Fiszki
Biochemia 1 - koło 2
Test w formie fiszek PWR
Ilość pytań: 64
Rozwiązywany: 6384 razy
Enzymy i kofaktory ( prawda )
enzym to kofaktor luźni związany ze swoim enzymem
koenzym silnie związany z enzymem nazywamy grupą prostetyczną
Żadne nie prawdziwe
wyróżniamy dwa rodzaje kofaktorów, jony metali oraz koenzymy
Kofaktory (koenzymy ) będące małymi cząsteczkami organicznymi są często pochodnymi witamin
koenzym silnie związany z enzymem nazywamy grupą prostetyczną
wyróżniamy dwa rodzaje kofaktorów, jony metali oraz koenzymy
Kofaktory (koenzymy ) będące małymi cząsteczkami organicznymi są często pochodnymi witamin
Które z poniższych stwierdzeń o białkach G i ich funkcjonowaniu są prawdziwe
Ze związanym GDP i w nieobecności hormonu, białka G wiążą się do receptorów hormonów i następuje wtedy wiązanie GTP
Białka G wiążą cyklazę adenylanową (dokładnie podjednostka alfa)
Kiedy białko G-GDP wiąże kompleks hormon-receptor to …. GDP na GTP
Białka G są heterotrimerami.
Białka G są integralnymi białkami błonowymi
Podjednoska α białek G jest GTPazą
Białka G wiążą hormony
Białka G wiążą cyklazę adenylanową (dokładnie podjednostka alfa)
Kiedy białko G-GDP wiąże kompleks hormon-receptor to …. GDP na GTP
Białka G są heterotrimerami.
Podjednoska α białek G jest GTPazą
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kinaz białkowych są prawdziwe
Do sygnałów aktywujących niektóre kinazy białkowe należy m.in. diacyloglicerol.
Jeśli dana kinaza białkowa fosforyluje reszty serylowe w docelowych białkach, to zwykle jest zdolna także do fosforylacji reszt treonylowych.
Jeśli dana kinaza białkowa fosforyluje reszty tyrozylowe w docelowych białkach, to zwykle jest zdolna także do fosforylacji reszt fenyloalanylowych.
Kinazy białkowe fosforylują białka lub ich fragmenty zlokalizowane we wnętrzu komórki, jak i poza nią.
Do sygnałów aktywujących niektóre kinazy białkowe należy m.in. cykliczny AMP.
Jeśli dana kinaza białkowa fosforyluje reszty serylowe w docelowych białkach, to zwykle jest zdolna także do fosforylacji reszt tyrozylowych.
Do sygnałów aktywujących niektóre kinazy białkowe należy m.in. diacyloglicerol.
Jeśli dana kinaza białkowa fosforyluje reszty serylowe w docelowych białkach, to zwykle jest zdolna także do fosforylacji reszt treonylowych.
Do sygnałów aktywujących niektóre kinazy białkowe należy m.in. cykliczny AMP.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów i pomp błonowych są prawdziwe
Pompy jonowe zawierają w swojej strukturze fragment transbłonowy.
Zadaniem fizjologicznym pomp błonowych jest wyrównywanie stężeń określonej substancji na zewnątrz i wewnątrz komórki
W układach biologicznych kanały błonowe występują w postaci otwartej i są zamykane jedynie na krótką chwilę.
Szybkość transportu jonów przez pompy jest znacznie większa niż transportu tych samych jonów przez kanały błonowe, ponieważ pompy zużywają w tym celu energię, a kanały przeprowadzają transport w sposób bierny.
Kanały błonowe bramkowane ligandem umożliwiają transport jonów wbrew gradientowi ich stężeń.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
Pompy jonowe zawierają w swojej strukturze fragment transbłonowy.
Które z poniższych stwierdzeń na temat aktywności katalitycznej chymotrypsyny w funkcji pH są prawdziwe?
. Krzywa zależności prędkości maksymalnej (Vmax) tej reakcji od pH ma kształt dzwonu z maksimum w okolicy pH 8.
W warunkach pH wyższego lub równego 8, skuteczność katalityczna enzymu w przekształcaniu substratu w produkt jest maksymalna i pozostaje stała, ponieważ w zasadowym środowisku aktywna reszta serylowa spontanicznie ulega deprotonacji.
Dla niewysycających stężeń substratu, krzywa zależności prędkości reakcji od pH ma kształt dzwonu z maksimum w okolicy pH 8.
żadna odpowiedz nieprawdozwa
Krzywa zależności wartości kkat enzymu od pH ma kształt dzwonu z maksimum w okolicy pH 8.
W warunkach pH wyższego niż 8, spada powinowactwo enzymu do substratu, a przez to spada stacjonarne stężenie kompleksu ES.
. Krzywa zależności prędkości maksymalnej (Vmax) tej reakcji od pH ma kształt dzwonu z maksimum w okolicy pH 8.
W warunkach pH wyższego lub równego 8, skuteczność katalityczna enzymu w przekształcaniu substratu w produkt jest maksymalna i pozostaje stała, ponieważ w zasadowym środowisku aktywna reszta serylowa spontanicznie ulega deprotonacji.
W warunkach pH wyższego niż 8, spada powinowactwo enzymu do substratu, a przez to spada stacjonarne stężenie kompleksu ES.
Błonowy potencjał równowagowy dla jonów K+ można zdefiniować jako wartość napięcia, które ustali się w poprzek błony wtedy, gdy strumień jonów K+ wpływających do komórki będzie równy strumieniowi jonów K+ wypływających z komórki. Wiadomo, że wartość potencjału równowagowego dla jonów potasowych w przypadku pewnego neuronu wynosi - 85 mV w temperaturze 37°C. R = 8.31 J·K-1·mol-1, F = 96.5 kJ·V-1·mol-1. Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń, które są prawdziwe.
W podanych warunkach w stanie równowagi stężenie jonów K+ wewnątrz komórki i na zewnętrz jest takie samo.
. Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
W podanych warunkach stosunek stężenia jonów K+ wewnątrz komórki do stężenia stężenia jonów K+ na zewnętrz komórki w stanie równowagi wynosi około 0,041.
W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy wyższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy niższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
W podanych warunkach stosunek stężenia jonów K+ wewnątrz komórki do stężenia stężenia jonów K+ na zewnętrz komórki w stanie równowagi wynosi około 0,041.
W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy niższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących białek błonowych są prawdziwe
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
Aspiryna blokuje aktywność kanału potasowego.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem peryferyjnym.
Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest detergentu
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest detergentu
szlaki kataboliczne i anaboliczne właściwe danej cząsteczce biologicznej są niemal zawsze odrębne ponieważ:
reakcje w układach biologicznych są z reguły w stanie równowagi termodynamicznej.
byłoby niezwykle trudno regulować szlak metaboliczny, gdyby pełnił on zarówno funkcję kataboliczną jak i anaboliczną.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
ΔG°' dla obydwu reakcji byłaby dodatnia.
reakcje katalizowane przez enzymy są nieodwracalne.
reakcje te nigdy nie przebiegają w komórkach tego samego typu.
byłoby niezwykle trudno regulować szlak metaboliczny, gdyby pełnił on zarówno funkcję kataboliczną jak i anaboliczną.
reakcje te nigdy nie przebiegają w komórkach tego samego typu.
Które ze stwierdzeń dotyczących glikoprotein są prawdziwe ?
W trakcie glikozylacji typu O, reszty cukrowe mogą być przyłączone do reszty asparaginy.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
Wszystkie oligosacharydy połączone wiązaniem O-glikozydowym z białkiem zawierają wspólny pięciocukrowy rdzeń.
Struktury białkowe w glikoproteinach są specyficznie rozpoznawane i wiązane przez lektyny
W komórkach ludzkich glikozylacja typu O jest przeprowadzana jedynie w aparacie Golgiego.
Niektóre lektyny funkcjonują jako białka opiekuńcze w procesie zwijania białek.
W komórkach ludzkich glikozylacja typu O jest przeprowadzana jedynie w aparacie Golgiego.
Niektóre lektyny funkcjonują jako białka opiekuńcze w procesie zwijania białek.
Które ze stwierdzeń dotyczących glikoprotein są prawdziwe
Wszystkie oligosacharydy połączone wiązaniem O-glikozydowym z białkiem zawierają wspólny pięciocukrowy rdzeń.
Struktury białkowe w glikoproteinach są specyficznie rozpoznawane i wiązane przez lektyny.
W komórkach ludzkich glikozylacja typu O jest przeprowadzana jedynie w aparacie Golgiego.
Niektóre lektyny funkcjonują jako białka opiekuńcze w procesie zwijania białek.
zadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
W trakcie glikozylacji typu O, reszty cukrowe mogą być przyłączone do reszty asparaginy.
W komórkach ludzkich glikozylacja typu O jest przeprowadzana jedynie w aparacie Golgiego.
Niektóre lektyny funkcjonują jako białka opiekuńcze w procesie zwijania białek.
Które z poniższych białek syntetyzowane są w postaci nieaktywnej i podlegają aktywacji na drodze proteolitycznej?
Kolagen.
Chymotrypsyna.
Warfaryna.
Lipaza trzustkowa.
Czynnik X krzepliwości krwi
Żadne z podanych.
Enteropeptydaza.
Kolagen.
Chymotrypsyna.
Lipaza trzustkowa.
Czynnik X krzepliwości krwi
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących mechanizmu reakcji katalizowanej przez enzym restrykcyjny EcoRV są prawdziwe?
Kataliza zachodzi zgodnie z mechanizmem przedstawionym na rysunku.
Prawdziwość udziału w tej reakcji nukleofila (Nu) można zweryfikować za pomocą analizy stereochemicznej produktów hydrolizy chiralnych, tiofosforanowych pochodnych DNA, które zamiast jednego atomu tlenu w wiązaniu fosfodiestrowym zawierają atom siarki.
. Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
Reaktywnym nukleofilem (Nu), który tworzy kowalencyjny produkt pośredni z atomem fosforu substratu jest reszta tyrozylowa.
EcoRV zawiera jon metalu, który uczestniczy w aktywacji nukleofila (Nu).
Eksperymentalnie wykazano, że reakcja hydrolizy wiązania fosfodiestrowego zachodzi z odwróceniem konfiguracji stereochemicznej na atomie fosforu.
Prawdziwość udziału w tej reakcji nukleofila (Nu) można zweryfikować za pomocą analizy stereochemicznej produktów hydrolizy chiralnych, tiofosforanowych pochodnych DNA, które zamiast jednego atomu tlenu w wiązaniu fosfodiestrowym zawierają atom siarki.
Eksperymentalnie wykazano, że reakcja hydrolizy wiązania fosfodiestrowego zachodzi z odwróceniem konfiguracji stereochemicznej na atomie fosforu.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących katalizy enzymatycznej są prawdziwe
Podczas katalizy enzymatycznej jon metalu pełni najczęściej rolę nukleofila.
Kataliza elektrostatyczna polega na ułatwieniu powstania lub stabilizacji stanu przejściowego za pomocą naładowanych grup enzymu lub za pomocą kofaktorów obdarzonych ładunkiem.
Istotny wkład w katalizę enzymatyczną ma przybliżanie oraz odpowiednie wzajemne orientowanie substratów reakcji wielosubstratowych.
Kataliza kowalencyjna to taka kataliza enzymatyczna, podczas której zachodzi zmiana układu wiązań kowalencyjnych w substratach reakcji, co prowadzi do powstania produktów.
Enzymy katalizują reakcje chemiczne poprzez preferencyjne wiązanie stanu przejściowego reakcji w porównaniu z jej substratami i produktami.
Podczas katalizy enzymatycznej zachodzącej z przeniesieniem protonu rolę donora lub akceptora protonu pełni zawsze cząsteczka wody
Kataliza elektrostatyczna polega na ułatwieniu powstania lub stabilizacji stanu przejściowego za pomocą naładowanych grup enzymu lub za pomocą kofaktorów obdarzonych ładunkiem.
Istotny wkład w katalizę enzymatyczną ma przybliżanie oraz odpowiednie wzajemne orientowanie substratów reakcji wielosubstratowych.
Enzymy katalizują reakcje chemiczne poprzez preferencyjne wiązanie stanu przejściowego reakcji w porównaniu z jej substratami i produktami.
Każdemu z aktywnych przenośników wymienionych w lewej kolumnie przyporządkuj odpowiednią przenoszoną grupę.
lipoamid
acylowa
FADH2
elektrony
pirofosforan tiaminy
aldehydowa
ATP
fosforanowa
S-adenozylometionina
metylowa
Stężenie jonów Na+ na zewnątrz i w środku komórki wynosi odpowiednio: 143 i 14,0 mM, a stężenie jonów K+ odpowiednio: 4,0 i 157 mM. Potencjał transbłonowy układu w temperaturze 37°C wynosi - 50 mV. R = 8.31 J·K-1·mol-1, F = 96.5 kJ·V-1·mol-1.
Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń, które są prawdziwe.
W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu Na+ na zewnątrz komórki wynosi około +10.8 kJ·mol-1, a transportu jonu Na+ do środka komórki około -10.8 kJ·mol-1.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe
Równoczesny transport jonów Na+ na zewnątrz komórki oraz jonów K+ do środka komórki w tych warunkach może przeprowadzać wyłącznie pompa Na+-K+ hydrolizująca ATP
Wymieniony w tym zadaniu potencjał transbłonowy mógłby być wytwarzany przez kanał błonowy jonów Na+ oraz niezależny kanał błonowy jonów K+.
Gdyby potencjał transbłonowy był równy zeru, transport jonów K+ do wnętrza komórki wymagałby mniejszego nakładu energetycznego, niż przy potencjale wynoszącym - 50 mV
W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu Na+ na zewnątrz komórki wynosi około +10.8 kJ·mol-1, a transportu jonu Na+ do środka komórki około -10.8 kJ·mol-1.
Równoczesny transport jonów Na+ na zewnątrz komórki oraz jonów K+ do środka komórki w tych warunkach może przeprowadzać wyłącznie pompa Na+-K+ hydrolizująca ATP
Które z następujących stwierdzeń na temat aktywnego transportu jonów Na+, K+ oraz Ca2+ są prawdziwe?
Pompa Na+-K+ przyjmuje cztery stany konformacyjne, z których jeden jest ufosforylowane na reszcie aspartylowej
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
Pompa Ca2+ jest zdolna do utrzymania nawet tysiąckrotnie niższego stężenia jonów Ca2+ w cytozolu komórki mięśniowej niż w retikulum sarkoplazmatycznym.
Zarówno pompa Na+-K+, jak i pompa Ca2+, należą do ATPaz typu P
Wymiennik sodowo-wapniowy wykazuje znacznie wyższe powinowactwo do jonów Ca2+ niż ATPaza Ca2+ jednak jego zdolność do usuwania jonów wapnia z cytoplazmy jest znacznie mniejsza.
Pompa Na+-K+ generuje bezpośrednio różnicę potencjału chemicznego jonów Na+ i K+ w poprzek błony, ale ponieważ transportuje jony o identycznym znaku w przeciwnych kierunkach, nie wpływa na wartość potencjału elektrycznego błony.
Pompa Ca2+ jest zdolna do utrzymania nawet tysiąckrotnie niższego stężenia jonów Ca2+ w cytozolu komórki mięśniowej niż w retikulum sarkoplazmatycznym.
Zarówno pompa Na+-K+, jak i pompa Ca2+, należą do ATPaz typu P
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących struktury ATP są prawdziwe
Aktywną formą ATP jest zazwyczaj kompleks ATP z jonami Mg2+ lub Ca2+
ATP zawiera dwa bezwodnikowe wiązania fosforanowe.
ATP zawiera dwa wiązania fosfoestrowe.
Jednostka cukrowa w ATP jest połączona z trifosforanem za pomocą wiązania fosfodiestrowego
Zasada azotowa wchodzącą w skład ATP to adenozyna.(
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
ATP zawiera dwa wiązania fosfoestrowe.
Jednostka cukrowa w ATP jest połączona z trifosforanem za pomocą wiązania fosfodiestrowego
Które z poniższych reakcji mogą być katalizowane przez kinazy NMP
AMP + GTP ↔ ADP + GDP
AMP + ATP ↔ 2ADP.
ATP + H2O ↔ ADP + Pi
CDP + ATP ↔ CTP + ADP
Żadna z podanych reakcji.
GMP + ADP ↔ GDP + AMP
AMP + GTP ↔ ADP + GDP
AMP + ATP ↔ 2ADP.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kaskady krzepnięcia krwi są prawdziwe
Skrzepy fibrynowe są hydrolizowane przez aktywność enzymatyczną TPA
Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K.
Białko C jest aktywowaną przez trombinę proteazą, która degraduje czynniki krzepliwości Va i VIIIa
Aktywacja protrombiny do trombiny wymaga dekarboksylacji reszt γ-karboksyglutamylowych.
Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz degradowane proteolitycznie przez serpiny.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe
Antytrombina III hamuje trombinę i niektóre z pozostałych czynników kaskady krzepnięcia krwi.
Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K.
Białko C jest aktywowaną przez trombinę proteazą, która degraduje czynniki krzepliwości Va i VIIIa
Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz degradowane proteolitycznie przez serpiny.
Antytrombina III hamuje trombinę i niektóre z pozostałych czynników kaskady krzepnięcia krwi.
Które z poniższych stwierdzeń na temat chymotrypsynogenu (ChTg) oraz procesu jego aktywacji są prawdziwe?
ChTg posiada szczątkową aktywność katalityczną, która jest istotna w procesie jego aktywacji.
Pierwsza aktywna forma chymotrypsyny powstaje z ChTg po rozcięciu dwóch wiązań peptydowych. (już po jednym powstaje chtrypsyna pi)
Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową.
Stabilną formą aktywnego enzymu jest tzw. chymotrypsyna π. (chymotrypsyna alfa)
ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
ChTg jest nieaktywny, ponieważ ani triada katalityczna, ani wnęka wiążąca substrat, nie są w nim zupełnie ukształtowane.
Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową.
ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.