Jeżeli elastyczność mieszana popytu E(x,y) wynosi (-1,3) a dobra X i Y są komplementarne, wówczas spadek ceny dobra Y powoduje wzrost popytu na dobro Y.
TAK
NIE
TAK
Matematycznym wyrazem funkcji marginalnych kosztów przedsiębiorstwa jest pierwsza pochodna funkcji kosztów stałych.
NIE
TAK
NIE
Efekt demonstracji polega na tym, że jednostka nabywa dobra odmienne od innych konsumentów celem wyróżnienia się, manifestacji, prestiżu lub podkreślenia pozycji społecznej.
TAK
NIE
TAK
Efekt snobizmu wiąże się z tym, że popyt na dane dobro zmienia się odwrotnie niż popyt większości konsumentów, odwrotnie niż popyt rynkowy.
NIE
TAK
TAK
Funkcja kosztów całkowitych dana jest równaniem KC=330+3Q+Q2. W takiej sytuacji funkcja kosztów marginalnych może być zapisana jako mK=3+2Q
TAK
NIE
TAK
Elastyczność cenowa popytu wynosi Ep=0,8, bieżąca cena P=13, a ilość sprzedawanych dóbr Q=125, opłaca się zmniejszyć cenę, by "ceteris paribus" osiągnąć wzrost masy uzyskiwanych przychodów ze sprzedaży.
TAK
NIE
NIE
Dla modelu multiplikatywnej sezonowości estymator wahań sezonowych musi spełniać warunek ∑i=1d oit = d
NIE
TAK
TAK
Jeżeli wartość wskaźnika miesięcznej addytywnej sezonoznowości przychodów ze sprzedaży pewnego przedsiębiorstwa wynosi w1=0,77 (i=1,2,3..12)oznacza to, że przeciętnie w pierwszych miesiącach poszczególnych okresów wartość zjawiska jest o 23% mniejsza od wielkości wyliczonych za pomocą adekwatnego modelu trendu.
TAK
NIE
TAK
Współczynnik zmienności losowej dla jednego modelu wynosi We=11,5%, a odchylenie standardowe reszt dla drugiego Se=12,5 przy średniej wartości y=100 oznacza to , że model pierwszy lepiej opisuje analizowane zjawisko.
NIE
TAK
TAK
Względne błędy prognoz ex ante dla modelu wahań w czasie wyniosły kolejno V13=5,5% V14=6% V15=8%. Maksymalny dopuszczalny przez badacza błąd wynosi 7%. Oznacza to ze horyzont prognozy kończy sie na okresie oznaczonym liczba 14.
NIE
TAK
TAK
Współczynnik konkordancji Kendalla i Smitha uzyskał wartość 0,854. Wartość statystyki Chi dla tego współczynnika wyniosła 19,5 przy wartości krytycznej Chi2=7. oznacza to , ze zarówno na gruncie analizy logicznej, jak i wnioskowania statystycznego (HO: W=0; H1: W>0) ocenić można , ze opinie ekspertów są zgodne.
TAK
NIE
TAK
Praktyka pokazuje że przydatność metody delfickiej zależy między innymi od możliwości całkowicie swobodnego wyrażania opinii przez „ekspertów”, nieograniczonego żadnymi regułami.
TAK
NIE
NIE
Jeżeli przeprowadzenie pełnej procedury badawczej zgodnej z zasadami metod delfickich nie pozwala na ustalenie wspólnego poglądu ekspertów, wówczas należy uznać, że eksperci są na tyle podzieleni w swoich osądach iż ich stanowisko niezależnie od sposobu badań będzie odmienne.
NIE
TAK
NIE
Czynnikiem zakłócającym przebieg procesu może być np. fakt, że menadżerowie mają własne, prywatne cele (stabilność zatrudnienia, ścieżka kariery, dysponowanie zasobami, władza itp.) przez co niekoniecznie są skłonni do podejmowania decyzji optymalizujących procesy gospodarcze przedsiębiorstwa.
NIE
TAK
TAK
Na gruncie rachunku marginalnego optimum decyzji polega na znalezieniu najwyższych w danych warunkach korzyści netto (różnicy pomiędzy korzyściami całkowitymi a kosztami całkowitymi). Optimum to znajduje się w punkcie w którym korzyści marginalne przewyższają koszty marginalne.
NIE
TAK
NIE
Analiza marginalna polega na tym, że rozpatrywane sa niewielkie zmiany w rozpatrywanej decyzji i badany jest ich wpływ na oczekiwany wynik. Jeżeli zmiana poprawiła decyzję dokonywana jest kolejna w tym samym kierunku. Zmiany prowadzone są tak długo dopóki wynik ulega poprawie.
TAK
NIE
TAK
Generalnie im dane dobro posiada więcej substytutów tym popyt na nie jest bardziej elastyczny.
NIE
TAK
TAK
Przewidywanie przyszłości jest to wnioskowanie o zdarzeniach, które zajdą w czasie późniejszym niż czynność przewidywania, odbywające się również na podstawie informacji o przeszłości.
NIE
TAK
TAK
Prognozowanie na podstawie zasady predykcji nieobciążonej sprowadza się do wyznaczenia prognozy na poziomie wartości modalnej zmiennej prognozowanej w okresie prognozowanym
NIE
TAK
NIE
Horyzont prognozy to najdłuższy (najbardziej oddalony od daty sporządzania prognozy) okres lub moment w przyszłości, w którym prognoza jest dopuszczalna w świetle przyjętego kryterium.