Fiszki

Histologia płciowy żeński

Test w formie fiszek Histologia dział układ płciowy żeński.
Ilość pytań: 289 Rozwiązywany: 25458 razy
Pęcherzyk jajnikowy pierwotny:
G. B,C, D, E i F
B. znajduje się na obwodzie kory jajnika w pobliżu błony białawej
F. oocyt otaczają w nim płaskie komórki, które przekształcą się w komórki ziarniste
I. A i H
E. jego oocyt zawiera błony pierścieniowate otaczające jądro
D. średnica zawartego w nim oocytu to około 40 mikrometrów
A. B, C i D
H. E i F
C. zawiera oocyt I rzędu zatrzymany w diktiotenie
G. B,C, D, E i F
Spośród ok. 400tys. pęcherzyków pierwotnych w jajniku, w okresie rozrodczym życia kobiety, trwającym 30-40 lat, wzrasta:
ok. 400 pęcherzyków
ok. 100 pęcherzyków
ok. 200 tys. pęcherzyków
ok. 100 tys. pęcherzyków
ok. 400 pęcherzyków
W pęcherzyku jajnikowym wzrastającym:
wszystkie prawidłowe
średnica jego oocytu wzrasta z 40 do 80 mikrometrów
znajduje się oocyt I rzędu zatrzymany w diktiotenie
wszystkie prawidłowe
Oocyt I rzędu w pęcherzyku jajnikowym pierwotnym:
ma ok. 40-80 mikrometrów średnicy
rośnie i jego średnica wzrasta z 40 do 80 mikrometrów
ma 80 mikrometrów średnicy
ma ok. 40 mikrometrów średnicy
ma ok. 40 mikrometrów średnicy
W pęcherzyku jajnikowym wzrastającym:
średnica oocytu I rzędu wzrasta od 80-150 mikrometrów
średnica oocytu I rzędu wzrasta od 40-80 mikrometrów
średnica oocytu I rzędu wynosi ok. 40 mikrometrów
średnica oocytu I rzędu wynosi ok. 50 mikrometrów
średnica oocytu I rzędu wzrasta od 40-80 mikrometrów
Polispermia czyli:
zwiększenie ilości plemników w nasieniu
występowanie plemników z większą niż 1 liczbą witek
wydzielanie przez pęcherzyk jajowy więcej niż jednej komórki jajowej
zjawisko wnikania do komórki jajowej więcej niż jednego plemnika
zjawisko wnikania do komórki jajowej więcej niż jednego plemnika
Ziarna korowe to:
wypełnione estrogenami komórki kory jajnika jaśniej barwiące się na preparatach H/E
wypełnione estrogenami komórki kory jajnika ciemniej barwiące się na preparatach H/E
wypełnione glikogenem komórki kory jajnika ciemniej barwiące się na preparatach H/E
pęcherzyki wydzielnicze zewnętrznej części cytoplazmy oocytu
pęcherzyki wydzielnicze zewnętrznej części cytoplazmy oocytu
Wydzielina ziaren korowych:
D. otacza powierzchnię zapłodnionego oocytu i zapobiega ponownemu zapłodnieniu przez inne plemniki czyli polispermii
A. to hormony płciowe
C. A i B
B. pobudza pękanie pęcherzyka Gaafa
D. otacza powierzchnię zapłodnionego oocytu i zapobiega ponownemu zapłodnieniu przez inne plemniki czyli polispermii
Połączenia między wypustkami oocytu a komórkami ziarnistymi w pęcherzyku jajnikowym wzrastającym znajdują się:
brak prawidłowej odpowiedzi
w przestrzeniach między komórkami ziarnistymi
w osłonce przejrzystej
w błonie podstawnej komórek ziarnistych
w osłonce przejrzystej
Między wypustkami błony komórkowej oocytu pęcherzyka jajnikowego wzrastającego, a komórkami ziarnistymi tworzą się połączenia typu:
adherens
neksus
desmosomy
occludens
neksus
W błonie oocytu znajdują się receptory glikoproteinowe, z których najważniejsze to:
sekuryny
integryny
CD9
CD1
kadheryny
integryny
CD9
Receptory glikoproteinowe błony oocytu (integryny i CD9) odpowiadają za:
ułatwienie przemieszczania się komórki jajowej przez jajowód
brak prawidłowej odpowiedzi
łącząc się ze swoimi ligandami doprowadzają do pęknięcia pęcherzyka Gaafa
adhezję plemnika do oocytu w czasie zapłodnienia
adhezję plemnika do oocytu w czasie zapłodnienia
Oocyt pęcherzyka jajnikowego wzrastającego wytwarza homogenną błonę oddzielającą go od komórek ziarnistych, ta błona to:
błona biaława (tunica albuginea)
warstwa niepewna (zona incerta)
osłonka przejrzysta (zona pellucida)
błona ziarnista (tunica granulosa)
osłonka przejrzysta (zona pellucida)
Osłonka przejrzysta (zona pellucida):
zbudowana z glikoproteiny ZP2
ma grubość ok. 8 mikrometrów
zbudowana z glikoproteiny ZP3
zbudowana z glikoproteiny ZP1
zbudowana jest z proteoglikanów
zbudowana z glikoproteiny ZP5
ma grubość ok. 4 mikrometry
zbudowana z glikoproteiny ZP2
ma grubość ok. 8 mikrometrów
zbudowana z glikoproteiny ZP3
zbudowana z glikoproteiny ZP1
zbudowana jest z proteoglikanów
Glikoproteiny ZP1:
D. B i C
A. łączą ZP2 i ZP3 w sieć tworzącą osbłonkę przejrzystą
B. układają się w sieć razem z ZP2
C. są połączone z ZP1 i ZP2 przy pomocy ZP3
A. łączą ZP2 i ZP3 w sieć tworzącą osbłonkę przejrzystą
Glikoproteina ZP2:
A. Układa się w sieć razem z ZP3
D. A i B
B. ZP1 łączy ją z ZP3
C. Łączy ZP1 z ZP3
D. A i B
Glikoproteina ZP3:
Łączy się w postać sieci z ZP2 przy pomocy ZP1
Łączy się w postać sieci z ZP1 przy pomocy ZP2
brak prawidłowej odpowiedzi
Łączy ZP1 z ZP2
Łączy się w postać sieci z ZP2 przy pomocy ZP1
Poza budowaniem osłonki przejrzystej glikoproteiny ZP2 i ZP3:
wiążą receptory główki plemnika prowadząc do jego adhezji w czasie zapłodnienia
glikoproteiny te WYŁĄCZNIE budują osłonkę przejrzystą
ułatwiają przesuwanie się komórki jajowej przez jajowód
warunkują działanie bakteriostatyczne oocytu
wiążą receptory główki plemnika prowadząc do jego adhezji w czasie zapłodnienia
Strawienie fragmentu osłonki przejrzystej i wydostanie się zygoty do tej pory rozwijającej się wewnątrz osłonki następuje:
w stadium wczesnej balstocysty
w stadium późnej blastocysty
brak prawidłowej odpowiedzi
zygotwa trawi osłonkę, wydostaje się z niej i rozwija się poza nią natychmiast po zapłodnieniu
w stadium późnej blastocysty
Proliferacja i różnicowanie komórek ziarnistych odbywa się pod wpływem czynnika wzrostu i różnicowania, nazywanego:
GDF-1
GDF-7
GDF-9
GDFR
GDF-9