Twój wynik: Fizjo - Pokarmówka

e. Splot Meissnera kontroluje wydzielanie

b. Splot mięśniówkowy to splot Meissnera

c. Splot Auerbacha kontroluje przepływ krwi

d. Splot Meissnera kontroluje wchłanianie

a. Splot podśluzówkowy to splot Auerbacha

c. Połączenie układu enterycznego i wegetatywnego: nerwy X i zazwojowe włókna współczulne

e. Unerwienie przywspółczulne: nerwy błędne i sromowe

a. Unerwienie współczulne: z części lędźwiowo-krzyżowej

b. Unerwienie współczulne: zwój trzewny, krezkowy gómy, krezkowy dolny

d. Pętle sprzężenia zwrotnego przekazują informację z jelit do podwzgórza i kory

d. Unerwienie ruchowe fazy przełykowej: N.n. V, VII, IX, X, XI

c. 1/3 dolna - gładkie

e. Unerwienie czuciowe fazy przełykowej: N.n. V, VII, IX, X

b. 1/3 środkowa - gładkie

a. 1/3 górna przełyku: m.m. szkieletowe

b. 1/3 środkowa i 1/3 końcowa - kontrola z n.n. IX

a. 1/3 górna przełyku - kontrola z opuszkowego ośrodka połykania przez nerwy somatyczne z jądra dwuznacznego

e. Refluks żołądkowo-przełykowy = choroba refluksowa (GERD) = przełyk Barretta

d. Achalazja - nadmierne rozluźnienie LES (zaburzenia unerwienia)

c. LES wykazuje prawidłowo toniczny skurcz endogenny

c. Faza przełykowa - odruch na podrażnienie receptorów w błonie śluzowej jamy ustnej gardła i przełyku

b. Faza gardłowa - akt dowolny - fala podobna do perystaltycznej wywołana skurczami m.m. zwieraczy gardła (górne, środkowe i dolne)

d. Zespół połykania = faza ustna

a. Faza ustna - akt dowolny (kontrola okolic ruchowych kory)

e. Perystaltyka wtórna - w wyniku miejscowego podrażnienia przełyku przez resztki pokarmowe

c. W okresie międzytrawiennym występują wędrujące kompleksy mioelektryczne (MMC)

e. Po przyjęciu pokarmu występują nieregularne potencjały czynnościowe i skurcze "pokarmowe"

b. Rozrusznikiem dla BER są toniczne pobudzenia współczulne

a. Podstawowy rytm elektryczny (BER) i potencjały czynnościowe

d. MMC regulowane są przez zewnętrzne n.n. autonomiczne (IX i X) i hormony jelitowe (motylina i grelina)

d. Pobudzenie przywspółczulne ślinianek daje ślinę lepką i gęstą z dużą zawartością białek i mucyny

b. Trawienie skrobii (ptialina)

a. Buforowanie kwaśnych treści (mucyna i HCO3-)

c. Blokowanie receptorów muskarynowych powoduje niekontrolowany ślinotok

e. Wydzielanie śliny pod wpływem pokarmu w jamie ustnej jest efektem odruchu bezwarunkowego

c. Ślina ostateczna: hipertoniczna względem osocza

b. Ślina pierwotna: hipotoniczna względem osocza

e. Wytwarzanie śliny ostatecznej: proces bierny

a. Komórki pęcherzykowe dają ślinę pierwotną

d. Ślina ostateczna: wyższe stężenie wodorowęglanów niż w osoczu

b. Ślinianka podjęzykowa: gruczoły surowicze

d. Włókna wydzielnicze przywspółczulne: nerwy IX i X

a. Ślinianka podżuchwowa: gruczoły surowicze i śluzowe

c. Ślinianka przyuszna: gruczoły śluzowe

e. Włókna wydzielnicze współczulne: z odcinka Th2-Th6

d. Komórka D: somatostatyna, gastryna

a. Komórki okładzinowe: HCI

c. Komórki główne: pepsynogen, lipaza żołądkowa

e. Komórki G: GEP

b. Komórki szyjki: śluz, wodorowęglany, czynnik wewnętrzny

a. Bariera śluzowa: śluz przylegający do nabłonka

e. Odżywianie i usuwanie czynników uszkadzających, które przeniknęły ze światła żołądka do krwi

d. Obfity przepływ krwi w błonie śluzowej

b. Bariera śluzowa: HCO3-

c. Bariera śluzówkowa: warstwa komórek nabłonka z połączeniami ścisłymi

c. Hamowanie: GRP z neruronów peptydergicznych

a. Nasilanie: Ach z zakończeń nerwowych

e. Hamowanie: somatostatyna, hiperglikemia, glukagon

d. Nasilanie: histamina z komórek tucznych

b. Nasilanie: gastryna, CCK

c. Cl- pochodzą z krwi

b. H+ pochodzą z dysocjacji H2CO3

a. Anhydraza węglanowa dostarcza H2CO3

d. Cl- przenoszony do światła żołądka w symporcie z K+

e. ATP-aza pobiera jony K+ ze światła żołądka do komórki, a jony H+ pompuje do światła kanalika

a. Woda wychodzi biernie z komórki do światła żołądka dzięki gradientowi osmotycznemu wywołanemu przez HCI

c. HCO3- warunkuje tzw. przepływ alkaliczny

d. Wydzielanie stymulowane jest obecnością pokarmu w żołądku

e. Wydzielanie blokowane jest przez tzw. pompy protonowe

b. HCO3- dyfunduje do krwi w antyporcie z K+

e. Faza jelitowa - odruchy wago-wagalne z aktywacją kom. G

c. Faza żołądkowa warunkowana jest białkową treścią pokarmową pobudzającą chemoreceptory

a. Faza głowowa warunkowana jest przez nerwy błędne

d. Faza żołądkowa - aktywacja chemoreceptorów dwunastniczych przez treść białkową - wzrost wydzielania gastryny

b. Faza żołądkowa warunkowana rozciągnięciem dna i trzonu żołądka (aktywacja komórek G)

a. Cholecystokinina

e. Glukagon, GIP, gastryna

c. Odruchy nerwowe dwunastniczo-żołądkowe z udziałem n.n. X

b. Sekretyna

d. Odruchy nerwowe dwunastniczo-żołądkowe śródścienne

d. N.n. współczulne: stymulowanie rozkurczu zwieraczy

a. N. X pobudzanie perystaltyki

b. N.n. współczulne: hamowanie perystaltyki

c. N. X: stymulowanie skurczu zwieraczy

e. Gastryna i cholecystokinina: nasilanie perystaltyki

a. Sekretyna, glukagon, VIP: hamowanie

b. Motylina: nasilanie

e. Noradrenalina: nasilanie

d. Acetylocholina: hamowanie

c. Grelina: nasilanie

a. Nerw X: hamowanie

b. Treść pokarmowa + rozciąganie jelita: pobudzanie

e. Prostacyklina: pobudzanie

d. CCK, VIP, GIP, glukagon: pobudzanie

c. Gastryna, sekretyna: pobudzanie

c. Wszystkie enzymy soku trzustkowego produkowane są w formie nieaktywnej

b. Im większa objętość soku trzustkowego, tym większa zawartość wodorowęglanów

e. Sok o małej objętości i dużej zawartości enzymów produkowany jest przez komórki pęcherzykowe

d. Enterokinaza jest aktywatorem trypsynogenu

a. Sok o małej objętości i dużej zawartości enzymów produkowany jest przez komórki pęcherzykowe

b. Faza żołądkowa (30%)

d. Faza głowowa: V↓, HCO3-↓, enzymy↑

c. Faza jelitowa (50%)

e. Faza żołądkowa: V↑, HCO3-↑, enzymy↓

a. Faza glowowa (20%)

e. Fruktoza - do enterocytu przy udziale GLUT-2; z enterocytu do ECF i dalej do krwi (biernie) przy udziale GLUT-5

d. Glukoza i galaktoza wchłaniane są do enterocytu za pośrednictwem białka GLUT-4 w obecności jonów Na+

a. Skrobia jest rozkładana przez ptialinę i α-amylazę trzustkową

c. Amylaza trzustkowa wykazuje podobną czynność jak amylaza ślinowa, ale o wiele silniejszą

b. Izomaltaza trawi wiązanie α-1,4 w α-dekstrynach uwalniając cząsteczki glukozy

c. Wchłanianie: 75% jako aminokwasy (szybciej) i 25% jako di- i tripeptydy (wolniej)

a. Zapotrzebowanie dobowe: 0,5-0,75 g/kg m.c.

b. Bialka endogenne stanowią 90% bialka przechodzącego przez jelita

e. Wchłanianie do enterocytów jest czynne, a z enterocytów do krwi na zasadzie dyfuzji ułatwionej

d. Istnieje 7 rodzajów transporterów dla różnych rodzajów aminokwasów i peptydów

e. Dla di- i tripeptydów

b. Zależne od Na+ dla aminokwasów zasadowych

c. Niezależne od Na+ dla proliny i histydyny

d. Zależne od Na+ dla aminokwasów kwaśnych

a. Zależne od Na+ dla aminokwasów obojętnych

c. Lipaza trzustkowa - aktywność nasilana przez połączenie z kolipazą (odsuwanie soli żółciowych z powierzchni kropelek tłuszczu i zakotwiczenie dla lipazy)

b. Krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe ulegają w enterocytach resyntezie do TG i są pakowane do chylomikronów, które są wchłaniane do naczyń chłonnych

e. Długołańcuchowe kwasy tłuszczowe mogą się wchłaniać bezpośrednio do krwi

a. Zapotrzebowanie dobowe: 15-150 g (10-50% zapotrzebowania energetycznego)

d. Fosfolipaza A (lecytynaza) odszczepia kwasy tłuszczowe w pozycji 1 lecytyny

b. Wchłanianie Na+ w jelicie grubym zachodzi biernie

c. W jelicie grubym zachodzi bierne wydzielanie jonów potasu do światła jelita

e. Aldosteron nasila wchłanianie Na+ i wydzielanie K+ w proksymalnym odcinku okrężnicy, a ADH obniża wchłanianie Na+, Cl- i wody

d. Wchłanianie niewielkich ilości glukozy, aminokwasów, kwasów tłuszczowych, amoniaku i niektórych witamin

a. Wchłanianie wody zawsze jest procesem biernym i zachodzi głównie w dystalnym odcinku okrężnicy

b. Kwasy żółciowe są skoniugowane z glicyną (30%) i tauryną (70%) - większa rozpuszczalność w wodzie

e. Nasilanie opróżniania pęcherzyka żółciowego: sekretyna, gastryna, VIP, glukagon

c. Frakcja alkaliczna żółci (bez kwasów) wydzielana jest przez komórki wyścielające kanaliki i stymulowana przez sekretynę i glukagon

d. Skurcz pęcherzyka i rozkurcz zwieracza Oddiego stymulowane są przez N.n. X i gastrynę

a. Żółć wątrobowa nie jest przechowywana w pęcherzyku żółciowym

e. Fe3+ po połączeniu z ferrytyną tworzy apoferrytynę

b. Wchłaniane jako Fe3+

a. Końcowy odcinek jelita cienkiego

c. Niskie pH żołądka ułatwia utrzymanie żelaza w postaci Fe2+

d. Po wchłonięciu zachodzi zamiana Fe3+ na Fe2+

b. Żelazo może przejść do krwi po połączeniu z ferrytyną

e. Hepcydyna blokuje ferroportynę

d. Hepcydyna hamuje wchłanianie żelaza

c. We krwi żelazo łączy się z transferyną i jest przenoszone do wątroby lub szpiku

a. Żelazo w postaci hemu nie jest wchłaniane - musi zostać uwolnione

e. We krwi: transport B12 w połączeniu z transkobalaminą

d. Wchłanianie witaminy B12 zachodzi w dwunastnicy

a. Może być syntezowana w jelitach z udzialem mikrobiomu

b. W jamie ustnej i żołądku łaczy się z haptokoryną

c. W dwunastnicy witamina B12 łączy się z czynnikiem wewnętrznym (IF)

d. Białko R - haptokoryna

c. Niedobór B12 powoduje anemie syderopeniczną

a. Czynnik Castle'a powstaje w dwunastnicy

e. Tylko kobalamina związana z transkobalamina II jest aktywna biologicznie (możliwa do wykorzystania przez komórki docelowe)

b. Miejsca docelowe dla witaminy B12 to wątroba i szpik kostny

d. Na+ do enterocytów w kotransporcie z cukrami i aminokwasami

c. 5% wody wydalane z kałem

a. 85% wody wchlaniane jest w jelicie cienkim

e. Na+ z enterocytu do ECF w antyporcie z HCO3-

b. 10% wody w jelicie grubym

b. Jelito kręte: K+ przechodzi ze światła jelita do enterocytów (biernie)

c. Jelito czcze i grube: z enterocytów do światla jelita (biernie)

a. K+ przemieszcza się między światlem jelita, a enterocytem zgodnie z gradientem stężeń

d. Cl- do enterocytów w symporcie z HCO3-

a. Odruch śródścienny + odruch rdzeniowy + odruch dowolny

d. Gałązka eferentna n.n. miednicznych wysyła z RK sygnał do zwieracza zewnętrznego odbytu (rozkurcz) i ściany odbytnicy (skurcz)

e. Dowolny odruch defekacyjny: skurcz mięśni tłoczni brzusznej, skurcz przepony, zamknięcie głośni

c. Gałązka aferentna n.n. sromowych odbiera sygnały z receptorów odbytniczych o wypełnieniu kalem i przesyla je do RK

b. Może być zainicjowana odruchem żołądkowo-okrężniczym

e. Odruch śródścienny: podrażnienie mechanoreceptorów odbytnicy; droga dośrodkowa w gałązce aferentnej nerów miednicznych; droga odśrodkowa w gałązce eferentnej nerwów miednicznych; powoduje wzmożenie perystaltyki okrężnicy zstępującej, esowatej i odbytnicy i gdy fala dojdzie do odbytnicy zachodzi rozkurcz zwieracza wewnętrznego odbytu

c. Rozluźnienie zwieracza wewnętrznego odbytu i skurcz ściany odbytnicy powoduje defekację

d. Nerwy sromowe: sa somatyczne - zależne od woli

b. Nerwy miedniczne (przywspóczulne): unerwiają zwieracz wewnętrzny odbytu i ścianę odbytnicy

a. Sygnał z mózgowia o hamowaniu defekacji biegnie do RK i dalej nerwami sromowymi do zwieracza wewnętrznego odbytu i dźwigacza odbytu generując skurcz