Wazy, przeważnie kamienne, służące w starożytnym Egipcie do przechowywania wnętrzności zmarłych, których zwłoki balsamowano,; początkowo miały płaskie, czopowane pokrywy; z biegiem czasu pojawiają się pokrywy w kształcie głów: małpy, szakala, sokoła i ludzkiej.

Świątynia Horusa w Edfu

W architekturze starożytnego Egiptu dwie wysokie wieże kamienne flankujące (otaczające z obu stron) bramę świątyni, założone na planie prostokąta, o kształcie trapezoidalnym; zdobione zwykle reliefami i inskrypcjami, co podkreślało ich funkcję protekcyjną; w ich wnętrzu mogły znajdować się schody prowadzące na umieszczony na ich szczycie taras i do sal usytuowanych na pietrach;

Płaskorzeźba z przedstawieniem Echnatona z rodziną

Wiara w istnienie wielu bogów to..?

W sztukach plastycznych reguła, wzorzec, zasada kompozycyjna, według której rzeźbiarze, malarze i architekci komponowali swe dzieła. Pojecie to wiązało się ściśle z nauką o proporcjach i było wykładnikiem poglądów estetycznych danej epoki. Podstawą tej reguły były tendencje do poszukiwania ideału estetycznego opartego na przeświadczeniu, że piękno formy zależy od matematycznego stosunku części do całości. Reguła ta była również wyrazem określonych systemów społeczno-religijnych (egipski w sztuce); w sztuce greckiej wzorzec proporcji ciała ludzkiego stworzył Poliklet. W Rzymie studia nad proporcjami w architekturze i rzeźbie prowadził Witruwiusz. W renesansie nastąpił dalszy rozwój nauki o proporcjach i wzorcach (Alberti, da Vinci, Durer)

Stella z ... egipskimi

Najwcześniejszy rodzaj pisma starożytnego Egiptu. Nazwa wywodzi się z greki i oznacza święte znaki.

Pozostałości sali ... świątyni Ramzesa II w Luksorze, stan obecny

W architekturze starożytnej wielka sala wsparta na równomiernie rozstawionych kolumnach; jedna z zasadniczych części świątyni egipskiej okresu Nowego Państwa i ptolemejsko-rzym.
Rozpowszechniony w budownictwie sakralnym i pałacowym starożytnego Wschodu, został przejęty przez architektów greckich w VI w.p.n.e.

... egipski

Ozdobna trumna, zwykle w kształcie skrzyni, wykonana głównie z kamienia, metalu drewna lub gliny, pokrywana dekoracją malarską lub rzeźbiarską; Egipskie były drewniane i kamienne o kształcie antropoidalnym (mający cechy podobne do ludzkich)

... w Gizeh

W sztuce starożytnej Egiptu wyobrażenie leżącego lwa z głową ludzką (zwykle portretem władcy), pojawiające się od okresu Starego Państwa, lub zwierzęcą (zazwyczaj symbol bóstwa); najsłynniejszy jest w Gizie wykuty w monolitycznej (jednolitej, zwartej) skale; mniej liczne przedstawienia stojących, kroczących, masakrujących nieprzyjaciół, występują najczęściej na reliefach; uważa się, iż ten lew z głową ludzką był symbolem zwycięskiego władcy;