Fiszki
Biochemia I egzamin Dobryszycki
Test w formie fiszek Biochemia I egzamin Dobryszycki
Ilość pytań: 71
Rozwiązywany: 8757 razy
8 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących funkcjonowania przekaźników drugorzędowych w kaskadzie fosfatydyloinozytolowej są poprawne?
e. IP3 uwalnia jony Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego.
a. Diacyloglicerol (DAG) aktywuje kinazę białek A (PKA).
b. Większość efektów wywołanych przez IP3 i DAG jest synergistycznych.
c. DAG zwiększa powinowactwo PKC do jonów Ca2+..
d. PKC wymaga jonów Ca2+ do swojej aktywności.
e. IP3 uwalnia jony Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego.
b. Większość efektów wywołanych przez IP3 i DAG jest synergistycznych.
c. DAG zwiększa powinowactwo PKC do jonów Ca2+..
d. PKC wymaga jonów Ca2+ do swojej aktywności.
9 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących przenośników drugiego rzędu są prawdziwe?
b. Stan energetyczny komórki i stosunek stężeń ATP/ADP nie ma żadnego wpływu na transport przez przenośniki drugiego rzędu, ponieważ nie przeprowadza on hydrolizy ATP.
a. Permeaza laktozy w celu transportu laktozy wykorzystuje gradient jonów Na+.
e. Przenośnik symportowy Na+-glukoza transportuje cząsteczki glukozy do wnętrza komórki wbrew gradientowi jej stężeń.
d. Wymiennik Na+-Ca2+ wykorzystuje gradient jonów Na+ w celu zwiększenia stężenia jonów Ca2+ w komórce.
c. Przenośnik symportowy przenosi równocześnie dwie różne substancje w tę samą stronę przy czym jedną wbrew gradientowi potencjału elektrochemicznego, a druga zgodnie z tym gradientem.
e. Przenośnik symportowy Na+-glukoza transportuje cząsteczki glukozy do wnętrza komórki wbrew gradientowi jej stężeń.
c. Przenośnik symportowy przenosi równocześnie dwie różne substancje w tę samą stronę przy czym jedną wbrew gradientowi potencjału elektrochemicznego, a druga zgodnie z tym gradientem.
10 Każdemu z aktywnych przenośników wymienionych w lewej kolumnie przyporządkuj odpowiednią przenoszoną grupę
lipoamid
FADH2
pirofosforan tiaminy
ATP
. S-adenozylometionina
biotyna
urydynodifosforan glukozy
acylowa
elektrony
aldehydowa
fosforanowa
metylowa
CO2
glukoza
lipoamid
acylowa
FADH2
elektrony
pirofosforan tiaminy
aldehydowa
ATP
fosforanowa
. S-adenozylometionina
metylowa
biotyna
CO2
urydynodifosforan glukozy
glukoza
13.1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych biorących udział w przekazywaniu impulsu nerwowego są prawdziwe?
h. Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+.
Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem
d. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje równoczesne otwarcie kanału sodowego i potasowego.
f. Kanały sodowe i potasowe są przepuszczalne dla jonów Na+ i K+ odpowiednio do momentu, w którym potencjał błonowy osiąga wartość potencjału spoczynkowego
a. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie presynaptycznej.
e. Ze względu na podobny charakter jonów Na+ i K+, kanał potasowy wykazuje podobną przepuszczalność dla obu tych jonów
c. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje otwarcie najpierw kanału potasowego, a następnie sodowego
. Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest większa dla jonów K+ , niż dla jonów Na+
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
13.3 Stężenie jonów Na+ na zewnątrz i w środku komórki wynosi odpowiednio: 143 i 14,0 mM, a stężenie jonów K+ odpowiednio: 4,0 i 157 mM. Potencjał transbłonowy układu w temperaturze 37°C wynosi - 50 mV. R = 8.31 J•K-1•mol-1, F = 96.5 kJ•V-1•mol-1.
d. Gdyby potencjał transbłonowy był równy zeru, transport jonów K+ do wnętrza komórki wymagałby mniejszego nakładu energetycznego, niż przy potencjale wynoszącym - 50 mV.
e. Równoczesny transport jonów Na+ na zewnątrz komórki oraz jonów K+ do środka komórki w tych warunkach może przeprowadzać wyłącznie pompa Na+-K+ hydrolizująca ATP.
b. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu K+ na zewnątrz komórki wynosi około -4,6 kJ•mol-1, a transportu jonu K+ do środka komórki około +4,6 kJ•mol-1.
c. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu Na+ na zewnątrz komórki wynosi około +10.8 kJ•mol-1, a transportu jonu Na+ do środka komórki około -10.8 kJ•mol-1.
a. Wymieniony w tym zadaniu potencjał transbłonowy mógłby być wytwarzany przez kanał błonowy jonów Na+ oraz niezależny kanał błonowy jonów K+.
e. Równoczesny transport jonów Na+ na zewnątrz komórki oraz jonów K+ do środka komórki w tych warunkach może przeprowadzać wyłącznie pompa Na+-K+ hydrolizująca ATP.
b. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu K+ na zewnątrz komórki wynosi około -4,6 kJ•mol-1, a transportu jonu K+ do środka komórki około +4,6 kJ•mol-1.
13.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych są prawdziwe?
a. Odpowiednio długie otwarcie kanału błonowego prowadziłoby do wyrównania stężeń po obu stronach błony, jednak w warunkach fizjologicznych otwarcie kanału jest zwykle krótkotrwałe.
i. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów, niewielkich metabolitów i większości białek. (
b. Kanały bramkowane potencjałem stają się przepuszczalne dla odpowiednich jonów dopiero po przekroczeniu odpowiedniej wartości potencjału transbłonowego.
h. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów i niewielkich metabolitów.
e. Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem.
g. Kanały błonowe wykorzystując źródła energii swobodnej takie jak ATP prowadzą transport jonów lub cząsteczek w kierunku termodynamicznie niekorzystnym.
c. Selektywność kanału bramkowanego ligandem zmienia się w zależności od tego, czy jest on związany ze swoim ligandem, czy nie.
f. Białkowe kanały błonowe są zbudowane zwykle z wielu podjednostek, a średnica poru wzrasta wraz z ilością tych podjednostek.
d. Niektóre kanały błonowe wykazują selektywność wobec poszczególnych jonów.
j. Białkowe kanały błonowe wykazują właściwości allosteryczne.
a. Odpowiednio długie otwarcie kanału błonowego prowadziłoby do wyrównania stężeń po obu stronach błony, jednak w warunkach fizjologicznych otwarcie kanału jest zwykle krótkotrwałe.
h. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów i niewielkich metabolitów.
d. Niektóre kanały błonowe wykazują selektywność wobec poszczególnych jonów.
j. Białkowe kanały błonowe wykazują właściwości allosteryczne.
13.5 Które z poniższych stwierdzeń opisujących kanał potasowy są poprawne:
e. W pierwszym odcinku kanału potasowego dochodzi do hydratacji jonu, aby ten mógł swobodnie przemieścić się do filtru selektywności
c. Kanał pokrywa większość kosztów odwodnienia K+, ponieważ umożliwia kompensujące odziaływania z grupami aminowymi wyściełającymi filtr selektywności
d. Kanał potasowy z Streptomyces.lividans ma kształt stożka, otwór po węższej stronie zwany filtrem selektywności powoduje, że tylko jony potasowe mogą swobodnie wnikać do wnętrza kanału, natomiast szeroki otwór po stronie docelowej umożliwia szybką dyfuzję jonów do cytoplazmy.
a. Kanał K+ umożliwia transport jonów sodowych tylko w obecności ATP, gdyż wydatek energii swobodnej niezbędny do dehydratacji jonu sodowego jest znaczny
b. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawidłowe.
b. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawidłowe.
7 Błonowy potencjał równowagowy dla jonów K+ można zdefiniować jako wartość napięcia, które ustali się w poprzek błony wtedy, gdy strumień jonów K+ wpływających do komórki będzie równy strumieniowi jonów K+ wypływających z komórki. Wiadomo, że wartość potencjału równowagowego dla jonów potasowych w przypadku pewnego neuronu wynosi - 85 mV w temperaturze 37°C. R = 8.31 J•K-1•mol-1, F = 96.5 kJ•V-1•mol-1.
d. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy niższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
c. W podanych warunkach stosunek stężenia jonów K+ wewnątrz komórki do stężenia jonów K+ na zewnętrz komórki w stanie równowagi wynosi około 0,041.
b. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy wyższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
a. W podanych warunkach w stanie równowagi stężenie jonów K+ wewnątrz komórki i na zewnętrz jest takie samo.
d. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy niższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
c. W podanych warunkach stosunek stężenia jonów K+ wewnątrz komórki do stężenia jonów K+ na zewnętrz komórki w stanie równowagi wynosi około 0,041.
9 Na poniższym rysunku przedstawiono schematycznie system transportu czterech substancji chemicznych: X, Y, Z oraz S, który realizowany jest przez trzy białka, oznaczone literami A, B i C, zlokalizowane w błonie komórkowej. Które z poniższych stwierdzeń na temat tego systemu transportu i jego elementów są prawdziwe?
c. Białko A jest kanałem jonowym utrzymującym gradient stężenia substancji X oraz Y w poprzek błony komórkowej.
e. Białko B jest antyporterem substancji Y względem substancji Z.
d. Substancja Z może być transportowana do wnętrza komórki aktywnie z wykorzystaniem gradientu stężenia substancji Y, utworzonego przez pompę A.
f. Ponieważ białko B nie jest ATPazą nie może przeprowadzać aktywnego importu substancji Z do komórki.
a. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X,Y,Z oraz S są odpowiednio K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C nie ma wpływu na import glukozy (Z) do komórki.
b. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X, Y, Z oraz S są odpowiednio: K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C ma wpływ na import glukozy (Z) do komórki
g. Białko B jest symporterem substancji Y względem substancji Z. (antyporterem)
e. Białko B jest antyporterem substancji Y względem substancji Z.
b. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X, Y, Z oraz S są odpowiednio: K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C ma wpływ na import glukozy (Z) do komórki
11 Które ze stwierdzeń o 1,4,5-trifosforanie inozytolu są poprawne?
b. otwiera kanały jonowe dla Ca2+ w błonach retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego
a. może być inaktywowane gwałtownie przez fosfatazy lub kinazy
b. otwiera kanały jonowe dla Ca2+ w błonach retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego
a. może być inaktywowane gwałtownie przez fosfatazy lub kinazy
1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących błon biologicznych są prawdziwe?
h. Są strukturami symetrycznymi, co wynika z symetrycznej natury dwuwarstwy lipidowej
j. Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
o. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest zawsze identyczny
c. Obecność cholesterolu powoduje zwiększenie płynności błony.
b. Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
m. Błony są funkcjonalnie asymetryczne, podczas gdy strukturalnie symetryczne.
e. Błony są funkcjonalnie symetryczne.
d. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest identyczny, ale dyfuzja poprzeczna lipidów z jednej warstwy do drugiej jest utrudniona termodynamicznie
a. Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
k. Dla większości błon zawartości białek w błonach stanowi ok.25% w stosunku do lipidów
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
l. Model płynnej mozaiki dotyczy błon zbudowanych z jednej warstwy lipidów.
f. Zawierają węglowodany, które kowalencyjnie są związane do białek i lipidów.
j. Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
b. Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
a. Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
2 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących lipidów błon biologicznych są prawdziwe?
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosforanowego.
Fosfatyd to najprostsza sfingomielina.
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
Podobnie jak sfingomieliny, glikolipidy zawierają w swej budowie resztę kwasu fosforanowego
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
12.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących białek błonowych są prawdziwe?
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem peryferyjnym.
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem integralnym
m. Ultrawirowanie pozwala oddzielić białka integralne od błony.
l. Integralne białka błonowe zawsze przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Aspiryna blokuje aktywność kanału potasowego.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony zewnętrznej komórki.
Niemożliwe jest przewidzenie obecności helis transbłonowych w białku tylko na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Białka mogą być związane z błoną poprzez powierzchnie utworzone przez hydrofobowe reszty boczne aminokwasów lub poprzez kowalencyjnie związane z białkami grupy hydrofobowe
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem integralnym
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
1 Karbamoilotransferaza asparaginianowa (ATCaza):
a. ATP jest jej inhibitorem
jej substratami do reakcji jest asparagina i karbamoilofosforan.
c. CTP hamuje ją na drodze sprzężenia zwrotnego.
c. CTP hamuje ją na drodze sprzężenia zwrotnego.
3 Zaznacz poprawną odpowiedź na temat strategii regulacji enzymów:
b. p-Hydroksyrtęciobenzen oddziałuje z kluczowymi resztami seryny w ACTazie.
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
d. cykliczny AMP aktywuje kinazę białkową A zmieniając jej strukturę czwartorzędową
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących fosforylacji białek są prawdziwe?
. Fosfatazy białkowe są fosfotransferazami ponieważ usuwają grupy fosforanowe ze zmodyfikowanych białek
g. Reakcja defosforylacji białka jest odwróceniem reakcji fosforylacji, dlatego jest niekorzystna termodynamicznie.
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
i. Tzw. kinazy białkowe, to białkowe enzymy fosforylujące zarówno związki niskocząsteczkowe, jak i makrocząsteczki
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
d. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
h. Zarówno reakcja fosforylacji, jak i reakcja defosforylacji białka są korzystne termodynamicznie
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu
e. Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
c. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być albo ATP albo ADP, ale nie AMP, ponieważ AMP nie zawiera wysokoenergetycznego wiązania.
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
d. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu
e. Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
5 Które stwierdzenia o cAMP są prawdziwe?
d. coś, że cAMP jest wiązane do aktywnego hormonu
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
b. cAMP wiąże się z katalityczną podjednostką PKA i aktywuje enzym allosteryczny.
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
6 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kinazy białkowej A (PKA) są prawdziwe?
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
b. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do fosforylacji tzw. sekwencji pseudosubstratowej i w efekcie aktywuje PKA.
d. cAMP wiąże się do podjednostki katalitycznej PKA, co prowadzi do jej oddysocjowania od podjednostki regulatorowej.
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
f. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę pierwszorzędową
g. Podjednostki regulatorowe zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową, która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
a. W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
e. cAMP wiąże się do podjednostek katalitycznych PKA, co prowadzi do allosterycznej aktywacji tego enzymu
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
a. W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową
7 Które z poniższych stwierdzeń na temat chymotrypsynogenu (ChTg) oraz procesu jego aktywacji są prawdziwe?
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
a. Stabilną formą aktywnego enzymu jest tzw. chymotrypsyna pi
f. Pierwsza aktywna forma chymotrypsyny powstaje z ChTg po rozcięciu dwóch wiązań peptydowych
e. ChTg posiada szczątkową aktywność katalityczną, która jest istotna w procesie jego aktywacji
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową
c. ChTg jest nieaktywny, ponieważ ani triada katalityczna, ani wnęka wiążąca substrat, nie są w nim zupełnie ukształtowane.
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową
8 Które zdania dotyczące proteaz serynowych: trypsyny, chymotrypsyny i elastazy są prawdziwe?
f. Są syntetyzowane jako nieaktywny zymogen.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.