III.95/96

Pewien związek organiczny wyizolowano, posługując się wyłącznie metodami fizycznymi (co oznacza, że w czasie izolowania struktura tego związku nie uległa zmianie), z materiału biologicznego, w którym występuje on w znacznych ilościach. Związek ten ma masę cząsteczkową poniżej 1000 Da, nie rozpuszcza się w wodzie, jest barwny, nie ulega hydrolizie. Związek ten najprawdopodobniej wyizolowano z:

Nikotyna, morfina i kofeina to:

Oblicz, jaka jest w przybliżeniu grubość lipidowej części typowej błony biologicznej, przy założeniu, że długość cząsteczki heksanu wynosi ok. 0,6 nm:

Pokazane na wzorach związki wykazują silną aktywność biologiczną. Bezpośrednimi prekursorami w biosyntezie tych związków są:

W organellum przedstawionym schematycznie na rysunku, w miejscu wskazanym strzałką, nie zachodzą reakcje:

Wszystkie wymienione poniżej obiekty są żółte, czerwone lub pomarańczowe. Zabarwienie którego z nich jest wywołane przez związki o zupełnie innej budowie, niż w przypadku czterech pozostałych?

Większość białek w komórkach eukariontów podlega modyfikacjom postsyntetycznym, niekiedy bardzo istotnie zmieniającym właściwości białka. Która z poniższych modyfikacji białka złożonego z około 200 reszt aminokwasów, występującego w cytozolu, najprawdopodobniej doprowadzi do tego, że stanie się ono białkiem błonowym?

W typowej ("przeciętnej") komórce eukariotycznej najwięcej energii uwolnionej w wyniku hydrolizy ATP zużywane jest na:

Pokazany obok uproszczony (pomijający stechiometrię procesu) zapis fotosyntetycznej asymilacji dwutlenku węgla w chloroplastach rośliny wyższej:

Pobudzenie neuronu węchowego przez cząsteczkę zapachową zachodzi (w uproszczeniu) dzięki:

Gotowany (zwłaszcza zbyt długo) ziemniak jest "sypki". Główną tego przyczyną jest:

Befsztyk będzie wyjątkowo kruchy, jeśli plastry polędwicy przed usmażeniem poleżą pół godziny obłożone plasterkami owocu kiwi (to prawda, możesz ten przepis wypróbować po teście!). Można na tej podstawie przypuszczać, że owoc kiwi jest bogaty w:

Białka enzymatyczne i strukturalne wchodzące w skład mitochondrium z komórki ssaka są kodowane:

Rysunek przedstawia schematycznie obraz w mikroskopie elektronowym hybrydy utworzonej pomiędzy cząsteczka mRNA a dwuniciowym DNA; hybrydę utworzono w takich warunkach, że oddziaływanie RNA z pojedynczą nicią mRNA jest silniejsze, niż oddziaływanie dwu nici DNA ze sobą. Dwuniciowy i jednoniciowy kwas nukleinowy nie różnią się na rysunku grubością; przyjmij też, że jednoniciowy i dwuniciowy kwas nukleinowy mają taką samą długość w przeliczeniu na nukleotyd (w jednoniciowym) lub parę nukleotydów (w dwuniciowym). Jaki jest stosunek długości intronów do eksonów w genie, kodującym ten mRNA?

Ogonek poli(A) w mRNA z poprzedniego zadania zbudowany jest ze 100 reszt adenylowych; z ilu, co najwyżej, aminokwasów zbudowany jest polipeptyd kodowany przez ten mRNA?

Aminokwas, którego wzór pokazano obok, ma szczególne znaczenie, gdyż:

W komórkach bakterii znajdują się trzy główne rodzaje RNA: mRNA, tRNA i rRNA, różniące się funkcjami biologicznymi i właściwościami fizycznymi. W którym wierszu tabeli poprawnie przypisano cechy poszczególnym rodzajom RNA?

Wzory bez ramek przedstawiają dwie z pięciu podstawowych zasad azotowych, wchodzących w skład RNA i DNA. Związki organiczne na rysunkach otoczonych ramką są szczególnie częste w :

Pewien gen bakteryjny koduje polipeptyd złożony z 230 reszt aminokwasów, w wyniku mutacji punktowej w tym genie (zastąpienia jednego nukleotydu innym) powstaje produkt pozbawiony 10 ostatnich reszt aminokwasowych.
W wyjściowym polipeptydzie na pozycji 221 mógł występować aminokwas:

Szczep KB bakterii Escherichia coli jest wrażliwy na działanie penicyliny. Z zakażeń szpitalnych wyizolowano oporny na działanie tego antybiotyku szczep E. coli, oznaczony symbolem AR. Do żywej kultury bakterii szczepu KB dodano ekstrakt z rozbitych (martwych) komórek szczepu AR; wśród bakterii KB pojawiły się komórki oporne na działanie penicyliny. W innym doświadczeniu ekstrakt z rozbitych komórek AR poddano działaniu różnych czynników przed dodaniem do kultury KB. Oporne na penicylinę komórki KB nie pojawią się, jeżeli ekstrakt z komórek AR zostanie poddany działaniu: