Strona 3
AEZAKMI 1+2
Pytanie 17
Dopasuj biocząsteczkę do pełnionej przez nią funkcji:
Aktywowana forma kwasu tłuszczowego
acyloadenylan
Transport reszt acylowych do mitochondrium
Karnityna
Transport acetylo-CoA z mitochondrium do cytoplazmy
Cytrynian
Aktywowana forma octanu do syntezy kwasów tłuszczowych
malonylo-ACP
Forma octanu transportowana we krwi
D-3-hydroksymaślan
Pytanie 18
Przyporządkuj wymienione aminokwasy jako glukogenne (G), ketogenne (K) lub zarówno jedne jak i drugie (GK):
Pytanie 19
Wskaż, które odpowiedzi dotyczące systemów czucia są prawdziwe:
istnieją 4 różne chromofory zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów
Żadna odpowiedź nie jest poprawna
w odczuwanie smaku soli, octu ostrej papryki zaangażowane są białka o siedmiu helisach transbłonowych
w odczuwanie zapachów zaangażowane są receptory o siedmiu helisach transbłonowych
istnieją 4 różne białka zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów, za to mają one wspólny chromofor
w odczuwanie danego zapachu, na przykład rózy czerwonej, wina, czy francuskiego sera zaangażowanych jest wiele różnych receptorów
Pytanie 20
Przyporządkuj procesy do przedziałów komórkowych w których one występują
glikoliza
cytoplazma
synteza ATP (ssaki)
matrix mitochondrium
cykl Calvina
stroma chloroplastów
szlak pentozofosforanowy
cytozol
cykl glioksalowy
peroksysomy
budowanie gradientu protonów (fotosynteza)
światło tylakoidów
synteza ATP (w fotosyntezie)
światło tylakoidów
defosforylacja glukozo-6-fosforanu
retikulum endoplazmatyczne
cykl kwasów trójkarboksylowych
matrix mitochondrialna
budowanie gradientu protonów (ssaki)
wewnętrzna błona mitochondrialna
Pytanie 21
Które ze stwierdzeń na temat cyklu Q zachodzącego podczas fosforylacji oksydacyjnej są prawdziwe?
Dwie cząsteczki Q wiążą się do kompleksu kolejno przyjmując elektrony
Protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej
Dwie cząsteczki QH2 wiążą się do kompleksu kolejno dodając elektrony i uwalniając protony
Cykl Q zachodzi w kompleksie I zwanym oksydoreduktazą NADH-Q
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika jednoelektronowego do dwuelektronowego
Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c
Cykl Q zachodzi na kompleksie III, zwanym także oksydoreduktazą Q-cytochromu c
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Protony uwalniane są do macierzy mitochondrialnej
Cykl Q nie przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika 2elektronowego do 1elektronowego
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek zewnętrznej błony mitochondrialnej
Pytanie 22
Które ze stwierdzeń dotyczących szlaku pentozofosforanowego są prawdziwe:
szlak pentozofosforanowy jest źródłem prekursora kwasów tłuszczowych
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do biosyntez.
dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADH
szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki glukozy do CO2.
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do syntezy ATP
niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami cyklu Krebsa
Przy wysokim stężeniu NADPH, szlak pentozofosforanowy może wytwarzać NADH.
szlak pentozofosforanowy dostarcza budulca do syntezy DNA i RNA
dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+
Pytanie 23
Dopasuj związek chemiczny do odpowiadającego mu opisu:
Jest inhibitorem allosterycznym fosforylazy glikogenowej b w mięśniach
glukozo-6-fosforan
Powstaje w wyniku fosforylitycznego rozpadu glikogenu
glukozo-6-fosforan
Jest produktem reakcji katalizowanej przez fosfofruktokinazę
fruktozo-1,6-bisfosforan
Jest aktywatorem allosterycznym fosfofruktokinazy
fruktozo-2,6-bisfosforan
Jest inhibitorem allosterycznym fosforylazy glikogenowej a w wątrobie
glukoza
Pytanie 24
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących białek G są prawdziwe?
Jedno z białek G aktywuje cyklazę adenylową, co prowadzi ostatecznie do depolaryzacji błony neuronu i przekazania sygnału nerwowego do mózgu.
Aktywowane białka G mają aktywność ATPazową, przez co katalizują przekształcenie ATP w cAMP, które następnie aktywuje kinazę białkową A.
Należą do nich między innymi G(olf) i rodopsyna.
Białka G są zaangażowane między innymi w przekazywanie sygnałów hormonalnych oraz odczuwanie węchu i smaku gorzkiego.
Po aktywacji, białka G hydrolizują GTP, co hamuje ich aktywność.