Fiszki
Test z zakresu kwalikfikowanej p. pomocy (aktualizacja na dzień 28.01.2011)
Test w formie fiszek
Ilość pytań: 198
Rozwiązywany: 10884 razy
U poszkodowanych urazowych wsparcie psychiczne może prowadzić ratownik:
specjalnie do tego celu przygotowany członek zespołu.
trzeci ratownik, który również min. opatruje rany.
drugi ratownik, który dokonuje jednocześnie badania urazowego
z wykształceniem psychologicznym.
dokonujący ręcznej stabilizacji kręgosłupa.
dokonujący ręcznej stabilizacji kręgosłupa.
Od udzielających wsparcia psychicznego poszkodowany oczekuje:
używanie pod adresem poszkodowanego stwierdzeń w rodzaju „ja wiem lepiej”, co daje mu pewność o wysokich kompetencjach ratownika.
akceptacji, zainteresowania, kontaktu wzrokowego, i bycia otwarcie zdystansowanym.
akceptacji, zainteresowania, unikania kontaktu wzrokowego, i bycia dobrym słuchaczem
akceptacji, zainteresowania, kontaktu wzrokowego, i bycia dobrym słuchaczem.
okazywanie natrętnego zainteresowania jego stanem psychicznym.
akceptacji, zainteresowania, kontaktu wzrokowego, i bycia dobrym słuchaczem.
Podchodząc do poszkodowanego pozostającego po wypadku
w pojeździe ratownik powinien:
w pojeździe ratownik powinien:
przedstawić się.
zapytać, co się wydarzyło.
powiedzieć, kim jest, zapytać, co się wydarzyło i informować, co i w jakim celu będzie wykonywane.
używać pod adresem poszkodowanego stwierdzeń w rodzaju „ja wiem lepiej”, co daje mu pewność o wysokich kompetencjach ratownika.
informować, co i w jakim celu będzie wykonywane.
powiedzieć, kim jest, zapytać, co się wydarzyło i informować, co i w jakim celu będzie wykonywane.
Po przybyciu na miejsce zdarzenia ekipy ratunkowej następuje rozpoznanie, które ma na celu:
rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń, ustalenie orientacyjnej liczby poszkodowanych i ewentualne uznanie zdarzenia za masowe.
rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności i udzielenie pierwszej pomocy.
rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń dla akcji, ustalenie orientacyjnej liczby poszkodowanych i ich ewakuacja.
rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń dla akcji i ustalenia dróg ewakuacji.
rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń dla akcji i ustalenia rodzaju sprzętu koniecznego do ewakuacji poszkodowanych.
rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń, ustalenie orientacyjnej liczby poszkodowanych i ewentualne uznanie zdarzenia za masowe.
W ocenie wstępnej osoby poszkodowanej bierzemy pod uwagę:
istnienie ewentualnych ran.
jedynie kontrolę ABC, ponieważ tylko te parametry są istotne.
wypełnienie żył szyjnych.
urazy w obrębie kręgosłupa.
ogólne wrażenie, ocenę ABC.
ogólne wrażenie, ocenę ABC.
Stabilizując bezprzyrządowo kręgosłup szyjny należy pamiętać, aby:
co 2 minuty sprawdzać tętno na tętnicy szyjnej.
nie pociągać za mocno głowy w osi długiej i nie odchylać głowy poszkodowanego ku tyłowi.
zbytnio nie pociągać za głowę w osi długiej.
ustabilizować przemieszczoną tchawicę.
odchylić głowę poszkodowanego ku tyłowi, aby udrożnić drogi oddechowe.
nie pociągać za mocno głowy w osi długiej i nie odchylać głowy poszkodowanego ku tyłowi.
Podczas dokonywania defibrylacji należy:
ustabilizować przemieszczoną tchawicę.
dotykać elektrody, aby dobrze przylegały.
podtrzymywać odchyloną ku tyłowi ku tyłowi głowę poszkodowanego, aby udrożnić drogi oddechowe.
co 2 minuty sprawdzać tętno na tętnicy szyjnej.
słuchać i wykonywać polecenia AED.
słuchać i wykonywać polecenia AED.
Wsparcie psychiczne poszkodowanych powinno:
odbywać się tylko w obecności rodziny, co ułatwi powrót do zdrowia.
rozpocząć się jak najszybciej i trwać, w miarę możliwości, do czasu osiągnięcia przez poszkodowanego równowagi psychicznej.
rozpocząć się w momencie przyjęcia do szpitala, gdyż pozwala to na osiągnięcie lepszych efektów terapeutycznych.
po ustaleniu diagnozy w celu jasnego sprecyzowania form leczenia powinno zostać wstrzymane.
trwać do czasu osiągnięcia przez poszkodowanego równowagi psychicznej.
rozpocząć się jak najszybciej i trwać, w miarę możliwości, do czasu osiągnięcia przez poszkodowanego równowagi psychicznej.
Najpoważniejsze zagrożenie w przypadku odmy wentylowej to:
B.ograniczenie ruchomości ściany klatki piersiowej.
E.przesuniecie tchawicy.
A.zmniejszenie pojemności płuc.
D.prawdziwe A i B.
C.wzrost ciśnienia w komorze odmowej i przemieszczenie narządów śródpiersia z uciskiem na naczynia żylne.
C.wzrost ciśnienia w komorze odmowej i przemieszczenie narządów śródpiersia z uciskiem na naczynia żylne.
W przypadku złamania goleni but zdejmujemy:
D.przecinając go, dla zmniejszenia ryzyka urazów wtórnych.
A.jak najwcześniej.
E.prawdziwe C i D.
C.po stabilizacji kończyny w pozycji zbliżonej do fizjologicznej.
B.nie ma takiej potrzeby.
E.prawdziwe C i D.
Przy przepływie 15 l/min zawartość butli o pojemności 2,7 litra wypełnionej tlenem sprężonym do 150 atmosfer wystarczy na:
A.maksimum 20 minut tlenoterapii.
B.ponad 20 minut tlenoterapii.
C.ponad 30 minut tlenoterapii.
D.maksimum 30 minut tlenoterapii.
E.prawdziwe B i D.
B.ponad 20 minut tlenoterapii.
Rana kłuta brzucha:
E.prawdziwe A, B i C.
A.nie wyklucza odmy.
D.prawdziwe A i B.
B.może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.
C.zawsze powoduje silny krwotok zewnętrzny.
D.prawdziwe A i B.
W przypadku niedrożności nosa sztuczną wentylację prowadzimy
C.przy użyciu maski worka samorozprężalnego trzymanej chwytem jednoręcznym.
A.metodą usta – usta.
B.przy użyciu maski worka samorozprężalnego trzymanej chwytem jednoręcznym i z wykorzystaniem rurki ustno-gardłowej.
D.tylko po udrożnieniu nosa przy pomocy urządzenia ssącego.
E.prawdziwe A i B.
E.prawdziwe A i B.
Skręcenie stawu skokowego:
A.nie możemy tego rozpoznać na miejscu zdarzenia, traktujemy jak złamanie.
C.stosujemy ostrożnie bandaż elastyczny w pozycji zastanej.
D.stabilizujemy i unieruchamiamy w pozycji zbliżonej do fizjologicznej.
B.traktujemy jak zwichnięcie.
E.prawdziwe A i C.
E.prawdziwe A i C.
Złamanie otwarte:
E.prawdziwe B i D.
D.to złamanie, w którym nie wolno ruszać kończyny.
C.to złamanie, w którym na ranę zakładamy opatrunek uciskowy.
B.to złamanie z przerwaniem ciągłości skóry.
A.to złamanie, w którym zawsze kość przebija skórę.
B.to złamanie z przerwaniem ciągłości skóry.
Gdy poszkodowany niedosłyszy:
B.aby nawiązać kontakt przybliżamy usta do jego ucha.
E.prawdziwe B i D.
A.aby nawiązać kontakt krzyczymy do niego.
C.rezygnujemy z kontaktu głosowego na rzecz gestów.
D.wspomagamy wypowiedź gestami.
E.prawdziwe B i D.
Utrata przytomności jest niebezpieczna, ponieważ:
B.dochodzi do osłabienia i zniesienia odruchów obronnych.
C.nieuchronnie prowadzi do zatrzymania krążenia.
E.wszystkie fałszywe.
D.prawdziwe B i C.
A.zawsze jest objawem zatrzymania krążenia.
B.dochodzi do osłabienia i zniesienia odruchów obronnych.
Nudności i wymioty u poszkodowanego w wypadku drogowym:
B.mogą być objawem niedotlenienia mózgu.
E.prawdziwe A, B i C.
D.są zjawiskiem przemijającym.
C.mogą być objawem obrażeń mózgu.
A.mogą być normalną reakcją na drastyczne widoki.
E.prawdziwe A, B i C.