5. Wyciek krwisty z ucha nie występuje:
1. po urazach ucha
2. w krwotoczno-pęcherzowym zapaleniu błony bębenkowej
3. wysiękowym zapaleniu ucha
4. w nerwiaku słuchowym
5. w nowotworach złośliwych ucha środkowego i przewodu słuchowego zewnętrznego
B. 2, 3
D. 4, 5
A. 1, 2
D. 4, 5
C. 3, 4
C. 3, 4
6. Nerw bębenkowy jest gałęzią parasympatyczną odchodzącą od
B. nerwu twarzowego
C. nerwu językowo-gardłowego
D. nerwu błędnego
E. splotu szyjnego
A. nerwu trójdzielnego
C. nerwu językowo-gardłowego
7. Urazy bezpośrednie błony bębenkowej powstają w wyniku:
1. Urazu podczas oczyszczania ucha
2. Pęknięcia blizny błony bębenkowej podczas nurkowania
3. Uderzenia w ucho otwartą dłonią
4. Oparzenia chemicznego
C. 3, 4
B. 2, 3
E. 2, 3, 4
D. 1, 2, 4
A. 1, 2
D. 1, 2, 4
Urazy pośrednie błony bębenkowej powstają w wyniku:
A) urazu mechanicznego
B) oparzenia termicznego
C) uderzenia w ucho otwartą dłonią
D) pęknięcia blizny błony bębenkowej podczas nurkowania
E) oparzenia chemicznego
C) uderzenia w ucho otwartą dłonią
8. U chorego z niedosłuchem typu przewodzeniowego próba Rinnego będzie ujemna (1), gdyż
przewodnictwo powietrzne jest dłuższe od przewodnictwa kostnego (2).
A. zarówno twierdzenie 1 jak i przesłanka 2 prawdziwe
C. twierdzenie 1 prawdziwe, przesłanka 2 prawdziwa
E. zarówno twierdzenie 1 jak i przesłanka 2 fałszywe
D. twierdzenie 1 prawdziwe, przesłanka 2 fałszywa
B. twierdzenie 1 i przesłanka 2 prawdziwe ale nie związane przyczynowo
D. twierdzenie 1 prawdziwe, przesłanka 2 fałszywa
10. U chorego z niedosłuchem typu przewodzeniowego ubytek słuchu wyrażony w dB dla
przewodnictwa powietrznego jest mniejszy niż dla przewodnictwa kostnego (1), a odległość
pomiędzy krzywą progową dla przewodnictwa powietrznego i kostnego określa wielkość rezerwy
ślimakowej (2).
A. 1 prawdziwe, 2 fałszywe
E. żadna z powyższych
D. 1 i 3 fałszywe
B. 1 fałszywe, 2 prawdziwe
C. 1 i 2 prawdziwe
B. 1 fałszywe, 2 prawdziwe
11. Otoemisja akustyczna ma zastosowanie w:
A. badaniach skryningowych u noworodków
C. wykrywaniu nadwrażliwości na hałas
D. wyznaczaniu progu słuchu dla celów orzecznictwa
E. wszystkie prawidłowe
B. wczesnym wykrywaniu polekowych uszkodzeń narządu słuchu
E. wszystkie prawidłowe
12. Obiektywnymi metodami badania słuchu nie są:
1. Otoemisja akustyczna
2. Audiometria progowa tonalna
3. Audiometria mowy
4. Audiometria impedancyjna
5. Zapis biopotencjałów z drogi słuchowej
A. 1, 5
C. 4, 5
B. 2, 3
D. 1, 4, 5
E. 3, 4, 5
B. 2, 3
Obiektywnymi metodami badania słuchu są:
1. otoemisja akustyczna
2. audiometria progowa tonalna
3. audiometria mowy
4. audiometria impedancyjna
5. zapis biopotencjałów z drogi słuchowej
Prawidłowy zestaw to:
E) 3, 4, 5
D) 1, 4, 5
B) 2, 3, 4
A) 1, 2, 3
C) 1, 3, 4
D) 1, 4, 5
13. Tympanogram typu A stwierdza się w przypadku (*tympanogram typu B jest charakterystyczny dla zapalenia wysiękowego) :
E. wszystkich powyższych
A. ujemnego ciśnienia w uchu środkowym
C. wysiękowego zapalenia ucha środkowego
B. zaburzeniach drożności trąbki słuchowej
D. otosklerozy
D. otosklerozy
14. Ujemne ciśnienie w uchu środkowym świadczy o:
A. przewlekłym perlakowym zapaleniu ucha środkowego
B. otosklerozie
E. przerwanym łańcuchu kosteczek
C. upośledzeniu drożności trąbki słuchowej
D. przewlekłym mezotympanalnym zapaleniu ucha środkowego
C. upośledzeniu drożności trąbki słuchowej
15. Podaj prawidłowe rozpoznanie. Chory lat 40. Podaje w wywiadzie wycieki z ucha od 10 lat,
narastające upośledzenie słuchu. W badaniu otoskopowym stwierdza się perforację
epitympanalną, część napięta błony bębenkowej zachowana. Poprzez perforacje widoczne białe
łuski i masy. Badanie audiometryczne wykazuje niedosłuch typu przewodnictwa
C. perlakowe zapalenie ucha środkowego
E. myrringitis bullosa
D. wysiękowe zapalenie ucha środkowego
B. proste, przewlekłe zapalenie ucha środkowego
A. otoskleroza
C. perlakowe zapalenie ucha środkowego
16. Załamek Carharta, czyli obniżenie krzywej przewodnictwa kostnego (1) dla częstotliwości 2000
Hz (2) jest charakterystyczny dla choroby Menier’a (3)
