60. Pacjent lat 4 został doprowadzony do gabinetu psychiatry dziecięco-młodzieżowego ze względu na zaburzenia zachowania występujące po powrocie od ojca (rodzice po rozwodzie). W ciągu pierwszych dni od powrotu do matki zazwyczaj jest poddenerwowany, ma obniżoną tolerancję frustracji, "chodzi w kółko", matka podaje, że nasilają się zachowania typu "machanie rączkami" czy chodzenie na palcach. W pierwszym dniu chodzi po domu z zabawkowym telefonem i powtarza całe zdania, które prawdopodobnie zasłyszał w domu u ojca. Dopytując o wywiad rozwojowy, matka podaje, iż chłopiec w wieku 2 lat „trochę mówił”, a po 3 roku życia mówił płynnie. Zbiera trytytki - ilekroć widzi je np. w sklepach wymusza zakup na matce. Na placu zabaw lubi bawić się z innymi dziećmi, lgnie do nich i do dorosłych. Często przytula się do obcych ludzi. Nie narzuca zabaw, raczej jest uległy, tylko jak jego propozycja jest odrzucona to odchodzi i zajmuje się sam sobą i potem znowu wraca do grupy rówieśniczej. Ma bardzo dużo kolegów, "chodzimy z nim i nasi znajomi mają dużo dzieci więc często z nimi się bawi jak wpadają do nas czy my do nich", aczkolwiek nigdy nie wykazuje chęci ich odwiedzenia, spotyka się z nimi wyłącznie ze względu na to, że rodzice go biorą ze sobą. Jaka hipoteza diagnostyczna byłaby najbardziej prawdopodobna u tego pacjenta: Wybierz jedną odpowiedź:
d. Mutyzm wybiórczy, zespół stereotypowych zachowań rozpoczynających się w dzieciństwie i zaburzenie kompetencji społecznych zaczynające się w dzieciństwie
a. Zaburzenia ze spektrum autyzmu
e. Zaburzenia emocjonalne spowodowane rozwodem rodziców
c. Depresja młodzieńcza endogenna
b. Depresja młodzieńcza egzogenna