Wnętrze grobowca Tutenchamona

Dziedzina sztuki związana z wiarą w życie pozagrobowe i utrwalaniem pamięci o zmarłych, przejawiająca się w tworzeniu i dekorowaniu cmentarzy i grobowców.

Scena polowania, malowidło z grobowca Nebamona, XVIII dynastia, British Museum, Londyn

W starożytnym Egipcie sposób przedstawiania trójwymiarowej rzeczywistości na płaszczyźnie, ukazanie sumy najbardziej charakterystycznych cech (aspektów) obiektu, bez uwzględnienia ich rzeczywistych proporcji; poszczególne elementy całości, często w różnych ujęciach (od frontu, z boku, od góry, w przekroju), były przedstawiane obok siebie lub tworzyły jedną figurę; np. człowieka przedstawiano jednocześnie z profilu (głowa, nogi) i frontalnie (ramiona).

Portrety trumienne z Fajum

Bardzo trwała technika malarska, w której spoiwem był wosk pszczeli. Farby nakładano na gorąco, w stanie płynnym, albo jako pasty, które potem wygładzano gorącym żelazkiem. Stosowana w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie.

Świątynia Horusa w Edfu

Nieprzykryty, wydzielona przestrzeń w obrębie budynku lub zespołu architektonicznego, spełniająca funkcje użytkowo-reprezentacyjne. Mógł być zamknięty – otoczony ze wszystkich stron, albo otwarty – przynajmniej jedna strona nie była zamknięta.

Piramidy w Gizeh: Mykerinosa, Chefrena i Cheopsa

Pomnik nagrobny w postaci monumentalnej kompozycji architektonicznej (np. piramida) lub architektonicznej rzeźby wzniesionej ku czci zmarłego lub grupy zmarłych.

... Dżesera w Sakkara

Monumentalna budowla w kształcie czworobocznego ostrosłupa o podstawie kwadratowej. Najsłynniejsze powstały w starożytnym Egipcie jako groby faraonów. Najstarszym typem jest ... schodkowa Dżesera, wzniesiona w Sakkarze przez architekta Imhotepa; powstała z sześciu ustawionych jeden na drugim segmentów w kształcie mastaby;

W starożytnym Egipcie nazwa grobu charakterystyczna dla okresu archaicznego (groby władców i dostojników), Starego i Średniego Państwa (groby dostojników); składała się z części nadziemnej - trapezoidalnej budowli (z cegły suszonej lub kamienia) na planie prostokąta, połączonej pionowym szybem z podziemną komorą grobową - miejscem właściwego pochówku; w części naziemnej mieściła się kaplica kultu pośmiertnego, często o ścianach dekorowanych; w niszy umieszczonej w ścianie lub wnętrzu ustawiano tzw. ŚLEPE WROTA, stelę i stół ofiarny;

Kamienna płyta w formie drzwi, symbolizująca wejście do państwa zmarłych; umieszczana na wschodniej ścianie lub we wnętrzu grobowca egipskiego, przed wszystkim mastaby; nad tą kamienną płytą mogła znajdować się stela z wizerunkiem, imionami i tytułami zmarłego.