W grupie pacjentów leczonych warfaryną, stosowanie NLPZ może powodować:
c. wzrost APTT
b. spadek INR
a. wzrost INR – bo nasilają działanie
d. spadek APTTT
e. bez zmian w INR i APTT
a. wzrost INR – bo nasilają działanie
Bradykardię może spowodować:
e. ABCD
b. karwedilol
c. iwabradyna
a. nebiwolol
d. diltiazem
e. ABCD
W politerapii hipotensyjnej nie należy kojarzyć:
b. enarenalu z karwedilolem
c. werapamilu z bisoprololem
e. AiD
a. ramiprylu z hydrochlorotiazydem
d. furosemidu z perindoprilem
c. werapamilu z bisoprololem
Największe ryzyko niebezpiecznego spadku poziomu potasu w surowicy występuje po zastosowaniu:
a. hydrochlorotiazydu
c. indapamidu
d. furosemidu
e. chlortalidonu
b. acetazolamidu
d. furosemidu
W umiarkowanej niewydolności krążenia (NYHA II) zaleca się stosowania następujących leków b-adrenolitycznych
d. b-adrenolityki są przeciwwskazane w niewydolności krążenia
e. A, B i C mogą być stosowane
a. Karwedilol
c. Acebutolol
b. Propranolol
a. Karwedilol
. Przyspieszenie rytmu zatokowego może spowodować:
c. Nifedypina
a. Nitrogliceryna
e. A,B,CiD
d. Salbutamol
b. Fenoterol
e. A,B,CiD
U pacjenta z wieloletnią dną moczanową ze skłonnością do ataków stwierdzono nadciśnienie tętnicze, wymagające wdrożenia terapii hipotensyjnej, najbezpieczniejszym lekiem będzie:
a. Hydrochlorotiazyd
d. chlortalidon
b. Losartan
c. Perindopril
e. wszystkie mogą być stosowane
b. Losartan
U pacjenta z wieloletnią niewydolnością krążenia (NYHA III), licznymi pobudzeniami dodatkowymi pochodzenia komorowego, z niską frakcją wyrzutową (40%) w terapii przeciwarytmicznej zastosujesz:
d. amlodypinę
a. werapamil
b. amiodaron
e. CiD
c. diltiazem
b. amiodaron
Lekiem z wyboru w dławicy Prinzmetala jest:
b. kwas acetylosalicylowy i lek b-adrenolityczny
d. azotyn i kwas acetylosalicylowy
e. lek b-adrenolityczny i azotyn krótkodziałający
a. lek b-adrenolityczny
c. lek blokujący kanał wapniowy
c. lek blokujący kanał wapniowy
Udokumentowaną skuteczność w prewencji wtórnej po zawale serca mają:
c. diuretyki i nitraty
b. kwas acetylosalicylowy i leki b-adrenolityczne
d. amiodaron i diuretyki
e. żadne z wymienionych
a. nitraty i bloker kwasu wapniowego
b. kwas acetylosalicylowy i leki b-adrenolityczne
. U chorego z astmą oskrzelową oraz utrwalonym migotaniem przedsionków z szybką akcją komór, najbezpieczniejszym lekiem kontrolującym akcję komór będzie:
d. lidokaina
b. propranolol
e. fenoterol
c. bisoprolol
a. werapamil
a. werapamil
W obrzęku płuc u pacjenta ze zwężeniem zastawki mitralnej i podwyższonym ciśnieniem tętniczym najskuteczniejszym leczeniem jest podanie w pierwszym rzędzie
a. nifedypiny i dopaminy i.v.
e. nawodnienie 0,9% NaCl
b. furosemidu i.v. i nitrogliceryny i.v.
d. digoksyny i.v. i dopaminy i.
c. digoksyny i.v.
b. furosemidu i.v. i nitrogliceryny i.v.
Choremu ze świeżym zawałem serca, nieoznaczalnym ciśnieniem tętniczym ze słyszalnym zastojem nad polami płucnymi należy podać:
a. nitroglicerynę i.v. i kardioselektywny lek beta adrenolityczny i.v.
d. digoksynę i.v. i furosemid i.v.
e. digoksynę i.v. furosemid i.v. i kardioselektywny lek beta adrenolityczny i.v.
b. furosemid i.v. i nitroglicerynę i.v.
c. dopaminę i.v.
c. dopaminę i.v.
Wskazaniem do podania atropiny jest:
b. omdlenie z towarzyszącym blokiem przedsionkowym III ST z wolną akcją komór (30-40/min) w przebiegu świeżego zawału serca
e. prawidłowe A i B
c. omdlenie z towarzyszącym migotaniem przedsionków z wolną akcją komór (ok 40/min)
a. omdlenie z towarzyszącym migotaniem przedsionków (100-120/min) w przebiegu świeżego zawału mięśnia sercowego
d. prawidłowe B i C
b. omdlenie z towarzyszącym blokiem przedsionkowym III ST z wolną akcją komór (30-40/min) w przebiegu świeżego zawału serca
W przypadku pojawienia się kaszlu produktywnego w przebiegu ostrego zapalenia oskrzeli zastosujesz:
e. A, B, C i D prawidłowe
a. mesnę
d. acetylocysteinę
c. ambroksol
b. bromoheksynę
e. A, B, C i D prawidłowe
Leki stosowane w przewlekłej terapii astmy, mogące powodować hipoproteinmię to:
c. amiodaron
e. prawidłowe A i B
a. fenoterol
b. salbutamol
d. kromoglikan disiodowy
e. prawidłowe A i B
Zwiększenie wrażliwości tkanek na działanie insuliny powoduje:
b. gliklazyd
a. metformina
e. prawidłowe ABCD
c. glibenklamid
d. prawidłowe B i C
a. metformina
. Diuretyki pętlowe i tiazydowe różnią się wpływem na wydalanie z moczem:
a. potasu
b. wapnia
c. kwasu moczowego - oba zatrzymują kwas moczowy
e. B i C prawidłowej
d. glukozy
b. wapnia
W leczeniu hiperkalcemii znajdują zastosowanie wszystkie poniższe związki za wyjątkiem:
b. furosemidu
e. mitramycyny
d. kalcytoniny
a. chlortalidonu
c. bisfosfonianów
a. chlortalidonu
Spadek stężenia potasu w terapii lekami moczopędnymi nie występuje po zastosowaniu:
