... joński

Ornament ciągły pasowy ze stylizowanych liści, rzeźbiony lub malowany, występujący w dekoracji architektonicznej, reliefach, malarstwie i rzemiośle artystycznym;
Odmiany:
1) ... dorycki (sztabkowy)
2) ... joński (wole oczy, jajownik)
3) ... lesbijski (kwiatowy)

Występował w architekturze greckiej i rzymskiej oraz nowożytnej

Rodzaj ciągłego ornamentu, kimation w porządku jońskim. Ornament występował w postaci liści o wypukłym, jajowatym kształcie.

Ornament pasowy z linii lub listwy załamującej się rytmicznie pod kątem prostym; na tym schemacie powstał szereg wariantów ...; np. z dwóch równoległych linii czasem zachodzących na siebie i przenikających się wzajemnie odcinków, załamanych pod kątem prostym.

1)Kwadratowa lub prostokątna płyta między tryglifami na fryzie belkowania doryckiego. W budownictwie drewnianym terakotowe wypełniały przestrzeń między występującymi na zewnątrz zakończeniami belek stropowych; w budownictwie kamiennym zdobione były najczęściej płaskorzeźbami;

2)Również określenie rysunku na brzuścu waz greckich skomponowanego w polu zbliżonym do kwadratu;

W starożytnej Grecji wysmukłe naczynie ceramiczne z jednym uchem, przypominające dzbanek. Służyło do przechowywania oliwy do smarowania ciała. Miały długi brzusiec na kształt cylindra, zwężający się u podstawy, długą, wysmukłą szyjkę z uchem w kształcie pętli, bardzo szeroki i wysoki wylew. Pozycję stojącą zapewniała mała stopka. Podobnie jak inne naczynia były zdobione malowaniem.

Używane były w łaźniach, salach sportowych i w domu jako jeden z przyborów toaletowych.

Postać stojącego młodzieńca, występująca w archaicznej rzeźbie monumentalnej od końca VII w. p.n.e. na terenie Grecji właściwej, wysp Morza Egejskiego i Azji Mniejszej.
Jego postać przedstawiono frontalnie, z szerokimi barkami i wąskimi biodrami, z jedną nogą, przeważnie lewą, wysuniętą do przodu, rękoma opuszczonymi wzdłuż torsu, o dłoniach zwiniętych w pięść, rzadziej złożonych płasko na biodrach.

Schematyczny przekrój antycznej świątyni:
1.kolumna
2.ściana
3.stylobat
4.stereobat
5.euthynetria
6. ... ?


W architekturze greckiej zewnętrzna widoczna część fundamentów (euthynetria), ukształtowana w trzy stopnie (tzw. krepis), dookoła budynku, po których wstępowano na stylobat. W wielkich budowlach na stopniach bezpośrednio przed wejściem leżały mniejsze bloki, ułatwiające wchodzenie.

... dzwonowaty

Starożytne greckie naczynie ceramiczne lub metalowe, służące do mieszania wina z wodą.
Było bogato zdobione, miało niską stopkę, pojemny brzusiec, wysoki i szeroki wylew, dwa uchwyty umieszczone symetrycznie po bokach naczynia. Wyróżnia się cztery jego typy: kolumienkowe, wolutowe, kielichowate i dzwonowate. Pierwsze dwa typy wzięły swoje nazwy od kształtu uchwytów, trzeci od kształtu wylewu, a czwarty od kształtu brzuśca.