Test w formie fiszek Egzamin z KPP aktualizacja 28.01.2011 (aktualnie stosowany test przez komisje egzaminacyjne)
Ilość pytań: 198
Rozwiązywany: 15119 razy
U poszkodowanych urazowych wsparcie psychiczne może prowadzić ratownik:
D. dokonujący ręcznej stabilizacji kręgosłupa.
C. trzeci ratownik, który również min. opatruje rany.
B. specjalnie do tego celu przygotowany członek zespołu.
E. drugi ratownik, który dokonuje jednocześnie badania urazowego.
A. z wykształceniem psychologicznym.
D. dokonujący ręcznej stabilizacji kręgosłupa.
Od udzielających wsparcia psychicznego poszkodowany oczekuje:
E. używanie pod adresem poszkodowanego stwierdzeń w rodzaju „ja wiem lepiej”, co daje mu pewność o wysokich kompetencjach ratownika.
D. akceptacji, zainteresowania, unikania kontaktu wzrokowego, i bycia dobrym słuchaczem.
C. akceptacji, zainteresowania, kontaktu wzrokowego, i bycia dobrym słuchaczem.
A. okazywanie natrętnego zainteresowania jego stanem psychicznym.
B. akceptacji, zainteresowania, kontaktu wzrokowego, i bycia otwarcie zdystansowanym.
C. akceptacji, zainteresowania, kontaktu wzrokowego, i bycia dobrym słuchaczem.
Podchodząc do poszkodowanego pozostającego po wypadku w pojeździe ratownik powinien:
E. używać pod adresem poszkodowanego stwierdzeń w rodzaju „ja wiem lepiej”, co daje mu pewność o wysokich kompetencjach ratownika.
C. przedstawić się.
B. informować, co i w jakim celu będzie wykonywane.
A. zapytać, co się wydarzyło.
D. powiedzieć, kim jest, zapytać, co się wydarzyło i informować, co i w jakim celu będzie wykonywane.
D. powiedzieć, kim jest, zapytać, co się wydarzyło i informować, co i w jakim celu będzie wykonywane.
Po przybyciu na miejsce zdarzenia ekipy ratunkowej następuje rozpoznanie, które ma na celu:
B. rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń dla akcji i ustalenia dróg ewakuacji.
E. rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń dla akcji, ustalenie orientacyjnej liczby poszkodowanych i ich ewakuacja.
A. rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności i udzielenie pierwszej pomocy.
C. rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń dla akcji i ustalenia rodzaju sprzętu koniecznego do ewakuacji poszkodowanych.
D. rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń, ustalenie orientacyjnej liczby poszkodowanych i ewentualne uznanie zdarzenia za masowe.
D. rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń, ustalenie orientacyjnej liczby poszkodowanych i ewentualne uznanie zdarzenia za masowe.
W ocenie wstępnej osoby poszkodowanej bierzemy pod uwagę:
C. urazy w obrębie kręgosłupa.
D. wypełnienie żył szyjnych.
B. jedynie kontrolę ABC, ponieważ tylko te parametry są istotne.
A. istnienie ewentualnych ran.
E. ogólne wrażenie, ocenę ABC.
E. ogólne wrażenie, ocenę ABC.
Stabilizując bezprzyrządowo kręgosłup szyjny należy pamiętać, aby:
D. ustabilizować przemieszczoną tchawicę.
C. odchylić głowę poszkodowanego ku tyłowi, aby udrożnić drogi oddechowe.
B. co 2 minuty sprawdzać tętno na tętnicy szyjnej.
E. zbytnio nie pociągać za głowę w osi długiej.
A. nie pociągać za mocno głowy w osi długiej i nie odchylać głowy poszkodowanego ku tyłowi.
A. nie pociągać za mocno głowy w osi długiej i nie odchylać głowy poszkodowanego ku tyłowi.
Podczas dokonywania defibrylacji należy:
E. dotykać elektrody, aby dobrze przylegały.
B. słuchać i wykonywać polecenia AED.
A. co 2 minuty sprawdzać tętno na tętnicy szyjnej.
C. podtrzymywać odchyloną ku tyłowi ku tyłowi głowę poszkodowanego, aby udrożnić drogi oddechowe.
D. ustabilizować przemieszczoną tchawicę.
B. słuchać i wykonywać polecenia AED.
Wsparcie psychiczne poszkodowanych powinno:
A. rozpocząć się w momencie przyjęcia do szpitala, gdyż pozwala to na osiągnięcie lepszych efektów terapeutycznych.
C. odbywać się tylko w obecności rodziny, co ułatwi powrót do zdrowia.
E. po ustaleniu diagnozy w celu jasnego sprecyzowania form leczenia powinno zostać wstrzymane.
D. rozpocząć się jak najszybciej i trwać, w miarę możliwości, do czasu osiągnięcia przez poszkodowanego równowagi psychicznej.
B. trwać do czasu osiągnięcia przez poszkodowanego równowagi psychicznej.
D. rozpocząć się jak najszybciej i trwać, w miarę możliwości, do czasu osiągnięcia przez poszkodowanego równowagi psychicznej.
Najpoważniejsze zagrożenie w przypadku odmy wentylowej to:
E. przesuniecie tchawicy.
B. ograniczenie ruchomości ściany klatki piersiowej.
D. prawdziwe A i B.
A. zmniejszenie pojemności płuc.
C. wzrost ciśnienia w komorze odmowej i przemieszczenie narządów śródpiersia z uciskiem na naczynia żylne.
C. wzrost ciśnienia w komorze odmowej i przemieszczenie narządów śródpiersia z uciskiem na naczynia żylne.
W przypadku złamania goleni but zdejmujemy:
C. po stabilizacji kończyny w pozycji zbliżonej do fizjologicznej.
E. prawdziwe C i D.
B. nie ma takiej potrzeby.
D. przecinając go, dla zmniejszenia ryzyka urazów wtórnych.
A. jak najwcześniej.
E. prawdziwe C i D.
Przy przepływie 15 l/min zawartość butli o pojemności 2,7 litra wypełnionej tlenem sprężonym do 150 atmosfer wystarczy na:
B. ponad 20 minut tlenoterapii.
C. ponad 30 minut tlenoterapii.
A. maksimum 20 minut tlenoterapii.
E. prawdziwe B i D.
D. maksimum 30 minut tlenoterapii.
B. ponad 20 minut tlenoterapii.
Rana kłuta brzucha:
E. prawdziwe A, B i C.
A. nie wyklucza odmy.
D. prawdziwe A i B.
C. zawsze powoduje silny krwotok zewnętrzny.
B. może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.
D. prawdziwe A i B.
W przypadku niedrożności nosa sztuczną wentylację prowadzimy
E. prawdziwe A i B.
B. przy użyciu maski worka samorozprężalnego trzymanej chwytem jednoręcznym i z wykorzystaniem rurki ustno-gardłowej.
A. metodą usta – usta.
C. przy użyciu maski worka samorozprężalnego trzymanej chwytem jednoręcznym.
D. tylko po udrożnieniu nosa przy pomocy urządzenia ssącego.
E. prawdziwe A i B.
Skręcenie stawu skokowego:
E. prawdziwe A i C.
A. nie możemy tego rozpoznać na miejscu zdarzenia, traktujemy jak złamanie.
B. traktujemy jak zwichnięcie.
D. stabilizujemy i unieruchamiamy w pozycji zbliżonej do fizjologicznej.
C. stosujemy ostrożnie bandaż elastyczny w pozycji zastanej.
E. prawdziwe A i C.
Złamanie otwarte:
C. to złamanie, w którym na ranę zakładamy opatrunek uciskowy.
B. to złamanie z przerwaniem ciągłości skóry.
A. to złamanie, w którym zawsze kość przebija skórę.
E. prawdziwe B i D.
D. to złamanie, w którym nie wolno ruszać kończyny.
B. to złamanie z przerwaniem ciągłości skóry.
Gdy poszkodowany niedosłyszy:
B. aby nawiązać kontakt przybliżamy usta do jego ucha.
E. prawdziwe B i D.
A. aby nawiązać kontakt krzyczymy do niego.
C. rezygnujemy z kontaktu głosowego na rzecz gestów.
D. wspomagamy wypowiedź gestami.
E. prawdziwe B i D.
Utrata przytomności jest niebezpieczna, ponieważ:
E. wszystkie fałszywe.
B. dochodzi do osłabienia i zniesienia odruchów obronnych.
A. zawsze jest objawem zatrzymania krążenia.
C. nieuchronnie prowadzi do zatrzymania krążenia.
D. prawdziwe B i C.
B. dochodzi do osłabienia i zniesienia odruchów obronnych.
Nudności i wymioty u poszkodowanego w wypadku drogowym:
A. mogą być normalną reakcją na drastyczne widoki.