. Na czele licznego panteonu bóstw tego ludu stoi Pan Nieba, Olorun. Podlegają mu setki bóstw, czy
duchów zwanych Orisa. Tak jest u:
Hererów
Jorubów
Dinka
Jorubów
„Żywi–zmarli” to:
przeklęci za życia
żywi fizycznie, ale umarli duchowo
żywi w pamięci rodziny
żywi w pamięci rodziny
Termin „poliandria” oznacza:
małżeństwo jednej kobiety z dwoma lub więcej mężczyznami
małżeństwo jednego mężczyzny z jedną kobietą
małżeństwo jednego mężczyzny z wieloma kobietami
małżeństwo jednej kobiety z dwoma lub więcej mężczyznami
Zulusi nazywają „pasterzami nieba”:
wróżbitów
zaklinaczy deszczu
znachorów
zaklinaczy deszczu
Choć samych ludzi tej grupy etnicznej nie ma nawet dwóch milionów, to jednak ich językiem
posługuje się dziś w Afryce Wschodniej co najmniej 40 milionów ludzi. Mowa o języku:
suahili
hausa
malgaskim
suahili
Mentalność Europejczyków w drugiej połowie XIX wieku, a w tym wielu misjonarzy w Afryce,
charakteryzowała się:
niemal służalczą postawą względem tamtejszej ludności, którą byli zachwyceni
naśladowaniem postaw tamtejszej ludności, postrzeganiem siebie jako „jednych z nich”
ogromnym zadufaniem we własne siły, wiarą w postęp i poczucie wyższości
ogromnym zadufaniem we własne siły, wiarą w postęp i poczucie wyższości
Życie społeczne, religijne i kulturalne w Afryce:
są wiązane z sobą tylko wtedy, kiedy to powiązanie może przynieść korzyść Afrykaninowi.
są ze sobą przemieszane tak, że nie sposób ich rozdzielić
stanowią jakby trzy oddzielne sektory, stąd tak trudno zrozumieć mieszkańców Czarnego Lądu
są ze sobą przemieszane tak, że nie sposób ich rozdzielić
Szkoły i uniwersytety na Czarnym Lądzie są zorganizowane:
w specyficzny sposób charakterystyczny dla tego kontynentu
na wzór afrykański szkoły państwowe, a katolickie – na wzór europejski.
na wzór europejski
na wzór europejski
Większość muzułmanów czarnoafrykańskich stanowią:
sufi
szyici
sunnici
sunnici
Kościół przeniknął do Afryki:
jeszcze za Apostołów
w pierwszym okresie średniowiecza
przy okazji wielkich odkryć geograficznych
jeszcze za Apostołów
W drugim spotkaniu Kościoła z Afryką największe powodzenie miała misja w:
Kamerunie
Sudanie
Kongu
Kongu
Lata 1900-1914 stanowiły w działalności misyjnej w Afryce:
jeden z najbardziej owocnych okresów
jeden z najbardziej brutalnych okresów prześladowań misjonarzy katolickich
jeden z najmniej owocnych okresów
jeden z najbardziej owocnych okresów
. SMA – Societas Missionum ad Afros – Lyońskie Seminarium dla Misji Afrykańskich to:
instytut nie mający charakteru zakonnego, skupiający kapłanów i braci bez ślubów zakonnych
jedno z seminariów kształcących afrykańskich duchownych
inaczej Ojcowie Biali
instytut nie mający charakteru zakonnego, skupiający kapłanów i braci bez ślubów zakonnych
Przywódca paziów króla Mwangi, spalony na stosie w 1886 roku, a następnie ogłoszony świętym to:
Claude Makelele
Karol Lwanga
Blaise Rugambwa
Karol Lwanga
U podstaw przygotowania dorosłych do chrztu w Afryce przez blisko 100 lat leżał plan czteroletniego
katechumenatu autorstwa:
Kard. Lavigerie
Kard. Constantiniego
Daniela Comboniego
Kard. Lavigerie
Pionierem misji zachodnioafrykańskich i jedną z jej najwcześniejszych ofiar był:
