Testy Fiszki Notatki

Zaloguj

Fiszki

SCHT egzamin

Test w formie fiszek

Ilość pytań: 188 Rozwiązywany: 1535 razy

Aby host mógł dostarczyć datagram IP do hosta z innej podsieci:

musi znać adres MAC hosta docelowego

musi wysłać pakiet do routera pełniącego rolę bramy domyślnej

musi skorzystać z usług katalogowych DNS lub lokalnych plików

musi wysłać pakiet do routera pełniącego rolę bramy domyślnej

Na mechanizmie broadcast sieci lokalnej ethernet opiera się działanie:

protokołu ARP

protokołu DHCP

protokołu ARP

protokołu DHCP

W sieci MPLS musi działać:

protokół dystrybucji etykiet

protokół routingu IP

protokół dystrybucji etykiet

protokół routingu IP

Ile bitów zawiera jeden adres w standardzie IPv6?

128

Funkcja translacji adresów (PNAT) zamienia:

źródłowy adres IP na adres urządzenia NAT z zachowaniem numerów portów

źródłowy adres IP i numer portu na adres urządzenia NAT oraz nowy numer portu

prywatny adres IP na publiczny adres IP z zachowaniem numerów portów

źródłowy adres IP i numer portu na adres urządzenia NAT oraz nowy numer portu

W protokole distance-vector:

każdy router zna topologię całej sieci

sąsiadujące routery wymieniają się informacjami zawartymi w ich tablicach routingu

uaktualnienia o stanie sieci są rozsyłane w całej domenie routingu

sąsiadujące routery wymieniają się informacjami zawartymi w ich tablicach routingu

W protokołach routingu typu link-state:

uaktualnienia są wysyłane na adres broadcastowy (żeby mogły dotrzeć do wszystkich routerów w sieci)

każdy router utrzymuje bazę danych o topologii całej sieci

numery kolejne uaktualnień rozsyłanych między routerami są zwiększane po przejściu przez każdy router

każdy router utrzymuje bazę danych o topologii całej sieci

Numer podsieci dla adresu 192.168.23.44/28 to:

192.168.23.28

192.168.23.36

192.168.23.32

Jednostki protokołu aplikacyjnego ARP są enkapsulowane w:

pakietach IP

segmentach UDP

ramkach Ethernet

Sieci we współczesnych centrach danych wykorzystują architekturę:

Leaf and Spine

eVPN

Leaf and Spine

W protokole OSPF router, który otrzyma uaktualnienie przelicza tablicę routingu wykorzystując:

algorytm najkrótszej ścieżki

algorytm LPM (Longest Prefix Match)

algorytm drzewa rozpinającego

algorytm najkrótszej ścieżki

Sesje iBGP są niezbędne, aby:

synchronizować informacje uzyskiwane przez routery brzegowe w tym samym systemie autonomicznym o podsieciach osiągalnych poza nim

tworzyć kopie zapasowe tablic routingu, używanych do komunikacji między systemami autonomicznymi

wymieniać informacje o osiągalności podsieci między systemami autonomicznymi

Ścieżka statyczna:

wykorzystuje liczbę routerów pośrednich jako metrykę

to wpis w tablicy routingu, oparty na ręcznie wprowadzonych danych

est konstrukcją związaną wyłącznie z protokołem OSPF

to wpis w tablicy routingu, oparty na ręcznie wprowadzonych danych

Prawidłowa sekwencja wymiany wiadomości DHCP podczas konfiguracji hosta to:

1) DHCPOFFER, 3) DHCPREQUEST 4) DHCPACK 4) DHCPDISCOVER

1) DHCPDISCOVER, 2)DHCPOFFER, 3) DHCPREQUEST 4) DHCPACK

Proszę wskazać sekwencje wiadomości ICMPv6 odpowiadającą procedurze ARP:

Router Solicitation (multicast), Router Advertisement (unicast)

Neighbor Solicitation (multicast), Neighbor Advertisement (multicast)

Neighbor Solicitation (multicast), Neighbor Advertisement (unicast)

W protokole OSPF kryterium, na podstawie ktérego router wyznacza éciezke do podsieci docelowej jest:

liczba routerów pośrednich

suma wag łączy

suma opóźnień na łączach

suma wag łączy

W protokołach routingu typu link-state:

każdy router utrzymuje bazę danych o topologii całej sieci

numery kolejne uaktualnień rozsyłanych między routerami są zwiększane po przejściu przez każdy router

uaktualnienia są wysyłane na adres broadcastowy (żeby mogły dotrzeć do wszystkich routerów w sieci)

każdy router utrzymuje bazę danych o topologii całej sieci

Zasady adresacji w sieci IPv4

wymagają, aby wszystkie urządzenia w sieci L2 posiadały ten sam prefiks sieciowy określony przez tzw. maskę podsiec

wymagają, aby wszystkie urządzenie w sieci L2 posiadały ten sam prefiks sieciowy określony przez klasę adresu IP

dopuszczają, aby urządzenia w tej same sieci L2 mogły posiada różny identyfikator podsieci (tzw subnet ID)

wymagają, aby wszystkie urządzenia w sieci L2 posiadały ten sam prefiks sieciowy określony przez tzw. maskę podsiec

W sieci z protokołem IPv4 pakiet może podlegać fragmentacji

w dowolnym routerze

pakiety nigdy nie są fragmentowane

tylko w routerze obsługującym tę funkcję

w dowolnym routerze

W sieci z protokołem IPv6 pakiet może podlegać fragmentacji

tylko w urządzeniu źródłowym

w dowolnym routerze

tylko w routerach umieszczonych w nagłówku Routing

tylko w urządzeniu źródłowym

Początek Pokaż poprzednie pytania Pokaż kolejne pytania

Powiązane tematy

Inne tryby

Nauka Test Powtórzenie