Fiszki

Zaburzenia wodno-elektrolitowe i kwasowo-zasadowe

Test w formie fiszek
Ilość pytań: 35 Rozwiązywany: 506 razy
1. Wszystkie niżej wymienione to mechanizmy biorące udział w stałej wymianie wody i substancji w niej rozpuszczonej między przestrzeniami wodnymi, Z WYJĄTKIEM
transportowi biernemu
dyfuzji wspomaganej
pinocytoza
dyfuzji prostej
transportowi biernemu
Wszystkie poniższe stwierdzenia opisują przedsionkowy peptyd natriuretyczny (ANP), Z WYJĄTKIEM
zmniejsza resorpcję sodu i wody w cewkach nerkowych
hamuje aktywność RAA i powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych
jego wydzielanie jest pobudzane przez wypełnienie komór serca
jego wydzielanie jest pobudzane przez zwiększenie objętości krwi
jego wydzielanie jest pobudzane przez wypełnienie komór serca
Wszystkie poniższe stwierdzenia opisują nieefektywne osmolity, Z WYJĄTKIEM
głównie są to etanol i mocznik
nie powodują przemieszczania wody mi
błony komórkowe są dla nich słabo lub nieprzepuszczalne
zwiększają molalność osocza
błony komórkowe są dla nich słabo lub nieprzepuszczalne
Wszystkie poniższe zaliczane są do układów buforowych działających we krwi, Z WYJĄTKIEM
hemoglobina/oksyhemoglobina
fosforan(V)sodu/fosforan(V) disodu Na3P04/Na2HP04
wodorowęglany/"kwas węglowy " NaHC03/H2C03
białczany
fosforan(V)sodu/fosforan(V) disodu Na3P04/Na2HP04
Podaż płynu hipertonicznego doprowadzi do
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i zmniejszenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i pozostania w niej płynu
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i przemieszczenia części do przestrzeni wewnątrzkomórkowej
zwiększenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej i pozostania w niej płynu
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i zmniejszenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej
Wszystkie poniższe są cechami wysięku, Z WYJĄTKIEM
stosunku białka w płynie do białka w osoczu >0,5
stosunku białka w płynie do białka w osoczu >0,5
ciężaru właściwego płynu < 1015 g/l
stosunku LDH w płynie do LDH w surowicy >0,6
ciężaru właściwego płynu < 1015 g/l
Prawidłowe stężenie sodu w osoczu wynosi:
135-145 mmol/l
Zmniejszenie wolemii spowoduje aktywację wszystkich poniższych receptorów, Z WYJĄTKIEM
mechanoreceptorów w ścianie lewej komory
mechanoreceptorów w ścianie przedsionków
baroreceptorów w części nadzastawkowej
baroreceptorów w zatoce tętnicy szyjnej
baroreceptorów w części nadzastawkowej
Wszystkie poniższe stwierdzenia opisują efektywne osmolity, Z WYJĄTKIEM
powodują przemieszczanie wody zgodnie z gradientem stężeń
powodują zwiększenie osmolalności osocza
łatwo przechodzą przez błony komórkowe
są nimi głównie glukoza i sód
łatwo przechodzą przez błony komórkowe
Lukę anionową wykorzystuje się do
różnicowania kwasic nieoddechowych
niedoborów kwasów organicznych
różnicowania zasadowic oddechowych
określania składu elektrolitowego osocza i płynu śródkomórkowego
różnicowania kwasic nieoddechowych
Podaż płynu izotonicznego doprowadzi do
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i przemieszczenia części do przestrzeni wewnątrzkomórkowej
zwiększenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej i pozostania w niej płynu
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i pozostania w niej płynu
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i zmniejszenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i pozostania w niej płynu
Wszystkie wymienione procesy są składową homeostazy organizmu, czyli stałości środowiska wewnętrznego, POZA
izohydria
izowolemia
izojonia
izotensja
izotensja
Wszystkie poniższe zapewniają niezmienność stężenia jonów wodorowych we krwi, Z WYJĄTKIEM
oddechowej regulacji wydalania CO2
wiązania jonów H+ przez substancje buforujące
syntezy kwasu glutaminowego w wątrobie
nerkowej regulacji wydalania jonów H+
syntezy kwasu glutaminowego w wątrobie
Prawidłowe stężenie jonów potasowych we krwi [w mmol/l| wynosi:
3,5-5,5 mmol/l
Prawo Gamble’a dotyczy:
sumy osmolitów efektywnych i osmolitów nieefektywnych
równości ciśnienia osmotycznego płynów ustrojowych
izowolemii
elektroobojętnosci płynów ustrojowych
elektroobojętnosci płynów ustrojowych
Anionem, który występuje w największej ilości w płynie śródkomórkowym jest:
anion fosforanowy (lub wodorofosforanowy)
anion białczanowy
anion chlorkowy
anion wodorowęglanowy
anion fosforanowy (lub wodorofosforanowy)
Wszystkie niżej wymienione są procesami eliminacji H+ przez nerki, z wyjątkiem:
wytwarzania kwaśności miareczkowej
resorpcji zwrotnej wodorowęglanów
amoniogenezy
wymiany przy pomocy antyportu potasowo-wodorowego
wymiany przy pomocy antyportu potasowo-wodorowego
Wszystkie poniższe są cechami przesięku, z wyjątkiem:
stosunek białka w płynie do białka w osoczu < 0,5
ciężar właściwy płynu wynosi <1015 g/l
gradient (różnica) albuminowy osocze do płynu > 12 g/l
stosunek LDH w płynie do LDH w surowicy <0,6
gradient (różnica) albuminowy osocze do płynu > 12 g/l
Wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczą fizjologicznej odpowiedzi układu renina-angiotensyna-aldosteron na zmniejszające się stężenie sodu, Z WYJĄTKIEM:
aldosteron wydzielany przez nadnercza doprowadza do zwiększenia resorpcji sodu
angiotensyna II wpływa na nerki poprzez zmniejszenie przesączania kłębuszkowego
angiotensyna Il powoduje, że przysadka wydziela mniej arginino-wazopresyny
angitensyna I jest przemieniana do angiotensyny II przy pomocy enzymu konwertującego ACE
angiotensyna Il powoduje, że przysadka wydziela mniej arginino-wazopresyny
Podaż płynu hipotonicznego doprowadzi do:
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i zmniejszenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i przemieszczenia części do przestrzeni wewnątrzkomórkowej
zwiększenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej i pozostania w niej płynu
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i pozostania w niej płynu
zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i przemieszczenia części do przestrzeni wewnątrzkomórkowej

Powiązane tematy

Inne tryby