Leki mogą wypierać się wzajemnie z połączeń z białkami osocza. Który z podanych niżej leków ma
najsilniejsze działanie wypierające:
D. Amiodaron
E. Digoksyna
A. Prednizon
B. Gliklazyd
C. Acenokumarol
Induktorem pobudzającym cytochrom CYP3A4 nie jest:
E. Fenytoina
C. Fenobarbital
B. Ryfampicyna
D. Karbamazepina
A. Cisaprid
A. Cisaprid
Metoklopramid osłabia działanie kumaryny, ponieważ zwiększa syntezę czynników krzepnięcia w
wątrobie:
E. Obydwa zdania są fałszywe
D. Pierwsze zdanie jest fałszywe, a drugie zdanie jest prawdziwe
B. Obydwa zdania są prawdziwe i nie zachodzi pomiędzy nimi związek przyczynowo-skutkowy
A. Obydwa zdania są prawdziwe i zachodzi pomiędzy nimi związek przyczynowo-skutkowy
C. Pierwsze zdanie jest prawdziwe, a drugie zdanie jest fałszywe
C. Pierwsze zdanie jest prawdziwe, a drugie zdanie jest fałszywe
Najbardziej prawdopodobną przyczyną krwawień z pęcherza moczowego i z górnego odcinka
przewodu pokarmowego jest podanie:
C. Chloropromazyny
D. Haloperidolu
E. Sertraliny
B. Soli litu
A. Olanzepiny
E. Sertraliny
Mechanizm hamowania lipaz żołądkowo-jelitowych został wykorzystany w terapii:
E. Kamicy żółciowej
D. Niedoborów witamin A, D, E i K
A. Zespołu złego wchłaniania
C. Przewlekłego zapalenia trzustki
B. Otyłości
B. Otyłości
W leczeniu otyłości pobudza się szlaki melanokortykotropowe w OUN za pomocą połączenia
naltreksonu
B. Prometazyną
D. Cytalopramem
C. Bupropionem
E. Promazyną
A. Wenlafaksyną
C. Bupropionem
Lekiem przeciwpadaczkowym stosowanym w leczeniu otyłości jest:
C. Lamotrygina
A. Topiramat
B. Fenytoina
E. Kwas walproinowy
D. Pregabalina
A. Topiramat
Podczas leczenia cukrzycy typu 2 stężenie insuliny we krwi obniża się po podaniu:
D. B i C prawidłowe
C. Biguanidow
B. Glitazonów
E. A, B,C prawidłowe
A. Glinidów
D. B i C prawidłowe
Analog GLP-1 liraglutyd wykazuje następujące efekty działania:
C. Zmniejsza glukozozależne wydzielanie insuliny przez trzustkę
B. Przyspiesza opróżnianie żołądka
A. Zmniejsza glukozozależne wydzielanie insuliny przez trzustkę
D. A i C prawidłowe
E. A, B i C prawidłowe
C. Zmniejsza glukozozależne wydzielanie insuliny przez trzustkę
Leczenie gliflozynami prowadzi do:
D. A i B prawidłowe
C. Zwiększenia wydzielania potasu z mocze
E. A, B,C prawidłowe
B. Nasilenia wydzielania glukozy przez nerki
A. Zmniejszenia masy ciała
D. A i B prawidłowe
Ezetymib dodany do leczenia statynami wzmaga obniżenie stężenia cholesterolu we krwi. Dawka
podawanych statyn może być przez to często zmniejszona
D. Pierwsze zdanie jest fałszywe, a drugie zdanie jest prawdziwe
A. Obydwa zdania są prawdziwe i zachodzi pomiędzy nimi związek przyczynowo-skutkowy
C. Pierwsze zdanie jest prawdziwe, a drugie zdanie jest fałszywe
B. Obydwa zdania są prawdziwe i nie zachodzi pomiędzy nimi związek przyczynowo-skutkowy
E. Obydwa zdania są fałszywe
A. Obydwa zdania są prawdziwe i zachodzi pomiędzy nimi związek przyczynowo-skutkowy
Fenofibrat obniża stężenie wszystkich frakcji lipoprotein we krwi (HDL, LDL, IDL, VLDL, cholesterolu
całkowitego i triglicerydów). Ponadto fenofibrat podwyższa nieznacznie stężenia wolnych kwasów
tłuszczowych.
C. Pierwsze zdanie jest prawdziwe, a drugie zdanie jest fałszywe
E. Obydwa zdania są fałszywe
A. Obydwa zdania są prawdziwe i zachodzi pomiędzy nimi związek przyczynowo-skutkowy
D. Pierwsze zdanie jest fałszywe, a drugie zdanie jest prawdziwe
B. Obydwa zdania są prawdziwe i nie zachodzi pomiędzy nimi związek przyczynowo-skutkowy
E. Obydwa zdania są fałszywe
Mechanizm działania pochodnych sulfonylomocznika wiąże się ze wzrostem wydzielania insuliny
przez komórki beta trzustki. Wcześniej w tych komórkach dochodzi do:
B. Depolaryzacji komórki
A. Zamknięcia ATP zależnych kanałów potasowych
E. A, B i C prawidłowe
D. A i C prawidłowe
C. Otwarcia kanałów wapniowych
E. A, B i C prawidłowe
Metformina wywołuje następujące efekty
C. Zmniejsza wrażliwość hepatocytów i miocytów na insulinę
B. Obniża stężenie triglicerydów we krwi
A. Zwiększa współczynnik BMI
D. B i C prawidłowe
E. A,B,C prawidłowe
B. Obniża stężenie triglicerydów we krwi
Działanie dromotropowe ujemne glikozydów nasercowych dotyczy zwłaszcza:
C. Połączenia przedsionkowo-komorowego
A. Węzła zatokowego
B. Drogi przewodzącej w przedsionkach
D. Pęczka Hissa
E. Ośrodków generujących pobudzenia dodatkowe w komorach
C. Połączenia przedsionkowo-komorowego
Glikozydy nasercowe prowadzą do skurczu mięśni gładkich naczyń trzewnych i przyspieszenie
perystaltyki jelit. W efekcie rośnie przepływ krwi poprzez:
D. Wątrobę
C. Jelita
B. Nerki
A. Śledzionę
E. A, B, C i D
B. Nerki
Toksyczność glikozydów nasercowych może wzmagać nadmierna suplementacja witaminy:
A. A
C. D
D. E
B. B12
E. K
D. E
Którego z betaadrenolityków nie zastosujesz w niewydolności serca:
A. Acebutolol
C. Karwedilol
B. Bisoprolol
E. Nebiwolol
D. Metoprolol
A. Acebutolol
Docelowa dawka spironolaktonu u chorego na niewydolność serca musi być zredukowana (zwykle
o połowę) w stosunku do przeciętnej, jeżeli chory jednocześnie otrzymuje:
D. Karwedilol
A. Bursztynian metoprololu
E. Indapamid
B. Digoksynę
C. Zofenopril
C. Zofenopril
U chorych na niewydolność serca wobec nieskuteczności inhibitorów konwertazy i sartanów można
zastosować połączenie: