Fiszki

Biochemia egzamin 2019 II termin

Test w formie fiszek
Ilość pytań: 94 Rozwiązywany: 3518 razy
41. Źródłem reaktywnych form tlenu w organizmie poza łańcuchem oddechowym są:
oksydaza ksantynowa, peroksydaza glutationowa
oksydaza ksantynowa, oksydaza NAD(P)H
oksydaza ksantynowa, oksydaza alkoholowa
oksydaza ksantynowa, oksydaza L-aminokwasów
oksydaza ksantynowa, oksydaza NAD(P)H
42. Transport dokomórkowy cukrowców w jelicie odbywa się w następujący sposób:
transport aktywny glukoza, pentozy; dyfuzja ułatwiona: fruktoza, mannoza
transport aktywny glukoza, fruktoza; dyfuzja ułatwiona: mannoza, pentozy
transport aktywny: glukoza, mannoza; dyfuzja ułatwiona: fruktoza, galaktoza
transport aktywny: glukoza, galaktoza; dyfuzja ułatwiona: fruktoza, mannoza
transport aktywny: glukoza, galaktoza; dyfuzja ułatwiona: fruktoza, mannoza
43. Fosforan pirydoksalu (B6) jest koenzymem aminotransferaz. Uczestniczy też w reakcjach:
redukcji alfa-ketokwasów
dekarboksylacji alfa-aminokwasów
dekarboksylacji alfa-ketokwasów
utlenieniu hydroksykwasów
dekarboksylacji alfa-aminokwasów
44. Samoistna pentozuria to defekt metaboliczny powstały wskutek niedoboru aktywności:
dekarboksylazy beta-ketoglutaranowej
dehydrogenazy L-glutationowej
reduktazy ksylulozowej
reduktazy ksylitolowej
reduktazy ksylulozowej
Zymogen
enzym zdenaturowany
enzym proteolityczny
izoenzym
proenzym
proenzym
Zaznacz odpowiedź zawierającą wyłącznie aminokwasy które nie są wbudowywane w białka w trakcie translacji:
hydroksylizyna, hydroksyprolina, tryptofan
kwas gamma-karboksyglutaminowy, hydroksylizyna, hydroksyprolina, tryptofan
hydroksyprolina, hydroksylizyna, kwas gamma-karboksyglutaminowy
tryptofan, fenyloalanina, tyrozyna
hydroksyprolina, hydroksylizyna, kwas gamma-karboksyglutaminowy
47. Fruktozo-1-fosforan 1) powstaje pod wpływem fruktokinazy, 2) powstaje pod wpływem heksokinazy, 3) ulega fosforylacji do fruktozo-1,6-difosforanu, 4)jest rozkładany przez aldolazę B. Prawidłowe zestawienie zawiera odpowiedź:
2 3
1 4
1 3
1 3 4
1 4
48. Hydrokortyzon powoduje (wybrać prawidłowe zestawienie): 1) wzrost erytropoezy 2) wzrost syntezy leukotrienów (spadek syntezy leukotrienów, limfocytów, eozynofili, monocytów) 3) zahamowanie erytropoezy 4) wzrost syntezy białek mięśni szkieletowych (działanie kataboliczne) 5) hiperglikemię 6) hipokaliemię 7) wzrost liczby granulocytów obojętnochłonnych 8) wzrost wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego (spadek)
1 4 7 8
1 5 6 7
3 5 6 7
1 2 5 8
1 5 6 7
49. Udział cyklu Krebsa w syntezie kwasów tłuszczowych polega na:
przekształceniu acetylo-CoA w acylo-CoA w matriks mitochondrialnym
przekształcaniu acetylo-CoA w cytrynian, przetransportowaniu do cytozolu, a następnie rozszczepieniu do acetylo-CoA
przeniesieniu acetylo-CoA z mitochondrium do cytozolu
przekształceniu acetylo-CoA w jabłczan, przetransportowaniu do cytozolu, a następnie rozszczepieniu do acetylo CoA
przekształcaniu acetylo-CoA w cytrynian, przetransportowaniu do cytozolu, a następnie rozszczepieniu do acetylo-CoA
50. Źródłem acetylu dla elongazy kwasu tłuszczowego jest:
acetylo-CoA
malonylo-CoA
sukcynylo-CoA
propionylo-CoA
malonylo-CoA
51. Indeks glikemiczny:
jest definiowany jako pole powierzchni krzywej glikemii po spożyciu 50 g glukozy do odpowiadającej jej krzywej insulinemii
jest definiowany jako pole powierzchni krzywej glikemii po spożyciu 50 g przyswajalnych węglowodanów w stosunku do krzywej po spożyciu 50 g glukozy
jest definiowany jako zdolność danego produktu żywnościowego do wywoływania wzrostu glikemii
jest stosunkiem stężenia glukozy do insuliny i może być wykorzystywany jako wskaźnik insulinooporności
jest definiowany jako pole powierzchni krzywej glikemii po spożyciu 50 g przyswajalnych węglowodanów w stosunku do krzywej po spożyciu 50 g glukozy
52. Celem β-oksydacji kwasów tłuszczowych w peroksysomach jest:
uzyskanie energii z utleniania wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, które nie mogą wejść do mitochondriów
uzyskanie energii dla wytwarzania nadtlenku wodoru dla zwalczania drobnoustrojów przez leukocyty wielojądrzaste
wytworzenie drugiej grupy karboksylowej i powstanie kwasu dikarboksylowego
skrócenie łańcucha w bardzo długołańcuchowych kwasach tłuszczowych dla umożliwienia dalszej β-oksydacji w mitochondriach
skrócenie łańcucha w bardzo długołańcuchowych kwasach tłuszczowych dla umożliwienia dalszej β-oksydacji w mitochondriach
53. Transformujący czynnik wzrostu β:
Hamuje osteolizę
Hamuje osteogenezę
Stymuluje osteolizę
Stymuluje osteogenezę
Stymuluje osteogenezę
54.Hiperamonemia typu II jest spowodowana niedoborem:
syntetazy karbamoilofosforanowej typu I
transkarbamoilazy asparaginianowej
transkarbamoilazy argininobursztynianowej
transkarbamoilazy ornitynowej
transkarbamoilazy ornitynowej
55. cGMP powoduje:
rozkurcz mięśni gładkich i stymulacja napływu jonami Ca2+
skurcz mięśni gładkich i stymulacja agregacji płytek krwi
skurcz mięśni gładkich i stymulacja napływu jonami Ca2+
rozkurcz mięśni gładkich hamowanie agregacji płytek krwi
rozkurcz mięśni gładkich i stymulacja napływu jonami Ca2+
Prawdziwe są zdania: 1) synteza glutaminy jest podstawowym mechanizmem wiązania amoniaku w tkance tłuszczowej 2) synteza mocznika zachodzi w wątrobie 3) jony NH4+ potrzebne do wytworzenia karbamoilofosforanu w wątrobie pochodzą głównie z hydrolizy glutaminy w nabłonku jelita.
1 3
1 2
wszystkie
2 3
1 2
57. Enzymem degradującym pierścień cyklopentanoperhydrofenantrenu u człowieka jest:
hydrolaza skwalenowa
reduktaza cholesterolowa
pierścień ten nie ulega degradacji u człowieka
hydrolaza cholesterolowa
pierścień ten nie ulega degradacji u człowieka
58. W biosyntezie porfiryn:
syntaza ALA i syntaza porfobilinogenu działają w cytozolu
syntaza ALA i syntaza porfobilinogenu działają w mitochondrium
syntaza ALA działa w cytozolu, a syntaza porfobilinogenu w mitochondrium
syntaza ALA działa w mitochondrium, a syntaza porfobilinogenu w cytozolu
syntaza ALA działa w mitochondrium, a syntaza porfobilinogenu w cytozolu
Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej 1) jest najczęstszym defektem enzymatycznym spotykanym u człowieka 2) dotyczy wyłącznie erytrocytów 3) ujawnia się w erytrocytach, chociaż obniżoną aktywność enzymu stwierdza się w większości tkanek 4) towarzyszy mu wzrost stężenia NADPH w erytrocycie 5) osoby objęte tym defektem są szczególnie wrażliwe na składniki zawarte w ziarnach bobu Odpowiedzi prawidłowe:
3 4 5
1 3 4 5
1 2 4 5
1 3 5
1 3 5
60. Dla buforu węglanowo - wodorowęglanowego prawdziwe jest stwierdzenie:
ze spadkiem stężenia jonów wodorowęglanowych spada pH buforu
pH buforu jest niezależne od stężenia jonów węglanowych
ze wzrostem stężenia jonów węglanowych maleje pH buforu
ze wzrostem stężenia jonów węglanowych rośnie pH buforu
ze spadkiem stężenia jonów wodorowęglanowych spada pH buforu
ze wzrostem stężenia jonów węglanowych rośnie pH buforu

Powiązane tematy

Inne tryby