Fiszki
Siedliska
Test w formie fiszek 123
Ilość pytań: 68
Rozwiązywany: 1301 razy
Specyfikacja pokrywy glebowej Wyżyny
rędzin kredowych
brunatnych
czarnoziemów
bielicowych
czarnoziemów
23. Gleby lasów mieszanych (LM) to
gleby torfowe torfowisk
gleby brunatne kwaśne
gleby rdzawe brunatne
gleby bielicowe
gleby brunatne kwaśne
gleby rdzawe brunatne
22. Wskaż zespoły roślinne, które wiążą się z siedliskiem LMśw
Grąd subkontynentalny podzespół trzcinnikowy
Uboga buczyna niżowa
Ols torfowcowy
) Środkowoeuropejski acydofilny las dębowy
Grąd subkontynentalny podzespół trzcinnikowy
Uboga buczyna niżowa
) Środkowoeuropejski acydofilny las dębowy
21. Siedliska na gruntach porolnych rozpoznajemy na podstawie:
Obecności procesu oglejenia w glebie
Obecności procesu wmycia manganu i glinu nad warstwą gliny
Podwyższenia pH i zawartości azotu w poziomie próchnicznym
Braku poziomu organicznego na powierzchni gleby
Podwyższenia pH i zawartości azotu w poziomie próchnicznym
Braku poziomu organicznego na powierzchni gleby
20. Rodzaj siedliska zamieszczany na mapach glebowo- siedliskowych oznacza:
Głębokość wody i stopień nasilenia procesów glejowych
Typ i podtyp próchnicy glebowej
Zmianę stanu siedliska
Typ gleby, utwór geologiczny i uziarnienie gleby
Typ gleby, utwór geologiczny i uziarnienie gleby
19. Przyczyną przekształcenia siedlisk leśnych jest
Trwałe obniżenie poziomu wód gruntowych
Nadmierny wyrąb lasu
Zastosowanie sprzętu mechanicznego do ścinki i zrywki drewna
Zwiększenie emisji dwutlenku węgla do atmosfery
Trwałe obniżenie poziomu wód gruntowych
Nadmierny wyrąb lasu
Metoda generalizacji siedlisk oznacza
Wyodrębnienie wszystkich najmniejszych wydzieleń siedliskowych
Zastosowanie siedliskowego indeksu glebowego do oceny typu siedliskowego lasu
Połączenie siedlisk w jedną powierzchnię z wyszczególnieniem ich procentowego udziału
Wybór dominującego typu siedliska i dopasowanie pozostałych wydzieleń do jego charakterystyki jeśli wielokrotnego
Połączenie siedlisk w jedną powierzchnię z wyszczególnieniem ich procentowego udziału
Wybór dominującego typu siedliska i dopasowanie pozostałych wydzieleń do jego charakterystyki jeśli wielokrotnego
17. Siedliskami najbardziej podatnymi na zniekształcenia są:
Żyzne siedliska lasów wyżynnych powstające w rędzinach
Ubogie siedliska borów świeżych wykształcone na głębokich piskach wydmowych
Lasy mieszane wykształcone na glebach niecałkowitych piaskach naglinowych
Bagienne siedliska borów na glebach torfowych
Lasy mieszane wykształcone na glebach niecałkowitych piaskach naglinowych
16. Najlepszą miarą aktualnej żyzności siedliska jest
d) Skład gatunkowy roślinności runa leśnego i typ
a) Wariant wilgotności gleby
b) Skała macierzysta gleby i jej uziarnienie
c) Skład gatunkowy drzewostanu
d) Skład gatunkowy roślinności runa leśnego i typ
a) Wariant wilgotności gleby
c) Skład gatunkowy drzewostanu
15. Stopień i wariant uwilgotnienia siedliska rozpoznajemy na podstawie:
d) Poziomu wody gruntowej i cech oglejenia w profilu glebowym
b) Wartości siedliskowej indeksu glebowego (SIG)
a) Typu i podytypu próchnicy glebowej
c) Bonitacji wzrostowej drzewostanu
d) Poziomu wody gruntowej i cech oglejenia w profilu glebowym
14. Mapy glebowo- siedliskowe zawierają informację dotyczącą:
c) Stanu siedliska
a) Rodzaju utworu geologicznego z którego powstała gleba gdyby test wielokrotnego
d) Wartości siedliskowego indeksu glebowego (SIG)
b) Zawartości CaCO3 w skale macierzystej
c) Stanu siedliska
a) Rodzaju utworu geologicznego z którego powstała gleba gdyby test wielokrotnego
13. Celem zakładania podstawowych powierzchni siedliskowych jest:
Określenie odmian fizjograficzno- klimatycznych siedlisk
Rozpoznanie nieciągłości litologiczno-pedogenicznych
Ustalenie pełnej charakterystyki typów siedliskowych lasu w badanym obiekcie
Określenie granic wydzieleń siedliskowych i wyodrębnienie mikrosiedlisk
Ustalenie pełnej charakterystyki typów siedliskowych lasu w badanym obiekcie
12. Dla żyznych siedlisk charakterystyczne są zespoły:
b. Galio odorati-Fagetum
a. Luzulopilosae-Fagetum
c. Leucobryo-Pinetum
b. Galio odorati-Fagetum
11. Dla bagiennych siedlisk charakterystyczne są zespoły:
a. Cladonio-Pinetum
b. Galio odorati-Piceetum, Vacciniouliginosi-Pinetum
c. Sphagnogirgensohni-Piceetum, Vacciniouliginosi-Pinetum
c. Sphagnogirgensohni-Piceetum, Vacciniouliginosi-Pinetum
10. W toku prac glebowo-siedliskowych stosuje się:
b. Metodę najmniejszej istotnej różnicy
c. Metodę typologiczną opracowaną przez IBL
a. Metodę relaskopową
c. Metodę typologiczną opracowaną przez IBL
9. Relacje pomiędzy typami siedlisk a zespołami roślinnymi przyjmują postać:
b. Dla każdego typu siedlisk można przyporządkować co najmniej dwa zespoły
a. Idealnie powiązanych par jednostek
c. Złożonych relacji, w których jednostki nie są ściśle ze sobą powiązane
c. Złożonych relacji, w których jednostki nie są ściśle ze sobą powiązane
8. Zakładanie monokultur iglastych może prowadzić do:
a. Ustabilizowania stosunków wodnych
c. Zwiększania bioróżnorodności siedliska
b. Zniekształcenia i degradacji siedliska
b. Zniekształcenia i degradacji siedliska
7. Przyczyną zniekształcenia siedlisk jest:
c. Wcześniej prowadzona gospodarka rolna
b. Przebudowa składu gatunkowego drzewostanu
a. Zmiana klimatu
c. Wcześniej prowadzona gospodarka rolna
6. Zniekształcenie siedlisk oznacza:
b. Zmniejszenie produkcyjności siedliska
a. Pogorszenie elementów nietrwałych siedliska w stosunku do jego potencjału
c. Zamieranie drzewostanów
a. Pogorszenie elementów nietrwałych siedliska w stosunku do jego potencjału
5. Zasada generalizacji typów siedliskowych oznacza:
b. Wybór jednostki zajmującej większy obszar
c. Pomijanie mniejszych wydzieleń o nieregularnych kształtach
a. Możliwość łączenia siedlisk zbliżonych pod względem znaczenia dla hodowli
a. Możliwość łączenia siedlisk zbliżonych pod względem znaczenia dla hodowli