Fiszki
Siedliska
Test w formie fiszek 123
Ilość pytań: 68
Rozwiązywany: 1305 razy
Specyfikacja pokrywy glebowej Wyżyny
czarnoziemów
rędzin kredowych
bielicowych
brunatnych
czarnoziemów
23. Gleby lasów mieszanych (LM) to
gleby brunatne kwaśne
gleby torfowe torfowisk
gleby bielicowe
gleby rdzawe brunatne
gleby brunatne kwaśne
gleby rdzawe brunatne
22. Wskaż zespoły roślinne, które wiążą się z siedliskiem LMśw
) Środkowoeuropejski acydofilny las dębowy
Ols torfowcowy
Grąd subkontynentalny podzespół trzcinnikowy
Uboga buczyna niżowa
) Środkowoeuropejski acydofilny las dębowy
Grąd subkontynentalny podzespół trzcinnikowy
Uboga buczyna niżowa
21. Siedliska na gruntach porolnych rozpoznajemy na podstawie:
Podwyższenia pH i zawartości azotu w poziomie próchnicznym
Braku poziomu organicznego na powierzchni gleby
Obecności procesu wmycia manganu i glinu nad warstwą gliny
Obecności procesu oglejenia w glebie
Podwyższenia pH i zawartości azotu w poziomie próchnicznym
Braku poziomu organicznego na powierzchni gleby
20. Rodzaj siedliska zamieszczany na mapach glebowo- siedliskowych oznacza:
Typ gleby, utwór geologiczny i uziarnienie gleby
Typ i podtyp próchnicy glebowej
Głębokość wody i stopień nasilenia procesów glejowych
Zmianę stanu siedliska
Typ gleby, utwór geologiczny i uziarnienie gleby
19. Przyczyną przekształcenia siedlisk leśnych jest
Zastosowanie sprzętu mechanicznego do ścinki i zrywki drewna
Nadmierny wyrąb lasu
Trwałe obniżenie poziomu wód gruntowych
Zwiększenie emisji dwutlenku węgla do atmosfery
Nadmierny wyrąb lasu
Trwałe obniżenie poziomu wód gruntowych
Metoda generalizacji siedlisk oznacza
Wybór dominującego typu siedliska i dopasowanie pozostałych wydzieleń do jego charakterystyki jeśli wielokrotnego
Wyodrębnienie wszystkich najmniejszych wydzieleń siedliskowych
Zastosowanie siedliskowego indeksu glebowego do oceny typu siedliskowego lasu
Połączenie siedlisk w jedną powierzchnię z wyszczególnieniem ich procentowego udziału
Wybór dominującego typu siedliska i dopasowanie pozostałych wydzieleń do jego charakterystyki jeśli wielokrotnego
Połączenie siedlisk w jedną powierzchnię z wyszczególnieniem ich procentowego udziału
17. Siedliskami najbardziej podatnymi na zniekształcenia są:
Bagienne siedliska borów na glebach torfowych
Żyzne siedliska lasów wyżynnych powstające w rędzinach
Lasy mieszane wykształcone na glebach niecałkowitych piaskach naglinowych
Ubogie siedliska borów świeżych wykształcone na głębokich piskach wydmowych
Lasy mieszane wykształcone na glebach niecałkowitych piaskach naglinowych
16. Najlepszą miarą aktualnej żyzności siedliska jest
d) Skład gatunkowy roślinności runa leśnego i typ
c) Skład gatunkowy drzewostanu
b) Skała macierzysta gleby i jej uziarnienie
a) Wariant wilgotności gleby
d) Skład gatunkowy roślinności runa leśnego i typ
c) Skład gatunkowy drzewostanu
a) Wariant wilgotności gleby
15. Stopień i wariant uwilgotnienia siedliska rozpoznajemy na podstawie:
d) Poziomu wody gruntowej i cech oglejenia w profilu glebowym
b) Wartości siedliskowej indeksu glebowego (SIG)
c) Bonitacji wzrostowej drzewostanu
a) Typu i podytypu próchnicy glebowej
d) Poziomu wody gruntowej i cech oglejenia w profilu glebowym
14. Mapy glebowo- siedliskowe zawierają informację dotyczącą:
d) Wartości siedliskowego indeksu glebowego (SIG)
b) Zawartości CaCO3 w skale macierzystej
a) Rodzaju utworu geologicznego z którego powstała gleba gdyby test wielokrotnego
c) Stanu siedliska
a) Rodzaju utworu geologicznego z którego powstała gleba gdyby test wielokrotnego
c) Stanu siedliska
13. Celem zakładania podstawowych powierzchni siedliskowych jest:
Określenie odmian fizjograficzno- klimatycznych siedlisk
Określenie granic wydzieleń siedliskowych i wyodrębnienie mikrosiedlisk
Rozpoznanie nieciągłości litologiczno-pedogenicznych
Ustalenie pełnej charakterystyki typów siedliskowych lasu w badanym obiekcie
Ustalenie pełnej charakterystyki typów siedliskowych lasu w badanym obiekcie
12. Dla żyznych siedlisk charakterystyczne są zespoły:
c. Leucobryo-Pinetum
b. Galio odorati-Fagetum
a. Luzulopilosae-Fagetum
b. Galio odorati-Fagetum
11. Dla bagiennych siedlisk charakterystyczne są zespoły:
b. Galio odorati-Piceetum, Vacciniouliginosi-Pinetum
a. Cladonio-Pinetum
c. Sphagnogirgensohni-Piceetum, Vacciniouliginosi-Pinetum
c. Sphagnogirgensohni-Piceetum, Vacciniouliginosi-Pinetum
10. W toku prac glebowo-siedliskowych stosuje się:
a. Metodę relaskopową
c. Metodę typologiczną opracowaną przez IBL
b. Metodę najmniejszej istotnej różnicy
c. Metodę typologiczną opracowaną przez IBL
9. Relacje pomiędzy typami siedlisk a zespołami roślinnymi przyjmują postać:
c. Złożonych relacji, w których jednostki nie są ściśle ze sobą powiązane
a. Idealnie powiązanych par jednostek
b. Dla każdego typu siedlisk można przyporządkować co najmniej dwa zespoły
c. Złożonych relacji, w których jednostki nie są ściśle ze sobą powiązane
8. Zakładanie monokultur iglastych może prowadzić do:
c. Zwiększania bioróżnorodności siedliska
b. Zniekształcenia i degradacji siedliska
a. Ustabilizowania stosunków wodnych
b. Zniekształcenia i degradacji siedliska
7. Przyczyną zniekształcenia siedlisk jest:
c. Wcześniej prowadzona gospodarka rolna
b. Przebudowa składu gatunkowego drzewostanu
a. Zmiana klimatu
c. Wcześniej prowadzona gospodarka rolna
6. Zniekształcenie siedlisk oznacza:
a. Pogorszenie elementów nietrwałych siedliska w stosunku do jego potencjału
b. Zmniejszenie produkcyjności siedliska
c. Zamieranie drzewostanów
a. Pogorszenie elementów nietrwałych siedliska w stosunku do jego potencjału
5. Zasada generalizacji typów siedliskowych oznacza:
b. Wybór jednostki zajmującej większy obszar
a. Możliwość łączenia siedlisk zbliżonych pod względem znaczenia dla hodowli
c. Pomijanie mniejszych wydzieleń o nieregularnych kształtach
a. Możliwość łączenia siedlisk zbliżonych pod względem znaczenia dla hodowli