Fiszki

Ortopedia testowe

Test w formie fiszek Orto-srorto
Ilość pytań: 30 Rozwiązywany: 4761 razy
Który z mięśni nie należy do pierścienia rotatorów:
m. podłopatkowy
m. nadgrzebieniowy
m. obły mniejszy
m. naramienny
m. naramienny
Przy złamaniu obojczyka u osoby dorosłej unieruchomienie nosi się:
4-6 tyg
2-3 tyg
c. ponad 8 tyg
nie stosuje się unieruchomienia
4-6 tyg
Złamanie obojczyka typu ”zielonej gałązki":
b. jest jednym z najpoważniejszych złamań
a. występuje głównie u dzieci
c.jest złamaniem bez przemieszczenia
d. A i C prawidłowe
d. A i C prawidłowe
Metoda leczenia z wyboru w nawykowym zwichnięciu stawu ramiennego jest:
podanie hydrokortyzonu do stawu w odstępach 2-tygodniowych
e. żadne z powyższych
leczenie operacyjne
intensywne ćwiczenia fizyczne, zwiększanie ruchomości w stawie
wszczepienie endoprotezy stawu ramiennego
e. żadne z powyższych
leczenie operacyjne
Przyczyną trzaskającej łopatki jest:
d. A i C
c. nierówności żeber znajdujące się naprzeciw górnego kąta chorej łopatki
a. haczykowate zagięcie górnego kąta łopatki
e. A, B i C
b. obecność guzka Luschki
e. A, B i C
Bursitis subdeltoidea cechuje się bolesnością przy:
prostowaniu ramienia
zginaniu ramienia
przywodzeniu ramienia
odwodzeniu ramienia
rotowaniu ramienia
odwodzeniu ramienia
Zmiany zwyrodnieniowo-zniekształcające stawu ramiennego objawiają się: 1. bólem barku 2. nadmierną ruchomością 3. promieniowaniem bólu do przeciwległej kończyny 4. ograniczeniem odwodzenia 5. ograniczeniem rotacji
1, 3, 4
1, 4, 5
1, 2, 3, 4, 5
1, 2, 4, 5
1, 4, 5
Do najczęściej spotykanych klinicznych objawów złamanych żeber w czasie badania fizykalnego należą:
Ból w czasie wdechu
Ograniczenie ruchomości części klatki piersiowej
Samoistna lub uciskowa bolesność w miejscu urazu
Wszystkie wymienione objawy
Wszystkie wymienione objawy
Wskazaniem do przekazania chorego celem leczenia w specjalistycznym ośrodku urazowym jest złamanie:
V i VI żebra po str. lewej
3 lub więcej żeber
2 żeber
żadne z wymienionych
3 lub więcej żeber
Jednym z najcięższych objawów uszkodzeń struktur kostnych klatki piersiowej jest wiotka klatka piersiowa, któremu, jeżeli towarzyszy uszkodzenie tkanki płucnej, śmiertelność zbliża się do 30%. Wiotką klatkę piersiowa możemy rozpoznać, gdy:
Złamaniu uległy 4 żebra po tej samej stronie klatki piersiowej z krwawieniem do j. opłucnej
Złamanie mostka i łopatki
Złamanie mostka
Złamaniu uległy co najmniej trzy kolejne żebra w dwóch miejscach (w obrębie tego samego żebra) lub gdy nastąpiło oddzielenie trzech chrząstek żebrowych z równoczesnym bocznym złamaniem odpowiadających im żeber
Złamaniu uległy co najmniej trzy kolejne żebra w dwóch miejscach (w obrębie tego samego żebra) lub gdy nastąpiło oddzielenie trzech chrząstek żebrowych z równoczesnym bocznym złamaniem odpowiadających im żeber
Objawy kliniczne odmy opłucnowej są przyczyną różnego stopnia zaburzeń wentylacyjnych pod postacią: duszności, przyspieszenia częstości oddechów, przyspieszenia akcji serca, sinicy. Objawy te mogą być najsilniej manifestowane w:
Samoistnej odmie opłucnowej
Płaszczowej odmie opłucnowej
Odmie prężnej-wentylowej
Urazowej odmie opłucnowej
Odmie prężnej-wentylowej
Postępowaniem z wyboru u poszkodowanego, u którego stwierdzamy odmę prężną jest:
Natychmiastowe nakłucie i odessanie powietrza z jamy opłucnej
Podanie leków uspakajających
Ułożenie chorego na boku i podanie tlenu
Zabieg operacyjny
Natychmiastowe nakłucie i odessanie powietrza z jamy opłucnej
Krwiak opłucnej stwierdza się u 21-86 % leczonych z obrażeniami klatki piersiowej i jest on najczęstszą przyczyną hipotonii stwierdzanej podczas przyjęcia do leczenia. Bezwzględnym wskazaniem dla doraźnej torakotomii jest: (podział krwiaków małe: 300-400 ml; średnie do 1500 ml; duże &rt;1500ml)
Utrata przytomności
Zatrzymanie krążenia i oddychania
Ewakuacja 1000 ml bezpośrednio po założeniu drenażu lub gdy przez następną godzinę obserwacji od zastosowania sączkowania opłucnej drenaż ok. 200 ml
ewakuacja &rt;1500 ml bezpośredni po założeniu drenażu lub gdy przez następne 4 godziny obserwacji od zastosowaniu sączkowania opłucnej drenaż &rt;ok. 200 ml (lub powyżej 300 ml/h prze kolejne 3 godziny)
ewakuacja &rt;1500 ml bezpośredni po założeniu drenażu lub gdy przez następne 4 godziny obserwacji od zastosowaniu sączkowania opłucnej drenaż &rt;ok. 200 ml (lub powyżej 300 ml/h prze kolejne 3 godziny)
Najczęstsze kliniczne objawy uszkodzenia dróg oddechowych w następstwie urazu tępego to:
Duszność, stridor, rozedma podskórna na szyi, rozedma śródpiersia, odma opłucnowa z krwiakiem
Rozedma podskórna na szyi, rozedma śródpiersia, odma opłucnowa z krwiakiem, złamanie mostka i trzech pierwszych żeber (żebra I-III łamią się najrzadziej, świadczy o silnym urazie)
Duszność, rozedma śródpiersia, odma opłucnej, rozedma podskórna na szyi
Odma pozaotrzewnowa, rozedma podskórna na szyi, krwioplucie, zmiana zabarwienia głosu, duszność
Odma pozaotrzewnowa, rozedma podskórna na szyi, krwioplucie, zmiana zabarwienia głosu, duszność
Najczęściej stłuczeniu płuca towarzyszą inne ciężkie obrażenia w obrębie klatki piersiowej takie jak:
uszkodzenia głównych pni naczyniowych, pęknięcia przełyku, złamania kręgosłupa
Złamanie żeber i/lub mostka, odma i i/lub krwiak jamy opłucnej
Złamanie kończyny dolnej po stronie uszkodzenia klatki piersiowej
Obrażenia głowy, obrażenia kończyn, pęknięcie przełyku, uszkodzenia tchawicy
Złamanie żeber i/lub mostka, odma i i/lub krwiak jamy opłucnej
Stłuczeniu płuca mogą towarzyszyć uszkodzenia innych okolic ciała takich jak:
Narządów jamy brzusznej, przepony, tchawicy, oskrzeli
Kończyn, przełyku, mostka
Głowy, kończyn, narządów jamy brzusznej
Głowy, kończyn, kręgosłupa
Narządów jamy brzusznej, przepony, tchawicy, oskrzeli
Ból w obrębie klatki piersiowej, duszność, szmer naczyniowy w dole nadobojczykowym, bóle w okolicy międzyłopatkowej, ból w czasie połykania, hipotonia, nadciśnienie w kończynach górnych, skurczowy szmer wyrzutu serca, całkowity brak tętna w obu okolicach pachwinowych są objawami uszkodzenia:
Oskrzela głównego w okolicy wnęki płuca po stronie lewej
Przełyku górnym odcinku części piersiowej
Tchawicy 2.5 cm nad ostrogą
Aorty piersiowej
Aorty piersiowej
Triada Becka to:
Wysokie &rt;15 mm Hg OCŻ, hipotonia nie mająca związku z utratą krwi, osłabienie (ściszenie) tonów serca
Mocno wypełnione żyły szyjne, niski „woltaż” załamków krzywej EKG, wysokie &rt;10 Hg OCŻ
niepokój poszkodowanego, hipotonia, słabo wyczuwalne tętno na obwodzie
słabo wyczuwalne tętno na obwodzie, mocno wypełnione żyły szyjne, osłabienie tonów serca
Wysokie &rt;15 mm Hg OCŻ, hipotonia nie mająca związku z utratą krwi, osłabienie (ściszenie) tonów serca
Perikardiocenteza to:
a. Nakłucie worka osierdziowego
d. Drenaż worka osierdziowego
c. Cewnikowanie serca
b. Bezpośredni masaż serca
a. Nakłucie worka osierdziowego
Do późnych powikłań tracheotomii nie należy:
Zwężenie tchawicy

Powiązane tematy

Inne tryby