5. Wyciek krwisty z ucha nie występuje:
1. po urazach ucha
2. w krwotoczno-pęcherzowym zapaleniu błony bębenkowej
3. wysiękowym zapaleniu ucha
4. w nerwiaku słuchowym
5. w nowotworach złośliwych ucha środkowego i przewodu słuchowego zewnętrznego
C. 3, 4
B. 2, 3
D. 4, 5
D. 4, 5
A. 1, 2
C. 3, 4
6. Nerw bębenkowy jest gałęzią parasympatyczną odchodzącą od
A. nerwu trójdzielnego
E. splotu szyjnego
B. nerwu twarzowego
D. nerwu błędnego
C. nerwu językowo-gardłowego
C. nerwu językowo-gardłowego
7. Urazy bezpośrednie błony bębenkowej powstają w wyniku:
1. Urazu podczas oczyszczania ucha
2. Pęknięcia blizny błony bębenkowej podczas nurkowania
3. Uderzenia w ucho otwartą dłonią
4. Oparzenia chemicznego
B. 2, 3
D. 1, 2, 4
A. 1, 2
E. 2, 3, 4
C. 3, 4
D. 1, 2, 4
Urazy pośrednie błony bębenkowej powstają w wyniku:
A) urazu mechanicznego
E) oparzenia chemicznego
D) pęknięcia blizny błony bębenkowej podczas nurkowania
B) oparzenia termicznego
C) uderzenia w ucho otwartą dłonią
C) uderzenia w ucho otwartą dłonią
8. U chorego z niedosłuchem typu przewodzeniowego próba Rinnego będzie ujemna (1), gdyż
przewodnictwo powietrzne jest dłuższe od przewodnictwa kostnego (2).
B. twierdzenie 1 i przesłanka 2 prawdziwe ale nie związane przyczynowo
A. zarówno twierdzenie 1 jak i przesłanka 2 prawdziwe
D. twierdzenie 1 prawdziwe, przesłanka 2 fałszywa
C. twierdzenie 1 prawdziwe, przesłanka 2 prawdziwa
E. zarówno twierdzenie 1 jak i przesłanka 2 fałszywe
D. twierdzenie 1 prawdziwe, przesłanka 2 fałszywa
10. U chorego z niedosłuchem typu przewodzeniowego ubytek słuchu wyrażony w dB dla
przewodnictwa powietrznego jest mniejszy niż dla przewodnictwa kostnego (1), a odległość
pomiędzy krzywą progową dla przewodnictwa powietrznego i kostnego określa wielkość rezerwy
ślimakowej (2).
B. 1 fałszywe, 2 prawdziwe
D. 1 i 3 fałszywe
A. 1 prawdziwe, 2 fałszywe
C. 1 i 2 prawdziwe
E. żadna z powyższych
B. 1 fałszywe, 2 prawdziwe
11. Otoemisja akustyczna ma zastosowanie w:
B. wczesnym wykrywaniu polekowych uszkodzeń narządu słuchu
C. wykrywaniu nadwrażliwości na hałas
E. wszystkie prawidłowe
D. wyznaczaniu progu słuchu dla celów orzecznictwa
A. badaniach skryningowych u noworodków
E. wszystkie prawidłowe
12. Obiektywnymi metodami badania słuchu nie są:
1. Otoemisja akustyczna
2. Audiometria progowa tonalna
3. Audiometria mowy
4. Audiometria impedancyjna
5. Zapis biopotencjałów z drogi słuchowej
C. 4, 5
B. 2, 3
E. 3, 4, 5
A. 1, 5
D. 1, 4, 5
B. 2, 3
Obiektywnymi metodami badania słuchu są:
1. otoemisja akustyczna
2. audiometria progowa tonalna
3. audiometria mowy
4. audiometria impedancyjna
5. zapis biopotencjałów z drogi słuchowej
Prawidłowy zestaw to:
A) 1, 2, 3
C) 1, 3, 4
B) 2, 3, 4
E) 3, 4, 5
D) 1, 4, 5
D) 1, 4, 5
13. Tympanogram typu A stwierdza się w przypadku (*tympanogram typu B jest charakterystyczny dla zapalenia wysiękowego) :
A. ujemnego ciśnienia w uchu środkowym
B. zaburzeniach drożności trąbki słuchowej
C. wysiękowego zapalenia ucha środkowego
E. wszystkich powyższych
D. otosklerozy
D. otosklerozy
14. Ujemne ciśnienie w uchu środkowym świadczy o:
B. otosklerozie
E. przerwanym łańcuchu kosteczek
C. upośledzeniu drożności trąbki słuchowej
D. przewlekłym mezotympanalnym zapaleniu ucha środkowego
A. przewlekłym perlakowym zapaleniu ucha środkowego
C. upośledzeniu drożności trąbki słuchowej
15. Podaj prawidłowe rozpoznanie. Chory lat 40. Podaje w wywiadzie wycieki z ucha od 10 lat,
narastające upośledzenie słuchu. W badaniu otoskopowym stwierdza się perforację
epitympanalną, część napięta błony bębenkowej zachowana. Poprzez perforacje widoczne białe
łuski i masy. Badanie audiometryczne wykazuje niedosłuch typu przewodnictwa
D. wysiękowe zapalenie ucha środkowego
B. proste, przewlekłe zapalenie ucha środkowego
C. perlakowe zapalenie ucha środkowego
E. myrringitis bullosa
A. otoskleroza
C. perlakowe zapalenie ucha środkowego
16. Załamek Carharta, czyli obniżenie krzywej przewodnictwa kostnego (1) dla częstotliwości 2000
Hz (2) jest charakterystyczny dla choroby Menier’a (3)
