Podsumowanie: Chemia analityczna

Pytanie 1

Analityka składu zajmuje się określeniem:

Zmian zawartości składników w czasie

Żadne z powyższych

Rozmieszczenia przestrzennego składników w skali makro

Pytanie 2

Próbka ogólna jest to część partii materiału:

wyselekcjonowana z próbki do badań

przygotowana przez zmniejszenie próbki pierwotnej

Złożona ze wszystkich próbek pierwotnych

Pytanie 3

Średnia próbka laboratoryjna to część partii materiału przygotowana z próbki:

Pierwotnej

Jednostkowej

Ogólnej

Pytanie 4

Powtarzalność to precyzja odnosząca się do pomiarów wykonywanych w warunkach:

żadna z podanych odpowiedzi

tych samych

Różnych

Pytanie 5

Im stężenie oznaczanego składnika w probówce jest mniejsze, tym dokładność i precyzja oznaczania są:

znacznie mniejsze

znacznie większe

pozostają bez zmian

Pytanie 6

Im stężenie oznaczanego składnika w probówce jest większe, tym dokładność i precyzja oznaczania są:

Znacznie większe

Znacznie mniejsze

Bez zmian

Pytanie 7

Im oznaczonego składnika w analizowanej próbce jest więcej, tym przeprowadzenie analizy jest:

Droższe

Brak związku

Tańsze

Pytanie 8

Nośnik to substancja używana do selektywnego:

wytrącania składników głównych

maskowania składników głównych i domieszkowych

współstrącenia składników śladowych

Pytanie 9

Okluzja polega na włączeniu do osadu cząsteczek substancji obcych na zasadzie:

postrącania

adsorpcji powierzchniowej

tworzenia kryształów mieszanych

Pytanie 10

Specyficzność metody jest to możliwość jej zastosowania w określonych warunkach do wykrywania lub oznaczania:

kilku różnych składników

tylko od jednego konkretnego składnika

kilku składników o podobnych właściwościach

Pytanie 11

Metoda analityczna to:

zespół czynności prowadzących do oznaczenia określonego składnika

wszystkie etapy prowadzące do oznaczenia określonego składnika

sposób oznaczania określonego składnika

Pytanie 12

Wskaźniki stosowane w alkacymetrii są

solami słabych kwasów organicznych

słabymi kwasami organicznymi

słabymi zasadami organicznymi

Pytanie 13

Selektywność metody jest to możliwość jej zastosowania w określonych warunkach do wykrywania lub oznaczania:

żadna z podanych odpowiedzi

pewnej niewielkiej grupy składników

jednego składnika

Pytanie 14

1 ppb to

1 ng/kg

1ug/kg

1ng/g

Pytanie 15

Składniki domieszkowe/uboczne to takie, które występują w próbce w zakresie:

0,01-1 %

10^2 - 10^4 (mi)g/g

0,0001-0,1%

Pytanie 16

W analizie mikrogramowej pobiera się próbki o masach rzędu:

10^-4 -10^-6 mg

10^-4 - 10^-2 g

1-100 (mi)g

Pytanie 17

Składniki śladowe, to takie której występują w próbce poniżej:

0.01g

0.1%

0.01%

Pytanie 18

W makroanalizie pobiera się próbki do badań o masie:

>10g

>1g

>0.1g

Pytanie 19

Wielkość próbki ogólnej stanowi część całej partii materiału zazwyczaj w ilości:

>1‰

<1%

od 1% do1‰

Pytanie 20

Kwas wersenowy można zapisać lub określić jako:

Komplekson III

H2Y2-

H4Y

Pytanie 21

Kationitem (jonitem) jest krzemionka modyfikowana grupami:

-C2H4N+(CH3)3

-C8H23

-C6H4SO3

Pytanie 22

Mieszanina Zimmernanna-Reinhardta zawiera

KMnO4, H3PO4, H2SO4

FeSO4, H3PO4, H2SO4

MnSO4, H3PO4, H2SO4

Pytanie 23

Obecność H3PO4 w mieszaninie Zimmermanna-Reinhardta jest konieczna ze względu na kompleksowanie jonów

S(IV)

P(V)

Fe(III)

Pytanie 24

Roztwór X o stężeniu 1mol/dm^3 miareczkowano roztworem Y o stężeniu 1mol/dm^3 wobec FF jako wskaźnika do momentu odbarwienia się roztworu X. Jest to przykład miareczkowania:

Mocnej zasady mocnym kwasem

Słabego kwasu mocną zasadą

Mocnego kwasu mocną zasadą

Pytanie 25

Częstotliwość promieniowania w spektroskopii UV to zakres:

0,05-10 nm

400-800 nm

200-400 nm

Pytanie 26

Współczynnik pochłaniania energii mikrofalowej przez teflon w porównaniu do wody jest

Znacznie większy

Znacznie mniejszy

nie ma związku

Pytanie 27

W przypadku rozkładu próbek w mieszaninie uniwersalnej zawierającej HNO3 i HF stosuje się naczynia wykonane z:

Szkła i platyny

Kwarcu i teflonu

Platyny i teflonu

Pytanie 28

w emisyjnych metodach spektroskopowych mierzoną wielkością jest promieniowanie:

absorbowane przez oznaczone składniki

emitowane przez oznaczone składniki

odbite przez oznaczone składniki

Pytanie 29

liofilizację i dodatek biocydów do próbek stosuje się w celu

spowolnienie procesów fizycznych i reakcji fotochemicznych

ich wysuszenia i spowolnienie reakcji chemicznych

ich wysuszenia i spowolnienia reakcji biochemicznych

Pytanie 30

Próbkę zawierającą HgS można roztworzyć przy użyciu stężonych:

HNO3

HCl+HNO3

HNO3+H2SO4

Pytanie 31

W wyniku rozkładu HgS w wodze królewskiej (HNO3+HCl) powstają jony

Hg^2+

Hg_2+

Jony HgCl4 2-

Pytanie 32

W reakcji HgS ze stężonym kwasem azotowym powstaje

Hg(NO3)2 S i NO

Hg(NO3)2 S

Hg(NO3)2 NO

brak

Pytanie 33

Związki zawierające dwutlenek cyrkonu można roztworzyć stosując:

H2SO4+H2O2

HF

HNO3+HCl

Pytanie 34

Naważkę zawierającą As2S3 można roztworzyć w stężonych roztworach:

H2O2

HNO3

HCl

Pytanie 35

Próbkę zawierającą Zr można roztworzyć w HF, ponieważ w roztworze powstają jony:

ZrF62-

ZrF

Zr4-

Pytanie 36

Próbkę Au można roztworzyć w mieszaninie HCl+HNO3, ponieważ tworzą się w roztworze:

AuCl3

Au3+

AuCl4-

Pytanie 37

Próbkę Ag można roztworzyć w mieszaninie HCl+HNO3, ponieważ tworzą się w roztworze:

Ag3+

AgCl4-

AgCl3

Pytanie 38

Do pasywacji powierzchniowej próbek glinu nie dochodzi w trakcie stosowania:

H2SO4

HNO3

HF

Pytanie 39

Oznaczono składniki dwiema metodami, tj. m1 i m2. Dla serii pomiarowej uzyskanej z zastosowania m1 błąd bezwzględny wynosił -1,3 mg/dm^3, a odchylenie standardowe 0,23 mg/dm^3, natomiast dla m2 odpowiednio 2,2 mg/dm^3 oraz 0,12 mg/dm^3. Prawdziwe jest stwierdzenie:

m1 jest bardziej dokładna, ale mniej precyzyjna niż m2

m1 jest bardziej dokładna i precyzyjna niż m2

m1 jest mniej dokładne, ale bardziej precyzyjna od m2

Pytanie 40

Oznaczono składnik dwiema metodami m1 i m2. Dla serii pomiarowej uzyskanej z zastosowaniem m1, błąd względny i względne odchylenie standardowe wynosiły odpowiednio: -1,2% i 2,3%. Dla metody m2, obie te wielkości wynosiły odpowiednio: +1,2% i 1,2%. Prawdziwe jest stwierdzenie, że:

m1 jest tak samo dokładna jak m2

m1 jest bardziej dokładna niż m2

m1 jest bardziej precyzyjna niż m2

Pytanie 41

Oznaczono składnik dwiema metodami, tj. m1 i m2. Dla serii pomiarowej uzyskanej z zastosowania m1 błąd bezwzględny i względne odchylenie standardowe wynosiły odpowiednio 3,2% i 2,2%. Dla metody m2 obie te wielkości wynosiły odpowiednio -5,6% i 3,2%. Prawdziwe jest stwierdzenie, że:

m1 jest bardziej dokładna od m2

m1 jest bardziej precyzyjna niż m2

m1 jest mniej precyzyjna niż m2

Pytanie 42

Dla dwóch metod emisyjnych umożliwiających oznaczanie tego samego składnika w roztworach próbek (w mg/dm3) podane są równania dwóch funkcji analitycznych: f1(C)=1250xC+10 dla 10^-3

zakres stosowalności f1 jest mniejszy od f2

zakres stosowalności f1 jest większy od f2

czułość f1 jest mniejsza od f2

Pytanie 43

Dla dwóch metod analitycznych (A i B) uniemożliwiające oznaczanie tego samego składnika w roztworach próbek podane są równania opisujące zależność mierzonego sygnału analitycznego (I) od liczności składnika(C ): dla A :C=(I-530)/13500, 10-4 < C< 100 . Oraz dla B:C=(I-300)/19500, 10-5

czułość A jest większa od B

czułość A jest mniejsza od B

czułość jest taka sama

Pytanie 44

Dla dwóch metod spektrofotometrycznych umożliwiających oznaczenie tego samego składnika w roztworach próbek (w mol/dm3) podane są równania dwóch funkcji analitycznych f1(C)=13500*C dla 10^4

zakres stosowalności f1 jest mniejszy od f2

zakres stosowalności f1 jest większy od f2

czułość f1 jest większa od f2

Pytanie 45

Podane są równania dwóch funkcji analitycznych: f1= 13500*C 10^-4

zakres stosowalności f1 jest większy od f2

zakres stosowalności f1 jest mniejszy od f2

czułość f1 jest większa od f2

Pytanie 46

Dla 2 metod absorpcyjnych umożliwiających oznaczenie tego samego składnika w roztworach próbek (w mg/dm3 ) podane są równania funkcji analitycznych f1(c)=2.5*C+0.02 dla 0.1

czułość f2 jest większa od f1

czułości f1 i f2 są jednakowe

czułość f1 jest większa od f2

Pytanie 47

W miareczkowaniu pośrednim oznaczany składnik reaguje:

z innym składnikiem a titarant z produktem tej reakcji

z innym składnikiem, a ….. jest produktem tej reakcji

bezpośrednio z titrantem

Pytanie 48

Błąd miareczkowania można wyrazić jako

Vpr-Vpk

Vpk-Vpr

100%x(Vpr-Vpk)/Vpr

Pytanie 49

Błąd względny miareczkowania można wyrazić jako:

100%[(Vpr-Vpk)/Vpr

100%[(Vpk-Vpr)/Vpk]

100%[(Vpk-Vpr)/Vpr]

Pytanie 50

Jeżeli Vpr>Vpk to błąd miareczkowania jest

spowodowany błędem kropli

Ujemny

Dodatni

Pytanie 51

Miarą rozrzutu wyników serii pomiarowej jest:

względne odchylenie standardowe

średnia arytmetyczna

błąd względny

Pytanie 52

Odchylenie standardowe serii pomiarowej maleje wtedy, gdy:

maleje wartość średniej

rośnie wartość średniej

rośnie liczba wyników w serii

Pytanie 53

Jaki będzie błąd względny miareczkowania próbki roztworu NaOH mianowanym roztworem HCl, jeżeli objętość titranta w Pk (VK) jest równa 99,99% wymaganej jego objętości w VPR:

-0,1%

0,1%

-0,001%

Pytanie 54

Zawartość składnika w próbce wynosi 25,5% natomiast w toku analizy oznaczono jego zawartość jako 24,9%. Błąd względny i bezwzględny tej analizy wynoszą odpowiednio:

-2,4% i +0,6%

-2,4% i -0,6%

+2,4% i -0,6%

Pytanie 55

Zawartość składnika w próbce wynosi 155mg/g, natomiast w toku analizy oznaczono jego zawartość jako 165mg/g. Błędy względny i bezwzględny tej analizy wynoszą odpowiednio:

+6,4% i 10mg/g

6,4% i -10mg/g

-6,4% i 10mg/g

Pytanie 56

W toku postępowania analitycznego oznaczono zawartość składnika w roztworze na poziomie 125mg/dm3. wiedząc ze prawdziwa zawartość tego składnika jes 122mg/dm3 błędy względny i bezwzględny wynoszą odpowiednio:

-2.4% i 3mg/dm3

2,4% i 3.00 mg/dm3

2.4% i -3.0 mg/dm3

Pytanie 57

Zawartość składnika w próbce wynosi 15,50%, a w toku analizy oznaczono jego zawartość z błędem względnym -2,30%. Oznaczono:

15%

15,14%

16,58%

Pytanie 58

Zawartość składnika w próbce wynosi 10,000% a w toku analizy oznaczone jego zawartość z błędem bezwzględnym -0,15%. Oznaczono

8,900%

9,850%

9,670%

Pytanie 59

Błąd bezwzględny miareczkowania alkacymetrycznego próbki NaOH mianowanym r-r HCl wynosi -0,30 cm3 , jeśli objętość r-r HCL w PK (Vpk) jest równa 25,65 cm3 , to w PR objętość titranta wynosić winna:

25,35 cm3

25,95 cm3

Pytanie 60

Podział składnika A pomiędzy 2 niemieszające się ze sobą fazy f1 if2(składnik A zajmuję fb, składnik B (-)opisuje współczynnik podziału ka równy

Caf1/Cbf2

Caf1/Cbf1

Caf2/Cbf2

Pytanie 61

Jeżeli składnik A przechodzi z fazy wodnej (aq) do fazy organicznej (org) to stężeniowa stała podziału dla tego składnika wynosi:

(Ca(org)-Ca(aq))/Ca(org)

Ca(org)/Ca(aq)

(Ca(org)*Ca(aq))/(Ca(aq))

Pytanie 62

W wyniku selektywnego wytrącania rozdzielono składnik A (w postaci osadu) od składnika B (pozostał w roztworze macierzystym). Współczynnik oddzielenie składnika A (Ra) dany jest wzorem:

Qa/Qa’

Qa/(Qa-Qa’)

Qa’/Qa

Pytanie 63

Zapis (A+B+C) -à (A) + (B+C), gdzie nawias to granica faz, a litery to składniki próbki, oznacza:

wydzielenie składnika A

rozdzielenie składnika A

zagęszczenie składnika A

Pytanie 64

W ekstrakcji do fazy stałej z użyciem krzemionki chemicznie związanej z grupami alkilowymi C18 sorbent i eluent są odpowiednio

niepolarny i polarny

polarni i niepolarny

oba niepolarne

Pytanie 65

W ekstrakcji do fazy stałej w normalnym układzie faz sorbent i eluent są odpowiednio:

oba są polarne

niepolarny i polarny

polarny i niepolarny

Pytanie 66

za zatrzymywanie oznaczanych składników na złożach jonitów odpowiedzialne są oddziaływania

elektrostatyczne

polarne

hydrofobowe

Pytanie 67

Za zatrzymywanie oznaczonych składników na złożach krzemionki chemicznie związanej z grupami C18 odpowiednie są oddziaływania:

polarne

niepolarne (LUB HYDROFOBOWE)

hydrofilowe

Pytanie 68

Koloid odwracalny to inaczej osad koloidowy:

Hydrofobowy

Hydrofilowy

mieszany

Pytanie 69

Koloid nieodwracalny to inaczej osad koloidowy

hydrofobowy

mieszany

hydrofilowy

Pytanie 70

Jeżeli szybkość procesu agregacji jest od szybkości procesu rekrystalizacji to powstaje osad:

osad koloidowy

c) osad grubokrystaliczny

drobnokrystaliczny

Pytanie 71

AgCl to osad koloidowy

serowaty hydrofobowy

galaretowaty hydrofobowy

hydrofilowy

Pytanie 72

As2S3 jest przykładem osadu koloidowego

hydrofilowego

hydrofobowego

Pytanie 73

Jeżeli szybkość procesu agregacji jest od szybkości procesu rekrystalizacji to powstaje osad:

osad koloidowy

drobnokrystaliczny

osad grubokrystaliczny

Pytanie 74

Osad grubokrystaliczny powstaje wtedy, gdy szybkość wzrostu kryształu jest:

mniejsza od szybkości tworzenia nowych zarodków krystalizacji

mniejsza od szybkości aglomeracji

większa od szybkości tworzenia nowych zarodków krystalizacji

Pytanie 75

AgCl i BaSO4 są przykładami osadów:

koloidowych

koloidowego i drobnokrystalicznego

koloidowego i grubokrystalicznego

Pytanie 76

Osad BaSO4 wytraca się stosując roztwór:

H2SO4

H2SO4 z dodatkiem Na2SO4

H2SO4 z dodatkiem HCl

Pytanie 77

Jeżeli proces aglomeracji jest szybszy od procesu rekrystalizacji to powstają osady:

Grubokrystaliczne

drobnokrystaliczne

Pytanie 78

Fe(OH)3i MgNH4PO4 są to osady: (i Al(OH)3)

koloidowy i drobnokrystaliczny

koloidowy

Koloidowy i grubokrystaliczny

Pytanie 79

MnNH4PO4 to przykład osadu:

koloidowego

grubokrystalicznego

drobnokrystalicznego

Pytanie 80

Al(OH)2 i Fe(OH)3 są przykładami:

osadów drobnokrystalicznych

koloidów galaretowatych

koloidów serowatych

Pytanie 81

Koagulacja to proces przechodzenia roztworu koloidowego w:

osad koloidalny

Zol

osad drobnokrystaliczny

Pytanie 82

Jeżeli proces aglomeracji jest znacznie szybszy od rekrystalizacji to powstają osady:

drobnokrystaliczny

grubokrystaliczny

koloidowe

Pytanie 83

Fe(OH)3 i Al(OH)3 są przykładami osadów koloidowych:

serowatych

osad drobnokrystaliczny

galaretowatych

Pytanie 84

Który z wymienionych osadów koloidalnych jest najłatwiejszy do sączenia i przemywania

As2S3

SiO2*nH2O

Fe(OH)3

Pytanie 85

W jodometrycznym oznaczaniu jonów ClO- stosunek wydzielonego I2 do ilości oznaczanego składnika wynosi:

1:1

2:1

1:2

Pytanie 86

Substancja podstawową w manganometrii jest:

szczawian sodu

kwas siarkowy

tlenek manganu

Pytanie 87

W manganometrycznym oznaczaniu H2O2 stosunek oznaczanego składnika do liczności wydzielonego I2 wynosi:

1:1

2:1

1:2

Pytanie 88

W manganometrycznym oznaczaniu H2O2 stosunek oznaczanego składnika do liczności titranta wynosi:

2:5

5:2

1:1

Pytanie 89

W manganometrycznym oznaczaniu Fe jony Fe(III) w roztworze do miareczkowania redukuje się roztworem chlorków:

Hg(II)

Sn(IV)

Sn(II)

Pytanie 90

W oznaczeniu Fe metodą manganometryczną jony tego pierwiastka w analizowanym roztworze należy:

utlenić do jonów Fe (III)

żadna z podanych odpowiedz

zredukować do jonów Fe (II)

Pytanie 91

W chromianometrycznym oznaczaniu Fe stosunek titranta do liczności oznaczanego białka wynosi:

1:5

1:6

1:1

Pytanie 92

W jodometrycznym oznaczeniu jonów Fe3+ stosunek liczności wydzielonego I2 to liczności Fe wynosi

1:2

2:1

1:1

Pytanie 93

W chromianometrycznym oznaczaniu Fe stosunek liczności titranta do liczności oznaczonego składnia wynosi

1:1

6:1

1:6

Pytanie 94

W oznaczaniu jodometrycznym jonów Cu(II) stosunek liczności wydzielonego I2 do liczności Cu jest równy

2:1

1:2

1:1

Pytanie 95

W chromianometrycznym oznaczeniu Fe stosunek liczności titranta do liczności oznaczonego składnika wynosi:

6:1

1:5

1:6

Pytanie 96

W jodometrycznym oznaczeniu jonów Cu(II) w roztworze stosunek liczności wydzielonego I2 do liczności Cu wynosi:

1:2

1:1

2:1

Pytanie 97

W jodometrycznym oznaczeniu jonów Fe(III) stosunek liczności wydzielonego I2 do liczności Fe wynosi:

1:1

2:1

1:2

Pytanie 98

W chromianometrycznym oznaczeniu Fe stosunek liczności titranta do liczności oznaczonego składnika wynosi:

1:4

1:6

1:5

Pytanie 99

W oznaczeniu jodometrycznym wody utlenionej rozpuszczonej w wodzie stosunek liczności wydzielonego I2 do liczności H2O2 wynosi:

1:2

1:1

2:1

Pytanie 100

Do nastawiania miana roztworów HCl używa się jako substancji podstawowej:

Na2C2O4

Na...

Na2CO3

Pytanie 101

W przypadku nastawiania miana roztworu HCl na odważkę Na2CO3 stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi:

1:2

1:1

2:1

Pytanie 102

W przypadku nastawiania miana roztworu KMnO4 na odważkę H2C2O4 , stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi:

3:1

2:5

5:2

Pytanie 103

W przypadku nastawiania miana roztworu HCl na odważkę Na2S2O3 stosunek liczności substancji podstawowej do liczności titranta wynosi:

1:2

1:1

2:1

Pytanie 104

W przypadku nastawiania miana roztworu NaOH na odważkę kwasu szczawiowego stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi:

1:2

1:1

2:1

Pytanie 105

W przypadku nastawiania miana roztworu HCl na odważkę Na2B4O7 stosunek liczności substancji podstawowej do liczności titranta wynosi:

2:1

1:2

1:1

Pytanie 106

W przypadku nastawiania miana NaOH na odważkę kwasu benzoesowego stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi:

1:1

1:2

2:1

Pytanie 107

W przypadku nastawiania miana roztworu KMnO4 na odważkę H2C2O4 stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi

1:1

2:5

5:2

Pytanie 108

W przypadku nastawiania miana roztworu KMnO4 na odważkę H2C2O4 stosunek liczności substancji podstawowej do liczności titranta wynosi

2:5

1:1

5:2

Pytanie 109

W przypadku nastawiania miana roztworu HCl na odważkę Na2B4O7 stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi

1:1

2:1

1:2

Pytanie 110

Alkacymetryczne oznaczenie substancji przez miareczkowanie mianowanymi roztworami kwasów to:

Oznaczenie reduktometryczne

Oznaczenie alkalimetryczne

Oznaczenie acydymetryczne

Pytanie 111

W alkacymetrycznym oznaczeniu tzw. twardości wody przemijającej suma liczności odpowiednich soli Ca i Mg równa jest:

n(HCl)

2n(HCl)

1/2n(HCl)

Pytanie 112

116) Alkacymetrycznie można oznaczyć twardość wody:

nieprzemijającą

przemijającą

Pytanie 113

W metodzie Wardera liczność HCl, która jest zużyta wobec fenoloftaleiny jest równa:

n(NaOH)+n(Na2CO3)

n(NaOH)+2n(Na2CO3

n(NaOH)+1/2n(Na2CO3)

Pytanie 114

W metodzie Wardera całkowita liczność HCl zużyta w miareczkowaniu wobec fenoloftaleiny jest równa:

n(NaOH)+1/2n(Na2CO3)

n NaOH + nNa2CO3

n(NaOH)+2n(Na2CO3)

Pytanie 115

Liczność HCl w miareczkowaniu roztworu zawierającego NaOH i Na2CO3 metodą Wardera wobec fenoloftaleiny wynosi

n(NaOH)+1/2n(Na2CO3)

n(NaOH)+2n(Na2CO3)

n NaOH + nNa2CO3

Pytanie 116

W miareczkowaniach redoks jako wskaźnika stosuje się:

oranż metylowy

kwas difenyloaminosulfonowy

fenoloftaleina

Pytanie 117

W metodzie Wardera liczność HCl, która została zużyta wobec oranżu metylowego wynosi:

1/2n(Na2CO3)

n(Na2CO3)

n(NaOH)+2n(NA2CO3)

Pytanie 118

W miareczkowaniu mieszaniny NaOH i Na2CO3 wobec oranżu metylowego liczność zużytego HCl wynosi

n(NaOH)+2*n(Na2CO3)

n(NaOH)+1/2*n(Na2CO3)

nNaOH + 2nNa2CO3

Pytanie 119

W alkacymetrycznym oznaczeniu tzw. twardości wody przemijającej suma liczności odpowiednich soli Ca i Mg równa jest

2nHCI

½nHCl

nHCI

Pytanie 120

Niekorzystny wpływ nadmiaru jonów Sn(II) na etapie przygotowania roztworu próbki do miareczkowania w manganometrycznym oznaczeniu jonów Fe (II) usuwa się poprzez ich utlenienie roztworem chlorku:

Hg(I)

Sn(IV)

Hg(II)

Pytanie 121

W rozkładach mokrych stosuje się stężony H2SO4, ponieważ:

Jest silnym środkiem odwadniającym

Tworzy rozpuszczalne sole metali

Łatwo go odparować

Pytanie 122

w rozkładach na mokro systemach otwartych próbki o masach od 1 do 10g roztwarza się przy użyciu odczynników utleniających przez:

ogrzewanie w bombie ciśnieniowej

ogrzewanie

ogrzewanie i wspomagania energia mikrofalową

Pytanie 123

Miano to liczba gramów substancji miareczkującej w:

1 cm^3 roztworu miareczkowanego

1 cm^3 roztworu miareczkującego

10 cm^3 roztworu miareczkującego

Pytanie 124

Miano to liczba gramów substancji w

1ml roztworu miareczkowanego

1ml roztworu miareczkującego

100ml roztworu miareczkującego

Pytanie 125

Substancją stosowaną do nastawiania miana NaOH jest:

H2C2O4

Na2B4O2

HCl

Pytanie 126

W wyniku miareczkowania I2 mianowanym roztworem Na2S2O3 wobec skrobi powstają:

NaI i Na2S4O6

NaI3 i Na2S4O5

NaI i Na2SO4

Pytanie 127

W Wyniku miareczkowania I2 mianowanym roztworem S2H2O32- wobec skrobi powstają:

I-, S4O62-

II-, S4O62-

I, S4O62-

Pytanie 128

W wyniku miareczkowania I2 mianowanym roztworem S2O32- wobec skrobi powstają

I-, S4O63-

I-, S4O6-

I-, S4O62-

Pytanie 129

W trakcie mianowania roztworu HCl na odważkę boraksu stosunek liczności Na2B4O7 do liczności HCl wynosi

2:1

1:2

1:1

Pytanie 130

Do stopienia próbki zawierającej glinokrzemiany i/lub krzemiany nadają się topiki:

B2O3

Na2O3

KOH

Pytanie 131

W wyniku stopienia TiO z K2S2O7 powstały stop zawiera

Ti(SO4)2 i K2SO4

Ti(SO3)2 i K2SO3

TiS2 i K2S

Pytanie 132

W wyniku stopienia ZrO2 z K2S2O7 powstają:

Zr(SO4)2 i K2SO4

KAl(SO4)2

Al2S3 i K2S

Pytanie 133

B2O3 to topik

mieszany

kwaśny

alkaliczny

Pytanie 134

TiO2 należy stopić z topnikiem

alkaliczny

kwaśny

mieszany

Pytanie 135

K2S2O7 to topik

mieszany

alkaliczny

kwaśny

Pytanie 136

W przypadku stapiania próbek z topikami zasadowymi najczęściej używa się tygli wykonywanych z

Ni

Pt

Cu

Pytanie 137

Topnik analityczny:

Na2CO3

B2O5

NaCl

Pytanie 138

Próbki stałe stapia się z Na2CO3 najczęściej stosując tygle wykonane z

Rh

Pt

Ni

Pytanie 139

W wyniku reakcji roztwarzania stopu zawierającego Cu i Ni w stężonym roztworze HNO3 powstają

Cu2+, Ni2+, H2O, NO

Cu2+, Ni2+, H2

CuO, Ni2+,H2O,NO

Pytanie 140

W wyniku roztwarzania stopu zawierającego Cu i Sn powstają:

Cu2+, Sn2+, NO, H2O

Cu2+, H2SnO2, NO, H2O

Cu2+, Sn4+, NO, H2O

Pytanie 141

W wyniki reakcji roztwarzania stopu zawierającego Cu i Zn w stężonym roztworze HNO3 powstają:

H20

Cu 2+

Zn2+

NO

Pytanie 142

W reakcji CuS ze stężonym kwasem azotowym powstaną:

Cu(NO3)2, S i NO

Cu(NO3)2, CuSO4 i NO

Cu(NO3)2, SO2 i NO

Pytanie 143

Jeżeli w miareczkowaniu roztworu HCl roztworem Na OH Vpk>Vpr to pH w PK należy obliczyć według

pKw +log(OH)

pKw -log(OH-)

pKw +log(OH-)

Pytanie 144

Jeżeli w miareczkowaniu roztworu mocnego kwasu roztworem mocnej zasady VPK

pKW+log[OH-]

1/2pKW

–log[H+]

Pytanie 145

Dla miareczkowania roztworu mocnej zasady roztworem mocnego kwasu pH w PK po dodaniu 99,99% wymaganej VPR można obliczyć według:

½ pKW

–log[H+]

pKW + log[OH-]

Pytanie 146

Jeżeli w miareczkowaniu roztworu mocnego kwasu roztworem mocnej zasady VPK>VPR, to pH w PK należy obliczyć z:

–log[H+]

1/2pKW

pKW+log[OH-]

Pytanie 147

Dla miareczkowania roztworu NaOH roztworem HCl, pH w PK po dodaniu 99,99% wymaganej VPR można obliczyć według:

pKw+ log[OH-]

1/2pKW

–log[H+]

Pytanie 148

Metoda idealnie selektywna dla oznaczanej substancji jest metodą:

Specyficzną

Czułą

Brak związku

Pytanie 149

Metodą acydymetrycznego miareczkowania roztworem HCl można oznaczyć twardość wody:

Przemijającą

Ogólną

Wapniową

Pytanie 150

Metoda acydymetryczna miareczkowania roztworem HCl można oznaczyć twardość wody

przemijającą

nieprzemijającą

Pytanie 151

W wyniku rozkładu dolomitu (CaCO3, MgCO3) w stężonym roztworze HCl powstają:

Ca2+, Mg2+, CO2, H2

CaO, MgO, H2O, CO2

Mg2+, Ca2+, CO2, H2O

Pytanie 152

W Zbyt wysokiej temperaturze prażenia osadu Fe(OH)3 powstaje

Fe3O4

Fe3C

Fe

Pytanie 153

Aby otrzymać 10% (m/m) roztwór wodny CuSO4, do 50g CuSO4*5H2O w ilości mililitrów równej

288

100

500

Pytanie 154

Obecność C pochodzącego z sączka powoduje, że w czasie prażenia Fe(OH)3 w temperaturze 900°C powstaje:

Fe2O3

Fe3O4

Fe

Pytanie 155

Obecność C pochodzącego z sączka powoduje, że w czasie prażenia BaSO4 w temp. 600°C powstaje:

BaS

BaO

BaCO3

Pytanie 156

Obecność C z sączka powoduje, że prażony osad BaSO4 redukuje się do:

BaS

BaCO3

BaO

Pytanie 157

W miareczkowaniach jonów Cl- metodą Wohlarda jako wskaźnika stosuje się jony:

Fe2+

Fe3+

Fe[SCN]2+

Pytanie 158

Oznaczenie jonów Cl- metodą Wohlarda to przykład miareczkowania:

bezpośrednie

podstawieniowe

odwrotnego

Pytanie 159

Jonów Cl- nie miareczkuje się roztworami AgNO3 w roztworach alkalicznych ze względu na powstawanie

AgCI

Ag2O

Pytanie 160

Metody Mohra nie stosuje się do miareczkowania jonów Cl- w roztworach alkalicznych ze względu na powstawanie:

Ag2O

AgCI

Pytanie 161

W oznaczeniu jonów Cl- metodą Mohra jako wskaźnika używa się

jonów SCN

jonów Fe3+

jonów CrO42-

Pytanie 162

W zbyt wysokiej temperaturze prażenia osadu Fe(OH)3 powstaje:

Fe3O4

FeCI3

Fe

Pytanie 163

Dla roztworu zawierającego jony Fe2+ i Fe3+ o stężeniach odpowiednio 0,001 oraz 0,1 mol/dm3 potencjał półogniwa Fe3+/Fe2+ (E0=0,77V) można obliczyć z wyrażenia

0,77+2(0,0059)

0,77-2(0,059)

Pytanie 164

Dla roztworu zawierającego jony MnO4-, Mn2+, H+, o stężeniach odpowiednio 0.001, 0,1 oraz 1 mol/dm3 potencjał ogniwa MnO4-/Mn2 (E=1,51V) jest równy:

1,51-2(0,059/5)

1,51+2(0,059/5)

1,5-2(0,059)

Pytanie 165

Jaką substancję używa sie do redukcji jonów Fe3+?

SnCI2

Sn

CI

Pytanie 166

W wyniku stopienia Al2O3 z K2S2O7 powstają:

KAl(SO4)2

Al2S3 i K2S

Al2(SO4)3 i K2SO4

Pytanie 167

Próbka analityczna jest:

pobierana z próbki do badań

pobierana ze średniej próbki laboratoryjnej

w całości przeznaczona do jednego oznaczenia

Pytanie 168

Jednorodność próbki ogólniej zwiększa się przez jej:

Mieszanie

Zmniejszanie

Rozdrabnienie

Twój wynik: Chemia analityczna

Analiza