Testy Fiszki Notatki

Zaloguj

Fiszki

Zaburzenia wodno-elektrolitowe i kwasowo-zasadowe

Test w formie fiszek

Ilość pytań: 35 Rozwiązywany: 500 razy

1. Wszystkie niżej wymienione to mechanizmy biorące udział w stałej wymianie wody i substancji w niej rozpuszczonej między przestrzeniami wodnymi, Z WYJĄTKIEM

dyfuzji wspomaganej

pinocytoza

transportowi biernemu

dyfuzji prostej

transportowi biernemu

Wszystkie poniższe stwierdzenia opisują przedsionkowy peptyd natriuretyczny (ANP), Z WYJĄTKIEM

jego wydzielanie jest pobudzane przez wypełnienie komór serca

jego wydzielanie jest pobudzane przez zwiększenie objętości krwi

zmniejsza resorpcję sodu i wody w cewkach nerkowych

hamuje aktywność RAA i powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych

jego wydzielanie jest pobudzane przez wypełnienie komór serca

Wszystkie poniższe stwierdzenia opisują nieefektywne osmolity, Z WYJĄTKIEM

nie powodują przemieszczania wody mi

zwiększają molalność osocza

głównie są to etanol i mocznik

błony komórkowe są dla nich słabo lub nieprzepuszczalne

Wszystkie poniższe zaliczane są do układów buforowych działających we krwi, Z WYJĄTKIEM

wodorowęglany/"kwas węglowy " NaHC03/H2C03

białczany

fosforan(V)sodu/fosforan(V) disodu Na3P04/Na2HP04

hemoglobina/oksyhemoglobina

fosforan(V)sodu/fosforan(V) disodu Na3P04/Na2HP04

Podaż płynu hipertonicznego doprowadzi do

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i zmniejszenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej

zwiększenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej i pozostania w niej płynu

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i przemieszczenia części do przestrzeni wewnątrzkomórkowej

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i pozostania w niej płynu

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i zmniejszenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej

Wszystkie poniższe są cechami wysięku, Z WYJĄTKIEM

stosunku białka w płynie do białka w osoczu >0,5

stosunku LDH w płynie do LDH w surowicy >0,6

ciężaru właściwego płynu < 1015 g/l

stosunku białka w płynie do białka w osoczu >0,5

ciężaru właściwego płynu < 1015 g/l

Prawidłowe stężenie sodu w osoczu wynosi:

135-145 mmol/l

Zmniejszenie wolemii spowoduje aktywację wszystkich poniższych receptorów, Z WYJĄTKIEM

baroreceptorów w zatoce tętnicy szyjnej

mechanoreceptorów w ścianie przedsionków

baroreceptorów w części nadzastawkowej

mechanoreceptorów w ścianie lewej komory

baroreceptorów w części nadzastawkowej

Wszystkie poniższe stwierdzenia opisują efektywne osmolity, Z WYJĄTKIEM

powodują zwiększenie osmolalności osocza

powodują przemieszczanie wody zgodnie z gradientem stężeń

są nimi głównie glukoza i sód

łatwo przechodzą przez błony komórkowe

Lukę anionową wykorzystuje się do

różnicowania kwasic nieoddechowych

określania składu elektrolitowego osocza i płynu śródkomórkowego

różnicowania zasadowic oddechowych

niedoborów kwasów organicznych

różnicowania kwasic nieoddechowych

Podaż płynu izotonicznego doprowadzi do

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i przemieszczenia części do przestrzeni wewnątrzkomórkowej

zwiększenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej i pozostania w niej płynu

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i zmniejszenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i pozostania w niej płynu

Wszystkie wymienione procesy są składową homeostazy organizmu, czyli stałości środowiska wewnętrznego, POZA

izojonia

izotensja

izohydria

izowolemia

izotensja

Wszystkie poniższe zapewniają niezmienność stężenia jonów wodorowych we krwi, Z WYJĄTKIEM

nerkowej regulacji wydalania jonów H+

syntezy kwasu glutaminowego w wątrobie

oddechowej regulacji wydalania CO2

wiązania jonów H+ przez substancje buforujące

syntezy kwasu glutaminowego w wątrobie

Prawidłowe stężenie jonów potasowych we krwi [w mmol/l| wynosi:

3,5-5,5 mmol/l

Prawo Gamble’a dotyczy:

elektroobojętnosci płynów ustrojowych

izowolemii

sumy osmolitów efektywnych i osmolitów nieefektywnych

równości ciśnienia osmotycznego płynów ustrojowych

elektroobojętnosci płynów ustrojowych

Anionem, który występuje w największej ilości w płynie śródkomórkowym jest:

anion białczanowy

anion wodorowęglanowy

anion chlorkowy

anion fosforanowy (lub wodorofosforanowy)

Wszystkie niżej wymienione są procesami eliminacji H+ przez nerki, z wyjątkiem:

amoniogenezy

resorpcji zwrotnej wodorowęglanów

wytwarzania kwaśności miareczkowej

wymiany przy pomocy antyportu potasowo-wodorowego

Wszystkie poniższe są cechami przesięku, z wyjątkiem:

gradient (różnica) albuminowy osocze do płynu > 12 g/l

stosunek LDH w płynie do LDH w surowicy <0,6

stosunek białka w płynie do białka w osoczu < 0,5

ciężar właściwy płynu wynosi <1015 g/l

gradient (różnica) albuminowy osocze do płynu > 12 g/l

Wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczą fizjologicznej odpowiedzi układu renina-angiotensyna-aldosteron na zmniejszające się stężenie sodu, Z WYJĄTKIEM:

angiotensyna Il powoduje, że przysadka wydziela mniej arginino-wazopresyny

angiotensyna II wpływa na nerki poprzez zmniejszenie przesączania kłębuszkowego

angitensyna I jest przemieniana do angiotensyny II przy pomocy enzymu konwertującego ACE

aldosteron wydzielany przez nadnercza doprowadza do zwiększenia resorpcji sodu

angiotensyna Il powoduje, że przysadka wydziela mniej arginino-wazopresyny

Podaż płynu hipotonicznego doprowadzi do:

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i pozostania w niej płynu

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i zmniejszenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i przemieszczenia części do przestrzeni wewnątrzkomórkowej

zwiększenia przestrzeni wewnątrzkomórkowej i pozostania w niej płynu

zwiększenia przestrzeni pozakomórkowej i przemieszczenia części do przestrzeni wewnątrzkomórkowej

Pokaż kolejne pytania

Powiązane tematy

Inne tryby

Nauka Test Powtórzenie