Pacjentów poradni okulistycznej podzielono na 3 grupy: A = osoby z krótkowzrocznością, B = osoby z długowzrocznością, C = osoby widzące prawidłowo. Grupy te porównano w zakresie czasu spędzanego dziennie przy pracy z komputerem, a właściwą metodą oceny ewentualnego zróżnicowania czasu jest:

Szereg obserwacji potwierdzonych literaturowymi opisami przypadków wykazuje, że zaostrzenie objawów w przebiegu astmy jest poprzedzone pogorszeniem jakości snu w nocy przed zaostrzeniem objawów astmy. Na tej podstawie sformuowano hipotezę odnoszącą się do relacji wymienionych zaburzeń oraz przeprowadzono badanie, które należy – w warstwie statystycznej – traktować jako:

Przeprowadzono badanie, które miało wykazać czy wraz z wydłużeniem czasu oczekiwania na zabieg wydłuża się czas gojenia pooperacyjnej rany, a relacja pomiędzy tymi zdarzeniami miała być opisana prostym równaniem regresji. Podstawową weryfikację powyższej hipotezy umożliwia ocena:

Wyniki badania wykazały 4 przypadki eozynofilii w grupie 60 dzieci uczęszczających do przedszkola i 15 przypadków eozynofilii w grupie 115 dzieci nie uczęszczających do przedszkola. Uzyskane dane sugerują obecność różnicy, której statystyczną znamienność można określić stosując:

Stwierdzono, że rozkład zmiennej ciśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe) nie jest zgodny z rozkładem normalnym. Które ze znanych statystyk opisowych należałoby wykorzystać przy opisie tej zmiennej w grupie badanych:

Dwóch niezależnych badaczy oceniało tych samych pacjentów pod względem sprawności wentylacyjnej płuc. Ocenie podlegała m.in. całkowita pojemność wydechowa w spoczynku i po 5 minutowym wysiłku. Który ze znanych testów należy zastosować do oceny zgodności badaczy w interpretowaniu wyników spirometrii:

Wartość wspolczynnika regresji w badaniu oceniającym związek pomiędzy masą ciała a ciśnieniem rozkurczowym wynosiła beta = 0,6 (95% przedział ufności, 0,4-0,8). Uzyskany wynik oznacza, że:

W pewnym badaniu oceniono jednoczesny wpływ dawki leku obniżającego poziom bólu i czasu trwania terapii na stan pacjentów z oddziału chirurgii, neurologii i onkologii. Który ze znanych testów byłby najwłaściwszy do oceny skuteczności terapii w porównywanych oddziałach: