Fiszki
ig pwr ozzi
Test w formie fiszek ig
Ilość pytań: 97
Rozwiązywany: 5630 razy
43. W celu otrzymania preparatu DNA plazmidowego z kom. Bakteryjnej dodano NaOH w takiej ilości, iż wartość pH wynosila ok. 12,35. Które z opisow sa prawdziwe :
d) po zakwaszeniu (do pH ok. 7,00) ekstraktu łatwo można oddzielić zdenaturowany DNA plazmidowy od DNA chromosomowego bakterii
a) w tych warunkach caly dsDNA jaki znajdowal sie w komórce ulegl denaturacji do formy jednoniciowej
b) w takich warunkach do formy jednoniciowej ulegnie denaturacji tylko superzwinięty DNA (supercoiled)
c) w takich warunkach do formy jednoniciowej nie ulegnie denaturacji tylko superzwinięty DNA (supercoiled)
e) po zakwaszeniu ekstraktu do pH ok. 7.00 tak przygotowany zdenaturowany DNA chromosomowy bakterii moze byc latwo oddzielony od plazmidowego
e) po zakwaszeniu ekstraktu do pH ok. 7.00 tak przygotowany zdenaturowany DNA chromosomowy bakterii moze byc latwo oddzielony od plazmidowego
45. Spośród podanych poniżej temperatur hybrydyzacji proszę wybrać tę, która pozwoli z najwyższym prawdopodobieństwem na wydajne otrzymanie specyficznego produktu w PCR przeprowadzonym przy udziale następującej pary starterów 5’GGTAATCGGTTAGGCTCC3’oraz 5’GGAGCCTAACCGATTACC3’
e)żadna z powyższych temperatur
a)56 st. C
b)72 st. C
d)55 st. C
c)59 st. C
a)56 st. C
46. Anemia sierpowata jest wynikiem mutacji występującej w recesywnym allelu genu (jakimś tam). Mutacja powoduje, iż w genomie brak jest charakterystycznego dla sekwencji dzikiej miejsca restrykcyjnego Mst II. W konsekwencji analiza Southerna( Southern Blotting) identyfikuje tylko jeden fragment DNA (1.3 kb) dla allelu zmutowanego i dwa fragmenty (1,1 kb i 0,2 kb) dla allelu dzikiego gdy przed analizą DNA jest trawiony enzymem Mst II. Poniżej podano opisy różnych wyników analizy Southerna. Który z nich odpowiada parze rodziców, których dziecko z 25 % prawdopodobieństwem będzie chore na anemię sierpowatą:
a)analiza wykazała obecność fragmentów 1,1 kb i 0,2 kb u obojga z rodziców
c) analiza wykazała obecność 1,3 kb u jednego z rodziców i 0,2 kb u drugiego
e) analiza wykazała obecność fragmentów 1,3 kb, 1,1 kb i 0,2 kb u obojga rodziców
d) analiza wykazała obecność fragmentu 1,3 u jednego z rodziców i fragmentów 1,1 kb i 0,2 kb u drugiego
b) analiza wykazała obecność fragmentów 1,3 kb i 0,2 kb u obojga z rodziców
e) analiza wykazała obecność fragmentów 1,3 kb, 1,1 kb i 0,2 kb u obojga rodziców
47. Poniżej przedstawiono wynik analizy elektroforetycznej produktów PCR otrzymanych w wyniku eksperymentu, którego celem było oznaczenie płci na podstawie analizy DNA wyizolowanego z próbek archeologicznych. Ślad 1 standard wagowy (marker), ślady 2,3,4 analiza 3 produktów PCR. Podczas eksperymentu zastosowano typowe dla tego typu analizy startery, które eliminują możliwość otrzymania niejednoznacznego wyniku, gdy PCR nie będzie miało miejsca- na przykład z powodu słabej jakości matrycy. Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe:
e) obraz otrzymany po analizie elektroforetycznej wskazuje, że próbka 2 pochodzi od osoby płci męskiej (jeden chromosom Y)
b) startery użyte w trakcie PCR były skierowane do genu, którego warianty obecne są na chromosomie X jak i chromosomie Y
c) startery użyte w trakcie PCR były skierowane do charakterystycznych sekwencji obecnych w chromosomie Y
a)startery użyte w trakcie PCR były skierowane do charakterystycznych sekwencji obecnych w chromosomie X
d)obraz otrzymany po analizie elektroforetycznej wskazuje, że próbka 2 pochodzi od osoby płci żeńskiej (dwa chromosomy X)
b) startery użyte w trakcie PCR były skierowane do genu, którego warianty obecne są na chromosomie X jak i chromosomie Y
48. Wektor plazmidowy posiada gen markerowy Amp odpowiadający za odporność transformowanych bakterii na ampicylinę. Jedno z miejsc restrykcyjnych zlokalizowanych w obrębie sekwencji wielokrotnego klonowania (MCS) tego wektora zostało strawione enzymem restrykcyjnym a powstały w ten sposób zlinearyzowany plazmid ligowano z biblioteką fragmentów DNA o komplementarnych do wektora końcach. Biblioteka zastała otrzymana z plazmidu odpowiedzialnego za oporność niektórych szczepów bakteryjnych na działanie ampicyliny, chloramfenikolu, erytromycyny i innych antybiotyków. Poniżej podano zawartość antybiotyków w kilku różnych podłożach stałych. Które z tych podłoży mogą być użyte do wyselekcjonowania klonu zawierającego gen kodujący acetylotransferazę chloramfenikolu, enzym który modyfikując chloramfenikol zmienia go w związek nietoksyczny dla komórek bakteryjnych?
c. Chloramfenikol
a. Ampicylina
b. Ampicylina i chloramfenikol
d. Ampicylina, erytromycyna
e. Erytromycyna i chloramfenikol
c. Chloramfenikol
b. Ampicylina i chloramfenikol
49. Wektor plazmidowy poddany linearyzacji enzymem EcoRI został, bezpośrednio po inaktywacji enzymu, użyty do ligacji z ds. DNA powstałym w wyniku hybrydyzacji dwóch syntetycznych oligonukleotydów (insert); syntetyczny ds. DNA został tak zaprojektowany, iż posiada końce identyczne z końcami wektora (EcoRI). Mieszaniną koligacyjną poddano transformacji komórki bakteryjne i wysiano je na podłoże zawierające odpowiedni dla wektora antybiotyk. Które z podanych poniżej twierdzeń są prawdziwe ( zakładamy, że analizie poddano odpowiednio dużą ilość klonów):
e. Ligacji insertu i cząsteczki wektora towarzyszyło powstanie 2 wiązań fosfodiestrowych
b. Pośród powstałych klonów można było zaobserwować klony zawierające rekombinowany wektor z wbudowanym jednym insertem
c. pośród powstałych klonów można było zaobserwowac wektor zawierajacy wiecej niż jeden fragment / wśród powstałych klonów można było zaobserwować klony zawierające wektor z wbudowanymi kilkoma fragmentami
a. Pośród powstałych klonów można było zaobserwować klony zawierające wektor pozbawiony insertu
d. Ligacji insertu i cząsteczki wektora towarzyszyło powstanie 4 wiązań fosfodiestrowych
b. Pośród powstałych klonów można było zaobserwować klony zawierające rekombinowany wektor z wbudowanym jednym insertem
a. Pośród powstałych klonów można było zaobserwować klony zawierające wektor pozbawiony insertu
d. Ligacji insertu i cząsteczki wektora towarzyszyło powstanie 4 wiązań fosfodiestrowych
50. Przy pomocy techniki primer extension można mapować (określić, zlokalizować) 5’ koniec transkryptu. W tym samym celu można też posłużyć się techniką wykorzystującą nukleazę S1 (S1 mapping). Która z podanych poniżej czynności/informacji nie ma miejsca ( nie jest prawdziwa) w przypadku pierwszej z wymienionych technik? GC 190
b. Denaturacja DNA i elektroforeza
c. Hybrydyzacja
d. Wariant tej techniki może być użyty do mapowania 3’ końca transkryptu
a. Znakowanie DNA
e. Reakcja przy udziale rekombinowanego enzymu posiadającego aktywność enzymu używanego przez retrowirusy do syntezy DNA na matrycy RNA
b. Denaturacja DNA i elektroforeza
d. Wariant tej techniki może być użyty do mapowania 3’ końca transkryptu
e. Reakcja przy udziale rekombinowanego enzymu posiadającego aktywność enzymu używanego przez retrowirusy do syntezy DNA na matrycy RNA
51. Które z twierdzeń dotyczących reakcji łańcuchowej polimeryzacji (PCR) są prawdziwe?
d. PCR może być wykorzystywany podczas mutagenezy ukierunkowanej sterowanej przez oligonukleotydy
c. Może być wykorzystana do wykrywania rearanżacji chromosomalnych powodujących niektóre formy białaczek.
a. Cykl PCR obejmuje trzy etapy: denaturację w temperaturze 95 st. C, hybrydyzację w temperaturze zależnej od długości startera oraz elongację, którą zwykle prowadzi się w temperaturze 72 st. C
e. W przeciwieństwie do reakcji sekwencjonowania DNA metodą dideoksy, PCR wymaga dwóch starterów, które są do siebie komplementarne.
b. Mieszanina reakcyjna PCR zawiera m. in. trifosforany czterech rybonukleotydów i polimerazę DNA.
d. PCR może być wykorzystywany podczas mutagenezy ukierunkowanej sterowanej przez oligonukleotydy
c. Może być wykorzystana do wykrywania rearanżacji chromosomalnych powodujących niektóre formy białaczek.
a. Cykl PCR obejmuje trzy etapy: denaturację w temperaturze 95 st. C, hybrydyzację w temperaturze zależnej od długości startera oraz elongację, którą zwykle prowadzi się w temperaturze 72 st. C
52. Wektor kosmidowy został poddany ligacji z fragmentami DNA o przypadkowej (różnej) długości w celu przygotowania biblioteki genomowej człowieka. Maksymalna długość insertów składających się na bibliotekę będzie najprawdopodobniej wynosić:
a. 15 kb
d. 23 kb
e. 8 kb
b. 40 kb
c. 150 kb
b. 40 kb
53. W pewnym laboratorium postanowiono zidentyfikować w bibliotece cDNA pochodzącej z komórek człowieka klon odpowiadający genowi XYZ. W tym celu postanowiono posłużyć się techniką hybrydyzacji z użyciem sondy, będącej fragmentem cDNA genu homologicznego, zidentyfikowanego uprzednio podczas analizy klonów, pochodzących z biblioteki otrzymanej z komórek Drosophila melanogaster. Jaka, Twoim zdaniem, powinna być temperatura hybrydyzacji sondy z repliką biblioteki, zawierającej klon poszukiwanego genu, wykonaną na krążku nitrocelulozowym?
e. Nie można tego powiedzieć dysponując tylko informacjami podanymi w zadaniu.
a. Taka sama jak temperatura hybrydyzacji sondy z klonem Drosophila
c. Wyższa od temperatury hybrydyzacji sondy z klonem Drosophila
b. Niższa od temperatury hybrydyzacji sondy z klonem Drosophila
d. Podczas hybrydyzacji temperatura powinna wynosić 98 st. C
b. Niższa od temperatury hybrydyzacji sondy z klonem Drosophila
54. Które z podanych poniżej enzymów będą dawały produkty, które można poddać, bez dodatkowych zabiegów, radioaktywnemu znakowaniu przy pomocy [α32P]-dATP i fragmentu Klenowa? W nawiasach podano sekwencje, dla uproszczenia tylko jednej z nici, rozpoznawanej przez odpowiednie enzymy, gwiazdka oznacza położenie trawionego wiązania fosfodiestrowego.
c. SmaI(CCC*GGG)
b. PstI(CTGCA*G)
e. BglII(A*GATCT)
d. HpaII(C*CGG)
a. EcoRI(GA*ATTC)
b. PstI(CTGCA*G)
e. BglII(A*GATCT)
d. HpaII(C*CGG)
a. EcoRI(GA*ATTC)
59. Które z poniżych twierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do real- time PCR?
g) stosuje się sondę reporterową hybrydyzującą z produktem
c) ilość produktu powstającego podczas real- time PCR może być precyzyjnie określona przez pomiar fluorescencji związku specyficznie wiążącego (niekowalencyjnie) dsDNA
f) stosuje się związek wiążący się niekowalencyjnie do dwuniciowego DNA
e) metoda ta jest tożsama z tzw. ilościową PCR (quantitative PCR)
b) metoda ta pozwala na określenie ilości transkryptów analizowanego genu-
d) ilość produktu powstającego podczas real- time PCR może być precyzyjnie określona przez pomiar fluorescencji związku kowalencyjnie przyłączonego do jednego z końców oligonukleotydu pełniącego funkcję specyficznej sondy wiążącej się z produktem amplifikacji
a) metoda ta pozwala na określenie ilości DNA w analizowanej próbce
h) może służyć do oznaczenia stężenia RNA, jeśli na początku eksperymentu użyje się odwrotnej transkryptazy
g) stosuje się sondę reporterową hybrydyzującą z produktem
b) metoda ta pozwala na określenie ilości transkryptów analizowanego genu-
d) ilość produktu powstającego podczas real- time PCR może być precyzyjnie określona przez pomiar fluorescencji związku kowalencyjnie przyłączonego do jednego z końców oligonukleotydu pełniącego funkcję specyficznej sondy wiążącej się z produktem amplifikacji
a) metoda ta pozwala na określenie ilości DNA w analizowanej próbce
h) może służyć do oznaczenia stężenia RNA, jeśli na początku eksperymentu użyje się odwrotnej transkryptazy
60. Które z podanych poniżej informacji są prawdziwe w odniesieniu do ligacji fragmentów DNA o koncach tępych przy pomocy topoizomerazy DNA?
d) reakcja ligacji przy pomocy topoizomerazy skutkuje powstaniem rekombinowanego DNA, w którym brakuje dwóch wiązań fosfodiestrowych,( wiązania te są formowane, po transformacji, przez geny komórki bakteryjnej
a) ligacja tego typu wymaga wektora, który musi byc poddany linearyzacji przy pomocy enzymu restrykcyjnego dającego produkty o końcach tępych
wektor przygotowany do ligacji przy pomocy topoizomerazy, może też być, bez żadnych dodatkowych zabiegów, użyty do ligacji z syntetycznym ds. oligonukleotydem, przy
fragmenty DNA poddawane ligacji z wektorem, przy pomocy topoizomerazy, muszą
e) produkty nie posiadają 4 wiązań fosfodiestrowych
f) tworzy 4 wiązania fosfodiestrowe
e) produkty nie posiadają 4 wiązań fosfodiestrowych
61. Które z podanych poniżej informacji są prawdziwe w odniesieniu do eksperymentu pirosekwencjonowania DNA?
c) podczas pirosekwencjonowania sekwencja jest odczytywana na podstawie informacji o wbudowaniu kolejnych dideoksynukleotydów.
b) pojedynczy eksperyment pirosekwencjonowania pozwala na poznanie dłuższej sekwencji niż w metodzie Sangera / jednorazowo sekwencjonuje się odcinki DNA dłuższe niż przy zastosowaniu metody Sangera.
f) ciąg identycznych zasad daje sygnał silniejszy.
a) sekwencjonowanie tą metodą wymaga otrzymania ssDNA
d) podczas pirosekwencjonowania długość emisji światła (chemiluminescencji) rejestrowana po inkubacji z kolejnym dNTP, zależy od ilości uwolnionych cząsteczek pirofosforanu, a więc od ilości wbudowanych reszt.
e) jednoczesne równoległe pirosekwencjonowanie wielu fragmentów DNA jest wykonywane po PCR w emulsji, PCR jest przeprowadzane niezależnie dla każdego fragmentu, jednak z użyciem różnych starterów.
f) ciąg identycznych zasad daje sygnał silniejszy.
a) sekwencjonowanie tą metodą wymaga otrzymania ssDNA
d) podczas pirosekwencjonowania długość emisji światła (chemiluminescencji) rejestrowana po inkubacji z kolejnym dNTP, zależy od ilości uwolnionych cząsteczek pirofosforanu, a więc od ilości wbudowanych reszt.
62. Wektor będący pochodną faga lambda (lambda EMBL4; replacement vector) poddano trawieniu enzymem EcoRI, a następnie powstałe produkty rozdzielono elektroforetycznie. Otrzymane w ten sposób “ramiona” wektora poddano ligacji z fragmentami DNA o końcach EcoRI i długości około 20 kb. Po ligacji upakowano fagi in vitro i infekowano nimi bakterie. Analizie poddano DNA wszystkich powstałych łysinek i zidentyfikowano takie, które zawierały:
a) DNA wektora, który uległ religacji.
d) DNA całego genomu faga .
e) brak łysinek ponieważ sekwencja była za długa.
b) DNA rekombinowanego wektora zawierającego fragmenty DNA o długości ok. 20 kb.
c) DNA rekombinowanego wektora zawierającego fragmenty DNA o długości ok. 40 kb.
b) DNA rekombinowanego wektora zawierającego fragmenty DNA o długości ok. 20 kb.
63. W pewnym laboratorium prowadzono badania, których celem było scharakteryzowanie aktywatora transkrypcji genu glukokinazy wątrobowej. W tym celu korzystając z odpowiedniej biblioteki sklonowano gen, z wysokim prawdopodobieństwem kodujący ten aktywator. W celu eksperymentalnego potwierdzenia, że otrzymany DNA rzeczywiście koduje aktywator posłużono się testem zilustrowanym na przedstawionym poniżej schemacie. W teście tym wykorzystano dwa plazmidy - jeden z nich zawierał gen kodujący aktywator, drugi gen reporterowy. Plazmidami tymi transfekowano odpowiednie komórki.
Które z poniższych twierdzeń są prawdziwe w odniesieniu do testu zilustrowanego na schemacie:
b) plazmid oznaczony numerem 2 zawiera gen reporterowy, a plazmid oznaczony numerem 1 gen kodujący aktywator.
a) plazmid oznaczony numerem 1 zawiera gen reporterowy, a plazmid oznaczony numerem 2 gen kodujący aktywator.
c) pojawienie się transkryptów genu reporterowego w komórce zależy od oddziaływania produktu sklonowanego genu z elementem regulatorowym, kontrolującym transkrypcję genu reporterowego
e) żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe
d) element regulatorowy, obecny w plazmidzie z genem reporterowym, to sekwencja specyficznie wiążąca produkt genu reporterowego
b) plazmid oznaczony numerem 2 zawiera gen reporterowy, a plazmid oznaczony numerem 1 gen kodujący aktywator.
c) pojawienie się transkryptów genu reporterowego w komórce zależy od oddziaływania produktu sklonowanego genu z elementem regulatorowym, kontrolującym transkrypcję genu reporterowego
64. Jednym z etapów eksperymentu zmierzającego do izolacji nieznanego czynnika transkrypcji (represora XYZ) była chromatografia jonowymienna. W celu identyfikacji frakcji zawierających ten czynnik posłużono się techniką odcisku stopy z wykorzystaniem DNazy I (ang. Dnase I footprinting). Jako sondę użyto znakowany radioizotopowo fragment DNA zawierający sekwencje elementu regulatorowego specyficznie oddziałującego z represorem XYZ. Na rysunku poniżej przedstawiono wyniki analizy autoradiograficznej żelu poliakrylamidowego otrzymanego po wykonaniu DNase I footprinting dla 22 frakcji (od 1 do 22) jakie otrzymano po chromatografii. Na autoradiogramie widoczne są też inne kontrolne/ pomocnicze ślady. Na podstawie analizy autoradiogramu można przypuszczać, że:
a) we frakcji 18 obecny jest represor XYZ
b) represor jest z całą pewnością obecny we frakcjach od 9 do 12
e) ślad oznaczony literami FT to ślad kontrolny, który z całą pewnością nie zwiera represora XYZ
d) ślad oznaczony literą NE odpowiada preparatowi naniesionemu na kolumnę jonowymienną, czyli poddawanemu na niej rozdziałowi
c) ślad oznaczony literą O odpowiada preparatowi naniesionemu na kolumnę jonowymienną, czyli poddawanemu na niej rozdziałowi
b) represor jest z całą pewnością obecny we frakcjach od 9 do 12
66. W celu wyznaczenia sekwencji 5’ końca transkryptu można posłużyć się metodą RACE. Kluczowym etapem RACE jest synteza polinukleotydu komplementarnego do transkryptu. Spośród enzymów/ odczynników podanych poniżej proszę wybrać te, które mogą być w tym celu użyteczne:
b) odwrotna transkryptaza
e) krótki oligonukleotyd komplementarny do sekwencji genu kodującego transkrypt
d) fragment Klenowa polimerazy DNA I
c) NTP
a) starter oligo (T)
b) odwrotna transkryptaza
e) krótki oligonukleotyd komplementarny do sekwencji genu kodującego transkrypt
67. Produkty PCR, otrzymane przy pomocy polimerazy Taq zazwyczaj zawierają na
swoich 5’ koncach niesparowane reszty A. Fakt ten można wykorzystać do klonowania
tych produktów przy pomocy zlinearyzowanego, tzn. występującego w formie liniowej
cząsteczki ds DNA, wektora plazmidowego posiadajacego na 3’ końcach komplementarne
do produktu PCR reszty. Wektor w formie bezpośrednio nadającej się do ligacji z
produktami PCR można otrzymac w laboratorium. W tym celu wektor plazmidowy jest
trawiony w obrębie sekwencji polilinkerowej przez enzym restrykcyjny, którego produkty
mają końce tępe. Spośród podanych poniżej enzymów/ odczynników prosze wybrać te,
które pozwolą otrzymać, z tak przygotowanego wektora, wektor w formie nadającej się do klonowania zdefiniowanych powyżej produktów PCR:
e) polimeraza Vent
d) dideoksy TTP
c) polimeraza Taq
b) dTTP
a) terminalna transferaza
c) polimeraza Taq
b) dTTP
68. Indukowane przez wirusa wyciszanie genów (virus induced gene silencing VIGS) to technika:
e) w której wykorzystuje się naturalny mechanizm obronny komórek roślinnych przed i nfekcją wirusową- skutkujący degradacją genomu wirusa.
b) której kluczowym elementem jest wektor będący pochodną wirusa gemini zawierający gen roślinny, którego funkcja jest badana
c) która pozwala określić funkcje genu na podstawie skutków/ zmian jakie powoduje degradacja jego transkryptu
a) którą stosuje się przede wszystkim do badania funkcji genów wirusów roślinnych
d) w której wykorzystuje się naturalna zdolność/ skłonność wirusów gemini do rearanżacji i delecji
b) której kluczowym elementem jest wektor będący pochodną wirusa gemini zawierający gen roślinny, którego funkcja jest badana
c) która pozwala określić funkcje genu na podstawie skutków/ zmian jakie powoduje degradacja jego transkryptu