Fiszki
Siedliska
Test w formie fiszek 123
Ilość pytań: 68
Rozwiązywany: 1303 razy
Specyfikacja pokrywy glebowej Wyżyny
brunatnych
bielicowych
rędzin kredowych
czarnoziemów
czarnoziemów
23. Gleby lasów mieszanych (LM) to
gleby rdzawe brunatne
gleby brunatne kwaśne
gleby bielicowe
gleby torfowe torfowisk
gleby rdzawe brunatne
gleby brunatne kwaśne
22. Wskaż zespoły roślinne, które wiążą się z siedliskiem LMśw
Ols torfowcowy
) Środkowoeuropejski acydofilny las dębowy
Uboga buczyna niżowa
Grąd subkontynentalny podzespół trzcinnikowy
) Środkowoeuropejski acydofilny las dębowy
Uboga buczyna niżowa
Grąd subkontynentalny podzespół trzcinnikowy
21. Siedliska na gruntach porolnych rozpoznajemy na podstawie:
Braku poziomu organicznego na powierzchni gleby
Obecności procesu oglejenia w glebie
Obecności procesu wmycia manganu i glinu nad warstwą gliny
Podwyższenia pH i zawartości azotu w poziomie próchnicznym
Braku poziomu organicznego na powierzchni gleby
Podwyższenia pH i zawartości azotu w poziomie próchnicznym
20. Rodzaj siedliska zamieszczany na mapach glebowo- siedliskowych oznacza:
Typ i podtyp próchnicy glebowej
Zmianę stanu siedliska
Głębokość wody i stopień nasilenia procesów glejowych
Typ gleby, utwór geologiczny i uziarnienie gleby
Typ gleby, utwór geologiczny i uziarnienie gleby
19. Przyczyną przekształcenia siedlisk leśnych jest
Trwałe obniżenie poziomu wód gruntowych
Zwiększenie emisji dwutlenku węgla do atmosfery
Nadmierny wyrąb lasu
Zastosowanie sprzętu mechanicznego do ścinki i zrywki drewna
Trwałe obniżenie poziomu wód gruntowych
Nadmierny wyrąb lasu
Metoda generalizacji siedlisk oznacza
Zastosowanie siedliskowego indeksu glebowego do oceny typu siedliskowego lasu
Wyodrębnienie wszystkich najmniejszych wydzieleń siedliskowych
Wybór dominującego typu siedliska i dopasowanie pozostałych wydzieleń do jego charakterystyki jeśli wielokrotnego
Połączenie siedlisk w jedną powierzchnię z wyszczególnieniem ich procentowego udziału
Wybór dominującego typu siedliska i dopasowanie pozostałych wydzieleń do jego charakterystyki jeśli wielokrotnego
Połączenie siedlisk w jedną powierzchnię z wyszczególnieniem ich procentowego udziału
17. Siedliskami najbardziej podatnymi na zniekształcenia są:
Ubogie siedliska borów świeżych wykształcone na głębokich piskach wydmowych
Lasy mieszane wykształcone na glebach niecałkowitych piaskach naglinowych
Żyzne siedliska lasów wyżynnych powstające w rędzinach
Bagienne siedliska borów na glebach torfowych
Lasy mieszane wykształcone na glebach niecałkowitych piaskach naglinowych
16. Najlepszą miarą aktualnej żyzności siedliska jest
a) Wariant wilgotności gleby
c) Skład gatunkowy drzewostanu
d) Skład gatunkowy roślinności runa leśnego i typ
b) Skała macierzysta gleby i jej uziarnienie
a) Wariant wilgotności gleby
c) Skład gatunkowy drzewostanu
d) Skład gatunkowy roślinności runa leśnego i typ
15. Stopień i wariant uwilgotnienia siedliska rozpoznajemy na podstawie:
d) Poziomu wody gruntowej i cech oglejenia w profilu glebowym
c) Bonitacji wzrostowej drzewostanu
b) Wartości siedliskowej indeksu glebowego (SIG)
a) Typu i podytypu próchnicy glebowej
d) Poziomu wody gruntowej i cech oglejenia w profilu glebowym
14. Mapy glebowo- siedliskowe zawierają informację dotyczącą:
c) Stanu siedliska
a) Rodzaju utworu geologicznego z którego powstała gleba gdyby test wielokrotnego
b) Zawartości CaCO3 w skale macierzystej
d) Wartości siedliskowego indeksu glebowego (SIG)
c) Stanu siedliska
a) Rodzaju utworu geologicznego z którego powstała gleba gdyby test wielokrotnego
13. Celem zakładania podstawowych powierzchni siedliskowych jest:
Rozpoznanie nieciągłości litologiczno-pedogenicznych
Określenie odmian fizjograficzno- klimatycznych siedlisk
Określenie granic wydzieleń siedliskowych i wyodrębnienie mikrosiedlisk
Ustalenie pełnej charakterystyki typów siedliskowych lasu w badanym obiekcie
Ustalenie pełnej charakterystyki typów siedliskowych lasu w badanym obiekcie
12. Dla żyznych siedlisk charakterystyczne są zespoły:
b. Galio odorati-Fagetum
a. Luzulopilosae-Fagetum
c. Leucobryo-Pinetum
b. Galio odorati-Fagetum
11. Dla bagiennych siedlisk charakterystyczne są zespoły:
c. Sphagnogirgensohni-Piceetum, Vacciniouliginosi-Pinetum
b. Galio odorati-Piceetum, Vacciniouliginosi-Pinetum
a. Cladonio-Pinetum
c. Sphagnogirgensohni-Piceetum, Vacciniouliginosi-Pinetum
10. W toku prac glebowo-siedliskowych stosuje się:
c. Metodę typologiczną opracowaną przez IBL
a. Metodę relaskopową
b. Metodę najmniejszej istotnej różnicy
c. Metodę typologiczną opracowaną przez IBL
9. Relacje pomiędzy typami siedlisk a zespołami roślinnymi przyjmują postać:
a. Idealnie powiązanych par jednostek
c. Złożonych relacji, w których jednostki nie są ściśle ze sobą powiązane
b. Dla każdego typu siedlisk można przyporządkować co najmniej dwa zespoły
c. Złożonych relacji, w których jednostki nie są ściśle ze sobą powiązane
8. Zakładanie monokultur iglastych może prowadzić do:
b. Zniekształcenia i degradacji siedliska
a. Ustabilizowania stosunków wodnych
c. Zwiększania bioróżnorodności siedliska
b. Zniekształcenia i degradacji siedliska
7. Przyczyną zniekształcenia siedlisk jest:
c. Wcześniej prowadzona gospodarka rolna
b. Przebudowa składu gatunkowego drzewostanu
a. Zmiana klimatu
c. Wcześniej prowadzona gospodarka rolna
6. Zniekształcenie siedlisk oznacza:
c. Zamieranie drzewostanów
b. Zmniejszenie produkcyjności siedliska
a. Pogorszenie elementów nietrwałych siedliska w stosunku do jego potencjału
a. Pogorszenie elementów nietrwałych siedliska w stosunku do jego potencjału
5. Zasada generalizacji typów siedliskowych oznacza:
c. Pomijanie mniejszych wydzieleń o nieregularnych kształtach
a. Możliwość łączenia siedlisk zbliżonych pod względem znaczenia dla hodowli
b. Wybór jednostki zajmującej większy obszar
a. Możliwość łączenia siedlisk zbliżonych pod względem znaczenia dla hodowli