PKC wymaga janów Ca2+ do swojej aktywności )

Większość efektów wywołanych przez IP3 i DAG jest synergistycznych

Diacyloglicerol (DAG) aktywuje kinazę białek A (PKA

DAG zwiększa powinowactwo PKC do jonów Ca2+

W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cAMP jest skutkiem aktywacji PKA

cAMP wiąże się do podjednostek katalitycznych PKA co prowadzi do allosterycznej aktywacji tego enzymu

PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dopasowanie regulacji do typu komórki czy stadium rozwojowego

cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową

cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych

Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekswencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan

Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej

Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe

Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+

Ze względu na podobny charakter jonów Na+ i K+, kanał potasowy wykazuje podobną przepuszczalność dla obu tych jonów

Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem(ligandem)

Odpowiedni wzrost potencjału błonowego podowuje równoczesne otwarcie kanału sodowego i potasowego

Kwas pantotenowy jest prekursorem koenzymu A

większość witamin rozpuszczalnych w tłuszczach są prekursorami koenzymów

kwas nikotynowy(niacyna, wit B3) jest prekursorem NAD+

tiamina jest prekursorem FAD

witaminy z grupy B są niezbędne do utrzymania prawidłowej struktury białek tkanki łącznej ponieważ umożliwiają kowalencyjną modyfikację tych białek

pochodna witaminy D jest hormonem odpowiedzialnym za metabolizm wapnia i fosforu

koenzym silnie związany z enzymem nazywamy grupą prostetyczną

Żadne nie prawdziwe

wyróżniamy dwa rodzaje kofaktorów, jony metali oraz koenzymy

enzym to kofaktor luźni związany ze swoim enzymem

Kofaktory (koenzymy ) będące małymi cząsteczkami organicznymi są często pochodnymi witamin

Białka G wiążą hormony

Kiedy białko G-GDP wiąże kompleks hormon-receptor to …. GDP na GTP

Białka G są heterotrimerami.

Ze związanym GDP i w nieobecności hormonu, białka G wiążą się do receptorów hormonów i następuje wtedy wiązanie GTP

Białka G są integralnymi białkami błonowymi

Białka G wiążą cyklazę adenylanową (dokładnie podjednostka alfa)

Podjednoska α białek G jest GTPazą

Kinazy białkowe fosforylują białka lub ich fragmenty zlokalizowane we wnętrzu komórki, jak i poza nią.

Jeśli dana kinaza białkowa fosforyluje reszty tyrozylowe w docelowych białkach, to zwykle jest zdolna także do fosforylacji reszt fenyloalanylowych.

Jeśli dana kinaza białkowa fosforyluje reszty serylowe w docelowych białkach, to zwykle jest zdolna także do fosforylacji reszt tyrozylowych.

Do sygnałów aktywujących niektóre kinazy białkowe należy m.in. diacyloglicerol.

Do sygnałów aktywujących niektóre kinazy białkowe należy m.in. cykliczny AMP.

Jeśli dana kinaza białkowa fosforyluje reszty serylowe w docelowych białkach, to zwykle jest zdolna także do fosforylacji reszt treonylowych.

Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.

W układach biologicznych kanały błonowe występują w postaci otwartej i są zamykane jedynie na krótką chwilę.

Pompy jonowe zawierają w swojej strukturze fragment transbłonowy.

Zadaniem fizjologicznym pomp błonowych jest wyrównywanie stężeń określonej substancji na zewnątrz i wewnątrz komórki

Szybkość transportu jonów przez pompy jest znacznie większa niż transportu tych samych jonów przez kanały błonowe, ponieważ pompy zużywają w tym celu energię, a kanały przeprowadzają transport w sposób bierny.

Kanały błonowe bramkowane ligandem umożliwiają transport jonów wbrew gradientowi ich stężeń.