpowiedzi na infekcję wirusową, wytwarzanie komórek pamięci po kontakcie z patogenem

Światło słoneczne umożliwia zajście fazy jasnej fotosyntezy w obrębie tylakoidów, jej produkty są niezbędne następnie do zajścia fazy ciemnej w obrębie stromy.

Faza zależna od światła wymaga jego obecności, aby następnie zaszła faza ciemna musi uprzednio zajść faza jasna.

Światło słoneczne dostarcza energii niezbędnej do zajścia fotosyntezy, ponieważ jest to proces anaboliczny, a więc wymagający dostarczenia energii.

Energia słoneczna jest niezbędna do wybicia elektronów z fotosystemów 1 i 2 oraz fotolizy wody, zjawiska te są niezbędne do zajścia fazy jasnej fotosyntezy i wytworzenia ATP oraz NADPH wykorzystywanych następnie w fazie ciemnej.

Żyły oraz naczynia limfatyczne posiadają zastawki uniemożliwiające cofanie się krwi.

Ściany tętnic są grube i elastyczne, co umożliwia utrzymanie wysokiego ciśnienia krwi płynącej z serca.

Naczynia włosowate posiadają fenestracje i cienkie ściany. Są najmniejszym rozgałęzieniem tętniczek rozprowadzając krew po tkance.

Ściany żył są cienkie w porównaniu do ścian tętnic.

Mitochondria są bardzo istotne dla funkcjonowania komórek mięśniowych, ponieważ te intensywnie pracują wykonując skurcze.

komórki mięśni szkieletowych zawierają dużo mitochondriów, ponieważ potrzebują dużo energii aby wykonywać skurcze.

komórki mięśni szkieletowych potrzebują dużo ATP do skurczów, ATP produkowany jest w mitochondriach więc większa ilość mitochondriów w tych komórkach odpowiada ich zapotrzebowaniu na energię.

Ponieważ mitochondria produkują ATP, komórki mięśniowe muszą mieć ich więcej.

Mitochondrium otoczone jest dwiema błonami, dzięki którym wytwarzany jest gradient protonowy oraz odbywa się produkcja atp.

Mitochondrium składa się z dwóch błon – zewnętrznej i wewnętrznej.

Mitochondria produkują ATP z glukozy na drodze oddychania tlenowego, są więc nazywane "elektrowniami komórki"

Mitochondrium jest organellum otoczonym podwójną błoną. Błona wewnętrzna jest pofałdowana, tworząc grzebienie. Wewnątrz znajduje się również macierz mitochondrialna zawierająca DNA i rybosomy.

Chloroplasty przeprowadzają fotosyntezę, dzięki której roślina produkuje glukozę jako źródło energii oraz tlen, który jest niezbędny do oddychania komórkowego. Proces ten pozwala roślinie wytwarzać substancje odżywcze, co umożliwia jej wzrost i utrzymanie funkcji życiowych.

Chloroplasty to organella komórkowe, w których zachodzi fotosynteza, umożliwiająca roślinie produkcję substancji odżywczych. Fotosynteza dzieli się na fazę jasną i ciemną.

Chloroplasty zawierają chlorofil, który pochłania energię słoneczną. Dzięki temu procesowi, roślina może przekształcać dwutlenek węgla i wodę w glukozę i tlen.

Chloroplasty odpowiadają za przeprowadzanie fotosyntezy, dzięki której roślina produkuje substancje odżywcze

aparaty szparkowe- wymiana gazowa; kutykula-ograniczenie transpiracji; korzeń-wchłanianie wody; tkanki wzmacniające-ochrona mechaniczna

kutykula, tkanki przewodzące, tkanki wzmacniające, aparaty szparkowe, nasiona

Obecność kutykuli, aparatów szparkowych, tkanek przewodzących oraz systemu korzeniowego

aparaty szparkowe-umożliwiające wymianę gazową; uniezależnienie procesu zapłodnienia od obecności wody; wykształcenie nasion zabezpieczonych przed wysychaniem, wykształcenie tkanek przewodzących dzięki którym odbywa się transport wody i substancji odżywczych w roślinie

W wyniku działania etylenu opadają liście, co skutkuje ograniczeniem utraty wody przez roślinę.

W czasie suszy etylen stymuluje opadanie liści, w których skórce znajdują się aparaty szparkowe, poprzez które woda wyparowuje z rośliny na drodze transpiracji. Zrzucanie liści ogranicza więc straty wody, co w sytuacji niedoboru wody w podłożu umożliwia utrzymanie zrównoważonego bilansu wodnego.

Ograniczenie pobierania wody przez roślinę w trakcie suszy skutkuje wydzieleniem etylenu i opadnięciem liści, co ogranicza dalszą utratę wody.

Działanie etylenu powoduje opadanie liści, co skutkuje zachowaniem zróżnicowanej bilansu wodnego rośliny.

Dwuwklęsły kształt erytrocytów pozwala im skutecznie transportować tlen przez organizm.

Erytrocyty mają kształt dwuwklęsłych dysków, co zwiększa ich stosunek powierzchni do objętości, zwiększając efektywność wymiany gazowej.

Erytrocyty mają kształt dwuwklęsłych dysków, co ułatwia im wymianę gazową dwutlenku węgla i tlenu.

Erytrocyty mają korzystny dla swojej funkcji kształt dwuwklęsłych dysków.

Aby zwiększyć powierzchnię absorpcji światła, co sprzyja fotosyntezie.

Liście roślin są płaskie, aby zwiększyć powierzchnię absorpcji światła, a cienkie aby ułatwić wymianę gazową.

Dzięki szerokiej powierzchni, liście są lepiej przystosowane do pochłaniania światła, co zwiększa efektywność fotosyntezy.

Liście są szerokie i cienkie, aby zwiększyć powierzchnię absorpcji światła i ułatwić szybkie przenikanie gazów, co zwiększa efektywność fotosyntezy.

Każdy enzym jest specyficzny wobec konkretnych substratów i nie przeprowadza reakcji z innymi.

Enzymy mają specyficznie ukształtowane miejsca aktywne, które są komplementarne do określonych substratów, co umożliwia dopasowanie się ich i następnie przeprowadzenie reakcji.

Dzięki odpowiednim miejscom aktywnym, enzymy mogą działać wyłącznie na właściwe substraty.

Miejsca aktywne enzymów umożliwiają zachodzenie reakcji dla wybranych substratów.

Chloroplasty mają chlorofil, co pozwala roślinom wykorzystywać światło do produkcji cukrów w procesie fotosyntezy.

Dzięki chloroplastom, które zawierają chlorofil, rośliny mogą przetwarzać energię świetlną na glukozę.

Chloroplasty są odpowiedzialne za przeprowadzanie fotosyntezy w komórkach roślinnych.

Chloroplasty to organelle, które umożliwiają roślinom przeprowadzanie fotosyntezy, dzięki czemu produkują składniki odżywcze.

Dzięki fotosyntezie rośliny przekształcają energię świetlną w chemiczną, magazynując ją w postaci glukozy, co jest kluczowe dla ich rozwoju i wzrostu.

Fotosynteza jest kluczowa dla roślin i organizmów autotroficznych, gdyż pozwala im magazynować energię słoneczną w formie chemicznej, która zasila niemal wszystkie procesy życiowe na Ziemi.

Fotosynteza to proces przekształcania energii świetlnej w energię chemiczną magazynowaną w postaci glukozy

w fazie jasnej fotosyntezy pod wpływem światła zachodzi fotoliza wody oraz wybicie elektronów z foto systemów, te procesy doprowadzają do zajścia fosforylacji fotosyntetycznej i wyprodukowania ATP oraz NADPH następnie zużywanych w fazie ciemnej, w której powstają właściwe produkty fotosyntezy, czyli aldehyd fosfolicerynowy.