sprowadzając cechy geometryczne rzeczywistego przekroju brutto do cech geometrycznych przekroju zastępczego (współpracującego)
stosując odpowiedni współczynnik wyboczeniowy
sprowadzając cechy geometryczne rzeczywistego przekroju brutto do cech geometrycznych przekroju zastępczego (współpracującego)
Przepony w słupach wielogałęziowych wykonuje się:
w miejscach nieciągłości osi słupa lub załamania jego gałęzi
w miejscach dołączenia innych elementów lub przyłożenia sił skupionych
w podstawie i głowicy słupa
nie rzadziej niż co 10 m
w miejscach nieciągłości osi słupa lub załamania jego gałęzi
w miejscach dołączenia innych elementów lub przyłożenia sił skupionych
w podstawie i głowicy słupa
Trzony wielogałęziowych słupów mimośrodowo ściskanych i słupów osiowo ściskanych o dużych wysokościach konstruuje się łącząc pojedyncze gałęzie:
skratowaniem
krato-przewiązkami
przewiązkami
przeponami
skratowaniem
przewiązkami
Model obliczeniowy elementów wielogałęziowych wg EC3 wprowadza pewne ograniczenia co do jego stosowania. Zaznacz je
przedziały między przewiązkami (skratowaniami) muszą być jednakowe
osie gałęzi muszą być do siebie równoległe
minimalna liczba przedziałów między przewiązkami (skratowaniami) n=3
liczba przewiązek jest nie mniejsza niż 3
przedziały między przewiązkami (skratowaniami) muszą być jednakowe
osie gałęzi muszą być do siebie równoległe
minimalna liczba przedziałów między przewiązkami (skratowaniami) n=3
Dzięki zastosowaniu układu prętów oznaczonego na rysunku symbolami * otrzymujemy:
możliwość stosowania płatwi zimnogiętych
możliwość stosowania lekkiego pokrycia dachowego
zmniejszenie ciężaru płatwi
możliwość stosowania płatwi z nakładkami ciągłości
zmniejszenie ciężaru płatwi
Śruby kotwiące przegubowych połączeń słupów ściskanych osiowo z fundamentami:
umieszcza się jak najbliżej osi słupa, aby zapewnić jego odpowiednią pracę statyczną
nie mogą przenosić siły poziomej dlatego od spodu blachy podstawy stosuje się ostrogi
umieszcza się jak najdalej osi słupa, aby zapewnić jego odpowiednią pracę statyczną
projektuje się wykorzystując wyłącznie stal klas wytrzymałościowych 10.9 i 12.9
umieszcza się jak najbliżej osi słupa, aby zapewnić jego odpowiednią pracę statyczną
Stan graniczny szczelności ogniowej E jest to stan w którym element próbny przestaje spełniać swoją funkcję:
nośną - na skutek przekroczenia granicznych wartości przemieszczeń lub odkształceń
oddzielającą- na skutek przekroczenia granicznej wartości temperatury powierzchni nienagrzewanej
nośną - na skutek zniszczenia mechanicznego
oddzielającą- na skutek pojawienia się płomieni na jego powierzchni nienagrzewanej lub wystąpienia szczelin przekraczających graniczne wartości rozwartości lub długości
oddzielającą- na skutek pojawienia się płomieni na jego powierzchni nienagrzewanej lub wystąpienia szczelin przekraczających graniczne wartości rozwartości lub długości
Główny układu nośny hali to:
konstrukcja wsporcza ścian i dachów wraz z obudową
poprzeczny ustrój płaski stężony w kierunku podłużnym
konstrukcja wsporcza ścian i dachów
komplementarny układ stężenia pionowego i połaciowego
poprzeczny ustrój płaski stężony w kierunku podłużnym
W strefie stali odkształconej na zimno:
granica plastyczności zmniejsza się
granica plastyczności nie zmienia się
granica plastyczności ulega zwiększeniu
ciągliwość stali ulega zwiększeniu
granica plastyczności ulega zwiększeniu
Wzór Eulera na siłą krytyczną może być stosowany:
w zakresie sprężystym, gdy σkr<σH, któremu odpowiadają wartości smukłości λ >= λgr
w zakresie sprężystym, gdy σkr>σH, któremu odpowiadają wartości smukłości λ >= λgr
w zakresie sprężysto-plastycznym, gdy σkr<σH, któremu odpowiadają wartości smukłości λ <λgr
w zakresie pozasprężystym, gdy σkr>σH, któremu odpowiadają wartości smukłości λ <λgr
w zakresie sprężystym, gdy σkr<σH, któremu odpowiadają wartości smukłości λ >= λgr