Fiszki

Ortopedia testowe

Test w formie fiszek Orto-srorto
Ilość pytań: 30 Rozwiązywany: 4765 razy
Który z mięśni nie należy do pierścienia rotatorów:
m. naramienny
m. obły mniejszy
m. nadgrzebieniowy
m. podłopatkowy
m. naramienny
Przy złamaniu obojczyka u osoby dorosłej unieruchomienie nosi się:
c. ponad 8 tyg
4-6 tyg
nie stosuje się unieruchomienia
2-3 tyg
4-6 tyg
Złamanie obojczyka typu ”zielonej gałązki":
c.jest złamaniem bez przemieszczenia
d. A i C prawidłowe
a. występuje głównie u dzieci
b. jest jednym z najpoważniejszych złamań
d. A i C prawidłowe
Metoda leczenia z wyboru w nawykowym zwichnięciu stawu ramiennego jest:
podanie hydrokortyzonu do stawu w odstępach 2-tygodniowych
intensywne ćwiczenia fizyczne, zwiększanie ruchomości w stawie
e. żadne z powyższych
leczenie operacyjne
wszczepienie endoprotezy stawu ramiennego
e. żadne z powyższych
leczenie operacyjne
Przyczyną trzaskającej łopatki jest:
c. nierówności żeber znajdujące się naprzeciw górnego kąta chorej łopatki
e. A, B i C
d. A i C
b. obecność guzka Luschki
a. haczykowate zagięcie górnego kąta łopatki
e. A, B i C
Bursitis subdeltoidea cechuje się bolesnością przy:
zginaniu ramienia
rotowaniu ramienia
przywodzeniu ramienia
odwodzeniu ramienia
prostowaniu ramienia
odwodzeniu ramienia
Zmiany zwyrodnieniowo-zniekształcające stawu ramiennego objawiają się: 1. bólem barku 2. nadmierną ruchomością 3. promieniowaniem bólu do przeciwległej kończyny 4. ograniczeniem odwodzenia 5. ograniczeniem rotacji
1, 2, 4, 5
1, 3, 4
1, 4, 5
1, 2, 3, 4, 5
1, 4, 5
Do najczęściej spotykanych klinicznych objawów złamanych żeber w czasie badania fizykalnego należą:
Wszystkie wymienione objawy
Samoistna lub uciskowa bolesność w miejscu urazu
Ból w czasie wdechu
Ograniczenie ruchomości części klatki piersiowej
Wszystkie wymienione objawy
Wskazaniem do przekazania chorego celem leczenia w specjalistycznym ośrodku urazowym jest złamanie:
żadne z wymienionych
3 lub więcej żeber
2 żeber
V i VI żebra po str. lewej
3 lub więcej żeber
Jednym z najcięższych objawów uszkodzeń struktur kostnych klatki piersiowej jest wiotka klatka piersiowa, któremu, jeżeli towarzyszy uszkodzenie tkanki płucnej, śmiertelność zbliża się do 30%. Wiotką klatkę piersiowa możemy rozpoznać, gdy:
Złamanie mostka i łopatki
Złamanie mostka
Złamaniu uległy co najmniej trzy kolejne żebra w dwóch miejscach (w obrębie tego samego żebra) lub gdy nastąpiło oddzielenie trzech chrząstek żebrowych z równoczesnym bocznym złamaniem odpowiadających im żeber
Złamaniu uległy 4 żebra po tej samej stronie klatki piersiowej z krwawieniem do j. opłucnej
Złamaniu uległy co najmniej trzy kolejne żebra w dwóch miejscach (w obrębie tego samego żebra) lub gdy nastąpiło oddzielenie trzech chrząstek żebrowych z równoczesnym bocznym złamaniem odpowiadających im żeber
Objawy kliniczne odmy opłucnowej są przyczyną różnego stopnia zaburzeń wentylacyjnych pod postacią: duszności, przyspieszenia częstości oddechów, przyspieszenia akcji serca, sinicy. Objawy te mogą być najsilniej manifestowane w:
Urazowej odmie opłucnowej
Płaszczowej odmie opłucnowej
Odmie prężnej-wentylowej
Samoistnej odmie opłucnowej
Odmie prężnej-wentylowej
Postępowaniem z wyboru u poszkodowanego, u którego stwierdzamy odmę prężną jest:
Natychmiastowe nakłucie i odessanie powietrza z jamy opłucnej
Zabieg operacyjny
Podanie leków uspakajających
Ułożenie chorego na boku i podanie tlenu
Natychmiastowe nakłucie i odessanie powietrza z jamy opłucnej
Krwiak opłucnej stwierdza się u 21-86 % leczonych z obrażeniami klatki piersiowej i jest on najczęstszą przyczyną hipotonii stwierdzanej podczas przyjęcia do leczenia. Bezwzględnym wskazaniem dla doraźnej torakotomii jest: (podział krwiaków małe: 300-400 ml; średnie do 1500 ml; duże &rt;1500ml)
Zatrzymanie krążenia i oddychania
Ewakuacja 1000 ml bezpośrednio po założeniu drenażu lub gdy przez następną godzinę obserwacji od zastosowania sączkowania opłucnej drenaż ok. 200 ml
Utrata przytomności
ewakuacja &rt;1500 ml bezpośredni po założeniu drenażu lub gdy przez następne 4 godziny obserwacji od zastosowaniu sączkowania opłucnej drenaż &rt;ok. 200 ml (lub powyżej 300 ml/h prze kolejne 3 godziny)
ewakuacja &rt;1500 ml bezpośredni po założeniu drenażu lub gdy przez następne 4 godziny obserwacji od zastosowaniu sączkowania opłucnej drenaż &rt;ok. 200 ml (lub powyżej 300 ml/h prze kolejne 3 godziny)
Najczęstsze kliniczne objawy uszkodzenia dróg oddechowych w następstwie urazu tępego to:
Duszność, stridor, rozedma podskórna na szyi, rozedma śródpiersia, odma opłucnowa z krwiakiem
Rozedma podskórna na szyi, rozedma śródpiersia, odma opłucnowa z krwiakiem, złamanie mostka i trzech pierwszych żeber (żebra I-III łamią się najrzadziej, świadczy o silnym urazie)
Odma pozaotrzewnowa, rozedma podskórna na szyi, krwioplucie, zmiana zabarwienia głosu, duszność
Duszność, rozedma śródpiersia, odma opłucnej, rozedma podskórna na szyi
Odma pozaotrzewnowa, rozedma podskórna na szyi, krwioplucie, zmiana zabarwienia głosu, duszność
Najczęściej stłuczeniu płuca towarzyszą inne ciężkie obrażenia w obrębie klatki piersiowej takie jak:
uszkodzenia głównych pni naczyniowych, pęknięcia przełyku, złamania kręgosłupa
Złamanie żeber i/lub mostka, odma i i/lub krwiak jamy opłucnej
Złamanie kończyny dolnej po stronie uszkodzenia klatki piersiowej
Obrażenia głowy, obrażenia kończyn, pęknięcie przełyku, uszkodzenia tchawicy
Złamanie żeber i/lub mostka, odma i i/lub krwiak jamy opłucnej
Stłuczeniu płuca mogą towarzyszyć uszkodzenia innych okolic ciała takich jak:
Głowy, kończyn, narządów jamy brzusznej
Kończyn, przełyku, mostka
Głowy, kończyn, kręgosłupa
Narządów jamy brzusznej, przepony, tchawicy, oskrzeli
Narządów jamy brzusznej, przepony, tchawicy, oskrzeli
Ból w obrębie klatki piersiowej, duszność, szmer naczyniowy w dole nadobojczykowym, bóle w okolicy międzyłopatkowej, ból w czasie połykania, hipotonia, nadciśnienie w kończynach górnych, skurczowy szmer wyrzutu serca, całkowity brak tętna w obu okolicach pachwinowych są objawami uszkodzenia:
Przełyku górnym odcinku części piersiowej
Aorty piersiowej
Tchawicy 2.5 cm nad ostrogą
Oskrzela głównego w okolicy wnęki płuca po stronie lewej
Aorty piersiowej
Triada Becka to:
Mocno wypełnione żyły szyjne, niski „woltaż” załamków krzywej EKG, wysokie &rt;10 Hg OCŻ
niepokój poszkodowanego, hipotonia, słabo wyczuwalne tętno na obwodzie
Wysokie &rt;15 mm Hg OCŻ, hipotonia nie mająca związku z utratą krwi, osłabienie (ściszenie) tonów serca
słabo wyczuwalne tętno na obwodzie, mocno wypełnione żyły szyjne, osłabienie tonów serca
Wysokie &rt;15 mm Hg OCŻ, hipotonia nie mająca związku z utratą krwi, osłabienie (ściszenie) tonów serca
Perikardiocenteza to:
a. Nakłucie worka osierdziowego
c. Cewnikowanie serca
d. Drenaż worka osierdziowego
b. Bezpośredni masaż serca
a. Nakłucie worka osierdziowego
Do późnych powikłań tracheotomii nie należy:
Zwężenie tchawicy

Powiązane tematy

Inne tryby